Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP1.4512.562.2016.1.MW
z 6 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2016r. (data wpływu 23 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2016r. (data wpływu 31 października 2016r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu różnicy podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa Wnioskodawczyni do rejestracji jako podatnik VAT czynny w przedmiocie prowadzonej działalności,
  

• prawa do zwrotu różnicy podatku VAT.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 31 października 2016r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz o uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni - …., jest - wraz z mężem …. – współwłaścicielką gospodarstwa rolnego, które wchodzi w skład małżeńskiej wspólnoty ustawowej. Od 1 września 2003r. rozpoczęła prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej pod firmą „….", wpisanej do ewidencji działalności gospodarczej. Przeważającą działalnością gospodarczą jest „produkcja gotowej paszy dla zwierząt gospodarskich” (PKD: 10.91.Z). Wpis do ewidencji działalności gospodarczej wymienia także działalność oznaczoną symbolami PKD: 01.61.Z; 28.30.Z; 33.12.Z; 46.21.Z; 46.23.Z; 46.61.Z; 46.63.Z; 46.69.Z; 46.75.Z; 49.41.Z; 52.10.B; 77.31.Z; 77.32.Z. Dla działalności tej Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R) we właściwym organie podatkowym (Naczelnik Urzędu Skarbowego ….), a także złożyła tam oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od tego podatku (VAT-6). Czynności tych dokonała w dniu 29 sierpnia 2003 r. Od września 2003 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa z tej działalności gospodarczej miesięczne deklaracje rozliczeniowe VAT-7.

…. z dniem 1 lipca 2011 r. także rozpoczął prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej, która prowadzi pod firmą: „….”, na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przeważającym rodzajem tej działalności jest działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną" (PKD: 01.61.Z). Wpis do ewidencji działalności gospodarczej obejmuje ponadto działalność oznaczoną kodami PKD: 01,63.Z; 28.30.Z; 33.12.Z; 43.12.Z i 46.61.Z. Podatnik dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług, składając deklarację VAT-R Naczelnikowi Urzędu Skarbowego …, wskazując rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT z dniem 1 lipca 2011 r., jednocześnie oświadczając, że składał będzie deklaracje VAT-7 poczynając od deklaracji za lipiec 2011 r. Od tego czasu jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa comiesięcznie deklaracje rozliczeniowe VAT-7.

Poza powiązaniem osobowym brak jakichkolwiek operacji gospodarczych między gospodarstwem … małżonków … a firmami stanowiącymi ich własność (…..). Podmioty te nie świadczą sobie jakichkolwiek usług nie dokonują między sobą dostaw towarów. Grunty stanowiące wspólne gospodarstwo rolne - a także budynki, budowle czy urządzenia - nie są wykorzystywane dla potrzeb prowadzonych indywidualnie działalności gospodarczych. Majątek rzeczowy każdej z firm jest wykorzystywany dla potrzeb działalności tej firmy i nie jest wykorzystywany w drugiej z firm lub w gospodarstwie rolnym. Każda z firm prowadzi odrębną dokumentację księgową i podatkową, dokonuje odrębnego rozliczenia podatku VAT. Każda z tych dwóch firm prowadzi własną ewidencją środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, i są to składniki majątkowe służące jedynie działalności gospodarczej tego podmiotu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności rolniczej wykorzystując posiadane gospodarstwo rolne. Nie ma statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy VAT. W ramach działalności gospodarczej (….) nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy VAT. Przeważająca część działalności gospodarczej mieści się z PKWiU 28.30 (Sprzedaż maszyn dla rolnictwa), wykonywane są także usługi sklasyfikowane w grupach PKWiU: 33.12.21.0; 01.63.10.0; 01.62.10.0 i 01.61.10.0. Wnioskodawczyni nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych - w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy VAT - w ramach gospodarstwa rolnego. W ramach działalności gospodarczej (….) świadczy usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy VAT (usługi związane z rolnictwem 01.61 Z), usług takich nie świadczy w ramach gospodarstwa rolnego. W dniu 29 sierpnia 2003 r. dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R), wskazując, że nie prowadzi działalności rolniczej w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz dokonała rezygnacji ze zwolnienia na podstawie art. 14 ust. 2 tej ustawy (z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym), składając deklarację VAT-6. Od września 2003 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa z tej działalności gospodarczej miesięczne deklaracje rozliczeniowe VAT-7. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług są wystawiane na …., NIP: …... Nabywane towary i usługi są opodatkowane podatkiem VAT. Towary i usługi nabywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są przyporządkowane czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(we wniosku pytanie nr 2) Czy Wnioskodawczyni przysługuje - jako podatnikowi podatku od towarów i usług - zwrot różnicy podatku VAT, jako nadwyżki naliczonego nad należnym na rachunek bankowy z prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawczyni (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), mając na uwadze fakt, że zarówno Wnioskodawczyni, jak i współwłaściciel gospodarstwa, spełniają warunki do opodatkowania podatkiem VAT na zasadach ogólnych działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisów do CEIDG, bowiem:

1. w gospodarstwie rolnym, którego są współwłaścicielami nie prowadzą działalności rolniczej, w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy VAT, nie dokonują sprzedaży produktów rolnych, o których mowa w art. 2 pkt 20 tej ustawy i żadna z tych osób fizycznych nie korzysta ze statusu rolnika ryczałtowego;
2. zarówno Wnioskodawczyni, jak i współwłaściciel gospodarstwa rolnego, zrezygnowali ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT;
3. w prowadzonych firmach do świadczenia usług wymienionych załączniku nr 2 do ustawy VAT nie wykorzystują ani siły roboczej ani też sprzętu zwykle wykorzystywanego w tym stanowiącym ich współwłasność gospodarstwie rolnym;

- zatem Wnioskodawczyni może korzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT. W konsekwencji tego, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 ustawy VAT, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, przysługiwać jej będzie prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe lub do zwrotu różnicy tego podatku na rachunek bankowy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust 4. art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96. z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

1. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług;
2. gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Wskazana wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi, nie znajdzie zastosowania. Taka sytuacja we wskazanym stanie faktycznym nie ma miejsca.

Zatem Wnioskodawczyni spełnia - jako czynny podatnik VAT - warunek umożliwiający realizację prawa do odliczenia, ponieważ istnieje związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle opisanego stanu faktycznego i przywołanych przepisów Wnioskodawczyni przysługuje status czynnego podatnika podatku VAT. Zatem na warunkach przewidzianych w ustawie VAT przysługuje także - jako podatnikowi tego podatku – prawo do odliczenia podatku naliczonego a także prawo do zwrotu różnicy podatku VAT jako nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy wskazać, że podstawową zasadą wspólnego systemu podatku VAT, jest zasada neutralności podatku – rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Oznacza to, że podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, aby mógł zrealizować prawo do odliczenia podatku naliczonego musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy są związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „….”, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług od września 2003 r. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług są wystawiane na „….”, NIP: …... Towary i usługi nabywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są przyporządkowane czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Nabywane towary i usługi są opodatkowane podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego zarejestrowanego podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W interpretacją Nr 1061-IPTPP1.4512.484.2016.2.MW, tut. Organ potwierdził, że Wnioskodawczyni z tytułu świadczenia usług rolniczych jak i z pozostałej działalności gospodarczej ma prawo zarejestrować się jako czynny podatnik podatku VAT.

Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Wnioskodawczynię towarów i usług z tytułu świadczenia usług rolniczych jak i pozostałej działalności gospodarczej są spełnione, ponieważ – jak wskazała Zainteresowana – nabywane towary i usługi są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Wnioskodawczynię towarów i usług i tym samym w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawczyni ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy. Zasady dokonania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2–10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do zwrotu różnicy podatku VAT. Wniosek w pozostałej części zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.