2017.02.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - 2461-IBPB-1-1.4511.692.2016.2.MJ

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-1.4511.692.2016.2.MJ
z 22 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 28 listopada 2016 r.), uzupełnionym 1 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów uzyskiwanych z tytułu wynajmu wskazanych we wniosku mieszkań i garażu, przy jednoczesnym opodatkowaniu przychodów uzyskiwanych z wynajmu opisanej we wniosku kamienicy na zasadach ogólnych w ramach źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów uzyskiwanych z tytułu wynajmu wskazanych we wniosku mieszkań i garażu, przy jednoczesnym opodatkowaniu przychodów uzyskiwanych z wynajmu opisanej we wniosku kamienicy na zasadach ogólnych w ramach źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W dniu 1 lutego 2017 r. wniosek powyższy został uzupełniony.

We wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1995 r. jest współwłaścicielem kamienicy. W kamienicy tej wynajmuje 13 mieszkań i 2 lokale użytkowe. Najem ten zawsze był opodatkowany na „zasadach ogólnych”. Chociaż Wnioskodawca nie zgłosił formalnie działalności gospodarczej w zakresie najmu, najem ten ma niewątpliwie cechy działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.). Po pierwsze, z tytułu tego najmu Wnioskodawca jest podatnikiem VAT.

Odprowadza VAT od sprzedaży i odlicza, w ramach przysługującego mu prawa, VAT od zakupów.

Najem ten prowadzony jest w celach zarobkowych (jest głównym źródłem dochodów Wnioskodawcy), prowadzony jest w sposób ciągły i zorganizowany. W celu profesjonalnej obsługi tego najmu Wnioskodawca był zobowiązany do uzyskania uprawnień administratora nieruchomości, korzysta z usług księgowego oraz kancelarii prawnej. Kamienica została zakupiona z lokatorami, z których kilku do dzisiaj zajmuje mieszkania. To przesądza o ciągłym prowadzeniu tego najmu.

Oprócz kamienicy Wnioskodawca wynajmuje dwa mieszkania i garaż, usytuowane w innej części miasta. Z kolei ten najem ma cechy typowego najmu prywatnego. Nie wymaga zorganizowanej formy, nie ma charakteru ciągłego. Wnioskodawca nie ujmuje go w rozliczeniu VAT. W jednym z tych mieszkań Wnioskodawca nadal jest zameldowany. Mając na uwadze odrębność tych dwóch typów najmu, Wnioskodawca złożył w 2015 r. w Urzędzie Skarbowym oświadczenie o zamiarze opodatkowania od 2016 r. najmu w formie ryczałtu.

Za 2015 r. Wnioskodawca złożył dwa zeznania podatkowe – PIT-28, gdzie wykazał przychody z najmu mieszkań i garażu oraz PIT-36, gdzie wykazał przychody z najmu kamienicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, nie mając formalnie zgłoszonej działalności gospodarczej w zakresie najmu, Wnioskodawca może rozliczać najem kamienicy, mający cechy działalności gospodarczej, na zasadach ogólnych, a najem mieszkań i garażu, o charakterze prywatnym, na zasadzie ryczałtu, w sytuacji, kiedy złożył w US oświadczenie o zamiarze opodatkowania najmu w formie ryczałtu?

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on prawidłowo.

Liczne interpretacje podatkowe (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 lipca 2015 r., Znak: IBPB-2-2/4511-41/15/JG, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 lutego 2015 r., Znak: IPPB1/415-1337/14-2/MS1), a ostatnio NSA w wyroku z 27 kwietnia 2016 r. sygn. akt II FSK 619/14, stoją na stanowisku, że ryczałtem nie może być opodatkowany najem, który spełnia kryteria działalności gospodarczej, określone w art. 5a ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej: „updof”).

NSA w ww. wyroku podtrzymał pogląd WSA w Bydgoszczy, wyrażony w wyroku sygn. akt I SA/Bd 641/13, że ryczałtem nie mogą być opodatkowane przychody, które spełniają kryteria działalności gospodarczej. Jak wskazano w ww. wyroku, działania Skarżącego, przy tak znacznej liczbie zawieranych umów najmu lokali mieszkalnych i użytkowych, nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Muszą mieć charakter profesjonalny, zorganizowany. Wymagają one bowiem podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych czynności. Sposób działania podatnika nie pozostawia wątpliwości co do ich zarobkowego charakteru. Występująca w sprawie systematyczność, ciągłość i powtarzalność działań, ten sam mechanizm ich podejmowania, przedmiot tych czynności, zarobkowy charakter, działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, utwierdzają w przekonaniu, że była to pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. Dochód z tego tytułu osiągnięty przez Skarżącego podlega zatem opodatkowaniu jako pochodzący z wyodrębnionego źródła przychodu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Tym samym przychody uzyskiwane z najmu nie mogą być opodatkowane na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, a powinny być, jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. WSA wskazał przy tym, że dla uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej nie jest konieczne, aby podatnik miał formalnie status przedsiębiorcy, nie jest wymagana rejestracja tej działalności w sposób przewidziany w przepisach odrębnych, dotyczących wymogów formalnych, jakie winna spełnić osoba prowadząca działalność gospodarczą.

NSA w cytowanym wyroku powołuje się również na inny wyrok NSA z 9 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 1423/14. W wyroku tym akcentowany jest pogląd, że o zaliczeniu określonych form aktywności podatnika do pozarolniczej działalności gospodarczej zadecyduje nie tyle dopełnienie przez niego wymogów formalnych, związanych z podjęciem i prowadzeniem działalności gospodarczej, ile okoliczności faktyczne świadczące o tym, że jego działania miały charakter zorganizowany i ciągły oraz, że były prowadzone w celu zarobkowym we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Z kolei WSA w Rzeszowie w wyroku z 12 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Rz 118/15 (wyrok nie jest prawomocny) zauważa, że jeżeli przychód powstaje w wyniku czynności opodatkowanej VAT, to nie może pochodzić z innego źródła niż działalności. W takiej sytuacji, w ocenie sądu administracyjnego, nie jest możliwe przyporządkowanie przychodu uzyskiwanego z wynajmowania takiej nieruchomości jako przychodu opisanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f, W takim przypadku źródłem przychodów będzie pozarolnicza działalność gospodarcza, a więc opisana w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

W szczególności stanowisko takie będzie znajdowało potwierdzenie w powołanym powyżej przepisie art. 14 ust. 1 zdanie drugie u.p.d.o.f., który definiując pojęcie przychodu z działalności gospodarczej wskazuje wprost, że przychód taki, pochodzący ze sprzedaży należy obliczyć jako pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Jeżeli więc jakaś czynność, czyli dostawa towarów bądź świadczenie usługi, opodatkowane jest podatkiem od towarów i usług, to wówczas przychód z takiej czynności musi być traktowany jako przychód z działalności gospodarczej.

Art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2180 ze zm., dalej: „uzpd”) wyłącza z opodatkowania ryczałtem przychód z najmu pochodzący z działalności gospodarczej. Tak wynika z poz. 28 załącznika nr 2 do ustawy. Z kolei art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b (winno być: art. 6 ust 1b) tej ustawy zezwala na opodatkowanie najmu prywatnego ryczałtem nawet przez podatników osiągających przychody, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a do których należy Wnioskodawca.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że ma prawo do odmiennego opodatkowania najmu prywatnego i najmu lokali w kamienicy. Złożone przez Wnioskodawcę oświadczenie nie może dotyczyć kamienicy, ponieważ wynajem ten ma wszystkie cechy działalności i w związku z tym wyłączony jest z ryczałtu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej: „updof”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast przepis art. 10 updof zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Określenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

pozarolnicza działalność gospodarcza,
najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5a pkt 6 updof, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

jest działalnością zarobkową,
musi być działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;
musi być działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły;
działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności, o których mowa jest w art. 5b ust. 1 ww. ustawy;
przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji, czy nie, bowiem, jak już wskazano, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki do uznania go za prowadzony w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z tego wynajmu winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tego źródła przychodu. Jedynie brak jakiegokolwiek związku określonego składnika majątku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak i nie spełnienie wynikających z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, może skutkować opodatkowaniem przychodów z wynajmu nieruchomości w ramach odrębnego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, źródła przychodów.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Jednak w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą – zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Ponadto jeżeli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości również spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2180 ze zm., dalej: „uzpd”) – ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2180 ze zm., dalej: „uzpd”), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z art. 6 ust. 1a uzpd, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1b uzpd, przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

Art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e uzpd stanowi, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Jak natomiast wynika z poz. 28 załącznika nr 2 do uzpd, z możliwości opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym zostały wyłączone przychody, osiągane z tytułu wynajmu i usług zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a uzpd, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, tj. m.in. przychodów z najmu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 1995 r. jest współwłaścicielem kamienicy. W kamienicy tej wynajmuje 13 mieszkań i 2 lokale użytkowe. Najem ten zawsze był opodatkowany na zasadach ogólnych. Chociaż Wnioskodawca nie zgłosił formalnie działalności gospodarczej w zakresie najmu, najem ten ma niewątpliwie cechy działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 updof. Po pierwsze, z tytułu tego najmu Wnioskodawca jest podatnikiem VAT. Odprowadza VAT od sprzedaży i odlicza, w ramach przysługującego mu prawa, VAT od zakupów.

Zważywszy na powyższe stwierdzić należy, że o ile wynajem opisywanych we wniosku mieszkań oraz garażu:

w istocie ma charakter najmu prywatnego (nie wymaga zorganizowanej formy, nie ma charakteru ciągłego, a Wnioskodawca nie ujmuje go w rozliczeniu VAT),
jego przedmiotem nie są składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą,
a umowy najmu dot. ww. nieruchomości nie zostały/zostaną zawarte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,

to brak jest przesłanek do uznania, że wynajem ww. nieruchomości następuje w wykonaniu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, przychody z tego źródła stanowią w istocie przychody z najmu, które zgodnie z art. 2 ust. 1a uzpd mogą zostać opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Odnosząc się natomiast do sposobu opodatkowania opisanej we wniosku kamienicy, stwierdzić należy, że, jak już wyżej wskazano, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. W związku z tym, mając na uwadze fakt, że zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy wynajem ww. nieruchomości wypełnia przesłanki uznania go za pozarolniczą działalność gospodarczą (Wnioskodawca jest z tego tytułu podatnikiem VAT, najem prowadzony jest w celach zarobkowych, w sposób ciągły i zorganizowany, a w celu profesjonalnej obsługi tego najmu Wnioskodawca korzysta z usług księgowego oraz kancelarii prawnej), stwierdzić należy, że przychody z tego źródła winny być rozliczane w ramach źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, co wyłącza możliwość opodatkowania ww. przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Taka kwalifikacja ww. przychodów (jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej) sprawia, że dochody z tego tytułu zgodnie z wolą Wnioskodawcy mogą być opodatkowane na tzw. zasadach ogólnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz w zakresie zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto podkreślenia wymaga, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin