2016.12.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi - 1061-IPTPB3.4511.788.2016.2.KJ

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.788.2016.2.KJ
z 2 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do przypadającego na Wnioskodawcę udziału w zysku spółki:

należności wynikającej z zawartej ugody sądowej poniesionej przez spółkę;

wydatków na pokrycie kosztów zastępstwa procesowego związanych z udziałem spółki w procesie oraz

momentu potrącalności tych kosztów

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie ustalenia, czy koszty poniesione przez spółkę komandytową w wyniku zawartej ugody sądowej, związane z zapłatą należności wynikającej z ugody oraz wydatki na pokrycie kosztów zastępstwa procesowego związanych z udziałem spółki w procesie, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do przypadającego na Wnioskodawcę udziału w zysku spółki oraz momentu potrącalności tych kosztów.

Z uwagi na braki wniosku, Organ podatkowy na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 23 listopada 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.788.2016.1.KJ (doręczonym w dniu 23 listopada 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia o brakującą opłatę od wniosku, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 23 listopada 2016 r. uzupełniono brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – … (dalej: Wnioskodawca) – jest komandytariuszem spółki … spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w … nr KRS: …, NIP: …, REGON: … (dalej: Spółka), posiadającym większościowy udział w zysku Spółki.

W ramach prowadzonej działalności Spółka nawiązała współpracę z firmą informatyczną, która miała wykonać na jej rzecz określone dzieło. Umowa współpracy stron miała dotyczyć wdrożenia w przedsiębiorstwie Spółki systemu informatycznego … mającego na celu pomoc w usprawnieniu działalności firmy, polegającej na pełnym zintegrowaniu oprogramowania i procesów biznesowych we wszystkich obszarach przedsiębiorstwa. Po otrzymaniu oferty Spółka przyjęła warunki cenowe dotyczące wdrożenia u niej systemu (cena usługi miała wynieść 598 416 zł 35 gr), przedstawione przez kontrahenta i zgodziła się na wykonanie u niej analizy przedwdrożeniowej. Analiza ta miała na celu m.in. doprecyzowanie właściwych potrzeb Spółki i doprecyzowanie kosztów, które miałyby zostać poniesione w związku z realizacją projektu, jak również ustalenie czy oferowany przez firmę informatyczną program spełnia wszystkie wymagania stawiane przez Spółkę, biorąc pod uwagę przede wszystkim specyfikę prowadzonego przedsiębiorstwa. Zgodnie z postanowieniami stron, umowa na realizację całego projektu miała zostać zawarta po zaakceptowaniu przez obie strony dokumentu analizy przedwdrożeniowej. Spółka wyraziła zgodę na przeprowadzenie przez firmę informatyczną czynności w zakresie usługi przedwdrożeniowej.

Dokonując czynności usługi przedwdrożeniowej firma informatyczna przesłała Spółce w formie e-mail do podpisania zamówienie na usługi eksperckie, opłatę maintenance oraz 6 licencji … wraz z umową licencyjną, określającą warunki użytkowania (EULA), pomimo tego że strony nie umawiały się na zawarcie tego rodzaju umów. Pracownik firmy zapewniał jednak, że jest to niezbędne do przeprowadzenia analizy i są to wyłącznie licencje testowe, zaś umowa (EULA) jest konieczna aby je użytkować zgodnie z prawem podczas przeprowadzanej analizy przedwdrożeniowej. Z uwagi na tego rodzaju zapewnienia Spółka podpisała i odesłała zamówienie i umowę. W trakcie analizy wdrożeniowej okazało się, że zaproponowany przez firmę informatyczną system nie spełnia wymagań Spółki i nie zawiera właściwości, o których zapewniała go firma informatyczna. W związku z tym, Spółka złożyła firmie informatycznej oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o świadczenie usług przedwdrożeniowych, które miało na celu jednocześnie poinformowanie powoda o zrezygnowaniu z podjęcia współpracy w zakresie wdrożenia systemu. Jako podstawę prawną odstąpienia od umowy wskazano art. 644 k.c.

Z uwagi na odstąpienie od umowy firma informatyczna zażądała od Spółki zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę w wysokości 491 069 zł brutto, w tym kwoty podatku VAT w wysokości 91 825 zł 95 gr. Wystawiła na rzecz Spółki faktury VAT, w dniu 30 kwietnia 2013 r., nr … na kwotę 713 zł 56 gr brutto, która zgodnie z opisem obejmowała opłatę serwisową oraz fakturę VAT z dnia 22 maja 2013 r., nr … na kwotę 455 097 zł 44 gr brutto obejmującą płatność za usługi zgodnie z umową. Obie faktury Spółka otrzymała w maju 2013 r. Wszystkie powyżej wskazane faktury zostały przez Spółkę odesłane kontrahentowi bez księgowania.

Zdaniem Spółki, zażądana przez firmę informatyczną cena znacząco przewyższała wartość zrealizowanych prac. Wykonana została bowiem wyłącznie usługa przedwdrożeniowa, której ceny strony nie ustaliły. Następnie, wobec braku uregulowania przez Spółkę należności z tego tytułu firma informatyczna wystąpiła do sądu z powództwem o zapłatę wskazanej powyżej kwoty. Z uwagi na złożony pozew Sąd Okręgowy w … Wydział IX Gospodarczy w dniu 26 września 2013 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził od Spółki na rzecz firmy informatycznej żądaną w pozwie kwotę 491 068 zł 95 gr wraz z kosztami postępowania.

Wnioskodawca wniósł sprzeciw od wydanego nakazu, co skutkowało rozpoczęciem sporu sądowego o zapłatę powyżej wskazanej kwoty. Spór ten trwał od października 2013 r. Ostatecznie strony zdecydowały się zakończyć go poprzez zawarcie ugody przed sądem (w dniu 30 maja 2016 r.), na mocy której Spółka zobowiązała się do zapłaty na rzecz firmy informatycznej kwoty 90 000 zł netto (słownie: dziewięćdziesiąt tysięcy złotych) oraz podatku VAT w wysokości 20 700 zł (dwadzieścia tysięcy siedemset złotych), a więc łącznie 110 700 zł (sto dziesięć tysięcy siedemset złotych),

Uzgodniona przez strony kwota z ugody została wpłacona przez Spółkę na rzecz firmy informatycznej na podstawie faktur VAT wystawionych w 2013 r. oraz korekt do tych faktur wystawionych w czerwcu i lipcu 2016 r., uwzględniających kwoty wskazane w ugodzie, tj. w trzech ratach:

rata w wysokości 40 000 zł plus VAT do dnia 15 czerwca 2016 r.
rata w wysokości 25 000 zł plus VAT do dnia 10 lipca 2016 r.
rata w wysokości 25 000 zł plus VAT do dnia 31 lipca 2016 r.

Kwoty objęte ugodowym harmonogramem płatności były regulowane w terminie (odpowiednio w każdym miesiącu, w którym przypadał termin płatności rat).

Zgodnie z postanowieniami zawartej ugody, każda ze stron poniosła we własnym zakresie koszty zastępstwa procesowego.

Rozwiązanie sporu poprzez zawarcie ugody miało związek z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki, gdyż zabezpieczono majątek Spółki przed ewentualną koniecznością zapłaty całości żądanej przez powoda kwoty, tj. 491 068 zł 95 gr wraz z kosztami procesu. Zawarcie ugody zabezpieczyło także majątek Spółki przed ewentualną egzekucją komorniczą i pozostałymi kosztami związanymi z uregulowaniem należności wobec firmy informatycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy koszty poniesione przez Spółkę w wyniku zawartej ugody sądowej, związane z zapłatą należności wynikającej z ugody, tj. kwoty 90 000 zł netto oraz na pokrycie kosztów zastępstwa procesowego związanych z udziałem Spółki w procesie, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proporcjonalnie do przypadającego na Wnioskodawcę udziału w zysku Spółki?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy kwota ta powinna zostać zaliczona do KUP w momencie poniesienia tego kosztu, zgodnie z art. 22 ust. 5c w zw. z art. 22 ust. 5d ww. ustawy, tj. w 2016 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Kwota 90 000 zł, którą Spółka zobowiązana jest zapłacić na rzecz firmy informatycznej z tytułu zawartej ugody sądowej z dnia 30 maja 2016 r. oraz kwota przeznaczona na pokrycie kosztów zastępstwa procesowego Spółki w toczącym się procesie, mogą zostać zaliczone przez Niego do kosztów uzyskania przychodów w wysokości przypadającej proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku Spółki.

Kwota wynikająca z ugody oraz koszty zastępstwa procesowego, uiszczone zostały w związku z prowadzoną działalnością Spółki i spełniają wszelkie przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Koszt ten poniesiony został bowiem w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zawarcie ugody, na mocy której Spółka zobowiązana była do zapłaty kwoty 90 000 netto zabezpieczyło jej majątek przed większymi stratami, jakie mogłyby grozić w wyniku przegranej w procesie. Spór toczący się pomiędzy stronami dotyczył znacznej kwoty, tj. 491 068 zł 95 gr, która to kwota miała zostać uiszczona przez Spółkę z tytułu rozwiązania umowy o świadczenie usługi. Należy podkreślić, że Spółka nie miała pewności co do wygranej w toczącym się procesie. W przypadku zawarcia ugody, zapłata uzgodnionej z przeciwnikiem procesowym kwoty w znacznie mniejszym stopniu obciążyła budżet Spółki. Dlatego też, w celu zabezpieczenia źródła przychodów, Spółka zdecydowała się zawrzeć ugodę, na mocy której zapłaci firmie informatycznej ¼ dochodzonej przez nią w pozwie kwoty. Dzięki temu spór został zakończony, zaś Spółka nie musiała ponosić dalszych kosztów postępowania sądowego, ani kosztów ewentualnej egzekucji. Gdyby zatem do ugody nie doszło Spółka narażona byłaby na poniesienie znacznie większych wydatków. Powyższe jednoznacznie wskazuje na fakt, że kwota w wysokości 90 000 zł, przeznaczona na pokrycie należności wynikającej z ugody sądowej, jak i wydatki poniesione na pokrycie wynagrodzenia zastępcy prawnego, uiszczona została w związku z prowadzoną działalnością Spółki, w celu zabezpieczenia źródła jej przychodów.

Zabezpieczyła Spółkę przed utratą znacznie większych środków finansowych, które musiałaby przeznaczyć na pokrycie kwoty żądanej przez przeciwnika procesowego oraz całości kosztów procesu (również w części przypadającej na przeciwnika), w przypadku przegranej.

Należy także wskazać, że koszty zawartej przez stronę ugody nie zostały wymienione w katalogu kosztów, niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też poniesione przez Spółkę koszty zawarcia ugody spełniają wszelkie przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ww. ustawy do zaliczenia ich przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów.

Ad 2.

Wnioskodawca może zaliczyć koszty zawarcia ugody, (w tym kwotę 90 000 zł, którą zobowiązany jest uiścić firmie informatycznej oraz wydatki na pokrycie zastępstwa prawnego) do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, tj. zgodnie z art. 22 ust. 5c zdanie pierwsze. Koszt tego rodzaju nie jest bezpośrednio związany z żadnym przychodem Spółki, są to bowiem koszty dotyczące całokształtu działalności Spółki związane z jej funkcjonowaniem. Dlatego też powinny zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w bieżącym okresie rozliczeniowym, tj., na podstawie art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym koszty zawarcia ugody zostały już poniesione, a więc powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie zaksięgowania ich jako koszt, zgodnie z art. 22 ust. 5d ww. ustawy. Wnioskodawca może więc zaliczyć wydatki na pokrycie kosztów zawarcia ugody do kosztów uzyskania przychodów w roku 2016, tj. w roku, w którym zaksięguje je jako koszt, na podstawie otrzymanych faktur VAT korekt do faktur VAT wystawionych w 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). W przypadku kosztów pośrednich brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników, koszty promocji i reklamy.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

faktycznego poniesienia wydatku,

istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,

odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Konstrukcja ww. przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, obowiązek wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest komandytariuszem komandytariuszem spółki … spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w … nr KRS: …, NIP: …, REGON: … (dalej: Spółka), posiadającym większościowy udział w zysku Spółki. W ramach prowadzonej działalności Spółka nawiązała współpracę z firmą informatyczną, która miała wykonać na jej rzecz określone dzieło. Umowa współpracy stron miała dotyczyć wdrożenia w przedsiębiorstwie Spółki systemu informatycznego … mającego na celu pomoc w usprawnieniu działalności firmy, polegającej na pełnym zintegrowaniu oprogramowania i procesów biznesowych we wszystkich obszarach przedsiębiorstwa. Po otrzymaniu oferty Spółka przyjęła warunki cenowe dotyczące wdrożenia u niej systemu (cena usługi miała wynieść 598 416 zł 35 gr), przedstawione przez kontrahenta i zgodziła się na wykonanie u niej analizy przedwdrożeniowej. Analiza ta miała na celu m.in. doprecyzowanie właściwych potrzeb Spółki i doprecyzowanie kosztów, które miałyby zostać poniesione w związku z realizacją projektu, jak również ustalenie czy oferowany przez firmę informatyczną program spełnia wszystkie wymagania stawiane przez Spółkę, biorąc pod uwagę przede wszystkim specyfikę prowadzonego przedsiębiorstwa. Zgodnie z postanowieniami stron, umowa na realizację całego projektu miała zostać zawarta po zaakceptowaniu przez obie strony dokumentu analizy przedwdrożeniowej. Spółka wyraziła zgodę na przeprowadzenie przez firmę informatyczną czynności w zakresie usługi przedwdrożeniowej. Dokonując czynności usługi przedwdrożeniowej firma informatyczna przesłała Spółce w formie e-mail do podpisania zamówienie na usługi eksperckie, opłatę maintenance oraz 6 licencji … wraz z umową licencyjną, określającą warunki użytkowania (EULA), pomimo tego że strony nie umawiały się na zawarcie tego rodzaju umów. Pracownik firmy zapewniał jednak, że jest to niezbędne do przeprowadzenia analizy i są to wyłącznie licencje testowe, zaś umowa (EULA) jest konieczna aby je użytkować zgodnie z prawem podczas przeprowadzanej analizy przedwdrożeniowej. Z uwagi na tego rodzaju zapewnienia Spółka podpisała i odesłała zamówienie i umowę. W trakcie analizy wdrożeniowej okazało się, że zaproponowany przez firmę informatyczną system nie spełnia wymagań Spółki i nie zawiera właściwości, o których zapewniała go firma informatyczna. W związku z tym, Spółka złożyła firmie informatycznej oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o świadczenie usług przedwdrożeniowych, które miało na celu jednocześnie poinformowanie powoda o zrezygnowaniu z podjęcia współpracy w zakresie wdrożenia systemu. Jako podstawę prawną odstąpienia od umowy wskazano art. 644 k.c. Z uwagi na odstąpienie od umowy firma informatyczna zażądała od Spółki zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę w wysokości 491 069 zł brutto, w tym kwoty podatku VAT w wysokości 91 825 zł 95 gr. Wystawiła na rzecz Spółki faktury VAT, w dniu 30 kwietnia 2013 r., nr … na kwotę 713 zł 56 gr brutto, która zgodnie z opisem obejmowała opłatę serwisową oraz fakturę VAT z dnia 22 maja 2013 r., nr … na kwotę 455 097 zł 44 gr brutto obejmującą płatność za usługi zgodnie z umową. Obie faktury Spółka otrzymała w maju 2013 r. Wszystkie powyżej wskazane faktury zostały przez Spółkę odesłane kontrahentowi bez księgowania. Zdaniem Spółki, zażądana przez firmę informatyczną cena znacząco przewyższała wartość zrealizowanych prac. Wykonana została bowiem wyłącznie usługa przedwdrożeniowa, której ceny strony nie ustaliły. Następnie, wobec braku uregulowania przez Spółkę należności z tego tytułu firma informatyczna wystąpiła do sądu z powództwem o zapłatę wskazanej powyżej kwoty. Z uwagi na złożony pozew Sąd Okręgowy w … Wydział IX Gospodarczy w dniu 26 września 2013 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził od Spółki na rzecz firmy informatycznej żądaną w pozwie kwotę 491 068 zł 95 gr wraz z kosztami postępowania. Wnioskodawca wniósł sprzeciw od wydanego nakazu, co skutkowało rozpoczęciem sporu sądowego o zapłatę powyżej wskazanej kwoty. Spór ten trwał od października 2013 r. Ostatecznie strony zdecydowały się zakończyć go poprzez zawarcie ugody przed sądem (w dniu 30 maja 2016 r.), na mocy której Spółka zobowiązała się do zapłaty na rzecz firmy informatycznej kwoty 90 000 zł netto (słownie: dziewięćdziesiąt tysięcy złotych) oraz podatku VAT w wysokości 20 700 zł (dwadzieścia tysięcy siedemset złotych), a więc łącznie 110 700 zł (sto dziesięć tysięcy siedemset złotych),

rata w wysokości 40 000 zł plus VAT do dnia 15 czerwca 2016 r.
rata w wysokości 25 000 zł plus VAT do dnia 10 lipca 2016 r.
rata w wysokości 25 000 zł plus VAT do dnia 31 lipca 2016 r.

Kwoty objęte ugodowym harmonogramem płatności były regulowane w terminie (odpowiednio w każdym miesiącu, w którym przypadał termin płatności rat).

Zgodnie z postanowieniami zawartej ugody, każda ze stron poniosła we własnym zakresie koszty zastępstwa procesowego.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przepisy prawa mające w sprawie zastosowanie stwierdzić należy, że kwota należności wynikająca z ugody oraz wydatki na pokrycie kosztów zastępstwa procesowego związane z udziałem spółki w procesie sądowym, uiszczone firmie informatycznej w ramach ugody sądowej, stanowić będą u Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, prowadzonej w ramach spółki osobowej (tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej), na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku Spółki).

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał bowiem, że rozwiązanie sporu poprzez zawarcie ugody miało związek z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki, gdyż zabezpieczono majątek Spółki przed ewentualną koniecznością zapłaty całości żądanej przez powoda kwoty, tj. 491 068 zł 95 gr wraz z kosztami procesu. Zawarcie ugody zabezpieczyło także majątek Spółki przed ewentualną egzekucją komorniczą i pozostałymi kosztami związanymi z uregulowaniem należności wobec firmy informatycznej. W takiej sytuacji:

kwotę wypłaconą przez Spółkę na rzecz firmy informatycznej wynikającą z ugody sądowej oraz

kwotę przeznaczoną na pokrycie zastępstwa procesowego Spółki

uznać można za wydatkowaną na zabezpieczenie źródła przychodów, tj. na cel wskazany w ww. przepisie.

Odnosząc się do natomiast momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów, stwierdzić należy, że dla ustalenia tego momentu, należy rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Z kolei pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Wydatków poniesionych w związku z zawartą ugodą sądową nie można przypisać konkretnym przychodom. W związku z tym stanowią one koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie).

Rozstrzygając zatem kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków wskazać należy, że na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury, albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wydatki poniesione w związku z zawartą ugodą sądową przez spółkę komandytową, w której Wnioskodawca jest komandytariuszem, jako stanowiące koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, powinny zatem zostać zaliczone do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia, tj. na dzień, na który ujęto je w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Koszt ten Wnioskodawca powinien rozpoznać z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku spółki komandytowej.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki komandytowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin