2017.02.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.938.2016.1.BK
z 8 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku tytułem zaspokojenia roszczenia o wypłatę zachowku– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku tytułem zaspokojenia roszczenia o wypłatę zachowku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 22 września 2015 r. postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawczyni otrzymała spadek po Sabinie K. (babci) w postaci udziału w lokalu mieszkalnym. Spadkobiercami ustawowymi byli synowie zmarłej: Stanisław K. - ojciec Wnioskodawczyni oraz Marek K.- stryj Wnioskodawczyni.

Nie zostali oni ujęci w testamencie. W testamencie zostały ujęte dwie wnuczki zmarłej - Ewa K. (Wnioskodawczyni) oraz Aleksandra K. (córka Marka K.). Zgodnie z testamentem nabyli udział w nieruchomości odpowiednio: - 3/5 części spadku - Aleksandra, 2/5 części spadku Wnioskodawczyni. Babcia Wnioskodawczyni w chwili śmierci dysponowała udziałem 5/6 części w nieruchomości.

Dnia 3 czerwca 2016 r. Wnioskodawczyni zapłaciła podatek od spadków w wysokości 2 675 zł zgodnie z decyzją Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego. W dniu 14 czerwca 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała zawiadomienie o wniesionym pozwie przeciwko Jej osobie w sprawie wypłaty zachowku z powództwa Marka K. Stryj ocenił wartość przedmiotu sporu na kwotę 34 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz kosztami zastępstwa procesowego powiększonymi o opłatę skarbową w łącznej kwocie 4 520 zł.

Roszczenie obejmowało dwa składniki majątkowe:

własność mieszkania przy ulicy W. ( udział 5/6 części -spadek po Sabinie K.). Stryj wycenił nieruchomość na 180 000 zł.
udział 2/3 części nieruchomości położonej w miejscowości W. przy ulicy S.przekazany przez Sabinę K. na rzecz Stanisława K. umową z dnia 8 sierpnia 2005 r. w ramach zniesienia współwłasności. Stryj wycenił nieruchomość na 285 000 zł.

Uwzględniając powyższe oraz w oparciu o wielkość zachowku została obliczona kwota roszczenia (34 000 zł): 0,25 x 2/5 (5/6 x 180 000 + 2/3 x 285 000) = 34 000 zł.

W dniu 29 sierpnia 2016 r. została spisana ugoda pozasądowa pomiędzy pozwaną (Wnioskodawczynią) a powodem (Markiem K.) na mocy której: (…) Pozwana Ewa K. oświadczyła, że uznaje co do zasady roszczenie powoda z tytułu niezapłaconego zachowku po Sabinie K. i uwzględniając wzajemne ustępstwa stron zobowiązała się przenieść na rzecz powoda całość odziedziczonego udziału w nieruchomości po Sabinie K.

Powód wyraził zgodę na przeniesienie własności zgodnie z powyższym punktem, jednocześnie, zrzekając się wszelkich roszczeń do zachowku po matce Sabinie K. Dodatkowo powód zobowiązał się wycofać pozew o zapłatę zachowku w wysokości 34 000 zł oraz szacowanych kosztów procesu, odsetek i zastępstwa procesowego powiększonych o opłatę skarbową w łącznej kwocie 4 520 zł, a nadto tytułem wyrównania wartości przenoszonej nieruchomości zapłacić pozwanej kwotę 12 000 zł (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku od dochodu? Jeżeli tak, to od jakie kwoty - czy od 12 000 zł, która stanowi Jej przychód, czy od całości wraz z kwotą roszczenia?
Czy podatek może być pomniejszony o wartość zapłaconego podatku od spadków w wysokości 2675 zł?
Czy Wnioskodawczyni może wykorzystać dochód na cele mieszkaniowe w ciągu 2 lat?

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni uzyskała przychód w kwocie 12 000 zł uważa, że od tej kwoty powinna zapłacić podatek, a ze względu na to, że zapłaciła podatek od spadków, powinien być on pomniejszony o tę kwotę. Ponadto Wnioskodawczyni planuje remont w swoim mieszkaniu i chciałaby zadeklarować chęć wykorzystania dochodu na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 22 września 2015 r. postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawczyni otrzymała spadek po Sabinie K. (babci) w postaci udziału w lokalu mieszkalnym przy ulicy W. Spadkobiercami ustawowymi byli synowie zmarłej: Stanisław K. - ojciec Wnioskodawczyni oraz Marek K.- stryj Wnioskodawczyni.

Roszczenie obejmowało dwa składniki majątkowe:

własność mieszkania przy ulicy W. ( udział 5/6 części -spadek po Sabinie K.). Stryj wycenił nieruchomość na 180 000 zł.
udział 2/3 części nieruchomości położonej w miejscowości W. przy ulicy S. przekazany przez Sabinę K. na rzecz Stanisława K. umową z dnia 8 sierpnia 2005 r. w ramach zniesienia współwłasności. Stryj wycenił nieruchomość na 285 000 zł.

Uwzględniając powyższe oraz w oparciu o wielkość zachowku została obliczona kwota roszczenia (34 000 zł): 0,25 x 2/5 (5/6 x 180 000 + 2/3 x 285 000) = 34 000 zł.

Zgodnie z art. 991 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380 z późn. zm.) – zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni – dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach – połowa wartości tego udziału (zachowek).

W świetle prawa zobowiązanym z tytułu zachowku jest spadkobierca, w stosunku do osoby niewskazanej w testamencie, a mającej prawo do spadku z mocy ustawy, której przysługuje roszczenie o zachowek względem wyznaczonych przez spadkodawcę spadkobierców. Uprawniony do zachowku otrzymuje pieniężną rekompensatę. Korzyść ta stanowi równowartość części udziału spadkowego, który przypadałby uprawnionemu, gdyby dziedziczył z ustawy.

Zauważyć należy, że ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posłużył się pojęciem „odpłatne zbycie”. Zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również inne akty prawne nie zawierają legalnej definicji „odpłatnego zbycia” rzeczy lub praw. Tym samym, w celu ustalenia znaczenia tego terminu, należy posłużyć się wynikami wykładni językowej. Odpłatne zbycie, zgodnie z językowym (potocznym) rozumieniem tego terminu, to zbycie rzeczy lub prawa za wynagrodzeniem. Terminem przeciwstawnym do zbycia odpłatnego jest zbycie nieodpłatne, to jest takie, gdy za zbytą rzecz lub prawo zbywca nie otrzymuje świadczenia wzajemnego, przenosząc ich własność pod tytułem darmym.

Należy podkreślić, że „płatność” nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego. Płatność może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty ceny w pieniądzu (zwiększenie aktywów zbywcy) – płatnością może być również zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

Opisane w art. 453 § 1 ustawy Kodeks cywilny spełnienie przez dłużnika za zgodą wierzyciela innego niż dług pierwotny świadczenia w celu zwolnienia się z tego długu (datio in solutum) jest świadczeniem odpłatnym. Dłużnik za swoje świadczenie zostaje zwolniony z długu. I tak przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym.

Zatem uznać należy, że pod pojęciem odpłatnego zbycia rozumie się każdą czynność, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności z dotychczasowego właściciela na nowy podmiot w zamian za korzyść majątkową.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni w zamian za przeniesienie na swojego wierzyciela (tj. spadkobiercę ustawowego – stryja) udziału w lokalu mieszkalnym otrzymała świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu z ciążącego na niej długu z tytułu wypłaty zachowku oraz kwotę pieniężną tytułem wyrównania wartości przenoszonej nieruchomości. Innymi słowy Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła udział w lokalu mieszkalnym: w części za zwolnienie z długu, a w części za gotówkę. Zwolnienie z długu ma więc dla Wnioskodawczyni określoną wartość majątkową, gdyż nie jest zobowiązana wobec swojego wierzyciela do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Wnioskodawczyni zaspokoiła roszczenie uprawnionego do zachowku poprzez zbycie udziału w lokalu mieszkalnym. Przeniesienie udziału w lokalu jest zatem odpłatnym zbyciem, gdyż wiąże się ze zwolnieniem Wnioskodawczyni z długu wobec stryja z tytułu wypłaty zachowku.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wskazać należy, że zbycie udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku po Sabinie K. (babci) stanowi źródło przychodu i uzyskany dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cytowanej ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości jest zatem wartość nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie (o ile cena ta odpowiada wartości rynkowej), pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Na podstawie art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W związku z tym do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni może zaliczyć zapłacony podatek od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypadał na to mieszkanie.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1) ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy).

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że zbycie w dniu 29 sierpnia 2016 r. udziału w lokalu mieszkalnym przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze spadku, stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany z tego tytułu dochód, będący różnicą pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia ww. udziału określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy, w konsekwencji czego Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

Przy czym, przychodem – wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni - jest cała kwota należna z tytułu odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym, tj. zarówno kwota zaspokojonego roszczenia, jak i kwota 12 000 zł, którą otrzymała Wnioskodawczyni od stryja tytułem wyrównania wartości przenoszonej nieruchomości.

Do kosztów uzyskania przychodu - mając na uwadze treść art. 22 ust. 6d ustawy - Wnioskodawczyni może zaliczyć kwotę zapłaconego podatku od spadku, w części przypadającej na zbywany lokal mieszkalny.

Jednocześnie w odniesieniu do uzyskanego dochodu, w związku z wydatkowaniem otrzymanych środków pieniężnych na remont lokalu mieszkalnego może znaleźć zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, o ile Wnioskodawczyni posiada tytuł prawny do dysponowania tym lokalem, tj. stanowi on Jej własność lub współwłasność i służy lub będzie służył realizacji Jej własnych celów mieszkaniowych. Zwolnieniu podlegać będzie ta część dochodu, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin