Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB1.4511.1026.2016.1.AM
z 30 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 4 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na aplikację adwokacką – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na aplikację adwokacką.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych. Korzysta z opodatkowania na zasadach ogólnych. W przyszłości planuje świadczyć również usługi adwokackie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W tym celu niezbędne będzie uzyskanie przez Nią tytułu zawodowego adwokata. Uzyskanie tytułu zawodowego adwokata wiąże się z poniesieniem przez Wnioskodawczynię poniższych kosztów:

• Koszty egzaminu wstępnego na aplikację.
  

• Koszty opłaty rocznej za aplikację.
  

• Koszty materiałów naukowych.
  

• Koszty egzaminu adwokackiego.
  

• Koszty obowiązkowych składek członków Okręgowej Rady Adwokackiej.
  

• Koszt wpisu na listę adwokatów.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wskazane przez Wnioskodawcę koszty mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy wymienione koszty związane z uzyskaniem tytułu zawodowego adwokata mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów na postawie art. 22 ust. 1 Ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. z 2012r. poz.361 z późn.zm. dalej updof) bowiem są niezbędne do uzyskania przychodów z tytułu usług adwokackich i jednocześnie nie są wymienione w art. 23 updof. Bez wątpienia istnieje związek przyczynowo - skutkowy między ich poniesieniem a przychodami uzyskanymi z świadczonych w przyszłości usług adwokackich.

Zgodnie z art. 4a Ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tj. Dz. U z 2015 r., poz. 615,1064, 1224,1255, 1311, dalej Poa) zawód adwokata można wykonywać m.in. w ramach działalności gospodarczej, prowadząc kancelarię adwokacką. Kancelaria adwokacka może być prowadzona jedynie przez osobę posiadającą tytuł zawodowy adwokata.

Warunkiem świadczenia przez Wnioskodawczynię usług adwokackich jest zatem uprzednie uzyskanie tytułu zawodowego adwokata. Na listę adwokatów może być wpisany ten, kto odbył w Rzeczypospolitej Polskiej aplikację adwokacką i złożył egzamin adwokacki (art. 65 pkt 4 Poa). Art. 75. 1. Poa stanowi, że nabór na aplikację adwokacką przeprowadza się w drodze egzaminu wstępnego na aplikację adwokacką. Zgodnie z art. 75d. 1 Poa kandydat uiszcza opłatę za egzamin wstępny. Uzyskanie przez kandydata pozytywnego wyniku z egzaminu wstępnego uprawnia go do złożenia wniosku o wpis na listę aplikantów adwokackich.

Aplikacja adwokacka jest również odpłatna. Zgodnie z art. 76b. ust. 3 Poa Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej, określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty rocznej, kierując się koniecznością zapewnienia aplikantom właściwego poziomu wykształcenia, przy czym wysokość opłaty nie może być wyższa niż sześciokrotność minimalnego wynagrodzenia.

Podczas aplikacji niezbędne jest opłacanie składek na rzecz izby Adwokatów. Składka jest należna od pierwszego dnia miesiąca, w którym aplikant adwokacki złożył ślubowanie aplikanckie do ostatniego dnia miesiąca, w którym aplikant zakończył odbywanie aplikacji.

prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych.

Po odbyciu aplikacji osoba może przystąpić do egzaminu adwokackiego, za który zgodnie z art. 78b. ust 1. Poa kandydat ma obowiązek uiścić opłatę, która to stanowi dochód budżetu państwa.

Po zdaniu egzaminu adwokackiego konieczne jest jeszcze złożenie wniosku o wpis na listę adwokatów. Złożenie tego wniosku wiąże się z uiszczeniem zryczałtowanej opłaty za rozpatrzenie wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Do stwierdzenia, czy wydatki związane z uzyskaniem uprawnień do wykonywania zawodu adwokata mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy takie wydatki związane są ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
  

• czy też, wydatki te służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą (który co do zasady ma charakter osobisty).
  
  
  

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Wydatki związane z odbywaniem aplikacji adwokackiej, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych z tego tytułu wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Z przedstawionych w złożonym wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych. W przyszłości planuje świadczyć usługi adwokackie w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W tym celu niezbędne będzie uzyskanie tytułu zawodowego adwokata. Uzyskanie tytułu zawodowego adwokata wiąże się z poniesieniem przez Wnioskodawcę wydatków między innymi, koszty egzaminu wstępnego na aplikację, koszty opłaty rocznej za aplikację, koszt materiałów naukowych, koszty egzaminu adwokackiego, koszty obowiązkowych składek członków Okręgowej Rady Adwokackiej, koszt wpisu na listę adwokatów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe w przedmiotowej sprawie możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności wydatków poniesionych na odbycie aplikacji adwokackiej po dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.