Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP3.4512.839.2016.2.KS
z 22 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 listopada 2016 r. (data wpływu 25 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z 9 stycznia 2017 r. (data wpływu 11 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT wkładu niepieniężnego obejmującego składniki materialne i niematerialne oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT czynności polegającej na wniesieniu ww. wkładu niepieniężnego do spółki jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, że zbywane składniki majątkowe nie będą stanowiły zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i w związku z tym do zbycia tych składników nie znajdzie zastosowania wyłączenie wskazane w art. 6 pkt 1 ustawy. Wniosek został uzupełniony pismem z 9 stycznia 2017 r. (data wpływu 11 stycznia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 27 grudnia 2016 r. znak: 2461-IBPP3.4512.839.2016.1.KS.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 9 stycznia 2017 r.):

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest czynnym podatnikiem VAT.

W ramach działalności:

1. świadczy usługi najmu własnych lokali,
2. świadczy usługi budowlane – wznoszenie budynków i budowli. Ten rodzaj działalności jest wyodrębniony, jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (ZCP), do której przynależą zatrudnieni pracownicy budowlani, środki trwałe, niskocenne składniki majątku trwałego oraz należności i zobowiązania z tytułu świadczonych usług budowlanych.
   
   

W związku z pogorszeniem stanu zdrowia, przebyta choroba nowotworowa, Wnioskodawca planuje wnieść jako wkład niepieniężny swoje przedsiębiorstwo (ZCP) w rozumieniu z art. 55¹ Kodeksu cywilnego (z wyłączeniem nieruchomości) do istniejącej spółki jawnej, w której Wnioskodawca jest już wspólnikiem wraz z córkami. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa dojdzie również do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z już zawartych umów na roboty budowlane (zarówno rozpoczętych, jak i zakontraktowanych). ZCP jest w stanie samodzielnie funkcjonować jako niezależny od pozostałej części przedsiębiorstwa podmiot gospodarczy spełniający bez jakiejkolwiek zewnętrznej (poza kredytami) pomocy swoje zadania gospodarcze.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od 1999 r. i jest czynnym podatnikiem VAT. Świadczy usługi budowlane związane z wznoszeniem i remontem budynków i budowli oraz usługi związane z wynajmem własnych lokali. W 2015 r. Wnioskodawca rozchorował się na chorobę nowotworową i będąc w bardzo ciężkim stanie zarejestrował wraz z dwoma córkami spółkę jawną, która to przy całkowitej niedyspozycji Wnioskodawcy przejęła z jego firmy część działalności, czyli działalność handlowo-usługową związaną ze sprzedażą i montażem stolarki budowlanej. Spółka wynajęła z firmy Wnioskodawcy lokal z magazynem i samochody oraz przejęła pracowników związanych z tą działalnością. Do sierpnia 2016 r. działalność firmy Wnioskodawcy była bardzo ograniczona. Po chemioterapii i poprawie stanu zdrowia Wnioskodawca znacznie wzmocnił działalność budowlaną firmy. Planowane przeniesienie do spółki części niepieniężnej obejmować będzie tylko tę część majątku, która dotyczy działalności związanej ze wznoszeniem budynków i budowli czyli: samochody, maszyny i urządzenia jak ładowarka, ubijarki, przecinarki, szalunki, rusztowania i wszystkie narzędzia oraz wszystkich pracowników zatrudnionych w firmie Wnioskodawcy.

Wyłączone będą tylko nieruchomości, czyli budynek handlowo-usługowy o pow. 400 m² z magazynem, wiata magazynowa o pow. 105 m² jako zaplecze magazynowe firmy Wnioskodawcy, oraz w budowie budynek socjalno-usługowo-biurowy z użytkowaną częścią biurową przez firmę Wnioskodawcy. Ponieważ budynki obciążone są kredytem hipotecznym, to bank poinformował Wnioskodawcę, że przeniesienie budynków do spółki wiązałoby się z wcześniejszą spłatą kredytu i dodatkową prowizją lub z aktualną wyceną budynków przez rzeczoznawcę i dodatkowym obciążeniem hipotecznym wszystkich wspólników.

Planowane przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa ma na celu zapewnienie ciągłości działalności spółki na wypadek śmierci Wnioskodawcy. Wnioskodawca poinformował, że zarówno jego firma zatrudniająca 8 pracowników oraz spółka zatrudniająca 6 pracowników są firmami bardzo małymi i prowadzenie dwóch odrębnych firm o podobnym profilu działalności wiąże się z większymi kosztami utrzymania i problemami administracyjnymi.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wkład niepieniężny, który zamierza wnieść do spółki obejmował będzie tylko usługi budowlane.

Po dokonaniu aportu Wnioskodawca będzie nadal prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie utrzymania i dzierżawy budynków oraz jako wspólnik spółki jawnej.

Opisany przedmiot aportu w obecnej firmie Wnioskodawcy funkcjonuje jako wyodrębniona część przedsiębiorstwa, aportu Wnioskodawca planuje dokonać po otrzymaniu pozytywnej interpretacji.

Przeniesiony aport w przyszłej spółce jawnej nie będzie wyodrębniony organizacyjnie. Przeniesiony aport w obecnej firmie Wnioskodawcy nie będzie funkcjonował, ponieważ zostanie przeniesiony w całości do spółki.

Spółka jawna będzie zatrudniała wszystkich pracowników z części przejmowanego przedsiębiorstwa. Przejęta przez spółkę aportem część przedsiębiorstwa będzie posiadała zdolność działania jako samodzielne przedsiębiorstwo realizująca zadanie jak obecna firma. W zbywanej części przedsiębiorstwa zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy jego poszczególnymi składnikami i spółka w oparciu o te składniki będzie mogła prowadzić działalność gospodarczą. Spółka jawna na bazie nabytego majątku będzie kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy. Na dzień zbycia części przedsiębiorstwa do spółki dotychczasowa firma będzie podatnikiem VAT.

Nieprzeniesienie nieruchomości do spółki nie będzie miało wpływu na kontynuowanie dotychczasowej działalności, ponieważ jak obecnie spółka będzie dzierżawić lokal handlowy i magazyn, oraz wiatę od firmy Wnioskodawcy.

Na pytanie Organu: „W związku z faktem, że aport nie będzie obejmował nieruchomości, proszę wskazać na jakich zasadach będzie się odbywało korzystanie z wyłączonej nieruchomości po dokonaniu wniesienia do spółki jawnej części przedsiębiorstwa?” Wnioskodawca wskazał, że na zasadzie dzierżawy części handlowej i magazynowej oraz wiaty z firmy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wkład niepieniężny do istniejącej spółki jawnej w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej składniki materialne i niematerialne wskazane w opisie zdarzenia przyszłego będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji transakcja wniesienia aportu w postaci ZPC nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Jednostka obejmująca zespół składników wskazany w opisie zdarzenia przyszłego stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym transakcja wniesienia jej aportem do Spółki celowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisom tejże nie podlegają transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie powyższych przepisów oraz w zgodzie z utrwalonym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa przesłankami do uznania określonego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa są:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie i przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,
2. organizacyjne i finansowe wyodrębnienie zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. możliwość samodzielnego funkcjonowania jako odrębne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Kwestią wymagającą interpretacji w niniejszej sprawie jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W ocenie Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.).

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego „całości lub części majątku”.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu.

Z okoliczności faktycznych wynika, że Wnioskodawca planuje wnieść wkład niepieniężny obejmujący działalność polegającą na świadczeniu usług budowlanych do istniejącej spółki jawnej, w której jest już wspólnikiem wraz z córkami. Wnioskodawca wskazał, że planowane przeniesienie do spółki części niepieniężnej obejmować będzie tylko tę część majątku, która dotyczy działalności związanej ze wznoszeniem budynków i budowli czyli: samochody, maszyny i urządzenia jak ładowarka, ubijarki, przecinarki, szalunki, rusztowania i wszystkie narzędzia oraz wszystkich pracowników zatrudnionych w firmie Wnioskodawcy. Ponadto w ramach ww. transakcji dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z już zawartych umów na roboty budowlane (zarówno rozpoczętych, jak i zakontraktowanych). Z treści wniosku wynika, że przedmiotowy aport nie będzie obejmował tylko nieruchomości, czyli budynku handlowo-usługowego o pow. 400 m² z magazynem, wiaty magazynowej o pow. 105 m² jako zaplecza magazynowego firmy Wnioskodawcy oraz będącego w budowie budynku socjalno-usługowo-biurowego z użytkowaną przez firmę Wnioskodawcy częścią biurową. Jednak – jak wskazał Wnioskodawca – nieprzeniesienie nieruchomości do spółki nie będzie miało wpływu na kontynuowanie dotychczasowej działalności, ponieważ spółka przejmująca będzie dzierżawić lokal handlowy, magazyn oraz wiatę od firmy Wnioskodawcy. W treści wniosku wskazano również, że opisany przedmiot aportu w obecnej firmie Wnioskodawcy funkcjonuje jako wyodrębniona część przedsiębiorstwa. Wnioskodawca podał, że w zbywanej części przedsiębiorstwa zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy jego poszczególnymi składnikami i spółka w oparciu o te składniki będzie mogła prowadzić działalność gospodarczą. Składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem aportu są w stanie samodzielnie funkcjonować jako niezależny od pozostałej części przedsiębiorstwa podmiot gospodarczy spełniający bez jakiejkolwiek zewnętrznej (poza kredytami) pomocy swoje zadania gospodarcze. Wnioskodawca wskazał ponadto, że spółka jawna na bazie nabytego majątku będzie kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy.

Mając na uwadze zaprezentowany opis sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji zostały spełnione wszystkie wskazane wyżej przesłanki do uznania wkładu niepieniężnego obejmującego działalność polegającą na świadczeniu usług budowlanych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Opisany we wniosku wkład niepieniężny jest wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zespołem składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych tj. do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej. Ponadto spółka przejmująca na bazie nabytego majątku będzie kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy.

Zatem w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i opisana przez Wnioskodawcę czynność polegająca na wniesieniu wkładu niepieniężnego obejmującego składniki materialne i niematerialne związane z działalnością Wnioskodawcy w zakresie usług budowlanych do spółki jawnej, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Należy wskazać, że przedmiotowa interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan rzeczy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.