Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.1040.2016.1.MS
z 16 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2016 r. (data wpływu 3 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z 1 lutego 2017 r. (data wpływu 7 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności działki nr 26/10 (działka niezabudowana stan faktyczny nr 3) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności działki nr 26/10 (działka niezabudowana stan faktyczny nr 3).

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 1 lutego 2017 r. (data wpływu 7 lutego 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr 2461-IBPP1.4512.866.2016.1.MS z 19 stycznia 2017 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Opis działalności Spółki.

1. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej P. (dalej: Spółka) jest: budowa, modernizacja, remonty dróg, mostów, placów i chodników, obiektów inżynierskich, boisk, kortów tenisowych i innych obiektów sportowych, jak i układanie cienkich dywaników z mas asfaltowych modyfikowanych polimerami oraz wykonywanie chodników i placów z kostki brukowej.
   Spółka ponadto wytwarza i oferuje do sprzedaży następujące wyroby: beton, belki mostowe i elementy przepustów ramowych, płytki chodnikowe, płyty drogowe, krawężniki, obrzeża trawnikowe, rury betonowe oraz inne wyroby z betonowni, nawierzchniowe masy asfaltowe produkowane w wytwórni mas bitumicznych, grysy i kruszywa. Spółka świadczy również usługi transportowe i sprzętowe.
   
2. Powyższe czynności wykonywane przez Spółkę są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
   
3. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, jak i była nim w 2015 r. i później.
   
4. Spółka nie wykonuje żadnych czynności zwolnionych poza czynnościami, z tytułu których obrotu nie wlicza się do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, stosownie do art. 90 ust. 5 ustawy o VAT. Nieruchomości przy ul. W. 138 w N. - opis ogólny.
   
5. Siedziba Spółki do dnia 16 maja 2016 r. znajdowała się przy ul. W. 138 w N.
   
6. Pod ww. adresem mieścił się kompleks nieruchomości obejmujący działki nr 24/10, 24/11, 24/12, 24/13, 24/14, 24/15, 25/1, 25/5, 25/6, 26/10, 26/11.
   
7. Spółka - do chwili sprzedaży, o której mowa w dalszej części wniosku - była użytkownikiem wieczystym gruntów, szczegółowo opisanych w dalszej części wniosku, obejmujących:
   
   1. działkę nr 24/12,
      
   2. działkę nr 24/14,
      
   3. działkę nr 24/13,
      
   4. działkę nr 24/15,
      
   5. działkę nr 24/10,
      
   6. działkę nr 24/11.
   
   
8. Spółka była również - do chwili sprzedaży, o której mowa w dalszej części wniosku - właścicielem obiektów posadowionych na gruntach wymienionych pod lit. a.-e. powyżej, szczegółowo opisanych w dalszej części wniosku (działka z lit. f. powyżej była niezabudowana).
   
9. Ponadto Spółka była - do chwili sprzedaży, o której mowa w dalszej części wniosku - właścicielem nieruchomości, szczegółowo opisanych w dalszej części wniosku, obejmujących:
   
   1. działki nr 26/10,
      
   2. działki nr 26/11,
      
   3. działki nr 25/1,
      
   4. działki nr 25/5,
      
   5. działki nr 25/6.
10. W 2014 r. Spółka podjęła decyzję o zmianie siedziby i w związku z tym zaoferowano do sprzedaży ww. prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności obiektów posadowionych na tych gruntach oraz prawo własności pozostałych nieruchomości, o których mowa powyżej.
    
11. Spółka sprzedała w dniu 29 grudnia 2015 r. (data zawarcia umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego):
    
    1. prawo użytkowania wieczystego gruntu obejmującego działkę nr 24/12 wraz z prawem własności znajdujących się na tym gruncie obiektów (dot. stanu faktycznego nr 1), 
       
    2. prawo użytkowania wieczystego gruntu obejmującego działkę nr 24/14 wraz z prawem własności znajdującego się na tym gruncie obiektu (dot. stanu faktycznego nr 2),
       
    3. prawo własności nieruchomości obejmującej niezabudowaną działkę nr 26/10 (dot. stanu faktycznego nr 3).
12. Zarówno Spółka, jak i nabywca byli na dzień sprzedaży (tj. na dzień 29 grudnia 2015 r.) zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
    
13. Strony umowy sprzedaży z dnia 29 grudnia 2015 r. złożyły w dniu 28 grudnia 2015 r. właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT, że wybierają opodatkowanie podatkiem VAT dostawy w odniesieniu do działek nr 24/14 i 26/10.
    
14. W dniu 22 kwietnia 2016 r. (data zawarcia umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego) Spółka sprzedała na rzecz nabywcy (będącego innym podmiotem niż nabywca, który kupił od Spółki prawa i nieruchomości opisane w pkt 11 powyżej):
    
    1. prawo własności zabudowanej działki nr 26/11 (dot. stanu faktycznego nr 4),
       
    2. prawo własności zabudowanej działki nr 25/1 (dot. stanu faktycznego nr 5),
       
    3. prawo własności zabudowanej działki nr 25/5 (dot. stanu faktycznego nr 6),
       
    4. prawo własności niezabudowanej działki nr 25/6 (dot. stanu faktycznego nr 7),
       
    5. prawo użytkowania wieczystego gruntu obejmującego działkę nr 24/13 oraz prawo własności posadowionych na tym gruncie obiektów (dot. stanu faktycznego nr 8),
       
    6. prawo użytkowania wieczystego gruntu obejmującego działkę nr 24/15 oraz prawo własności posadowionych na tym gruncie obiektów (dot. stanu faktycznego nr 9),
       
    7. prawo użytkowania wieczystego gruntu obejmującego działkę nr 24/10 oraz prawo własności posadowionych na tym gruncie obiektów (dot. stanu faktycznego nr 10),
       
    8. prawo użytkowania wieczystego gruntu obejmującego niezabudowaną działkę nr 24/11 (dot. stanu faktycznego nr 11).
15. Zarówno Spółka, jak i nabywca byli na dzień sprzedaży (tj. na dzień 22 kwietnia 2016 r.) zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
    
16. Strony umowy sprzedaży z dnia 22 kwietnia 2016 r. złożyły w dniu 21 kwietnia 2016 r. właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT, że wybierają opodatkowanie podatkiem VAT dostawy w odniesieniu do działek nr 25/1, 25/5 i 26/11.
    
17. Przedmiotem transakcji z dnia 29 grudnia 2015 r, oraz 22 kwietnia 2016 r., których dotyczy niniejszy wniosek, nie jest przedsiębiorstwo ani jego zorganizowana część, o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, lecz wyłącznie wskazane powyżej składniki majątku obejmujące prawo wieczystego użytkowania gruntów wraz z prawem własności budynków i budowli na nich znajdujących się, jak również prawo własności pozostałych nieruchomości.
    
    

Stan faktyczny nr 3 - opis działki nr 26/10.

36. Działka nr 26/10 - według stanu na dzień 29 grudnia 2015 r. - nie była zabudowana żadnym budynkiem ani budowlą.

37. Działka nr 26/10 powstała z podziału działki nr 26/4.

38. Działka nr 26/10 nie była i nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

39. Dla działki nr 26/4, z której wydzielono działkę nr 26/10, wydano decyzją nr 166/10 Prezydenta Miasta N. z dnia 12 listopada 2010 r. ustalającą następujące warunki zabudowy: „I. Rodzaj inwestycji: budowa bilbordu informacyjno-reklamowego; 1) Charakterystyka inwestycji: budowa bilbordu informacyjno- reklamowego; 2) Położenie inwestycji: działka nr 26/4 w obrębie 60 położona jest przy alejach P. w N. Przedmiotowa działka nie jest zabudowana. Teren nie jest uzbrojony. Zabudowę sąsiednią istniejącą w opisywanym terenie z dostępem z alei Piłsudskiego stanowi zabudowa usługowa, mieszkalno-usługowa i zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna oraz wielorodzinna”.

40. Nie doszło do stwierdzenia wygaśnięcia ww. decyzji w trybie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

41. W wyniku ww. decyzji działkę nr 26/4 zabudowano bilbordem, a następnie decyzją z dnia 25 listopada 2015 r. działkę tę podzielono na działki nr 26/10 i 26/11 w ten sposób, że bilbord znajdował się na działce nr 26/11. Ponadto, przed dniem sprzedaży działki nr 26/11 Spółka rozebrała przedmiotowy bilbord.

42. Powyższa decyzja ustalająca warunki zabudowy nie wskazywała, w którym dokładnie miejscu na działce nr 26/4 miał zostać wybudowany bilbord, tj. czy był to obszar później wydzielonych działek nr 26/10 czy nr 26/11. Innymi słowy, bilbord mógł być posadowiony zarówno na obszarze znajdującym się na później wydzielonej działce nr 26/10, jak i później wydzielonej działce nr 26/11.

43. Żaden przepis ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 778 ze zm.) nie przewiduje, aby okoliczność wybudowania bilbordu na działce, która następnie została podzielona, a bilbord rozebrany, skutkowała tym, że wydana wobec działki sprzed podziału decyzja ustalająca warunki zabudowy w postaci bilbordu traci swoją moc w odniesieniu do działek podzielonych oraz że na podzielonych działkach nie może nastąpić ponowna budowa bilbordu na mocy ww. decyzji.

44. Działka nr 26/10 była - od początku dysponowania nią przez Spółkę - używana przez nią na potrzeby wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej, w ramach której czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Od rozpoczęcia jej używania przez Spółkę do dnia dokonania przez Spółkę przedmiotowej dostawy tej działki upłynęło 2 lata.

Na pytanie tut. organu „Z wniosku wynika, że dla działki nr 26/4, z której wydzielono działkę nr 26/10, wydano decyzją nr 166/10 Prezydenta Miasta N. z dnia 12 listopada 2010 r. ustalającą następujące warunki zabudowy: „I. Rodzaj inwestycji: budowa bilbordu informacyjno-reklamowego; 1) Charakterystyka inwestycji: budowa bilbordu informacyjno- reklamowego; 2) Położenie inwestycji: działka nr 26/4 w obrębie 60 położona jest przy alejach P. w N. Jednocześnie Wnioskodawca w odniesieniu do działki nr 26/10 wskazał, że nie doszło do stwierdzenia wygaśnięcia ww. decyzji w trybie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W tym miejscu wskazać należy, że przedmiotowa decyzja nie dotyczy działki nr 26/10. Proszę zatem o jednoznaczne wskazanie czy dla działki nr 26/10 wydana została i obowiązuje decyzja o warunkach zabudowy?, Wnioskodawca podał, że odnosząc się do żądania tut. organu wskazuje, że we wniosku przedstawiono w pkt 39 i 40 następujący opis stanu faktycznego: „39. Dla działki nr 26/4, z której wydzielano działkę nr 26/10, wydano decyzją nr 166/10 Prezydenta Miasta N. z dnia 12 listopada 2010 r. ustalającą następujące warunki zabudowy: „I. Rodzaj inwestycji: budowa bilbordu informacyjno-reklamowego; 1) Charakterystyka inwestycji: budowa bilbordu informacyjno-reklamowego; 2) Położenie inwestycji: działka nr 26/4 w obrębie 60 położona jest przy alejach P. w N. Przedmiotowa działka nie jest zabudowana. Teren nie jest uzbrojony. Zabudowę sąsiednią istniejącą w opisywanym terenie z dostępem z alei P. stanowi zabudowa usługowa, mieszkalno-usługowa i zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna oraz wielorodzinna. 40. Nie doszło do stwierdzenia wygaśnięcia ww. decyzji w trybie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym".

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pod pojęciem „ww. decyzji”, o której mowa w pkt 40 przytoczonego fragmentu opisu stanu faktycznego, chodzi o decyzję nr 166/10 wydaną dla działki nr 26/4.

Zauważa się przy tym, że przedmiotowa decyzja nr 166/10 została wprawdzie wydana dla działki nr 26/4, jednakże działka ta następnie uległa podziałowi, w wyniku którego wyodrębniono m.in. działkę nr 26/10.

Natomiast odpowiadając wprost na pytanie tut. organ podatkowego, Wnioskodawca wyjaśnia, że dla działki nr 26/10 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Prostuje się zarazem informację wskazaną w pkt 42 opisu stanu faktycznego (jak i w pozostałych miejscach wniosku, gdzie taka informacja została zawarta), gdzie stwierdzono, że ww. decyzja nr 166/10 nie wskazywała, w którym dokładnie miejscu na działce nr 26/4 miał zostać wybudowany bilbord, tj. czy był to obszar później wydzielonych działek nr 26/10 czy nr 26/11. W toku niniejszego postępowania interpretacyjnego okazało się, że o ile sama decyzja rzeczywiście nie określa ww. kwestii, to jednak w załączniku do tej decyzji - tzw. części graficznej - określono linię zabudowy (linię rozgraniczającą teren inwestycji), z której wynika, że bilbord mógł być posadowiony wyłącznie na tej części działki nr 26/4, która po jej podziale odpowiada obszarowi działki nr 26/11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (nr 3):

3. Pytanie dot. stanu faktycznego nr 3: Czy dostawa działki niezabudowanej nr 26/10 korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT czy jest opodatkowana przy zastosowaniu stawki 23% podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, działki niezabudowane.

137. W ocenie Spółki w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy dostawa działki niezabudowanej nr 26/10 korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

138. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

139. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT pod pojęciem terenów budowlanych rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

140. Zdaniem Spółki powyższy przepis należy interpretować tak, jak wskazano chociażby w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 sierpnia 2013 r. (znak: IPTPP1/443-400/13-4/MG), gdzie czytamy: „(...) skoro dla terenu, na którym znajduje się przedmiotowa działka, nie ma planu zagospodarowania przestrzennego ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, to działka ta nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Wobec powyższego, dostawa przedmiotowej działki będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, jeżeli na dzień dostawy działka (...) nadal nie będzie stanowiła terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy”.

144. Z kolei odnośnie działki nr 26/10 należy zauważyć, że jak wynika z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pod pojęciem terenów budowlanych rozumie się „grunty przeznaczone pod zabudowę”, nie zaś działki ewidencyjne. Skoro zatem przeznaczenie gruntu (w sensie terenu, powierzchni ziemskiej) obejmującego ww. działkę zostało ustalone w drodze decyzji nr 166/10 Prezydenta Miasta N. z dnia 12 listopada 2010 r. w zakresie budowy bilbordu informacyjno-reklamowego, to w ocenie Spółki bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż działka, dla której formalnie tę decyzję wydano, została następnie podzielona. Oznacza to, że działka wydzielona (nr 26/10) niejako „dziedziczy” - w tym do celów podatku VAT - przeznaczenie wynikające z decyzji wydanej dla działki sprzed podziału (por.: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 sierpnia 2012 r., znak: IPPP1/443-421/12-2/PR). Na powyższy wniosek nie wpływa fakt, że bilbord, którego dotyczyła decyzja ustalająca warunki zabudowy dla działki nr 26/4 (z której wydzielono działkę nr 26/10), został wybudowany, a następnie rozebrany, ponieważ jak stwierdzono w opisie stanu faktycznego, żaden przepis ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie przewiduje, że w takim przypadku decyzja ustalająca warunki zabudowy traci swoją moc. Dodatkowy argumentem przemawiającym za powyższą tezą w niniejszym stanie faktycznym jest okoliczność, że decyzja ustalająca warunki zabudowy, o której mowa powyżej, nie wskazywała, w którym dokładnie miejscu na działce nr 26/4 miał zostać wybudowany bilbord, tj. czy był to obszar później wydzielonych działek nr 26/10 czy nr 26/11. To wskazuje, że rozebrany bilbord może być ponownie wybudowany - na podstawie ww. decyzji - tym razem na obszarze działki nr 26/10.

145. Oznacza to, że przedmiotem sprzedaży działki nr 26/10 dokonanej w dniu 29 grudnia 2015 r. był grunt niezabudowany, przeznaczony pod zabudowę zgodnie z decyzją ustalającą warunki zabudowy (wobec braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), a więc grunt wypełniający definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. W konsekwencji dokonana w dniu 29 grudnia 2015 r. sprzedaż działki nr 26/10 nie mogła korzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, lecz winna była zostać opodatkowana przy zastosowaniu stawki 23% podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego nr 3 (w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności działki niezabudowanej nr 26/10) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Wnioskodawca podał we wniosku, że dokonał sprzedaży prawa własności niezabudowanej działki nr 26/10.

W myśl art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.), rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Należy wskazać, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy, a te z kolei dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zatem nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem w świetle powołanego przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, odpłatna dostawa prawa własności gruntu stanowi dostawę towarów.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług określona jest w art. 41 ust. 1 ustawy i wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

O charakterze danego gruntu powinien więc rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na postawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Ponadto wskazać należy, że w sytuacji gdy nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (tj. teren ma charakter budowlany) to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika, że na jego podstawie korzysta ze zwolnienia dostawa gdy spełnione są łącznie dwa warunki:

• dostawa dotyczy towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,
• dokonującemu dostawy towarów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów.

Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków powoduje, że korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT nie jest możliwe.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał sprzedaży prawa własności działki nr 26/10.

Działka nr 26/10 według stanu na dzień 29 grudnia 2016 r. nie była zabudowana budynkami ani budowlami. Ponadto przedmiotowa działka nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Działka nr 26/10 powstała z podziału działki nr 26/4 na działki 26/10 i 26/11.

Wnioskodawca wskazał, że dla działki nr 26/4, z której wydzielono działkę nr 26/10, wydano decyzję nr 166/10 Prezydenta Miasta N. z dnia 12 listopada 2010 r. ustalającą dla niej warunki zabudowy dla bilbordu informacyjno-reklamowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że dla działki 26/10 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnił, że sama decyzja nr 166/10 wydana dla działki nr 26/4 nie wskazywała, w którym dokładnie miejscu na działce nr 26/4 miał zostać wybudowany bilbord, tj. czy jest to obszar późniejszej działki nr 26/10 czy nr 26/11. Natomiast w załączniku do tej decyzji - tzw. części graficznej - określono linię zabudowy (linię rozgraniczającą teren inwestycji), z której wynika, że bilbord mógł być posadowiony wyłącznie na tej części działki nr 26/4, która po jej podziale odpowiada obszarowi działki nr 26/11.

Z powyższego wynika, że działka nr 26/10 powstała z podziału działki nr 26/4 nie była w momencie sprzedaży objęta planem zagospodarowania przestrzennego ani dla tej działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy.

Wnioskodawca powziął wątpliwość odnośnie opodatkowania sprzedaży prawa własności działki nr 26/10.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290), przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Odnosząc przedstawiony wyżej opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że niezabudowana działka nr 26/10 nie stanowi terenu budowlanego, gdyż działka ta nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jak również nie została dla niej wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Tym samym dostawa prawa własności działki nr 26/10 jako gruntów nieprzeznaczonych pod zabudowę korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy cyt. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zatem dalsza analiza możliwości zwolnienia od podatku VAT dostawy działki nr 26/10 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stała się bezprzedmiotowa.

W tym miejscu zauważyć należy, że w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca podał, że Strony umowy sprzedaży z dnia 29 grudnia 2015 r. złożyły w dniu 28 grudnia 2015 r. właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT, że wybierają opodatkowanie podatkiem VAT dostawy m.in. w odniesieniu do działki nr 26/10.

Wskazać należy, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zatem ewentualna rezygnacja ze zwolnienia z opodatkowania dotyczy dostawy budynków i budowli lub ich części zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zatem Wnioskodawca wbrew stwierdzeniom zawartym we wniosku nie mógł zrezygnować ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy gruntu, tj. prawa własności działki nr 26/10.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie opodatkowania sprzedaży prawa własności działki nr 26/10, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wydana interpretacja traci swą ważność.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem z 28 października 2016 r. wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.