Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.1093.2016.1.EK
z 17 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 13 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 stycznia 2017 r. (skutecznie doręczone 11 stycznia 2017 r.) r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi udzielenia licencji oraz określenia momentu wykonania usługi licencji – nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi udzielenia licencji oraz określenia momentu wykonania usługi licencji. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 stycznia 2017 r. (skutecznie doręczone 11 stycznia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka sprzedaje licencje na oprogramowanie lub upgrade oprogramowania, które jest ważne rok lub 2 lata. Kontrahent płaci za oprogramowanie w określonym w fakturze terminie. W związku z powyższym powstaje pytanie czy taką usługę można uznać za wykonaną z chwilą wydania licencji na oprogramowanie kontrahentowi i wystawić fakturę końcową do 15 dnia miesiąca następującego od wydania licencji kontrahentowi i wskazać obowiązek podatkowy w fakturze zgodny z wydaniem oprogramowania kontrahentowi. Spółka uważa, że nieprawidłowe jest wystawianie faktur za licencje na rok czasu i wskazanie obowiązku podatkowego z końcem licencji, ponieważ prawo do rozporządzania licencją na oprogramowanie przechodzi na kontrahenta w dniu licencji.

W uzupełnieniu wniosku, Spółka wskazała, że sprzedaje licencje na oprogramowanie lub upgrade oprogramowania, które jest ważne rok lub 2 lata. Kontrahent płaci za oprogramowanie w określonym w fakturze terminie. Licencje są udzielane na podstawie zawartych z klientem umów, w których jest określony dwojaki sposób płatności: 100% płatność z góry lub następujące po sobie kwartalne terminy płatności

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. W jakim terminie prawidłowo należy wystawić fakturę za sprzedaż licencji na oprogramowanie?
2. Czy sprzedaż licencji na oprogramowanie można uznać za wykonaną z chwilą wydania licencji na oprogramowanie kontrahentowi i wystawić fakturę końcową do 15 dnia miesiąca następnego od wydania licencji kontrahentowi i wskazać obowiązek podatkowy w fakturze zgodny z wydaniem oprogramowania kontrahentowi?
3. Czy prawidłowe jest wystawianie faktur zaliczkowych przez Spółkę po wpłacie przez kontrahenta 100 % zaliczki przy wydaniu licencji, a następnie po zakończeniu okresu obowiązywania licencji faktury końcowej.
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

1.

Spółka uważa, że nieprawidłowe jest wystawianie faktur za licencje na rok czasu i wskazanie obowiązku podatkowego z końcem upływu licencji, ponieważ prawo do rozporządzania licencją na oprogramowanie przechodzi na kontrahenta w dniu wydania licencji. Spółka uważa, że prawidłowo powinna wystawić fakturę końcową do 15 dnia następującego miesiąca od wydania licencji kontrahentowi i wskazać obowiązek podatkowy w fakturze zgodny z wydaniem oprogramowania kontrahentowi.

2.

Spółka uważa, że prawidłowo powinna wystawić fakturę końcową do 15 dnia następującego miesiąca od wydania licencji kontrahentowi i wskazać obowiązek podatkowy w fakturze zgodny z wydaniem oprogramowania kontrahentowi.

3.

Spółka uważa, że nie jest prawidłowe stanowisko, że fakturę końcową wystawia się po upływie trwania licencji, czyli np. licencja jest od 01 stycznia 2017 do 31 grudnia 2017 i została wydana kontrahentowi i opłacana 01 stycznia 2017, to faktura końcowa będzie wystawiona dopiero 31 grudnia 2017 i wskazana data sprzedaży 31 grudnia 2017. W dniu wpłaty zaliczki natomiast wystawiona będzie faktura zaliczkowa. Spółka uważa, że prawidłowo powinna wystawić fakturę końcową do 15 dnia następnego miesiąca od wydania licencji kontrahentowi i wskazać obowiązek podatkowy w fakturze zgodny z wydaniem oprogramowania kontrahentowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2016 r. Nr 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 19a ust. 2 ustawy o VAT, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Przepis art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, stanowi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Natomiast, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Kwestie wystawiania faktur reguluje art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Na podstawie art. 106i ust. 1 tej ustawy fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na mocy art. 106i ust. 2 ww. ustawy jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Stosownie do art. 106i ust. 7 cyt. ustawy faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
   
   

Według art. 106i ust. 8 powołanej ustawy przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Zgodnie z art. 106f ust. 1 ustawy – faktura, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, powinna zawierać:

1. dane, o których mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
2. otrzymaną kwotę zapłaty;
3. kwotę podatku wyliczoną według wzoru:
   KP = ZB x SP / 100 + SP
   
   gdzie:
   KP – oznacza kwotę podatku,
   ZB – oznacza kwotę otrzymanej całości lub części zapłaty,
   SP – oznacza stawkę podatku;
   
4. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę jednostkową netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług bez kwoty podatku, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość zamówienia lub umowy z uwzględnieniem kwoty podatku.
   
   

Stosownie do art. 106f ust. 2 ustawy – przepisy art. 106e ust. 1 pkt 16-21 i 24 oraz ust. 2-6, 10 i 11 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 106f ust. 3 ustawy – jeżeli faktura, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje całej zapłaty, w fakturze wystawianej po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części zapłaty, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty. Faktura, o której mowa w zdaniu pierwszym, powinna również zawierać numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka sprzedaje licencje na oprogramowanie lub upgrade oprogramowania, które jest ważne rok lub 2 lata. Kontrahent płaci za oprogramowanie w określonym w fakturze terminie. Licencje są udzielane na podstawie zawartych z klientem umów, w których jest określony dwojaki sposób płatności: 100% płatność z góry lub następujące po sobie kwartalne terminy płatności

Wątpliwości wnioskodawcy sprowadzają się do tego w jaki sposób wystawić fakturę na sprzedaż licencji oraz czy usługę udzielania licencji na oprogramowanie można uznać za wykonaną z chwilą wydania licencji.

Na wstępie należy rozstrzygnąć, czy opisane usługi można uznać za usługi ciągłe. Przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia „sprzedaży o charakterze ciągłym”. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 935/11 odniósł się do tego pojęcia następująco: „(...) sprzedaż o charakterze ciągłym (...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały - pod względem czasowym i funkcjonalnym - charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych)”.

W związku z powyższym sformułować można wniosek, że jako sprzedaż ciągłą można uznać każdą usługę, która jest stale w fazie wykonywania, co oznacza, że wykonywana jest nieprzerwanie przez czas trwania umowy i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony. Jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami.

W okolicznościach niniejszej sprawy należy stwierdzić, że usługa świadczona przez Spółkę, polegająca na udzieleniu licencji ma charakter ciągły, obejmuje pewne stałe zachowania w czasie trwania umowy, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały – pod względem czasowym i funkcjonalnym – charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności Spółki.

Na wstępie należy wskazać, że nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedstawionych okolicznościach moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług udzielania licencji to moment wydania oprogramowania kontrahentowi, gdyż w tym momencie prawo do rozporządzania licencją przechodzi na kontrahenta. O momencie obowiązku podatkowego decyduje każdorazowo moment wykonania usługi. Należy zauważyć, że usługę uważa się za wykonaną w sytuacji, gdy usługodawca wykonał wszystkie zobowiązania składające się na określony rodzaj usług wynikający z zawartej umowy. W przypadku udzielenia licencji na określony czas wszystkie świadczenia i zobowiązania licencjodawcy wygasają z upływem okresu objętego licencją, zatem dopiero w tym momencie można uznać usługę za wykonaną.

W przypadku usług ciągłych moment wykonania usług wyznacza art. 19a ust. 3 ustawy.

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Natomiast w art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do „usługi, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń”, czyli takiej usługi, która jest wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach okresu. Natomiast w przypadku świadczenia usług ciągłych przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Zatem, w sytuacji gdy w umowach na udzielenie licencji określono następujące po sobie kwartalne terminy płatności to zgodnie z przepisem art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalone są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Zatem w tej sytuacji za dzień wykonania usługi należy uznać ostatni dzień każdego ustalonego przez strony okresu rozliczeniowego tj. ostatni dzień każdego kwartału do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. W tym przypadku Wnioskodawca w odniesieniu do poszczególnych okresów rozliczeniowych, zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy, będzie zobowiązany do wystawienia faktur nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym usługa została wykonana (ostatni dzień poszczególnych kwartałów) i wskazać w nich obowiązek podatkowy, tj. ostatni dzień poszczególnego kwartału.

Należy również wskazać biorąc pod uwagę ww. przepisy, że jeżeli faktura będzie dokumentowała wykonanie usług, o których mowa w art. 19a ust. 3 ustawy VAT, tj. usług, dla których ustalone zostały następujące po sobie terminy płatności oraz będzie również zawierała informacje o wysokości rat i przypisaniu ich do poszczególnych kwartałów – to na podstawie art. 106i ust. 8 ustawy o VAT – nie będzie miało zastosowania ograniczenie możliwości wystawienia faktury przed wykonaniem usługi udzielenia Licencji wynikające z art. 106i ust. 7 powołanej ustawy. Tym samym faktura faktura dokumentująca wykonanie usługi licencji, obejmująca cały okres na jaki jest udzielana licencja, może zostać wystawiona przez Licencjodawcę, zgodnie z art. 106i ust. 1 w zw. z art. 7 i 8 ustawy, z początkiem okresu na jaki została udzielona.

W sytuacji natomiast gdy umowy licencji zawierane są na okres rok, dwa lata i Wnioskodawca otrzymuje 100% płatności z góry wówczas, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy w sytuacji gdy przed wykonaniem usługi otrzymano całość zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Tym samym w tym przypadku obowiązek podatkowy powstanie w dniu wpłaty 100% płatności. W tej sytuacji Wnioskodawca będzie zobowiązany, zgodnie z art. 106i ust. 2 ustawy, do wystawienia faktury nie później niż 15.dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość zapłaty od kontrahenta, wskazując datę obowiązku podatkowego zgodną z datą wpłaty 100% płatności. W tym przypadku, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury końcowej, gdyż kontrahent zapłaci za usługę w całości. Należy bowiem wskazać, że wystawienie faktury końcowej jest uzależnione od tego, czy faktura „zaliczkowa” obejmowała całość zapłaty za świadczenie usługi, czy tylko jej część. Wystawienie faktury końcowej następuje wtedy, gdy zaliczka nie opiewała na pełną wartość zamówienia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W niniejsza interpretacja zawiera rozstrzygnięcie w zakresie usług licencji, w zakresie usług polegających na serwisowaniu maszyn i oprogramowania zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa ( art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U z 2016r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57 a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.