Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.972.2016.2.IK
z 17 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 listopada 2016 r. (data wpływu 6 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 26 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia jakie dane powinna zawierać faktura – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia jakie dane powinna zawierać faktura.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 20 stycznia 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.972.2016.1.IK

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina K. zawarła kilka dwustronnych porozumień międzygminnych. W drodze każdego z tych porozumień międzygminnych, gmina powierzająca przekazała Gminie K. do realizacji zadanie własne gminy powierzającej, a polegające na zagospodarowaniu odpadów komunalnych, które zebrane zostały na terenie gminy powierzającej. Gmina powierzająca w drodze przetargu wyłoniła podmiot, który zbiera na jej terenie odpady komunalne, a następnie dostarcza je do podmiotu, który zajmuje się ich zagospodarowaniem.

W ramach porozumienia międzygminnego Gmina K. zobowiązuje się odpady zagospodarować, zaś gmina powierzająca zobowiązuje się w całości pokryć koszty tego zagospodarowania. W porozumieniu międzygminnym ustalono, że Gmina K., która jest 100% udziałowcem spółki prawa handlowego - Zakładu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. z siedzibą w K. - tj. Wnioskodawcy, powierzy Wnioskodawcy zagospodarowanie odpadów, które zostaną zebrane z terenu gminy powierzającej. W tym celu gmina powierzająca dostarczy do Wnioskodawcy zebrane ze swojego terenu odpady komunalne do prowadzonej przez Wnioskodawcę regionalnej instalacji przetwarzania odpadów. Wnioskodawca zagospodaruje odpady zapewniając osiągnięcie wymaganych prawem poziomów recyklingu, ponownego użycia, odzysku oraz ograniczania masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji. W porozumieniu postanowiono, że koszt zagospodarowania odpadów, który w całości ma ponosić gmina powierzająca, będzie przez Wnioskodawcę fakturowany bezpośrednio na gminę powierzającą. W celu realizacji postanowień porozumienia międzygminnego, Gmina K. zawarła z Wnioskodawcą umowę wykonawczą, przy udziale - akceptacji - gminy powierzającej. W umowie wykonawczej m in. potwierdzono zasady dostarczania odpadów komunalnych przez gminę powierzającą bezpośrednio do Wnioskodawcy i bezpośredniego obciążania gminy powierzającej przez Wnioskodawcę kosztem zagospodarowania odpadów i wystawianie faktur VAT, w oparciu o które gmina powierzająca będzie ponosić koszty zagospodarowania odpadów i regulować płatności na rachunek Wnioskodawcy. Wszystkie ustalenia związane z terminem dostarczania odpadów do zagospodarowania, wystawianie dokumentów potwierdzających przyjęcie odpadów do zagospodarowania odbywać się będą bezpośrednio pomiędzy gminą powierzającą a Wnioskodawcą. W Gminie K. nie ma pracowników, którzy koordynowaliby lub zajmowali się realizacją postanowień porozumienia międzygminnego, w tym organizowali odbiór odpadów z gminy powierzającej. Realizacja postanowień porozumienia międzygminnego i umowy wykonawczej ma nastąpić od 1 stycznia 2017 roku.

W uzupełnieniu stanu faktycznego, Wnioskodawca oświadcza, że w jego ocenie:

1. Gmina K., działa jako samodzielny podmiot prawa, jednakże z mocy porozumień z gminami powierzającymi, w procesie przetwarzania odpadów występuje w zakresie realizacji powierzonego zadania w interesie podmiotów trzecich - gmin powierzających.
2. Wnioskodawca z tytułu powierzenia mu przez Gminę K. zagospodarowania odpadów innych gmin otrzymuje wynagrodzenie od gmin powierzających. Z tytułu zagospodarowania odpadów dostarczonych przez gminy powierzające, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od gminy powierzającej, z terenu której odpady są dostarczane. Z tego tytułu Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia od Gminy K. Wynagrodzenie jakie uzyskuje Wnioskodawca uzależnione jest od ilości odpadów dostarczonych przez gminę powierzającą w danym okresie rozliczeniowym i ustalane jest jako iloczyn ilości odpadów podanych w Mg i stawki za zagospodarowanie 1 Mg odpadów, która aktualnie wynosi 180,00 zł netto/Mg.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien dokumentować zagospodarowanie odpadów dostarczonych przez gminę powierzającą fakturami VAT, w których jako nabywca usługi wskazana będzie gmina powierzająca, czy też w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien dokumentować zagospodarowanie odpadów dostarczonych przez gminę powierzającą fakturami VAT, w których jako nabywca wskazana będzie Gmina K., zaś jako płatnik gmina powierzająca?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on dokumentować zagospodarowanie odpadów dostarczonych przez gminę powierzającą fakturami VAT, w których jako nabywca usługi wskazana będzie gmina powierzająca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że konieczne jest, aby faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej. Podkreślić należy, że prawidłowe oznaczenie tych treści faktury VAT jest bardzo istotne, bowiem posługiwanie się błędnie wystawioną fakturą rodzi określone konsekwencje prawno-podatkowe.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, co oznacza, iż nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona, co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami.

Jak wynika z opisu sprawy Gmina K. zawarta kilka dwustronnych porozumień międzygminnych. W drodze każdego z tych porozumień międzygminnych, gmina powierzająca przekazała Gminie K. do realizacji zadanie własne gminy powierzającej, a polegające na zagospodarowaniu odpadów komunalnych, które zebrane zostały na terenie gminy powierzającej. W ramach porozumienia międzygminnego Gmina K. zobowiązuje się odpady zagospodarować, zaś gmina powierzająca zobowiązuje się w całości pokryć koszty tego zagospodarowania. W porozumieniu międzygminnym ustalono, że Gmina K., która jest 100% udziałowcem spółki prawa handlowego - Zakładu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. z siedzibą w K. - tj. Wnioskodawcy, powierzy Wnioskodawcy zagospodarowanie odpadów, które zostaną zebrane z terenu gminy powierzającej. W tym celu gmina powierzająca dostarczy do Wnioskodawcy zebrane ze swojego terenu odpady komunalne do prowadzonej przez Wnioskodawcę regionalnej instalacji przetwarzania odpadów. W porozumieniu postanowiono, że koszt zagospodarowania odpadów, który w całości ma ponosić gmina powierzająca, będzie przez Wnioskodawcę fakturowany bezpośrednio na gminę powierzającą. W celu realizacji postanowień porozumienia międzygminnego, Gmina K. zawarła z Wnioskodawcą umowę wykonawczą, przy udziale - akceptacji - gminy powierzającej. W umowie wykonawczej m in. potwierdzono zasady dostarczania odpadów komunalnych przez gminę powierzającą bezpośrednio do Wnioskodawcy i bezpośredniego obciążania gminy powierzającej przez Wnioskodawcę kosztem zagospodarowania odpadów i wystawianie faktur VAT, w oparciu o które gmina powierzająca będzie ponosić koszty zagospodarowania odpadów i regulować płatności na rachunek Wnioskodawcy. Wszystkie ustalenia związane z terminem dostarczania odpadów do zagospodarowania, wystawianie dokumentów potwierdzających przyjęcie odpadów do zagospodarowania odbywać się będą bezpośrednio pomiędzy gminą powierzającą a Wnioskodawcą.

Gmina K., działa jako samodzielny podmiot prawa, jednakże z mocy porozumień z gminami powierzającymi, w procesie przetwarzania odpadów występuje w zakresie realizacji powierzonego zadania w interesie podmiotów trzecich - gmin powierzających. Wnioskodawca z tytułu powierzenia mu przez Gminę K. zagospodarowania odpadów innych gmin otrzymuje wynagrodzenie od gmin powierzających. Z tytułu zagospodarowania odpadów dostarczonych przez gminy powierzające, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od gminy powierzającej, z terenu której odpady są dostarczane. Z tego tytułu Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia od Gminy K. Wynagrodzenie jakie uzyskuje Wnioskodawca uzależnione jest od ilości odpadów dostarczonych przez gminę powierzającą w danym okresie rozliczeniowym.

Wnioskodawca ma wątpliwości na kogo powinna być wystawiona faktura dokumentująca odbiór odpadów czy na Gminę K., czy na gminę powierzającą.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U z 2016 r., poz. 446 ze zm.), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z art. 8 ust. 2a ww. ustawy o samorządzie gminnym wynika, że gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, wykonywanie zadań publicznych może być realizowane w drodze współdziałania między jednostkami samorządu terytorialnego. Gminy, związki międzygminne oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego mogą sobie wzajemnie bądź innym jednostkom samorządu terytorialnego udzielać pomocy, w tym pomocy finansowej.

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 12 cyt. wyżej ustawy o samorządzie gminnym, do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach współdziałania z innymi gminami oraz wydzielanie na ten cel odpowiedniego majątku.

W świetle powyższego wykonując zadania publiczne gminy mogą ze sobą współdziałać. Istotą takiego współdziałania (porozumienia) jest przekazanie kompetencji do wykonywania zadań publicznych, które mocą ustaw są zastrzeżone dla właściwości konkretnego organu administracji publicznej. Jednostka samorządu terytorialnego na podstawie porozumienia przejmuje prawa i obowiązki drugiej strony umowy porozumienia, a jednostka samorządu terytorialnego zlecająca (powierzająca) te zadania jest zobowiązana do udziału w kosztach ich realizacji.

Skoro gmina powierzająca swoje zadane własne powierzyła innej gminie w tym przypadku Gminie K., to odbiorcą usługi świadczonej przez Wnioskodawcę będzie właśnie Gmina K., która przejęła zadanie własne gminy powierzającej. Wnioskodawca w oparciu o zawartą umowę wykonawczą świadczy usługi zagospodarowania odpadów na rzecz Gminy K., natomiast wynagrodzenie za świadczone usługi otrzymywane jest od podmiotu trzeciego tj. gminy powierzającej.

W świetle powyższego faktura dokumentująca odbiór odpadów powinna zostać wystawiona na Gminę K. jako nabywcę usługi.

Ponadto wskazać należy, że przepis art. 106e ust. 1 ww. ustawy wskazuje wprost co powinna zawierać faktura. Faktura m.in. powinna zawierać datę wystawienia, kolejny numer, imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Dane płatnika nie zostały wymienione w ww. artykule. Zatem zamieszczenie na fakturze danych płatnika zależy wyłącznie od woli wystawiającego fakturę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.