Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB1.4511.1072.2016.1
z 14 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., 1948), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia dochodu ze sprzedaży środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 stycznia 2017 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.1008.2016.1.DJD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 25 stycznia 2017 r. (data odbioru 30 stycznia 2017 r. – identyfikator poświadczenia ePUAP – ….). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 6 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.), nadanym za pośrednictwem …. w dniu 6 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem VAT. W niedalekim czasie prawdopodobnie otrzyma od siostry darowiznę w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na którą składać się będzie:

• nieruchomość z częścią budynku, która jest wynajmowana innym firmom,
  

• pracownicy obsługujący wynajmy (przejdą na podstawie art. 231 Kodeksu cywilnego),
  

• zobowiązania i należności,
  

• umowy najmu części budynku,
  

• pozwolenie na budowę, itp.
  
  

Wnioskodawca wprowadzi otrzymaną zorganizowaną część przedsiębiorstwa do swojej działalności gospodarczej i będzie kontynuował tę działalność (wynajem) i amortyzację. W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza sprzedaży otrzymanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 lutego 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek od 1 stycznia 2009 r., według zgłoszenia do CEiDG. Firma Wnioskodawcy prowadzi pełną księgowość i płaci podatek liniowy. Podstawowy zakres działalność obejmuje PKD 68.20.Z, tj. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Dość istotną działalność Wnioskodawcy stanowi również działalność polegająca na koordynacji pracami budowlanymi dla przyszłych najemców nieruchomości komercyjnych, czasem budowanych na ich zlecenie.

Przedmiotem darowizny będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą wchodziły składniki otrzymane w darowiźnie od siostry – wg operatu jej przedsiębiorstwa (nieruchomości, umowy dzierżawy, itp.). Przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nastąpi w formie aktu notarialnego. Wartość poszczególnych składników majątku stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa będzie określona zgodnie z operatem szacunkowym, a wyceny dokona biegły rzeczoznawca według aktualnej wartości rynkowej. Wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostanie wskazana w akcie notarialnym darowizny.

Wnioskodawca dodał także, że u darczyńcy część składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiła środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. W prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą stanowić środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z nabyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze darowizny od siostry, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalonej według wartości rynkowych z dnia nabycia i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych składników majątkowych?
2. W jaki sposób ustalić koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży otrzymanej w drodze darowizny od siostry zorganizowanej części przedsiębiorstwa (składników majątkowych), tj. czy prawidłowe będzie ustalenie dochodu (lub straty) ze zbycia ww. opisanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w oparciu o art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako różnicy między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększonej o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego środka – gdzie sam grunt nie podlega odpisom amortyzacyjnym?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, natomiast w zakresie pytania Nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna od najbliższej rodziny nie powoduje powstania przychodu u darczyńcy. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega odpłatne zbycie składników majątku, natomiast darowizna jest przekazaniem nieodpłatnym, a więc nie jest opodatkowana. W przypadku obdarowanego – jeśli prowadzi działalność gospodarczą, to przysługuje mu prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny środka trwałego i zaliczania ich do kosztów podatkowych. Odpisów tych należy dokonywać od właściwie ustalonej wartości początkowej, będącej podstawą do naliczania odpisów.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1. wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub
2. wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.
   
   

Stanowisko w podobnej sprawie prezentuje:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2010 r., Nr IPPB1/415-241/10-2/ES,
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 26 stycznia 2015 r., Nr IBPB1/1/415-1336/14/ŚS oraz z dnia 15 września 2014 r., Nr IBPB1/1/415-717/14/ZK.
  
  

Wartość początkową środka trwałego otrzymanego w darowiźnie należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w wartości rynkowej z dnia nabycia – z dnia otrzymania darowizny, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości. W przypadku gdy umowa darowizny określa niższą wartość składnika majątku, niż ta wynikająca z wyceny rynkowej, wówczas za wartość początkową należy przyjąć niższą kwotę.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa po Jego stronie powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, który winien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach właściwych do sprzedaży poszczególnych składników majątku wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak stanowi natomiast art. 8 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia przychodu ze sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wskazanych przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego o koszty jego uzyskania, ustalone zgodnie z odpowiednimi regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), który stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera żadnych szczególnych unormowań w zakresie odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W efekcie w przypadku odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zastosowanie, co do zasady, znajdą przepisy ww. ustawy regulujące zagadnienia dotyczące odpłatnego zbycia poszczególnych składników majątkowych (zarówno materialnych, jak i niematerialnych), przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem, odpłatne zbycie wskazanych we wniosku składników majątku wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, będzie generować przychód ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Rozważając kwestię skutków podatkowych odpłatnego zbycia po stronie kosztowej należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,

–wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Przy czym, zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z powołanych przepisów, w przypadku odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych kosztami uzyskania przychodów będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od nabytych w drodze darowizny składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Jak stanowi art. 24 ust. 2 pkt 1 zdanie 2 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Na podstawie art. 30c ust. 1 cyt. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b–3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25 (art. 30c ust. 2 cyt. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz w zakresie koordynacji pracami budowlanymi dla przyszłych najemców nieruchomości komercyjnych, czasem budowanych na ich zlecenie. W niedalekim czasie otrzyma od siostry darowiznę w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa składającą się m.in. z nieruchomości z częścią budynku wynajmowaną innym firmom, pracowników obsługujących wynajmy, zobowiązań i należności, umów najmu budynku, pozwoleń na budowę. Przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nastąpi w formie aktu notarialnego. Wartość poszczególnych składników majątku stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa będzie określona zgodnie z operatem szacunkowym, a wyceny dokona biegły rzeczoznawca według aktualnej wartości rynkowej. Wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostanie wskazana w akcie notarialnym. Część składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa u darczyńcy stanowiła środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. Wnioskodawca wprowadzi otrzymaną zorganizowaną część przedsiębiorstwa do swojej działalności gospodarczej i będzie kontynuował tę działalność (wynajem). Poszczególne składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą stanowić środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. W przyszłości Wnioskodawca sprzeda otrzymaną zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa mających zastosowanie w sprawie stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, dochodem z odpłatnego zbycia tych środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, będzie różnica między przychodem z odpłatnego ich zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych przez Wnioskodawcę od tych środków i wartości, zgodnie z dyspozycją art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zauważyć należy, że zgodnie z art. 22c pkt 1 cytowanej ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, wobec tego przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży gruntu nabytego w drodze umowy darowizny (a więc nieodpłatnie), nie można uwzględnić odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od jego wartości początkowej. Zatem dochodem ze sprzedaży środka trwałego w postaci gruntu, będzie różnica pomiędzy przychodem z tego tytułu, a wartością początkową tego gruntu.

Wobec powyższego, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu sprzedaży środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, który winien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.