Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512-696.2016.1.BK
z 23 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2016 r., (data wpływu 23 września 2016 r.) uzupełnionym w dniu 16 listopada 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z tytułu dostawy czasopism specjalistycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z tytułu dostawy czasopism specjalistycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką samorządu zawodowego inżynierów budownictwa, realizuje przy tym działalność statutową. Wnioskodawca zamierza zlecić podmiotowi zewnętrznemu wydawanie kwartalnika poświeconego tematyce technicznej z obszaru budownictwa, a także sprawom związanym z działalnością samorządu zawodowego inżynierów budownictwa. Czasopismo ma spełniać wymogi określone w art. 2 pkt 27f ustawy o VAT przewidziane dla czasopisma specjalistycznego, tj. będzie wydawane nie częściej niż raz w tygodniu, zostanie oznaczone symbolem ISSN, poruszana tematyka dotyczyć będzie działalności kulturalnej, edukacyjnej, lub popularnonaukowej, społecznej, naukowej, zawodowej, regionalnej samorządu zawodowego inżynierów budownictwa. Kwartalnik będzie wydawany w nakładzie nie większym niż 4500 egzemplarzy pod wspólnym tytułem, cztery razy do roku w postaci odrębnych zeszytów (numerów), których zakończenia nie przewiduje się. Dla zmniejszenia kosztów wykonania zlecenia wydania kwartalnika dopuszcza się możliwość publikowania przez wydawcę reklam lub tekstów reklamowych (sponsorowanych) oraz ogłoszeń reklamowych, przy czym łączna powierzchnia przeznaczona na ww. nie będzie przekraczała 33% jednego numeru kwartalnika. Gazeta ma być finansowana ze składek członkowskich inżynierów zrzeszonych w P. oraz wysyłana bezpłatnie członkom Izby. W ramach zleconej usługi wydawca będzie zobowiązany również do opracowania wersji elektronicznej każdego z numerów czasopisma i przesłania go zlecającemu, celem opublikowania treści danego numeru kwartalnika na stronie internetowej samorządu zawodowego. Niezależnie od tego gotowy materiał prasowy, opracowany przez wydawcę (również graficznie) oraz członków i pracowników samorządu zawodowego, a także inne osoby, którym zostanie zlecone napisanie artykułu wydawca prześle do drukarni celem rozesłania wydrukowanych egzemplarzy czasopism do zlecającego oraz do członków samorządu zawodowego zrzeszonych w P. W wyżej opisanej transakcji biorą zatem udział trzy podmioty: wydawcą czasopisma (sprzedający zleceniodawcy już gotowe czasopisma), zleceniodawca i członkowie samorządu zawodowego, którzy otrzymują czasopisma od wydawcy oraz drukarnia wykonująca usługę druku dla wydawcy. W czasopiśmie będzie widnieć informacja o tym, że wydawca czasopisma nie jest Wnioskodawca, pomimo poruszanych w nim treści ( tematyce zawodowej specjalistycznej), ale podmiot, któremu Wnioskodawca zlecił tę usługę. Wydawca wspólnie ze zlecającym będzie odpowiedzialny za zamieszczanie treści w czasopiśmie, ale skład i łamanie czasopisma, a także jego redagowanie czyli także ingerencja w przesłany tekst do publikacji (np. jego skrócenie) będzie wyłączną kompetencją wydawcy. Jak wynika z uzupełnienia wniosku interpretacja ma dotyczyć zdarzenia przyszłego, co oznacza, że Wnioskodawca, który aktualnie nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT może w przyszłości prowadzić działalność gospodarczą wydając samodzielnie czasopismo specjalistyczne, a co za tym idzie również i zarejestrować się jako podatnik tego podatku. Wnioskodawca pragnie zwrócić przy tym uwagę na to, że zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 6 lutego 2014 r. sygn. akt I FSK 498/13 „na gruncie przepisu art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa pojecie „zainteresowany” nie może być kojarzone wyłącznie z osoba, która posiada interes prawny. Świadczy o tym w szczególności treść art. 14b § 2, który stanowi, że wniosek o interpretację może dotyczyć również zdarzeń przyszłych. Podkreśla się, że u podmiotu legitymowanego do wystąpienia o wydanie interpretacji indywidualnej musi wystąpić określony stan faktyczny, który spowoduje powstanie odpowiedzialności podatkowej. Z tego powodu należy przyjąć, że osoba zainteresowana to każda osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa publicznego. Innymi słowy zainteresowanym jest ten, kto zwraca się o wydanie interpretacji w jego indywidualnej sprawie”. Wnioskodawca podkreśla, że dopuszcza możliwość wydawania przez siebie czasopisma a zadane we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej pytanie dotyczy stanu przyszłego. Udzielenie przez organ podatkowy interpretacji pozwoli Wnioskodawcy mieć pewność, czy drukarnia lub inny podmiot, z którym Wnioskodawca nawiąże współpracę zastosuje prawidłową – zdaniem Wnioskodawcy 5% - stawkę podatku z tytułu wydruku czasopisma specjalistycznego, który to podatek Wnioskodawca będzie mógł odliczyć dokonując odsprzedaży czasopism innym niż członkowie P..

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w momencie zarejestrowania działalności gospodarczej i zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia 5% stawki tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie zarejestrowania działalności gospodarczej i zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia 5% stawki tego podatku

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz.710 ze zm.)w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu podatku przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług. Ponadto prawo do odliczenia przysługuje tylko w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. jeśli zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

1. (uchylony);
2. (uchylony);
3. (uchylony);
4. usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:
a. (uchylona),
b. nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;
5. (uchylony).
1a. Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do wydatków, o których mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3.
2. (uchylony).
3. (uchylony).
3a. Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:
1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
a. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
b. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
a. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,

b. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
c. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
3b. Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur.
4. Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
5. (uchylony).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, , podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W związku z powołanymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć, czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca może faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wydrukowania czasopisma w całości z własnych materiałów jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia na wydawcę prawa do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu, jakim jest czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym czasopisma są towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których Wnioskodawca – aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Zwrotu „przeniesieniu prawa do rozporządzania” nie należy utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W opisanym przypadku Wnioskodawca niewątpliwie wyzbędzie się własności użytych do produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybiorą postać rzeczową czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na zleceniodawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku – art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ( Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na klienta, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel.

Tym samym, w niniejszej sprawie nastąpi przeniesienie na klienta prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez Wnioskodawcę (w całości z jego materiałów) majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacja statystyczna towarów i usług dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r., Nr 207 poz. 1293 z późn. zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wynosi 8%.

W poz. 74 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono - PKWiU ex 58.14.1- czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie czasopisma i pozostałe periodyki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

W świetle objaśnienia nr 1 do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Zatem w odniesieniu do dostaw określonych kategorii czasopism, dla których mocą ww. przepisów przewidziano różne stawki, stosuje się regulacje korzystniejsze dla podatnika.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy o VAT stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 34 załącznika nr 10 do ustawy wymieniono bez względu na symbol PKWiU czasopisma specjalistyczne.

Stosownie do art. 2 pkt 27f ustawy przez czasopisma specjalistyczne rozumie się drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1. periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,
2. publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,
3. wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,
4. wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,
5. publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,
6. publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,
7. czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

Powołana powyżej definicja ustawowa zawarta w art. 2 pkt 27f ustawy precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem „czasopism specjalistycznych”, a także wskazuje klasyfikację PKWiU 58.14.1.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako jednostka samorządu zawodowego inżynierów budownictwa w ramach realizacji działalności statutowej zamierza zlecić podmiotowi zewnętrznemu wydawanie czasopisma spełniającego wymogi określone w art. 2 pkt 27f ustawy o podatku od towarów i usług, które ma być przeznaczone dla członków Izby. Wnioskodawca rozważa możliwość rozpoczęcia działalności gospodarczej oraz dokonania rejestracji jako podatnik VAT czynny w związku z wydawaniem powyższego czasopisma oraz jego dalszej odsprzedaży podmiotom niebędącym członkami Izby Inżynierów Budownictwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii czy w przypadku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny przysługiwać Jemu będzie prawo do odliczenia podatku w wysokości 5% z tytułu odsprzedaży czasopism specjalistycznych.

W odniesieniu do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że o ile czasopismo wypełniać będzie definicję zawartą w art. 2 pkt 27f ustawy dotyczącą czasopism specjalistycznych, to jego dostawa podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy.

Zatem, w przypadku gdy Wnioskodawca dokonałby rejestracji jako podatnik VAT czynny (tj. nie wystąpi przesłanka negatywna wynikająca z art. 88 ust. 4 ustawy), a zakupy dokonane w związku z odsprzedażą czasopism specjalistycznych będą miały związek ze sprzedażą opodatkowaną, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących przedmiotowe wydatki, o ile nie wystąpią inne przesłanki negatywne wynikające z art. 88 ustawy.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Wnioskodawca, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu zewnętrznego, wykonującego czynności na rzecz Wnioskodawcy, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.