Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-3.4512.177.2016.2.KM
z 26 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2016 r. (data wpływu do: Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu 25 listopada 2016 r., Biura KIP w Lesznie 30 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 4 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korygowania cen transakcyjnych w okresach półrocznych przez Wnioskodawcę oraz możliwości dokonania jednorazowej korekty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korygowania cen transakcyjnych w okresach półrocznych przez Wnioskodawcę oraz możliwości dokonania jednorazowej korekty. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 4 stycznia 2017 r.) o informację doprecyzowującą opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest częścią międzynarodowej korporacji, w której głównym udziałowcem jest spółka prawa czeskiego A., będąca również głównym udziałowcem Spółki B.

Spółka B. w strukturze korporacji zajmuje się sprzedażą i dystrybucją towarów do wszystkich jedenastu spółek córek na terenie całej Europy oraz do innych firm niepowiązanych z korporacją A. (firm niezależnych). Dla Wnioskodawcy B. wystawia około 30 faktur VAT miesięcznie. W 2016 r. na skutek analizy rachunkowo podatkowej przeprowadzonej w Czechach w oparciu o wytyczne czeskich służb podatkowych zasygnalizowano, że dotychczasowy poziom marży stosowany przez B. wobec spółek córek jest znacznie niższy niż wobec odbiorców niezależnych. Dotychczasowa niższa marża przy sprzedażach na rzecz spółek córek w tym dla Wnioskodawcy traktowana była jako forma wsparcia, umożliwiająca grupie Ax. pozyskiwanie nowych rynków europejskich. Zdaniem czeskich audytorów, wsparcie takie nie może jednak być czasowo nieograniczone i po osiągnięciu wyznaczonych celów, sprzedaż osobie powiązanej za wyraźnie niższe ceny nie jest już możliwa do obrony na gruncie przepisów prawa czeskiego i wytycznych OECD.

Mając powyższe na uwadze i uwzględniając, że zamierzona strategia pozyskiwania rynków europejskich została osiągnięta i jest stabilna, B. zamierza podwyższać od 2016 r. marżę dla wszystkich 11 spółek powiązanych do wysokości takiej jak dla odbiorców niezależnych, przy czym odbywać by się to miało wstecznie na podstawie półrocznych analiz cen transakcyjnych i wyrównania ich do rynkowego poziomu w drodze faktury korygującej za każde półrocze, przy czym za 2016 r. takie wyrównanie miałoby być dokonane jednorazowo. Taka praktyka miałaby obowiązywać również w latach następnych po 2016 r. Pierwotnie więc sprzedaż odbywałaby się w oparciu o ceny rynkowe ustalone dla roku poprzedniego, a potem korygowane półrocznie w oparciu o bieżące analizy cen sprzedaży w B. Zaznaczyć przy tym należy, że podwyższenie marży do typowego dla rynku czeskiego poziomu, pozwalałoby w dalszym ciągu Wnioskodawcy osiągnąć rentowność operacyjną na wystarczającym poziomie i to bez podwyżek cen sprzedaży towarów, która to podwyżka w obecnych warunkach rynkowych w Polsce nie jest już możliwa.

W celu usankcjonowania powyższych planowanych działań oraz zgodności w deklaracjach VAT UE byłaby zawarta stosowna umowa pomiędzy B. a Wnioskodawcą.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, że zakup towarów przez niego od firmy B. stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w wypadku korygowania cen transakcyjnych w okresach półrocznych niezbędne byłoby odniesienie tej korekty do pierwotnych zdarzeń gospodarczych (pierwotnych faktur) i dokonanie korekty deklaracji VAT złożonych w tym okresie, czy można byłoby rozliczyć bieżąco taką półroczną korektę w dacie otrzymania faktury korygującej?
2. Czy dokonywanie korekt cen transakcyjnych możliwe by było wyłącznie w drodze korekty każdej faktury wystawionej/otrzymanej w danym korygowanym okresie rozliczeniowym, czy możliwa by była jednorazowa korekta za cały korygowany okres w drodze jednej faktury VAT odnoszącej się do stosownej umowy zawartej między stronami w tej sprawie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W wypadku korygowania cen transakcyjnych w okresach półrocznych nie trzeba tej korekty odnosić do pierwotnych zdarzeń gospodarczych (pierwotnych faktur za dostarczony towar) i dokonywać stosownych korekt deklaracji VAT za miesiąc, w którym towar którego korekta dotyczy został dostarczony do Wnioskodawcy i można będzie taką korektę rozliczyć jednorazowo w dacie otrzymania takiej faktury korygującej.

Ad. 2.

Możliwa byłaby korekta jednorazowa (jedną fakturą VAT) za cały korygowany półroczny okres, bez potrzeby korekty każdej otrzymanej w korygowanym okresie faktury, byleby korekta dokonana była w oparciu o zawartą umowę pomiędzy stronami i usprawiedliwiona stosownymi wyliczeniami sprzedawcy w zakresie podstaw do korekty cen transakcyjnych za dany okres.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 20 ust. 5 ustawy).

Stosownie do art. 30a ust. 1 ustawy – do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

I tak, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy – w myśl którego – podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

W świetle art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Art. 29a ust. 10 ustawy stanowi, że podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 – art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest częścią międzynarodowej korporacji i nabywa towary od powiązanej czeskiej spółki w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W 2016 r. na skutek analizy rachunkowo podatkowej przeprowadzonej w Czechach w oparciu o wytyczne czeskich służb podatkowych zasygnalizowano, że dotychczasowy poziom marży stosowany przez spółkę czeską wobec Wnioskodawcy jest znacznie niższy niż wobec odbiorców niezależnych. Dotychczasowa niższa marża przy sprzedażach na rzecz Wnioskodawcy traktowana była jako forma wsparcia, umożliwiająca korporacji pozyskiwanie nowych rynków europejskich. W związku z tym, że zamierzona strategia pozyskiwania rynków europejskich została osiągnięta i jest stabilna, spółka czeska zamierza podwyższać od 2016 r. marżę dla spółek powiązanych do wysokości takiej jak dla odbiorców niezależnych, przy czym odbywać by się to miało wstecznie na podstawie półrocznych analiz cen transakcyjnych i wyrównania ich do rynkowego poziomu w drodze faktury korygującej za każde półrocze, przy czym za 2016 r. takie wyrównanie miałoby być dokonane jednorazowo. Taka praktyka miałaby obowiązywać również w latach następnych po 2016 r. Pierwotnie więc sprzedaż odbywałaby się w oparciu o ceny rynkowe ustalone dla roku poprzedniego, a potem korygowane półrocznie w oparciu o bieżące analizy cen sprzedaży w spółce czeskiej. W celu usankcjonowania powyższych planowanych działań oraz zgodności w deklaracjach VAT UE byłaby zawarta stosowna umowa pomiędzy spółką czeską a Wnioskodawcą.

Wnioskodawca powziął wątpliwość co do okresu rozliczeniowego, w którym powinien dokonać korekty deklaracji VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego problemu pełni przeanalizowanie sytuacji, czy podwyższenie cen stanowi nową okoliczność, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury dokumentującej dostawę towarów.

Jak wynika z opisu sprawy, pierwotnie sprzedaż towarów odbywałaby się w oparciu o ceny rynkowe ustalone dla roku poprzedniego, a później korygowane półrocznie w oparciu o bieżące analizy cen sprzedaży w spółce czeskiej. Z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, po dokonaniu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (wystawieniu faktur dokumentujących dokonane przez spółkę czeską dostawy) zmianie ulegną wartości nabywanych towarów. Wnioskodawca otrzyma z tego tytułu fakturę korygującą. Zatem zmiana cen nabywanych wewnątrzwspólnotowo towarów, będzie nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej przez spółkę czeską.

Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany dokonywać stosownych korekt w deklaracji za okres, w którym rozpoznał obowiązek podatkowy z tytułu danych wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Korekta wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów powinna zostać dokonana na bieżąco, na podstawie faktury korygującej wystawionej przez dostawcę towarów – spółkę czeską. Podwyższenie wartości wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów w sytuacji, gdy jest ono skutkiem czynności mających miejsce po wystawieniu pierwotnej faktury, powinno nastąpić w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano daną fakturę korygującą.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do dokonania korekty cen transakcyjnych w drodze korekty każdej faktury otrzymanej w danym korygowanym okresie rozliczeniowym, będzie mógł tego dokonać jednorazowo na podstawie otrzymanej faktury korygującej od spółki czeskiej.

Wobec powyższego, w wypadku korygowania cen transakcyjnych w okresach półrocznych Wnioskodawca nie powinien odnosić tej korekty do pierwotnych zdarzeń gospodarczych (pierwotnych faktur) i dokonywać korekty deklaracji VAT złożonych w tym okresie, lecz rozliczyć bieżąco taką półroczną korektę w okresie otrzymania faktury korygującej.

Dokonywanie korekt cen transakcyjnych nie powinno odbyć się w drodze korekty każdej faktury otrzymanej w danym korygowanym okresie rozliczeniowym (wyłącznie), ponieważ możliwa będzie jednorazowa korekta za cały korygowany okres w drodze jednej faktury VAT, odnoszącej się do stosownej umowy zawartej między stronami w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie korygowania cen transakcyjnych w okresach półrocznych przez Wnioskodawcę oraz możliwości dokonania jednorazowej korekty. Natomiast wniosek w zakresie możliwości podwyższenia cen transakcyjnych dla Wnioskodawcy w świetle art. 32 ustawy o VAT został rozstrzygnięty postanowieniem z dnia 23 stycznia 2017 r. nr 3063-ILPP1-3.4512.233.2016.1.KM.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.