Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-2.4511.176.2016.2.MKA
z 31 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 8 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i art. 14f Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 27 września 2016 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.176.2016.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 27 września 2016 r., skutecznie doręczono 4 października 2016 r., natomiast 12 października 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 10 października 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w rozliczeniu rocznym PIT-36 za rok 2014 dokonała odliczenia ulgi na troje dzieci w 100% przysługującej wysokości.

Kierując się faktem, że w roku 2014 Zainteresowana sprawowała opiekę nad dziećmi praktycznie wyłącznie sama, a ojciec dzieci spędził na przestrzeni całego roku tylko:

1. 1 dzień z najstarszą córką urodzoną w 1994 r.,
2. 9 dni z córką urodzoną w 1998 r.,
3. 34 dni z synem urodzonym w 2003 r.(łącznie po zliczeniu spotkań trwających 1 godzinę w postaci podwiezienia na zajęcia i dodaniu do całych dni).
   
   

Pismem z dnia 15 września 2015 r. urząd skarbowy wezwał Wnioskodawczynię do dokonania korekty PIT-36 za 2014 r. poprzez obniżenie odliczenia ulgi na dzieci do wysokości jedynie 50%, gdyż ojciec dzieci mimo braku zaangażowania w opiekę nad nimi, w swoim zeznaniu dokonał odliczenia ulgi na dzieci w wysokości 50%.

Pomimo wyjaśnień Zainteresowanej złożonych pisemnie 24 września 2015 r. w US, urząd podtrzymał swoje stanowisko. W dniu 10 marca 20l6 r. Zainteresowana skierowała wniosek do tut. biura, który postanowieniem z dnia 15 czerwca 2016 r. pozostawiono bez rozpatrzenia.

Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia PIT-36 za kolejny 2015 r. Ulga przysługiwała jedynie na dwoje dzieci. Zainteresowana biorąc pod uwagę wezwanie urzędu skarbowego i zaangażowanie ojca w opiece nad dziećmi, jak też czas w którym faktycznie z nimi przebywał: 0 dni z córką, 35 dni z synem odliczyła 11/12 ulgi na dzieci i z tego tytułu, pozostawiła ojcu prawo do 1/12 ulgi.

Wyrokiem Sądu Okręgowego, były mąż Wnioskodawczyni ma ograniczoną władzę rodzicielską. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, czyli tak jak jest w przypadku Wnioskodawczyni, pełnię władzy rodzicielskiej przyznano Zainteresowanej, jako matce dzieci, a ojcu pozostawiono jedynie prawo do współdecydowania o najważniejszych sprawach życiowych dzieci, co jest pewnego rodzaju ograniczeniem.

Jednak pomimo tego Wnioskodawczyni zapewniła ojcu wyrokiem Sądu prawo do nieograniczonego kontaktu z dziećmi, z którego jak widać powyżej rzadko korzysta. Równocześnie ojciec dzieci wielokrotnie podkreśla ten fakt, uważając, że nie musi opiekować się dziećmi, gdyż zgodnie z cytowanym wyrokiem Sądu to wyłączny obowiązek Zainteresowanej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podała, że pełnoletnia córka, urodzona 25 marca 1994 r. jest studentką dziennych studiów stacjonarnych. W 2014 r. córka ta uzyskała dochód poniżej kwoty, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w 2015 r. dochód przekroczył kwotę 3 089 zł i Wnioskodawczyni nie odliczała ulgi prorodzinnej w 2015 r. z tytułu córki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia całości ulgi na dzieci wobec przedstawionego wyżej stanu faktycznego - tj.:

1. przyznane Wnioskodawczyni sądownie sprawowanie pełni praw rodzicielskich,
2. sądowne ograniczenie pełni praw ojca do współdecydowania o istotnych kwestiach dotyczących dzieci i samoograniczanie tych praw i tego kontaktu przez ojca,
3. faktyczne sprawowanie opieki nad dziećmi i ich samodzielne wychowywanie, gdzie ojciec spędził z synem tylko 1 miesiąc w 2014 r. i podobnie tytko 1 miesiąc 2015 r. oraz zaledwie 9 dni z córką w 2014 r., a w 2015 r. w ogóle?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni domniemać należy, że stanowisko Urzędu ustalone zostało w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez ojca dzieci, tym samym Zainteresowana przedstawia stan faktyczny oraz własne stanowisko w przedmiotowej sprawie.

Wnioskodawczyni wskazuje, na intencję ustawodawcy zawartą w treści art. 27f ust. 3 ww. ustawy, zgodnie z którą ustalenie wysokości odliczenia wiąże się z każdym dniem sprawowania opieki. Tym bardziej wydaje się jak najbardziej celowe i uzasadnione uwzględnienie podkreślanej przez Wnioskodawczynię ilości dni spędzonych przez dzieci pod opieką ojca, i tak rok 2014: syn 1 miesiąc, córka 9 dni; rok 2015: syn 1 miesiąc, córka 0 (zero) dni.

Wnioskodawczyni podkreśla również fakt, że nawet gdyby Organ podatkowy upierał się przy stanowisku, że ograniczona władza rodzicielska pozostaje władzą, to sam fakt posiadania władzy rodzicielskiej nie jest tożsamy z jej wykonywaniem, rozumianym jako sprawowanie pieczy nad dzieckiem. Tym samym nie można wysnuć prawa do skorzystania z przedmiotowej ulgi, gdy łącznie nie występują obie przestanki. Ustawodawca bowiem wyraźnie wskazał, iż do korzystania z ulgi na dzieci decydujące jest wykonywanie władzy rodzicielskiej. Stanowisko takie zostało potwierdzone w szczególności w wyroku WSA w Warszawie z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt: VIIISA/Wa320/11, opubl. LEX nr 966707 oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 listopada 2010 r. (nr IBPBII/1/415-523/10/Asz).

Zainteresowana podkreśla też, że alimentacyjny udział ojca w finansowaniu potrzeb dzieci nie jest tak wysoki, by pozwolił matce rezygnować z pracy zawodowej i poświęcić się w całości jedynie opiece nad nimi, stąd konieczność korzystania z odpłatnych usług opieki, szczególnie w okresie wakacji, jak obozy, biwaki, itd.

W przypadku Wnioskodawczyni same alimenty na poziomie 600 zł na dziecko zapewniają dzieciom bardzo podstawowe potrzeby. Zapewnienie pieniędzy na pozostałe wydatki niezbędne do rozwoju, edukację, wydatki na kulturę, związane z zakupem i użytkowaniem sprzętu komputerowego, wydatki związane z funkcjonowaniem w szkole i harcerstwie, nauka gry na instrumentach, leczenie u dentysty oraz także zapewnienie opieki w wakacje, itd. - koszt spada więc na Zainteresowaną, jako matkę, pomimo trudu opieki i odpowiedzialności przez okres praktycznie całego roku kalendarzowego.

Dotąd pieniądze uzyskane z tytułu odliczenia ulgi na dzieci w latach wcześniejszych pozwalały pokryć wiele potrzeb związanych z wychowaniem i kształceniem dzieci.

Wnioskodawczyni pragnie zauważyć, że pomimo skorzystania przez ojca dzieci z ulgi na dzieci w poprzednich latach podatkowych, trudno dostrzec wymierne korzyści po stronie małoletnich, inne niż alimenty, chociaż z założenia ustawodawca ustanowił przedmiotową ulgę na rzecz ułatwienia sprawowania opieki, władzy rodzicielskiej i wychowania dzieci.

Od czasu rozwodu w 2011 r. praktycznie całość opieki i obowiązku wychowawczo - edukacyjnego jest przerzucona na Zainteresowaną, jako matkę dzieci. Dzieci nie są zapraszane do świątecznych spotkań i uroczystości po stronie rodziny ojca. Faktyczny brak zaangażowania ojca w sprawowanie opieki nad dziećmi i udział w ich edukacji i wychowaniu jest też poruszony w toczącej się sprawie alimentacyjnej.

Reasumując i biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że PIT za 2014 r. został przeze Zainteresowaną rozliczony prawidłowo w zakresie ulgi na dzieci, gdyż ze strony ojca dzieci mieszkającego w tym samym mieście brak jest realnego zaangażowania w sprawowanie nad nimi opieki, a nawet wykonywania ograniczonego prawa rodzicielskiego.

Tym samym, gdyby uznać, że uzbierany z kilkunastu dni i pojedynczych godzin miesiąc przebywania syna Zainteresowanej z jego ojcem, jako „przebywanie syna pod opieką ojca przez okres jednego miesiąca”, Wnioskodawczyni jest skłonna przychylić się do uznania prawa ojca do przedmiotowej ulgi w zakresie 1/12 w skali roku.

Natomiast w kwestii opieki nad córką A. (9 dni), Zainteresowana mogłaby prawo ojca do ulgi uznać po obliczeniu według zapisu art. 27f ust. 2b i art. 27f ust. 3 (odliczenie przysługuje w wysokości 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania opieki).

Wyraz temu Wnioskodawczyni dała w rozliczeniu PIT-36 za 2015 r., gdzie zmniejszyła odpisywaną ulgę na syna o 1/12 wysokości, pozostawiając to do odliczenia ojcu dzieci.

Zdaniem Wnioskodawczyni domniemać należy, że stanowisko urzędu ustalone zostało w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez ojca dzieci. Tym samym Zainteresowana prosi także o rozważenie zasadności własnego stanowiska w przedmiotowej sprawie - w sprawie odliczenia ulgi na rzecz dzieci.

Wnioskodawczyni prosi o dołączenie do akt sprawy dodatkowych dokumentów jako potwierdzenie stanowiska Zainteresowanej:

1. Wyciąg z poczty mailowej z odmową opłacenia składek klasowych syna przez tatę.
2. Tabela wydatków przedstawiona na prośbę Sądu Rodzinnego w postępowaniu o podwyższenie alimentów.
   Obecnie alimenty od 2013 r. są na poziomie:
   1. 600 zł – A., lat 18,
   2. 630 zł – R., lat 13,
   3. 600 zł – K., lat 22.
3. Plan leczenia ortodontycznego R. wraz z potwierdzeniem cząstkowego kosztu na dzień 19 luty 2016 r. (leczenie rozpoczęte w październiku 2014 r., w całości finansowane przez zainteresowaną bez chęci współpracy ze strony ojca dzieci, który opłacił tylko jedną wizytę kontrolną).
4. Przykładowe rachunki z tytułu wakacji syna opłacone przez Zainteresowaną oraz regularność korzystania z lekcji pływania i wejść na basen.
   
   

Podsumowując Wnioskodawczyni podkreśla duży udział finansowy oraz rzeczowy ze strony rodziny Zainteresowanej wspomagający potrzeby dzieci, opiekę oraz ofiarowane jedzenie z własnych wyrobów gospodarczych wujostwa.

Wychowanie dzieci poprzez zapewnienie im właściwej opieki, wykształcenia na wysokim poziomie, ukończenia prestiżowych szkół (szkoły dwujęzycznej) oraz szkół muzycznych – dodatkowe koszty związane z zakupem i konserwacją instrumentów, wynajmem sal, prywatnych lekcji, opieka zdrowotna, także prywatna (np. konieczne leczenie ortodontyczne syna oraz zaplanowane leczenie ortodontyczne córki, które z powodu braku środków nie może być obecnie realizowane). Wnioskodawczyni podkreśla duży własny udział finansowy wraz z koniecznością zapewnienia opieki dzieciom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko,
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b).

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z art. 27f ust. 7 wynika natomiast, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie korzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,
• w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
  
  

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Podkreślenia wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”.

Wskazać należy, że władza rodzicielska nie jest tylko przywilejem i uprawnieniem do sprawowania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do jego wychowania. O wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni oczekuje wyjaśnień w zakresie odliczenia ulgi prorodzinnej na swe dzieci. W rozliczeniu rocznym za 2014 r. Wnioskodawczyni przysługiwała ulga na troje dzieci. Natomiast w 2015 r. ulga dotyczyła dwojga małoletnich dzieci. Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego, były mąż Wnioskodawczyni ma ograniczoną władzę rodzicielską. Sąd przyznał pełnię władzy rodzicielskiej Zainteresowanej, jako matce dzieci, a ojcu przyznał prawo do współdecydowania o najważniejszych sprawach życiowych dzieci.

Wnioskodawczyni w rozliczeniu rocznym PIT-36 za 2014 r., z uwagi na fakt, że wyłącznie Zainteresowana sprawowała opiekę nad dziećmi, dokonała odliczenia ulgi na troje dzieci w 100% przysługującej wysokości. Urząd skarbowy wezwał Zainteresowaną do korekty wezwania i odliczenia ulgi prorodzinnej w wysokości 50%, ponieważ ojciec dzieci dokonał odliczenia ulgi w wysokości 50%.

Natomiast w rozliczeniu rocznym za 2015 r., biorąc pod uwagę zaangażowanie ojca w opiekę nad dziećmi, Zainteresowana odliczyła 11/12 ulgi pozostawiając ojcu prawo do 1/12 ulgi.

Samo powierzenie matce wykonywania władzy rodzicielskiej oraz ograniczenie władzy ojcu nie przesądza co prawda jeszcze o wykonywaniu tej władzy przez matkę jak i przez ojca. Natomiast fakt, że dzieci pozostawały i pozostają z matką, ona sprawowała i sprawuje nad nimi opiekę świadczy o faktycznym wykonywaniu tej władzy przez matkę. Z kolei sam fakt posiadania władzy rodzicielskiej przez ojca dzieci (nawet ograniczonej), ani sporadyczne kontakty z dzieckiem nie mogą świadczyć o faktycznym wykonywaniu tej władzy przez ojca dzieci.

Mając na uwadze powyższe, uznać należy, że skoro w stosunku do małoletnich dzieci tylko Wnioskodawczyni faktycznie wykonuje władzę rodzicielską – to wówczas tylko Zainteresowana ma możliwość skorzystania z całości ulgi z tytułu wychowywania dzieci. Zatem Wnioskodawczyni ma możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2014 r. - na troje dzieci oraz za 2015 r. - na dwoje dzieci w pełnej wysokości.

Ponadto tut. Organ informuje, że w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 27f ust. 3 ustawy PIT. Przepis ten dotyczy wyłącznie sytuacji w nim wymienionych, tj. przypadków gdy dziecko spod opieki rodziców zostaje przekazane w tym samym roku podatkowym do rodziny zastępczej lub do opiekuna prawnego. Zatem jedynie w sytuacji gdy ww. przekazanie następuje w trakcie miesiąca, każdemu z podatników opiekujących się dzieckiem przysługuje w tym miesiącu odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 miesięcznej kwoty odliczenia za każdy dzień sprawowania nad nim pieczy. Tego rodzaju okoliczności nie mają jednak miejsca w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawczyni. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku sądu administracyjnego, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tym orzeczeniu nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej stanowiska tut. Organu. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Natomiast powołana we wniosku interpretacja indywidualna została wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Zainteresowaną i stanowiskiem Zainteresowanej. Dołączane przez Zainteresowaną dokumenty zostały włączone do akt sprawy, lecz nie podlegały analizie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.