Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.653.2016.2.Akr
z 22 listopada 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 18 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 4 listopada 2016 r. (data wpływu 7 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2016 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości zabudowanej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 października 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.653.2016.1.AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 28 października 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 31 października 2016 r.). W dniu 7 listopada 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 4 listopada 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 31 marca 2015 r. Wnioskodawczyni zbyła odpłatnie udział wynoszący 9/18 części zabudowanej nieruchomości położonej w …. (Nieruchomość 1) nabyty wcześniej umową darowizny z dnia 19 lutego 2015 r. od dziadka, osiągając z tego tytułu dochód. Z uwagi na fakt, że od dnia nabycia do dnia sprzedaży nie minęło 5 pełnych lat kalendarzowych, Wnioskodawczyni złożyła we właściwym Urzędzie Skarbowym, w wymaganym terminie oświadczenie, że cały dochód ze sprzedaży ww. udziału w nieruchomości (Nieruchomość 1) przeznaczy na cele mieszkaniowe w terminie 2 lat od sprzedaży, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem byłoby nabywanie, zbywanie nieruchomości, a sprzedaż nieruchomości nie była w żaden sposób wykorzystywana w działalności gospodarczej oraz nie była również wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawczyni zaznacza, że sprzedany udział nieruchomości darowanej, stanowił jej majątek osobisty, ponieważ nie zawierała umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność ustawową. (Wnioskodawczyni posiada wraz z mężem wspólność majątkową).

W 2010 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem jako współkredytobiorcą (ze względu na wspólność majątkową) zaciągnęła kredyt hipoteczny na wspólny zakup mieszkania (Nieruchomość 2). Akt notarialny zakupu tego mieszkania podpisali wraz z mężem w 2010 r. Dodatkowo Wnioskodawczyni dysponuje obecnie tytułem prawnym do innego lokalu mieszkalnego (Nieruchomość 3), otrzymanego umową darowizny w 2014 r., na którym ustanowiona jest dożywotnia służebność. W związku z ustanowioną służebnością, Wnioskodawczyni nie wykorzystuje Nieruchomości 3 dla własnych celów mieszkaniowych.

Wnioskodawczyni biorąc pod uwagę swoją skomplikowaną sytuację osobistą i rodzinną nie może jednoznacznie stwierdzić jak długo lokal mieszkalny (Nieruchomość 2) pozostanie w majątku Wnioskodawczyni i Jej męża. Nie można przy tym wykluczyć, że w przyszłości wskutek niemożliwych dziś do przewidzenia okoliczności, będzie zmuszona do zmiany miejsca zamieszkania. Możliwa jest również w przyszłości sytuacja, w której zaistnieje potrzeba, aby Wnioskodawczyni wraz mężem dokonała zakupu innej wspólnej Nieruchomości 4 (jak np. domu jednorodzinnego) z zamiarem zamieszkania w niej, czy też późniejszej sprzedaży Nieruchomości 2.

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 listopada 2016 r. wskazała, że kredyt hipoteczny na zakup mieszkania – Nieruchomości 2, Wnioskodawczyni oraz Jej mąż zaciągnęli w banku ….. Mieszkanie – Nieruchomość 2, położone jest …. na ….. Ewentualny przyszły remont, o którym mowa w zadanym we wniosku pytaniu dotyczyć będzie mieszkania – Nieruchomości 2. Wnioskodawczyni przysługuje prawo współwłasności przedmiotowej Nieruchomości 2.

Na dzień składania wniosku Wnioskodawczyni nie jest w stanie podać dokładnie zakresu wszystkich prac remontowych jakie będą przeprowadzane w przedmiotowej Nieruchomości 2.

Decyzja o konkretnie wykonywanych pracach będzie podejmowana przez Wnioskodawczynię w przypadku podjęcia ostatecznej decyzji o przeprowadzeniu remontu Nieruchomości 2.

Hipoteczny zakres prac remontowych, na które Wnioskodawczyni zamierzałaby wydatkować przychód (środki pieniężne) uzyskany ze sprzedaży Nieruchomości 1 mógłby obejmować przykładowo m.in.:

  • zakup usługi wykonania projektu aranżacji mieszkania,
  • zakup usługi wykonania prac remontowych,
  • wyburzanie oraz stawianie nowych ścian działowych wraz z wywiezieniem gruzu,
  • w przypadku wystąpienia takiej konieczności modernizacja instalacji elektrycznej wraz z instalacją opraw oświetleniowych w całym mieszkaniu, czy też modernizacje instalacji hydraulicznej i grzewczej,
  • wymianę okien,
  • wykonanie gładzi na wszystkich powierzchniach ścian i sufitów,
  • wymianę drzwi wewnętrznych z futrynami wraz z przystosowaniem otworów drzwiowych pod ich zabudowę,
  • wykonanie wykończenia podłóg: łazienka – np. płytki ceramiczne, sypialnia – np. wykładzina czy drewno, salon z kuchnią i przedpokojem – podłoga drewniana czy też płytki, dodatkowo zostałyby może zainstalowane listwy przypodłogowe, czyli zakupu deski podłogowej, glazury i terakoty,
  • w łazience mogłyby np. zostać zainstalowane baterie prysznicowe, stelaż od WC wraz z miską, umywalka wraz z baterią, brodzik wraz z kabiną prysznicową, czy też wanna wraz z baterią i stelaż do zabudowy oraz płytki ceramiczne na wszystkich powierzchniach ścian, umywalki, grzejnik łazienkowy,
  • malowanie sufitów i ścian farbą odporną na ścieranie,
  • zakup materiałów budowlanych w celu przeprowadzania m.in. ww. remontu.

W przypadku przeprowadzenia remontu Nieruchomości 2, Wnioskodawczyni będzie realizowała własne cele mieszkaniowe w nieruchomości, w której zostanie przeprowadzony remont.

Wnioskodawczyni wyjaśniła, że stwierdzeniem: „jednocześnie ewentualna późniejsza sprzedaż lub najem lokalu mieszkalnego, nabytego na własne cele mieszkaniowe, wskutek mogących mieć miejsce w przyszłości okoliczności…”, chciała podkreślić, że nie jest w stanie przewidzieć na dzień złożenia wniosku zdarzeń przyszłych i decyzji, które będzie musiała w związku z nimi podjąć. Wnioskodawczyni nie jest w stanie wskazać, gdzie byłaby położona Nieruchomość 4 ze względu na to, że jest to zdarzenie przyszłe hipotetyczne. W przypadku ewentualnego podjęcia decyzji o zakupie Nieruchomości 4, można domniemywać, że nieruchomość byłaby raczej położona w województwie …, ale nie są to dane pewne.

Cały dochód ze sprzedaży ww. udziału w nieruchomości (Nieruchomości 1) Wnioskodawczyni przeznaczy na cele mieszkaniowe w terminie 2 lat od sprzedaży, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do 31 grudnia 2017 r.

Wnioskodawczyni wskazuje, że opis zdarzenia przyszłego podany we wniosku obejmuje dwie sytuacje – dwa zdarzenia przyszłe, tj. spłata kredytu zaciągniętego na Nieruchomość 2 i remont tej nieruchomości – lokalu mieszkalnego (Nieruchomość 2) celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych poprzez zamieszkiwanie w niej (wariant 1), bądź też sprzedaż Nieruchomości 2 i zakup nowej Nieruchomości 4 celem zaspakajania własnych potrzeb mieszkaniowych poprzez zamieszkiwanie w niej (wariant 2).

W przypadku przeprowadzenia remontu Nieruchomości 2, Wnioskodawczyni będzie zamieszkiwała w tej nieruchomości zaspokajając własne potrzeby mieszkaniowe, zaś w przypadku sprzedaży Nieruchomości 2 i zakupu Nieruchomości 4 Wnioskodawczyni będzie zamieszkiwała w Nieruchomości 4 zaspokajając w niej własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem Nieruchomość 2 w celu zaspakajania własnych potrzeb mieszkaniowych i po zakupie zamieszkiwała w tym lokalu mieszkaniowym zaspakajając własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni stwierdza, że przysługują Jej w stosunku do wymienionych nieruchomości prawa:

  • Nieruchomość 1 – prawo własności,
  • Nieruchomość 2 – prawo współwłasność z mężem,
  • Nieruchomość 3 – prawo własności,
  • w przypadku zakupu Nieruchomości 4 – prawdopodobnie współwłasność z mężem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym zwolnieniu w całości z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegać będzie dochód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości (Nieruchomość 1), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tj. do dnia 31 grudnia 2017 r. przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości, wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni, zostanie wydatkowany:

  1. w części na spłatę zaciągniętego wraz z mężem kredytu hipotecznego na zakup wspólnego lokalu mieszkalnego (Nieruchomość 2), a w pozostałej części na remont Nieruchomości 2, niezależnie od tego, jak długo w przyszłości Nieruchomość 2 pozostanie w majątku Wnioskodawczyni a ewentualna sprzedaż lokalu mieszkalnego nabytego na własne cele mieszkaniowe (Nieruchomość 2), dokonana przez Wnioskodawczynię wskutek mogących mieć miejsce w przyszłości okoliczności nie wpłynie na zwolnienie dochodu z podatku ze zbycia Nieruchomości 1, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakie Wnioskodawczyni uzyska na skutek wcześniejszego spełnienia warunków ustawowych lub
  2. w całości na nabycie wraz z mężem innej wspólnej Nieruchomości 4, z zamiarem zamieszkania w niej?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi przychód, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

W świetle powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawczynię w dniu 31 marca 2015 r. udziału w nieruchomości, nabytego w drodze umowy darowizny w 2015 r., stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni, stanowi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie natomiast do art. 30e ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Powyższe zwolnienie może obejmować taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub ww. prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostałby w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w całości korzystałby ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

  1. wydatki poniesione na:
      1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,
    1. -położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
    2. wydatki poniesione na:
      1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
    3. - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

    Zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

    Z kolei na podstawie art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

    1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
    2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

    - przeznaczonych na cele rekreacyjne.

    Wnioskodawczyni wskazuje, że przychód ze sprzedaży w 2015 r. udziału w Nieruchomości 1 nabytego w drodze darowizny, przeznaczy na cele mieszkaniowe do 31 grudnia 2017 r.

    Należy w tym miejscu dodać, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej oraz przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 i 2 ww. ustawy). Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

    Zdaniem Wnioskodawczyni skoro zatem, środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości (Nieruchomości 1) nabytego umową darowizny, a więc należącego do Jej majątku osobistego, Wnioskodawczyni przeznaczy na własne cele mieszkaniowe: tj. czy to na spłatę kredytu zaciągniętego razem z małżonkiem na zakup lokalu mieszkalnego (Nieruchomość 2), którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką na zasadzie wspólności łącznej małżeńskiej, czy też na zakup wspólnej nieruchomości z mężem Nieruchomość 4 z zamiarem zamieszkania w niej, celem zaspakajania swoich potrzeb mieszkaniowych - to nie ma przeszkód prawnych, aby przychód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia pozostaje bowiem fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawczyni (udziału w Nieruchomości 1 nabytego w drodze darowizny), zostałyby wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię wspólnie z małżonkiem na zakup lokalu mieszkalnego, którego są właścicielami, czy też zakup wspólnej Nieruchomości 4, skoro czynności te, miały by miejsce w momencie trwania związku małżeńskiego i jeżeli pomiędzy małżonkami istnieje ustawowa wspólność majątkowa.

    Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest przeznaczenie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym zostało ono dokonane, na własne cele mieszkaniowe, które zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy obejmują budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

    Ustosunkowując się do możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia od opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w sytuacji wydatkowania przychodu z tej sprzedaży na remont mieszkania, tj. Nieruchomości 2, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem (wraz z mężem) należy podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia „remont”, nie określają również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia.

    Wymienione pojęcia rozumieć należy zatem w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie przepisów prawa budowlanego.

    W myśl art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.), przez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

    Wnioskodawczyni podaje, że za „remont” uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tej instalacji).

    Pojęcie remontu wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 886/96 stwierdzając, że: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji”.

    Podkreślić należy, że wszystkie poniesione przez Wnioskodawczynię i wskazane we wniosku wydatki podlegać będą odliczeniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 tej ustawy.

    Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w 2015 r. udziału w nieruchomości (Nieruchomość 1) stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni, w przypadku przeznaczenia na:

    • spłatę rat kredytu hipotecznego oraz odsetek od tego kredytu od dnia zbycia udziału w nieruchomości do dnia 31 grudnia 2017 r. zaciągniętego przez Wnioskodawczynię wraz z małżonkiem przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia Nieruchomości 1 na zakup lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków oraz w pozostałej części na remont Nieruchomości 2 (wariant 1),
    • zakup przez Wnioskodawczynię wraz z mężem wspólnej nieruchomości - Nieruchomość 4 (wariant 2)

    - podlegają zaliczeniu do katalogu wydatków na własne cele mieszkaniowe, w świetle art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i to niezależnie od tego jak długo Nieruchomości pozostaną w majątku Wnioskodawczyni a ewentualna sprzedaż lokalu mieszkalnego, nabytego w ramach realizacji własnych celów mieszkaniowych (Nieruchomość 2), nie będzie skutkowała utratą prawa do ulgi na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przeznaczeniu i wydatkowaniu przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe poprzez spłatę kredytu i remont, czy też zakup razem z małżonkiem nowej nieruchomości wspólnej wraz z małżonkiem (ze środkami ze sprzedaży wspólnego lokalu mieszkalnego), przychód ten w kwocie odpowiadającej udokumentowanym wydatkom na te cele podlega zwolnieniu z podatku.

    Z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z powyższego zwolnienia, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości musi zostać wydatkowany nie później niż w okresie dwóch lat od sprzedaży na cele mieszkaniowe. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest zatem wydatkowanie wspomnianego przychodu z konkretnym przeznaczeniem wskazanym w ustawie, tj. na własne cele mieszkaniowe. Jednocześnie przepisy nie przewidują szczegółowych wymogów co do sposobu realizacji wspomnianego warunku „własne cele mieszkaniowe”. W szczególności nie określono w nich ani konkretnego momentu, ani minimalnego okresu, czy też przedziału czasowego, w którym ów cel powinien zostać zrealizowany. Zbyt daleko idącym ograniczeniem praw podatnika byłoby kwestionowanie prawa do skorzystania z omawianego zwolnienia w przypadku, gdy faktyczna realizacja tego celu już u niego nastąpiła, niezależnie od okresu przez jaki była w istocie wykonywana. Interpretacja przeciwna narzucająca jakikolwiek minimalny czas dla zaspokojenia celu mieszkaniowego w nabytym lokalu przez podatnika nie miałaby bowiem oparcia w przepisach i byłaby zbyt daleko idącą ingerencją w zasadę równości oraz pewności prawa. Należy bowiem wziąć przy tym pod uwagę okoliczności życiowe, finansowe oraz zawodowe, które niejednokrotnie generują konieczność zmiany miejsca zamieszkania, a w konsekwencji zmianę pierwotnych planów co do przeznaczenia posiadanych nieruchomości (konieczność lub zasadność ich wynajęcia lub sprzedaży (interpretacja indywidualna z dnia 24 grudnia 2015 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, ILPB2/4211-1-1265/15-2/NK).

    Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, zdaniem Wnioskodawczyni - przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości (Nieruchomość 1) będzie mógł korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku wystąpienia ewentualnych zdarzeń przyszłych spłaty kredytu i odsetek oraz remontu - dotyczących Nieruchomości 2, zakupu nowej nieruchomości wspólnej - dotyczący Nieruchomości 4, ponieważ Wnioskodawczyni wydatkowałaby go na własne cele mieszkaniowe. Jednocześnie, ewentualna późniejsza sprzedaż lub najem lokalu mieszkalnego, nabytego na własne cele mieszkaniowe, wskutek mogących mieć miejsce w przyszłości okoliczności nie wpłynie na zwolnienie z podatku, jakie Wnioskodawczyni uzyska na skutek spełnienia warunków ustawowych. Ponadto w ocenie Wnioskodawczyni, fakt posiadania przez Nią innej nieruchomości mieszkalnej (Nieruchomość 3) nie wyklucza możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy spełnieniu przesłanek wskazanych w cytowanych powyżej przepisach.

    Zatem, sprzedaż lokalu mieszkalnego, nabytego w ramach realizacji własnych celów mieszkaniowych nie będzie skutkowała utratą prawa do ulgi na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego, którego nabycia Wnioskodawczyni dokona w ramach realizacji własnych celów mieszkaniowych, zastosowanie będzie miała generalna zasada określona w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej część lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi źródło przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, jeżeli odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie będzie ono źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu. Zbycie mieszkania po upływie ww. terminu nie spowoduje utraty prawa do ulgi z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    W przypadku ewentualnej sprzedaży lub wynajmu w przyszłości zakupionego na własne cele mieszkaniowe lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni nie utraci prawa do zwolnienia dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

    Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

    Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

    1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
    2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
    3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

    - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

    Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

    Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

    Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

    Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Jeżeli podatnik dokonuje świadczenia, mając nadzieję uzyskania w zamian, w przyszłości jakiejś korzyści majątkowej lub osobistej, to nie można mówić o darowiźnie.

    Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 31 marca 2015 r. Wnioskodawczyni zbyła odpłatnie udział wynoszący 9/18 części zabudowanej nieruchomości (Nieruchomość 1) nabyty wcześniej umową darowizny z dnia 19 lutego 2015 r. od dziadka, osiągając z tego tytułu dochód. Wnioskodawczyni złożyła we właściwym Urzędzie Skarbowym, w wymaganym terminie oświadczenie, że cały dochód ze sprzedaży ww. udziału w nieruchomości (Nieruchomość 1) przeznaczy na cele mieszkaniowe w terminie 2 lat od dnia sprzedaży, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. sprzedaż nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej. Sprzedany udział w nieruchomości stanowił Jej majątek osobisty.

    W 2010 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, z którym posiada wspólność majątkową małżeńską zaciągnęła w banku …. kredyt hipoteczny na zakup mieszkania (Nieruchomość 2). Akt notarialny zakupu tego mieszkania Wnioskodawczyni podpisała wraz z mężem w 2010 r. Ponadto, Wnioskodawczyni posiada inny lokal mieszkalny (Nieruchomość 3), otrzymany umową darowizny w 2014 r., na którym ustanowiona jest dożywotnia służebność. W związku z ustanowioną służebnością Wnioskodawczyni nie wykorzystuje Nieruchomości 3 dla własnych celów mieszkaniowych. Wnioskodawczyni biorąc pod uwagę swoją skomplikowaną sytuację osobistą i rodzinną nie może jednoznacznie stwierdzić jak długo lokal mieszkalny (Nieruchomość 2) pozostanie w majątku Wnioskodawczyni i Jej męża. Nie może przy tym wykluczyć, że w przyszłości wskutek niemożliwych dziś do przewidzenia okoliczności, będzie zmuszona do zmiany miejsca zamieszkania. Wówczas Wnioskodawczyni wraz mężem dokona zakupu innej wspólnej nieruchomości (Nieruchomości 4), jak np. domu jednorodzinnego z zamiarem zamieszkania w niej i późniejszej sprzedaży Nieruchomości 2. Cały dochód ze sprzedaży ww. udziału w nieruchomości (Nieruchomości 1) Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na cele mieszkaniowe w terminie do 31 grudnia 2017 r. na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup Nieruchomości 2 i remont tej nieruchomości, w której będzie mieszkała lub na zakup nowej Nieruchomości 4 w celu zamieszkania w niej.

    Zatem w świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię udziału wynoszącego 9/18 części zabudowanej nieruchomości (Nieruchomość 1), który był przedmiotem odpłatnego zbycia w dniu 31 marca 2015 r. nastąpiło w dniu 19 lutego 2015 r. w drodze darowizny.

    Odpłatne zbycie ww. udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

    Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

    W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

    Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

    Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

    W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

    1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
    2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

    Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

    Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

    Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować może taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

    Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

    1. wydatki poniesione na:
      1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,
    2. - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
    3. wydatki poniesione na:
      1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
    4. - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

    Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

    Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

    1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
    2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

    Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

    Należy również wskazać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

    Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

    Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

    Zatem korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

    W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

    Z przytoczonych przepisów wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości na wskazane własne cele mieszkaniowe.

    Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku tym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

    W świetle powyższego należy stwierdzić, że zgodnie z cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe określone w pkt 1 ww. przepisu lub kredytu refinansowego ostatecznie przeznaczonego na te cele. Istotne jest to, aby kredyt zaciągnięty był przed uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia.

    Ponadto należy wyjaśnić, że z wykładni językowej przedstawionych przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: „(…) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych (…), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (…)” wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na cele mieszkaniowe. Dlatego też ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku, ponieważ środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe m.in. na spłatę kredytu, remont lokalu mieszkalnego czy nabycie nowej nieruchomości w celu zamieszkania w niej muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości lub prawa majątkowego.

    Dokonując zatem analizy powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotna będzie kwestia ustalenia, czy kwota uzyskana z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, który Wnioskodawczyni nabyła w 2015 r. w drodze darowizny i stanowiącego Jej majątek odrębny podlega zwolnieniu z opodatkowania, jeśli przeznaczona będzie na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej męża w 2010 r. na zakup lokalu mieszkalnego (Nieruchomość 2) oraz remont tego lokalu mieszkalnego lub na zakup przez Wnioskodawczynię i Jej męża nieruchomości zabudowanej (Nieruchomość 4), w celu zamieszkania w niej.

    Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

    Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 ww. ustawy). Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Co do zasady zatem przedmioty nabyte w drodze dziedziczenia stanowią majątek odrębny małżonka. Natomiast ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

    Powyższe przepisy ww. ustawy określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

    W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni wskazała, że w związku ze swoją skomplikowaną sytuacją osobistą i rodzinną nie może jednoznacznie stwierdzić jak długo pozostanie w majątku Wnioskodawczyni i Jej męża lokal mieszkalny (Nieruchomość 2), na którego remont Wnioskodawczyni zamierza wydatkować przedmiotowy przychód, i którego dotyczy kredyt, który Wnioskodawczyni zamierza spłacić środkami uzyskanym z tego przychodu. Możliwa jest bowiem sytuacja, w której zaistnieje potrzeba, aby Wnioskodawczyni wraz mężem dokonała zakupu innej wspólnej Nieruchomości 4 z zamiarem zamieszkania w niej i późniejszej sprzedaży Nieruchomości 2.

    Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu/budynku mieszkalnego czy remont lokalu/budynku mieszkalnego ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik, powinien mieszkać w nabytym lokalu/budynku mieszkalnym czy wyremontowanym lokalu/budynku mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal/budynek mieszkalny (wyremontował lokal/budynek mieszkalny) w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu/budynku tym – z różnych powodów - zamieszka po upływie określonego czasu np. kilku miesięcy. W takim przypadku prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez kilka miesięcy lokal/budynek będzie wynajmowany. Prawa do zwolnienia nie traci również podatnik, który nabył (wyremontował) lokal/budynek mieszkalny na cele mieszkaniowe, mieszkał w nabytym (wyremontowanym) lokalu/budynku mieszkalnym np. przez kilka miesięcy, a następnie przedmiotowy lokal/budynek zbył w drodze darowizny albo sprzedaży.

    Ustawodawca przewiduje zwolnienie z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło zbycie, przychód ze sprzedaży zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe. Przesłanki uprawniające do zwolnienia muszą być więc spełnione w momencie wydatkowania tego przychodu.

    W kwestii posiadania przez Wnioskodawczynię innej nieruchomości należy dodać, że ustawodawca nie zastrzegł, że posiadanie innej nieruchomości mieszkalnej wyklucza możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia nie jest zbycie lub zaprzestanie z korzystania z innych posiadanych nieruchomości. Zatem fakt posiadania przez Wnioskodawczynię innego lokalu mieszkalnego nie przesądza o braku uprawnienia do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego.

    Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy uznać należy, że przeznaczenie przychodu z odpłatnego zbycia w 2015 r., udziału w nieruchomości należącego do majątku odrębnego Wnioskodawczyni i wydatkowanie go w okresie do 31 grudnia 2017 r., na spłatę kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej męża w 2010 r. na zakup lokalu mieszkalnego oraz remont tego lokalu mieszkalnego lub wydatkowanie go na zakup przez Wnioskodawczynię wraz z mężem nieruchomości w celu zamieszkania w niej, uprawniać będzie do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy. Dodać przy tym należy, że cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostaje spełniony w odniesieniu do całej kwoty jeżeli zostanie wydatkowana na cele wskazane w ustawie, ponieważ w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące z odpłatnego zbycia majątku odrębnego Wnioskodawczyni, zostaną wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej męża na zakup lokalu mieszkalnego, remont tego lokalu lub też zakup przez Wnioskodawczynię i Jej męża nieruchomości mieszkalnej.

    Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe oraz powyższe uregulowania prawne należy stwierdzić, że w przypadku ewentualnej sprzedaży lub wynajmu w przyszłości zakupionego (wyremontowanego) i wykorzystywanego przez Wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe lokalu mieszkalnego (Nieruchomość 2) lub sprzedaży Nieruchomości 4, Wnioskodawczyni nie utraci prawa do zwolnienia dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości zabudowanej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Wskazać ponadto należy, że w toku prowadzonego postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego tutejszy Organ nie ma uprawnień do oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście całokształtu okoliczności związanych z planowanymi transakcjami, gdyż wykraczałoby to poza zakres wniosku wyznaczonego jego treścią oraz ustawowo określonymi ramami postępowania dotyczącego wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega bowiem regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. W postępowaniu interpretacyjnym Organ nie może oceniać zdarzenia przyszłego w aspekcie art. 199a Ordynacji podatkowej. Na mocy tego przepisu organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności. Jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonana zostanie inna czynność prawna, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Zatem, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

    Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


    doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

    Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
    Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

    Reklama

    Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

    czytaj

    O nas

    epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

    czytaj

    Regulamin

    Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

    czytaj