Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP2.4512.87.2017.1.RR
z 21 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2017 r. (data wpływu 10 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego przy świadczeniu usług służby bhp – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego przy świadczeniu usług służby bhp.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Rozpoczynając działalność Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT. Od 1 stycznia 2016 r. Strona korzysta z podmiotowego zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Zgłoszony przez Wnioskodawcę przedmiot działalności według PKD jest następujący:

1. Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane PKD 85.59.B.
2. Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet PKD 47.91.Z.
   
3. Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania PKD 70.22.Z.
   
   

W ramach PKD 70.22.Z Wnioskodawca wykonuje zadania z zakresu służby BHP i do swoich obowiązków zalicza: prowadzenie kontroli stanowisk pracy, wskazanie pracodawcy występowania zagrożeń i nieprawidłowości, wskazania sposobów ich usunięcia lub likwidacji, udział w dochodzeniach powypadkowych, udział w ocenie ryzyka zawodowego, analizowanie stanu BHP w zakładzie, kontrola szkoleń i badań lekarskich.

Jak wynika z powyższego, Wnioskodawca nie zajmuje się doradztwem w zakresie stosowania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nie zajmuje się doradztwem w zakresie organizacji i metod pracy na stanowiskach pracy, na których występują czynniki niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. Wynika to głównie z faktu, że w obsługiwanych przez Wnioskodawcę zakładach doradztwem takim zajmują się wyspecjalizowane komórki prawne lub zatrudnieni przez te zakłady specjaliści radcowie prawni, doradcy podatkowi i inni.

W 2016 roku, wartość sprzedaży dotycząca zarówno usług szkoleniowych jak i pozostałych usług nie przekroczyła łącznie 200.000,00 złotych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uprawnione jest korzystanie przez Wnioskodawcę z podmiotowego zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy z dna 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2016 poz. 710) Wnioskodawca uważa, że może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług.

Zadania, co należy do zakresu działania służby, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109 poz. 704). W paragrafie 2 ust. 1 rozporządzenia określono, co należy do zakresu działania służby bhp. Na dwadzieścia dwa wyróżnione zakresy tylko w dwóch, tj. w paragrafie 2 ust. 1 pkt 13 i pkt 15 występują czynności doradcze. Dodać należy, że zakres działalności wymieniony w rozporządzeniu nie przesądza o obowiązkach w zakresie służby bhp. Inaczej mówiąc osoba wykonująca działania w zakresie służby bhp może, ale nie musi świadczyć usług doradczych.

Zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę zadań wymieniony jest w następujących punktach wyżej wymienionego przepisu:

• przeprowadzanie kontroli pomieszczeń i stanowisk pracy pod kątem zgodności z wymogami przepisów bhp,
• kontrola okresowych badań lekarskich i szkoleń bhp pracowników,
• kontrola warunków pracy oraz przestrzegania przepisów bhp przez pracowników,
  
• informowanie pracodawcy o stwierdzonych niedociągnięciach i stwierdzonych zagrożeniach zawodowych,
• sporządzanie planów poprawy warunków pracy,
  
• sporządzanie analiz stanu bhp w zakładzie (porównywane z sytuacją w innych latach),
  
• przeprowadzanie instruktarzy wstępnych, ogólnych nowoprzyjętym pracownikom,
• wykonywanie sprawozdawczości do GUS w sprawie warunków pracy (Z-10),
• udział w ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy,
• udział w dokonywaniu oceny ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy,
• udział w pracach komisji Bezpieczeństwa i Higieny Pracy,
• zlecenie wykonywania pomiarów środowiskowych na stanowiskach pracy i prowadzenie wymaganej dokumentacji,
• zaopatrzenie pracowników w odzież roboczą ochronną i sprzęt ochrony osobistej,
• opiniowanie instrukcji dotyczących stanowisk pracy, na których występują czynniki szkodliwe i niebezpieczne,
• kontrola zabezpieczeń ppoż. pomieszczeń budynków terenu zakładu,
• kontrola podręcznego sprzętu ppoż.,
• organizowanie okresowych przeglądów podręcznego sprzętu ppoż.,
• oznakowanie dróg i wyjść ewakuacyjnych,
  
• kontrola przestrzegania przepisów ppoż. na terenie zakładu.
  
  

Jak wynika z powyższego Wnioskodawca nie zajmuje się doradztwem w zakresie stosowania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nie zajmuje się doradztwem w zakresie organizacji i metod pracy na stanowiskach pracy, na których występują czynnik niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe (paragraf 2 ust. 1 pkt 13 i 15 cytowanego wyżej rozporządzenia).

W związku z tym, że Wnioskodawca nie wykonuje usług doradczych nie ma przeszkód, żeby korzystał ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z pózn. zm.), zwanej dalej ustawa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednocześnie w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) zawarto zapis, że podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Według art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie maja charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Z treści art. 113 ust. 4 ww. ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Stosownie do art. 113 ust. 5 cyt. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, która przekroczono te kwotę.

Jak stanowi art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywana przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 11 powołanej ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, ze zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawa i hodowla roślin oraz chowem i hodowla zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m. in. usług prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa prawnego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa, należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Na podstawie art. 23711 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, z pózn. zm.), pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, zwana dalej „służba bhp”, pełniąca funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, zaś pracodawca zatrudniający do 100 pracowników powierza wykonywanie zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy. (…)

Pracodawca – w przypadku braku kompetentnych pracowników – może powierzyć wykonywanie zadań służby bhp specjalistom spoza zakładu pracy. Pracownik służby bhp oraz pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu powierzono wykonywanie zadań służby bhp, o którym mowa w § 1, a także specjalista spoza zakładu pracy powinni spełniać wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania zadań służby bhp oraz ukończyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracowników tej służby (art. 237¹¹ § 2).

Zgodnie z przepisami § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109, poz. 704), do zakresu działania służby bhp należy m.in.: przeprowadzanie kontroli warunków pracy oraz przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (...), bieżące informowanie pracodawcy o stwierdzonych zagrożeniach zawodowych, wraz z wnioskami zmierzającymi do usuwania tych zagrożeń (...), doradztwo w zakresie stosowania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, udział w dokonywaniu oceny ryzyka zawodowego, które wiąże się z wykonywana praca, doradztwo w zakresie organizacji i metod pracy na stanowiskach pracy, na których występują czynniki niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe, oraz doboru najwłaściwszych środków ochrony zbiorowej i indywidualnej (…).

W myśl § 2 pkt 2 ww. rozporządzenia, służba bhp nie może być obciążana innymi zadaniami niż wymienione w ust. 1, z wyjątkiem pracownika zatrudnionego przy innej pracy, o którym mowa w art. 237¹¹ § 1 Kodeksu pracy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 1 stycznia 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Wraz z rozpoczęciem działalności gospodarczej Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT. Od 1 stycznia 2016 r. Strona korzysta z podmiotowego zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje zadania z zakresu służby BHP i do jego obowiązków należą: prowadzenie kontroli stanowisk pracy, wskazanie pracodawcy występowania zagrożeń i nieprawidłowości, wskazania sposobów ich usunięcia lub likwidacji, udział w dochodzeniach powypadkowych, udział w ocenie ryzyka zawodowego, analizowanie stanu BHP w zakładzie, kontrola szkoleń i badań lekarskich. Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na doradztwie w zakresie BHP.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie sprowadzają się do wskazania, czy Strona jest uprawiona do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów prawa podatkowego dla uznania, że podatnik może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie świadczonych usług, wymagane jest spełnienie następujących warunków tj. korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - 200.000 zł, a także podatnik nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Analiza przywołanych regulacji prawnych oraz okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca w niniejszej sprawie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT, gdyż jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie zajmuje się doradztwem w zakresie stosowania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nie zajmuje się doradztwem w zakresie organizacji i metod pracy na stanowiskach pracy, na których występują czynniki niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe a ponadto wartość sprzedaży (świadczonych usług) w 2016 r. nie przekroczyła łącznie kwoty 200.000 zł.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.