Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP2.4512.45.2017.1.RR
z 17 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości fiskalizacji kasy rejestrującej po dacie wygaśnięcia homologacji oraz jej używania do ewidencjonowania sprzedaży w prowadzonej działalności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości fiskalizacji kasy rejestrującej po dacie wygaśnięcia homologacji oraz jej używania do ewidencjonowania sprzedaży w prowadzonej działalności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W związku z planowanym rozszerzeniem działalności gospodarczej – sklep i zamiarem ewidencjonowania sprzedaży Wnioskodawca kupił 7 listopada 2014 r. drukarkę fiskalną Wnioskodawca dodał, że jest to jego pierwsza kasa rejestrująca.

W dniu nabycia drukarka posiadała ważną homologację, która dla tego modelu obejmowała okres homologacji od 25 września 2012 r. do 26 września 2015 r.

Jednak z powodów osobistych Wnioskodawca w 2014 r. nie rozpoczął działalności - sklepu, a tym samym ewidencjonowania na kasie, przez co drukarka nie została fiskalizowana.

W dniu 16 stycznia 2017 r. Wnioskodawca zwrócił się do serwisanta o fiskalizację urządzenia, aby mógł rozpocząć ewidencjonowanie sprzedaży od dnia 21 stycznia 2017 r., serwisant odmówił fiskalizacji drukarki fiskalnej tłumacząc się tym, że sprzedane przez niego urządzenie nie posiada już ważnej homologacji, a interpretacja prawa przez urząd skarbowy nie pozwala mu na fiskalizację sprzedanej Wnioskodawcy 7 listopada 2014 r. kasy rejestrującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy na dzień dzisiejszy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa serwisant może dokonać fiskalizacji drukarki fiskalnej kupionej 7 listopada 2014 r., która w dniu zakupu posiadała homologację?
2. Czy urząd skarbowy takie działanie powinien uznać za zgodne z prawem.
3. Czy Wnioskodawca może zgodnie z prawem używać tego urządzenia do ewidencjonowania sprzedaży w sklepie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na par. 24 ust. 2 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących i zgodnie z przekazanym stanowiskiem Krajowej Informacji Podatkowej w dniu zakupu kasa posiadała ważną homologację, to serwisant może dokonać fiskalizacji, a Wnioskodawca może rozpocząć ewidencjonowanie sprzedaży na tym urządzeniu. Strona prosi o interpretację prawną zaistniałej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 5 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1.

Stosownie do art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Przepis art. 111 ust. 3c ustawy stanowi, że podatnicy mogą stosować do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego wyłącznie kasy rejestrujące, które nabyli w okresie, kiedy kasy te były objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących, służących do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać (art. 111 ust. 6b ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik może stosować kasy rejestrujące pod warunkiem, że są one objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar, w zakresie spełnienia funkcji wymienionych w ust. 6a oraz kryteriów i warunków technicznych, którym te kasy muszą odpowiadać.

Stosownie do zapisu § 24 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363) serwisant kas nie może dokonać fiskalizacji kasy, która w dniu jej nabycia przez podatnika nie posiadała ważnej decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212 poz. 1338, z 2010 r. Nr 252 poz. 1694 oraz z 2011 r. Nr 140, poz. 818) lub potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zakupił kasę fiskalną w dniu 7 listopada 2014 r. Jednak z powodów osobistych Wnioskodawca w 2014 r. nie rozpoczął działalności, a tym samym ewidencjonowania na kasie, przez co drukarka nie została fiskalizowana. W dniu 16 stycznia 2017 r. Wnioskodawca zwrócił się do serwisanta o fiskalizację urządzenia, aby mógł rozpocząć ewidencjonowanie sprzedaży od dnia 21 stycznia 2017 r.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości dokonania fiskalizacji zakupionej w dniu 7 listopada 2014 r. drukarki oraz jej używania do ewidencjonowania sprzedaży.

Po uwzględnieniu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w pierwszej kolejności zauważyć należy, że przepisy prawa podatkowego nie posługują się pojęciem homologacja. Homologacja kasy rejestrującej to potoczne, nie mające odniesienia w przepisach prawa z zakresu kas rejestrujących, określenie procesu wydawania potwierdzenia spełnienia przez dany typ kasy rejestrującej funkcji, kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Tak więc przez pojęcie „homologacja” należy rozumieć odpowiednie potwierdzenie spełniania przez kasy funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy, wydane do 31 sierpnia 2011 r. przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, a po tej dacie przez Prezesa Głównego Urzędu Miar.

Należy zauważyć, że powołany wcześniej przepis art. 111 ust. 3c został dodany do ustawy przez art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2011 r. Nr 64, poz. 332) zmieniającej ustawę z dniem 1 września 2011 r. dalej zwanej „ustawą zmieniającą”.

Z art. 9 ust. 1 ust. 1 ustawy zmieniającej wynika, że potwierdzenia stwierdzające spełnienie funkcji oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, zachowują moc do dnia określonego w tych potwierdzeniach, chyba że potwierdzenie zostanie cofnięte zgodnie z przepisami ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Natomiast ust. 2 ww. artykułu wskazuje, że kasy rejestrujące nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń wydanych przed dniem 1 września 2011 r. mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Ponadto, art. 9 ust. 7 ustawy zmieniającej, stanowi, że dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2011 r. Minister Gospodarki wydał rozporządzenie z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 1076) zawierające uregulowania dotyczące warunków technicznych jakie kasy powinny spełniać.

Z rozporządzenia tego wynika, że potwierdzeniem faktu spełnienia przez kasę rejestrującą określonych w tym rozporządzeniu warunków jest potwierdzenie, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy wydane przez Prezesa Głównego Urzędu Miar. Powyższe rozporządzenie, które weszło w życie w dniu 1 października 2013 r., jest nowym aktem prawnym, zastępującym w swojej regulacji, rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z późn. zm.).

Jak wynika z treści wniosku, kasa zakupiona przez Wnioskodawcę w dniu 7 listopada 2014 r., posiadała w dniu nabycia ważną homologację. Należy zatem uznać, że kasa ta w dniu zakupu posiadała potwierdzenie spełniania funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Dlatego też po uwzględnieniu treści złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że zgodnie z § 24 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących serwisant miał prawo ufiskalnić kasę zakupioną rzez Wnioskodawcę w dniu 7 listopada 2014 r., ponieważ w dniu nabycia przez Wnioskodawcę drukarka posiadała ważną homologację. Jednocześnie stwierdzić należy, że Strona może dokonywać ewidencji na tym urządzeniu w prowadzonej działalności - sklepie, pod warunkiem jednak, że kasa ta zapewnia prawidłowość rozliczeń podatnika.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Niniejszą interpretację wydano w zakresie możliwości fiskalizacji kasy rejestrującej po dacie wygaśnięcia homologacji oraz jej używania do ewidencjonowania sprzedaży w prowadzonej działalności, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca przedstawiła pytanie oraz stanowisko. Natomiast wydana interpretacja nie odnosi się do kwestii postępowania Urzędu Skarbowego dotyczącego działania danych podmiotów, gdyż Strona nie przedstawiła stanowiska w sprawie, a ponadto w tym zakresie tutejszy Organ podatkowy nie posiada kompetencji ustawowych wskazanych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej do wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.