Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-600/16-1/AGW
z 21 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 4 listopada 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem części majątku spółki dzielonej w postaci działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę i terminu dokonania tego odliczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 4 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem części majątku spółki dzielonej w postaci działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę i terminu dokonania tego odliczenia.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na gruncie prowadzonej działalności gospodarczej Podatnik - Spółka S. z siedzibą w S. pozostaje deweloperem w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego.

Podatnik powstał w wyniku podziału Spółki A, przy czym podział ten nastąpił w dacie … w drodze podziału przez wydzielenie w rozumieniu kodeksu spółek handlowych.

W wyniku wzmiankowanego wyżej przeprowadzonego podziału spółki A z siedzibą w S. doszło do zawiązania dwóch nowych osób prawnych: spółki S. z siedzibą w S., wpisanej do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem: XXX, oznaczonej numerem NIP: XXX oraz REGON: XXX oraz spółki B.: ul. S., w miejscowości S., wpisanej do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem: XXX, oznaczonej numerem NIP: XXX oraz REGON: XXX, które to osoby prawne, w dyspozycji art. 531 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych w dacie ich rejestracji, to jest w dacie … nabyły określone w planie podziału spółki z dnia ... przypadające im części przedsiębiorstwa A w S.

W szczególności rzeczony Podatnik – S. nabył prawo własności zespołu nieruchomości - działek gruntowych przeznaczonych pod zabudowę. Przedmiotowe nieruchomości w całości wykorzystywane są przez tego podatnika na potrzeby prowadzonej działalności deweloperskiej polegającej na budowie i sprzedaży domów i mieszkań.

Na gruncie opisanej wyżej czynności podziału spółki A. w dacie ..., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, wszczął postępowania kontrolne w stosunku do Spółki A. z siedzibą w S., która to spółka pozostawała przedmiotem podziału przez wydzielenie, o którym mowa wyżej. Przedmiotem wzmiankowanego wyżej postępowania kontrolnego pozostawało min. określenie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowość obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2012 r. do czerwca 2013 r. W toku prowadzonego postępowania organ kontrolujący ustalił, iż zaistniałe w wyniku podziału przeniesienie własności zespołów składników majątkowych obejmujących zespół działek gruntowych stanowiło wkład niepieniężny (aport) odpowiednio do Podatnika - Spółki S. oraz do spółki B.

Na gruncie powyższego stwierdzenia, organ kontrolujący stanął na stanowisku, iż opisane wyżej przeniesienie własności (zaistniałe w wyniku tego podziału) rodzi obowiązek podatkowy na gruncie podatku od towarów i usług, co wiąże się z obowiązkiem udokumentowania tej transakcji stosowną fakturą VAT oraz ujęciem tej transakcji w deklaracji podatku od towarów i usług za miesiąc marzec 2013 r. Wskazane wyżej postępowanie kontrolne do dnia wniesienia niniejszego pisma nie zostało zakończone.

Mając powyższe na uwadze, rzeczona wyżej spółka podlegająca podziałowi rozważa możliwość udokumentowania opisanej wyżej czynności przeniesienia własności składników majątkowych, pomimo niezakończonego jeszcze postępowania kontrolnego. Należy także wskazać, iż w stosunku do Podatnika nie toczy się w przedmiocie sprawy żadne postępowanie podatkowe.

W konsekwencji powyższego, Podatnik rozważa możliwość ujęcia ewentualnie powstałego podatku naliczonego wynikającego z dokumentu wystawionego przez ww. spółkę S. w stosownych rejestrach i deklaracjach dotyczących podatku od towarów i usług.

Dalej Podatnik tytułem uzupełnienia wskazuje, iż zgodnie z przyjętym stanowiskiem spółki podlegającej podziałowi, przedmiotowa dla sprawy przeniesiona na Podatnika część majątku nie stanowiła zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Nadto przedmiotowe dla sprawy nieruchomości przeniesione stanowiły grunty niezabudowane, dla których uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje funkcje mieszkaniowe. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest obowiązujący dla określonych wyżej działek gruntowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w stosunku do kwoty podatku od towarów i usług wynikającej z ewentualnie wystawionej przez spółkę A. faktury VAT dokumentującej zaistniałe w wyniku podziału tej osoby prawnej przeniesienie własności części majątku na Podatnika (Spółkę S.) temu ostatniemu przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o kwotę tego podatku naliczonego, pomimo iż w stosunku do wskazanego wyżej ewentualnego wystawcy ww. faktury VAT (Spółka A.) prowadzone jest na gruncie tej transakcji podatkowe postępowanie kontrolne, o którym mowa w treści art. 81b ustawy Ordynacja podatkowa?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej wyżej, będzie mu przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z ewentualnie wystawionego dokumentu - faktury VAT dokumentującej opisane wyżej przeniesienie części majątku spółki A.

Przesądza o tym treść dyspozycji art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tymi normami prawnymi, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wskazano wyżej, przedmiotowe dla sprawy składniki majątku spółki dzielonej otrzymane w wyniku przedmiotowego dla sprawy podziału w całości służą podatnikowi dla celów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (działalność deweloperska), która to działalność rodzi skutki w zakresie zaistnienia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie Podatnik uważa, iż wobec faktu, iż w zakresie przedmiotowej dostawy obowiązek podatkowy zaistniał w miesiącu marcu 2013 r., pomimo, iż kwota naliczona podatku od towarów i usług wynikać będzie z faktury VAT dopiero wystawionej przez spółkę A., to jednak w sprawie znajdzie zastosowanie dyspozycja art. 86 ust. 10 przywołanej wyżej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą normą prawną, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Nadto, w związku z faktem, iż Podatnik nie dokonał przedmiotowego dla sprawy obniżenia podatku należnego zarówno w okresie zaistnienia po stronie spółki A. odpowiedzialnością obowiązku podatkowego w zakresie przedmiotowego dla sprawy przeniesienia własności części swojego majątku na Podatnika, jak również Podatnik takiego odliczenia nie zrealizował w dwóch kolejnych okresach, to w sprawie zachodzą okoliczności określone w dyspozycji art. 86 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. W sytuacji, w której Podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach określonych wyżej, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie prawo do przeprowadzenia tego typu korekty wyłączone jest w sytuacji, w której uprawnienie to ulega zawieszeniu 1) na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą; 2) przysługuje nadal po zakończeniu:

1. kontroli podatkowej,
2. postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

W ocenie Podatnika, przesłanki zawieszające możliwość dokonania ewentualnej przedmiotowej korekty dotyczyć muszą bezpośrednio Podatnika nie zaś podmiotu wystawiającego fakturę VAT, której dotyczy odliczenie.

Jak wskazano wyżej, w stosunku do Podatnika nie zachodzą przesłanki wyłączające, o których mowa wyżej. Okoliczności te dotyczą wyłącznie spółki podlegającej podziałowi, to jest spółki A.

W tym stanie rzeczy Podatnik uważa, iż przysługiwać mu będzie prawo dokonania stosownego obniżenia podatku należnego o kwotę podatku od towarów i usług naliczonego i wynikającego z ewentualnie wystawionej przez spółkę A. faktury VAT, przy czym odliczenie to Podatnik winien zrealizować w drodze korekty, o której mowa w treści art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z ust. 10b pkt 1 ww. artykułu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, że skoro przedmiotowe działki gruntu przeznaczone pod zabudowę wykorzystywane są przez Spółkę do czynności opodatkowanych, to – jak słusznie stwierdziła – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie przysługiwało jej w przypadku otrzymania faktury dokumentującej ich dostawę prawo do odliczenia podatku naliczonego, o ile nie wystąpią ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Nie można jednak się zgodzić ze Spółką, że będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z ww. faktury w terminie określonym w art. 86 ust.10 i 13 ustawy, bowiem prawo do odliczenia powstanie zgodnie z art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dotyczący danej transakcji, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzyma fakturę.

Wobec powyższego stanowisko całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.