Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.1000.2016.1.
z 8 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 5 stycznia 2017 r., nr 1462-IPPP2.4512.908.2016.1.RR (skutecznie doręczone w dniu 10 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla usług związanych z konserwacją, remontem kotłów (pieców) gazowych oraz innych urządzeń stosowanych do ogrzewania w budynkach i lokalach mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla usług związanych z konserwacją, remontem kotłów (pieców) gazowych oraz innych urządzeń stosowanych do ogrzewania w budynkach i lokalach mieszkalnych. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 5 stycznia 2017 r., nr 1462-IPPP2.4512.908.2016.1.RR (skutecznie doręczone w dniu 10 stycznia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Firma w swojej działalności specjalizuje się we wdrażaniu nowoczesnych technologii z dziedzin: technika sanitarna i technika grzewcza. W swojej ofercie posiada również urządzenia grzewcze - kotły na paliwo stałe, kotły kondensacyjne, kolektory słoneczne, pompy ciepła oraz wiele innych urządzeń i rozwiązań.

Jedną z usług wykonywanych przez Firmę są naprawy i konserwacje i przeglądy kotłów (pieców) gazowych oraz innych urządzeń stosowanych do ogrzewania w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m2, oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m2.

Strona w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazała, że:

• świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na naprawie, konserwacji i przeglądzie kotłów (pieców) gazowych są robotami konserwacyjnymi, występują też prace remontowe,
• są to roboty konserwacyjne lub remontowe, które mają na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części,
• roboty o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego dotyczą budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11,
• wartość użytych towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych robót konserwacyjnych nie przekracza 50%,
• Wnioskodawca nie zawarł umowy z klientem o świadczenie omawianej usługi.
  
  

Obiekty budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT jako budynki mieszkalne stałego zamieszkania zostały sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę sklasyfikowane są w dziale 11 (PKOB - 1110) - budynki mieszkalne jednorodzinne oraz (PKOB -1112) - lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych, z tym, że prace wykonywane są w lokalach gdzie powierzchnia użytkowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych, nie przekracza 300 m2, a powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych, nie przekracza 150 m2.

Jak stanowi art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej powyższe limity obniżoną stawkę podatku stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jeżeli powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego o którym mowa w opisanym zdarzeniu, nie przekracza wyżej opisanych limitów 300 m2, to budynek w całości jest zaliczany do budownictwa mieszkaniowego.

Obniżona stawka podatku zgodnie z przepisami ustawy o VAT ma zastosowanie tylko do określonych czynności dotyczących obiektów budowlanych, które zaliczane są do budownictwa mieszkaniowego a obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w myśl art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przy sprzedaży wyżej opisanych usług firma ma prawo zastosować preferencyjną 8% stawkę podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sprecyzowane w uzupełnieniu do złożonego wniosku).

Wnioskodawca świadczy usługi sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Obniżoną 8% stawkę VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wynika to z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego zostały zdefiniowane w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT jako budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zdaniem Wnioskodawcy do opisanych w pytaniu usług należy zastosować preferencyjną stawkę VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa

w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia;
   
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
   
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
      
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

-w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

W znaczeniu słownikowym (http://sjp.pwn.pl) „remont” oznacza doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności.

Zgodnie z powołaną wyżej definicją zawartą w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r., przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

W tym miejscu wskazać należy, iż ww. definicję ustawodawca wprowadził w celu odróżnienia robót konserwacyjnych od remontu. Przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty, które nie polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale mają na celu utrzymanie instalacji w dobrym stanie, w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się czy też zniszczeniem i dla utrzymania jej w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem. Tak więc konserwacją będą prace wykonywane na bieżąco w węższym zakresie niż roboty budowlane określone jako remont.

Zauważa się, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynności wykonywane przez podatnika uznać można za roboty konserwacyjne bądź budowę, remont, modernizację, termomodernizację, przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Podkreślić należy, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest wykonanie np. usługi konserwacji, czyszczenia i naprawy serwisowej kotłów (pieców) gazowych, wówczas nie można z niej (z tej usługi) wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w swojej ofercie posiada m.in. urządzenia grzewcze - kotły na paliwo stałe, kotły kondensacyjne, kolektory słoneczne, pompy ciepła oraz wiele innych urządzeń i rozwiązań. Jedną z usług wykonywanych przez Firmę są naprawy i konserwacje i przeglądy kotłów (pieców) gazowych oraz innych urządzeń stosowanych do ogrzewania w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m2, oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m2. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na naprawie, konserwacji i przeglądzie kotłów (pieców) gazowych są robotami konserwacyjnymi, występują też prace remontowe. Roboty o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego dotyczą budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 Wartość użytych towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych robót konserwacyjnych nie przekracza 50%.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości stawki podatku VAT jaką należy zastosować dla usług związanych z konserwacją, remontem kotłów (pieców) gazowych oraz innych urządzeń stosowanych do ogrzewania w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m2, oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m2.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT bądź § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć robót konserwacyjnych lub dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, czy przebudowy obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z powyższych przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wskazane we wniosku usługi świadczone przez Wnioskodawcę, związane z konserwacją kotłów (pieców) gazowych oraz innych urządzeń stosowanych do ogrzewania będą robotami konserwacyjnymi dotyczącymi obiektów budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wówczas zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 8% na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Natomiast w sytuacji gdy wskazane we wniosku usługi świadczone przez Wnioskodawcę, związane z remontem kotłów (pieców) gazowych oraz innych urządzeń stosowanych do ogrzewania, które jak wynika z opisu sprawy będą związane z usługami remontowymi świadczonymi w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to również usługi te podlegają podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do opisanych w pytaniu usług należy zastosować preferencyjną stawkę VAT 8% należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że w wydanej interpretacji rozstrzygnięto kwestię związaną z prawidłowością ustalenia stawki podatku VAT dla usług związanych z konserwacją, remontem kotłów (pieców) gazowych oraz innych urządzeń stosowanych do ogrzewania w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m2, oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m2. Natomiast interpretacja ta nie rozstrzyga w zakresie prawidłowości zaliczenia obiektu w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, gdyż w tym zakresie Strona nie przedstawiła przedmiotu interpretacji (pytania) odnoszącego się do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto niniejszą interpretację wydano w zakresie zdarzenia przyszłego opisanego w złożonym wniosku, natomiast w zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izby Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.