Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.1011.2016.1.PW
z 17 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku potrącania podatku u źródła - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku potrącania podatku u źródła.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabywa od kontrahentów nie mających siedziby na terytorium RP (zwani dalej kontrahentami zagranicznymi) licencje na wykorzystanie na użytek własny oprogramowania komputerowego/aplikacji komputerowej/systemu komputerowego zwane dalej oprogramowaniem. Nabywane licencje uprawniają jedynie do wykorzystywania oprogramowania na własne potrzeby. Co oznacza, że Wnioskodawca nie będzie miała prawa:

• do dalszej dystrybucji oprogramowania,
  

• użyczania go osobom trzecim,
  

• wprowadzania modyfikacji
  
  
  

W ramach transakcji zawieranych z kontrahentami nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Wnioskodawca otrzymuje jedynie prawo do użytkowania oprogramowania na własne potrzeby.

Wnioskodawca otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPB5/4510-150/16-4/MK) z której wynika, że nabycie licencji na korzystanie z oprogramowania, wykorzystywanego na użytek własny nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Państwie źródła tj. w Polsce (zwanym dalej podatkiem u źródła). Zdaniem organu podatkowego, zakres nabywanego prawa tj. prawo do wykorzystania licencji jedynie na użytek własny powoduje, że wynagrodzenie/opłata wypłacana przez Wnioskodawcę z tego tytułu na rzecz kontrahentów zagranicznych nie ma charakteru należności licencyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do nie potrącania podatku u źródła z tytułu wypłaty wynagrodzenia za nabycie licencji, ograniczającej się do wykorzystania oprogramowania jedynie na użytek własny, bez posiadania certyfikatu rezydencji kontrahenta zagranicznego?

Zdaniem Wnioskodawcy

Z wydanej przez organ podatkowy interpretacji wynika, że dla stwierdzenia wystąpienia konieczności pobrania podatku u źródła istotny jest zakres nabywanego prawa. Zdaniem organu podatkowego prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu/oprogramowania nie mają charakteru należności licencyjnych. Zatem jeżeli nabywane przez Wnioskodawcę licencje uprawniają jedynie do wykorzystywania oprogramowania na własne potrzeby, co oznacza, że Wnioskodawca nie będzie miała prawa do dalszej dystrybucji oprogramowania, użyczania go osobom trzecim, czy też dokonywania modyfikacji - to wypłaty te nie będą miały charakteru należności licencyjnych a opłaty wypłacone na rzecz kontrahentów zagranicznych z tego tytułu nie będą podlegały opodatkowaniu w państwie źródła tj. w Polsce.

W stanie faktycznym wniosku o wydanie interpretacji, o której mowa powyżej, Wnioskodawca wskazywała, że posiada certyfikaty rezydencji kontrahentów zagranicznych, od których nabywa przedmiotowe licencje. W związku z tym, że organ podatkowy w wydanej interpretacji stwierdził, że wypłaty na rzecz kontrahentów zagranicznych z tytułu nabycia licencji na oprogramowanie do użytku własnego nie stanowią należności licencyjnych Wnioskodawca powzięła wątpliwość, co do konieczności pozyskiwania certyfikatu rezydencji. Zdaniem Spółki fakt, że nabywane od kontrahenta zagranicznego oprogramowanie do użytku własnego nie jest klasyfikowane jako należność licencyjna przesądza już o braku konieczności potrącania podatku u źródła. Wypłata taka nie mieści się bowiem w kategorii przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. A tym samym, nie będą miały do niej zastosowania zapisy art. 26 ust. 1 ustawy o CIT wskazujące, że „(...) zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.”

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, iż wypłata na rzecz kontrahenta zagranicznego z tytułu nabycia oprogramowania na użytek własny nie będzie wiązała się z koniecznością potrącenia podatku u źródła z wynagrodzenia kontrahenta, nawet jeżeli kontrahent nie przedstawi certyfikatu rezydencji.

Wnioskodawca nadmienia, że powyżej prezentowany przez Wnioskodawcę pogląd jest zbieżny ze stanowiskiem Biura Krajowej Informacji Podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn zm., dalej „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie na mocy art. 26 ust. 1 powołanej ustawy osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W ww. art. 3 ust. 2 updop, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 tej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca nabywa od kontrahentów nie mających siedziby na terytorium RP licencje na wykorzystanie na użytek własny oprogramowania komputerowego/aplikacji komputerowej/systemu komputerowego zwane dalej oprogramowaniem. Nabywane licencje uprawniają jedynie do wykorzystywania oprogramowania na własne potrzeby.

W ramach transakcji zawieranych z kontrahentami nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Wnioskodawca otrzymuje jedynie prawo do użytkowania oprogramowania na własne potrzeby.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji, zawartym w punkcie 14 do art. 12, prawa związane z czynnościami kopiowania, jeśli jedynie umożliwiają użytkownikowi faktyczne korzystanie z programu, należy pominąć przy analizie charakteru transakcji do celów podatkowych.

Podobnie stosownie do treści pkt 14.2 ww. Komentarza łatwość powielania programów komputerowych umożliwiła wypracowanie takich uzgodnień w zakresie dystrybucji, zgodnie z którymi odbiorca uzyskuje prawa do wielokrotnego powielania programu wyłącznie do celów prowadzonej działalności. Umowy tego rodzaju określane są najczęściej jako site licenses (licencje na miejsce), enterprise licenses (licencje na przedsiębiorstwo) bądź network licenses (licencje sieciowe). Mimo iż w ramach takiej umowy dopuszczalne jest wykonywanie wielu egzemplarzy programu, prawa te ograniczone są zazwyczaj do praw w zakresie niezbędnym do umożliwienia korzystania z programu na komputerach lub w sieci licencjobiorcy; licencja wyklucza powielanie do jakichkolwiek innych celów. Płatności w transakcjach tego typu traktowane są w większości przypadków jako dochód z działalności handlowej zgodnie z artykułem 7.

Brak jest zatem podstawy prawnej do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat przez Wnioskodawcę - art. 26 ust. 1 updop nie będzie miał w niniejszej sprawie zastosowania - Wnioskodawca dokonuje wypłat należności z innego tytułu, niż wymienione w art. 21 ust. 1 (oraz 22 ust. 1) updop.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do nie potrącania podatku u źródła z tytułu wynagrodzenia za nabycie licencji, ograniczającej się do wykorzystania oprogramowania jedynie na użytek własny, bez osiadania certyfikatu rezydencji kontrahenta zagranicznego.

Interpretacja stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.