Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512.675.2016.1.EA
z 21 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2016 r. (data wpływu dnia 19 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług pośrednictwa finansowego w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług pośrednictwa finansowego w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Do dnia 31 sierpnia 2016 roku prowadzona przez Wnioskodawcę jednoosobowa działalność gospodarcza pod nazwą Biuro … ….. na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwolniona była z VAT, ponieważ łączna wartość sprzedaży nie przekroczyła w 2016 roku kwoty 150 tysięcy złotych.

Z uwagi na przekroczenie progu 150 tysięcy złotych – uzyskanych z tytułu sprzedaży usług pośrednictwa finansowego (kod PKD 66.19.z ) w miesiącu wrześniu 2016 roku – Wnioskodawca zwraca się z prośbą o indywidualną interpretację dla prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa usług finansowych. Usługa, którą świadczy to pośrednictwo w pozyskiwaniu finansowania dla swoich obecnych i przyszłych klientów. Usługa ta polega na pośrednictwie Wnioskodawcy pomiędzy bankami a klientami.

Celem tej usługi jest pozyskiwanie produktów finansowych tj. kredyty, pożyczki hipoteczne i gotówkowe, itd. Po zgromadzeniu przez Wnioskodawcę od klienta wymaganych dokumentów, przekazuje je do banku, który bada zdolność kredytową klienta i podejmuje decyzję według własnego uznania. Z tytułu świadczonych usług na rzecz klientów Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości zależnej od wartości podpisanej umowy kredytu/pożyczki.

Działalność Wnioskodawcy polega na dotarciu do potencjalnych klientów zainteresowanych usługą pośrednictwa i polega m.in. na:

1. dokonaniu wstępnej oceny zdolności kredytowej klienta, w oparciu o udostępnione Wnioskodawcy przez banki narzędzia np. kalkulatory,
2. przekazaniu informacji na temat dostępnych na rynku produktów kredytowych oferowanych przez banki i warunków, jakie klient musi spełnić, by móc skorzystać z wybranego produktu finansowego z oferty banku,
3. gromadzeniu i przekazaniu klientom obowiązujących w danym banku druków i formularzy niezbędnych do złożenia wniosku kredytowego,
4. udzieleniu wszelkich niezbędnych informacji związanych z procesem kompletowania dokumentacji kredytowej,
5. pośredniczeniu w relacji „klient-bank” w szczególności przez: przekazanie wniosku wraz z niezbędnymi załącznikami wymaganymi przez bank, uzupełnienie ewentualnych braków w dokumentacji, składanie wyjaśnień uzyskiwanych przez klienta w trakcie całego procesu rozpatrywania wniosku kredytowego od momentu złożenia do uzyskania decyzji kredytowej pozytywnej lub negatywnej,
6. wykonywaniu wszelkich niezbędnych czynności w celu umożliwienia bądź wskazania klientowi okazji do zawarcia umowy kredytowej.

Wszelkie podejmowane przez Wnioskodawcę działania mają na celu zawarcie umowy kredytowej między klientem a bankiem. W szczególności klient nie może już zawrzeć ze wskazanym przez Wnioskodawcę bankiem umowy o podobnym charakterze bez udziału Wnioskodawcy.

Wynagrodzenie za usługi świadczone na rzecz klienta jest należne dopiero po pozytywnej decyzji kredytowej, podpisaniu przez klienta umowy kredytowej z bankiem i „fizycznym” wypłaceniu kredytu (tj. dokonaniu przez klienta dyspozycji wypłaty z rachunku kredytowego na wskazany w umowie rachunek bankowy). Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy jest zależne od wartości kredytu określonego w umowie kredytowej w relacji Kredytobiorca (klient) - Kredytodawca (bank) i wypłacane przez … S.A. lub banki.

W przyszłości, Wnioskodawca planuje pobieranie prowizji od klienta tylko w sytuacji gdy jakiś bank nie będzie zainteresowany podjęciem współpracy z pośrednikiem, np. według stanu faktycznego B. S.A. nie współpracuje w zakresie pożyczek gotówkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy opisana wyżej usługa pośrednictwa finansowego, którą świadczy Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku z późn. zmianami?
2. Czy opisana wyżej usługa pośrednictwa finansowego, którą Wnioskodawca zamierza świadczyć (za usługę płacić będzie klient) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku z późn. zmianami?

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone czynności nie mają charakteru i nie obejmują usług doradztwa opisanego w art. 43 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami pośrednictwa finansowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z odszukanymi w Internecie interpretacjami m.in. interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 lutego 2015 roku nr IBPP2/443-1103/14/WN może on korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku z późn. zmianami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Czynność podlega zatem opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Uwzględniając powyższe, świadczeniem usług jest każde świadczenie niebędące dostawą towaru w tym także zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Oznacza to, że świadczenie usług może polegać na działaniu (czynieniu), ale także na powstrzymywaniu się od działania. Jednak nie każde tolerowanie sytuacji lub czynności, lub powstrzymywanie się od działania będzie uważane za świadczenie usług. Aby tak się stało muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• musi istnieć konkretny podmiot będący konsumentem zobowiązania,
• zobowiązanie musi wynikać ze stosunku zobowiązaniowego,
• zobowiązanie się do tolerowania czynności lub sytuacji, lub powstrzymywanie się od działania musi być odpłatne.

Ponadto aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w miesiącu wrześniu 2016 roku przekroczyła Pani próg 150 tysięcy złotych z tytułu sprzedaży usług pośrednictwa finansowego (kod PKD 66.19.z). Usługa, którą świadczy to pośrednictwo w pozyskiwaniu finansowania dla swoich obecnych i przyszłych klientów. Usługa ta polega na pośrednictwie Wnioskodawcy pomiędzy bankami a klientami.

Celem tej usługi jest pozyskiwanie produktów finansowych tj. kredyty, pożyczki hipoteczne i gotówkowe, itd. Z tytułu świadczonych usług na rzecz klientów Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości zależnej od wartości podpisanej umowy kredytu/pożyczki. Działalność Wnioskodawcy polega na podejmowaniu przez Wnioskodawcę wszelkich działań mających na celu zawarcie umowy kredytowej między klientem a bankiem.

Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy jest zależne od wartości kredytu określonego w umowie kredytowej w relacji Kredytobiorca (klient) - Kredytodawca (bank) i wypłacane przez … S.A. lub banki.

W przyszłości, Wnioskodawca planuje pobieranie prowizji od klienta tylko w sytuacji gdy jakiś bank nie będzie zainteresowany podjęciem współpracy z pośrednikiem.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przepisu tego wynika, iż zwalnia się od podatku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Jak wynika z wniosku, wykonuje Pani czynności pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych, bowiem wykonywanie różnego rodzaju czynności faktycznych, zmierzających do zawarcia umowy kredytowej, w tym dokonanie wstępnej oceny zdolności kredytowej klienta, przekazaniu informacji na temat dostępnych na rynku produktów kredytowych oferowanych przez banki, gromadzeniu i przekazaniu klientom obowiązujących w danym banku druków i formularzy niezbędnych do złożenia wniosku kredytowego, udzieleniu wszelkich niezbędnych informacji związanych z procesem kompletowania dokumentacji kredytowej, pośredniczeniu w relacji „klient-bank” w szczególności przez: przekazanie wniosku wraz z niezbędnymi załącznikami wymaganymi przez bank, uzupełnienie ewentualnych braków w dokumentacji itp., wykonywaniu wszelkich niezbędnych czynności w celu umożliwienia bądź wskazania klientowi okazji do zawarcia umowy kredytowej – stanowi usługę, która w sposób nierozerwalny wiąże się z usługą główną świadczoną przez pośrednika finansowego lub bank. Mają one na celu zawarcie konkretnej umowy kredytowej pomiędzy klientem a instytucją finansową (pośrednikiem lub bankiem). Z tego też względu, czynności opisane powyżej są niezbędne, w celu doprowadzenia do zawarcia przez klienta odpowiednich umów z pośrednikiem lub bankiem.

Zatem należy stwierdzić, że zarówno opisana wyżej usługa pośrednictwa finansowego w sprzedaży kredytów i pożyczek pieniężnych, którą świadczy Pani (w sytuacji gdy wynagrodzenie za usługę wypłacane jest przez … S.A. lub bank) oraz zamierza świadczyć (w sytuacji gdy za usługę płacić będzie klient) – korzysta ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.