Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.981.2016.1.MM
z 6 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynajęcie mieszkania w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Z dniem 3 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Nie zatrudnia i nie zamierza zatrudniać pracowników. Głównym przedmiotem Jego działalności określonym we wpisie do CEIDG jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). W ramach działalności wykonuje również działalność związaną z doradztwem w zakresie informatyki (PKD 62.02.Z) oraz działalność związaną z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi (PKD.62.03.Z). Księgowość prowadzona jest na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów). Wobec trudnej sytuacji gospodarczej w regionie, Wnioskodawca został zmuszony do szukania kontrahentów poza miejscem zamieszkania. Możliwość uzyskiwania dochodów z tytułu rozpoczęcia działalności gospodarczej znalazł …., która oddalona jest od miejscowości, która jest Jego głównym miejscem prowadzenia działalności o 254 km. Umowa, którą podpisał z firmą …. Sp. z o.o. z siedzibą w …., a także aneks do umowy, jaki podpisał w dniu 1 lipca 2016 r. wiąże się z koniecznością codziennej pracy w siedzibie kontrahenta oraz według pkt 3 zawartej umowy, tj. „Usługi będą świadczone w zależności od potrzeb Zamawiającego oraz z uwagi na charakter zleconych usług, albo w siedzibie Zamawiającego lub w innych uzgodnionych pomiędzy Stronami miejscach. Na przykład Zamawiający może wskazać inne miejsce wykonywania usług z uwagi na prowadzone usługi na rzecz swoich klientów, np. w siedzibie klientów” – na co Wnioskodawca wyraził zgodę podpisując umowę. Aby ograniczyć koszty związane z dojazdami, które w Jego przypadku byłyby niemożliwe ze względu na warunki umowy, był On zmuszony do wynajęcia mieszkania …. od dnia 1 października 2016 r. Podstawą comiesięcznej opłaty jest umowa najmu. W mieszkaniu wynajmowanym w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca może, korzystając z własnego sprzętu, wykonywać zlecenia dla innych podmiotów gospodarczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatek poniesiony na wynajęcie mieszkania …., gdzie znajduje się siedziba głównego kontrahenta, z którym Wnioskodawca ma podpisaną umowę, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, może On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na wynajęcie mieszkania, gdyż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W sytuacji Wnioskodawcy, gdy zawarta umowa wiąże się z koniecznością codziennej pracy w miejscu siedziby kontrahenta oraz wynikające z tej umowy zobowiązania, dotyczące ciągłości usług oraz jej realizacji w miejscu wyznaczonym przez kontrahenta, czyli niemożności pracy zdalnie, byłoby niemożliwe gdyby musiał On dojeżdżać 254 km pociągiem lub własnym środkiem lokomocji. Bilet PKP, to wydatek 52 zł w jedną stronę, czyli 104 zł dziennie, a średnio 22 dni roboczych w miesiącu daje kwotę 2 288 zł. Dojazdy własnym środkiem lokomocji, to wydatek jeszcze większy przeliczając koszty paliwa, mianowicie samochód spala około 6 litrów paliwa na 100 km, a więc 15,24 litra w jedną stronę, czyli 30,48 litra zużycia dziennie, licząc 22 dni robocze w miesiącu to 670,56 litrów, po ok. 4,60 zł za litr – wynosi 3 084,58 zł w miesiącu. Mając na uwadze powyższe, od dnia 1 października 2016 r. Wnioskodawca wynajął mieszkanie, podpisując umowę na kwotę 1 780 zł miesięcznie, co w jednoznaczny sposób ułatwi Mu realizację umowy, a tym samym będzie miało wpływ na możliwość uzyskiwania przychodów w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2023, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na osobie, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu musi, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że określony wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 3 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Nie zatrudnia i nie zamierza zatrudniać pracowników. Głównym przedmiotem Jego działalności określonym w wpisie do CEiDG jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). W ramach działalności wykonuje również działalność związaną z doradztwem w zakresie informatyki (PKD 62.02.Z) oraz działalność związaną z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi (PKD.62.03.Z). Księgowość prowadzona jest na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów). Wobec trudnej sytuacji gospodarczej w regionie, Wnioskodawca został zmuszony do szukania kontrahentów poza miejscem zamieszkania. Możliwość uzyskiwania dochodów z tytułu rozpoczęcia działalności gospodarczej znalazł …., która oddalona jest od miejscowości, która jest Jego głównym miejscem prowadzenia działalności o 254 km. Umowa którą podpisał wiąże się z koniecznością codziennej pracy w siedzibie kontrahenta. Aby ograniczyć koszty związane z dojazdami, które w Jego przypadku byłyby niemożliwe ze względu na warunki umowy, był On zmuszony wynająć mieszkanie w Warszawie od dnia 1 października 2016 r. Podstawą comiesięcznej opłaty jest umowa najmu. W mieszkaniu wynajmowanym w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca może, korzystając z własnego sprzętu, wykonywać zlecenia dla innych podmiotów gospodarczych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że do wydatków na wynajem mieszkania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej znajdują zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem wydatki z tego tytułu spełniają kryterium celowości, o którym mowa w tym przepisie, to mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zwraca się jednakże uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków. Należy zaznaczyć, że zgromadzone dowody nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do faktur lub rachunków wystawionych przez właściciela przedmiotowego mieszkania, który wynajmuje Wnioskodawca, stwierdzających jedynie wysokość poniesionych przez niego wydatków z tytułu wynajmu tego mieszkania. Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach wymagających pobytu w miejscowości, w której podatnik wynajął mieszkanie, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.