Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP3.4512.40.2017.2.PC
z 24 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r.– Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 16 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 6 lutego 2017 r., skutecznie doręczone Stronie w dniu 9 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zamiany nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zamiany nieruchomości. Wniosek został uzupełniony w dniu 16 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (zwana dalej „Gminą ” lub „Wnioskodawcą”) zamierza dokonać transakcji zamiany, gruntów będących jej własnością, położonych w granicach Parku Narodowego, (stanowiących działki o nr ew. 1167,1149 i 1098 o łącznej powierzchni 9100 m kw, gmina oraz działki nr ew. 62/1 i 41 o łącznej powierzchni 9849 m kw); na stanowiącą własność PN działkę o nr ew. 333/1.

Działki o nr ew. 1167, 1149 i 1098 o łącznej powierzchni 9100 m kw, gmina oraz działki 62/1 i 41 o łącznej powierzchni 9849 m kw, stanowią własność Gminy . Działki te są niezabudowane, zgodnie z danymi z ewidencji gruntów i budynków posiadają użytki rolne lub leśne, położone są w granicach Parku Narodowego, nie zostały objęte ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działka nr ew. 333/1, zgodnie z ustaleniami obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego wsi część „A” zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy z dnia 08 grudnia 1999 r., (opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 25 stycznia 2000r. poz. 69), położona jest w w gminie i znajduje się na terenie oznaczonym symbolem planistycznym: PN – tereny Parku Narodowego, ustalenia dla strefy wg § 14 tekstu Uchwały. Na terenach Parku Narodowego obowiązują zasady określone w przepisach szczególnych - „Planie Ochrony Paru Narodowego na lata 1997-2016”. Działka nr ew. 333/1 nie jest zabudowana obiektami kubaturowymi, znajdują się na niej dwa boiska do piłki nożnej. Jednocześnie, zgodnie z zapisem w obowiązującym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy , przyjętym Uchwałą Rady Gminy z dnia 3 lipca 2013 r., obszar ww. działki nr ew. 333/1 znajduje się w strefie oznaczonej symbolem planistycznym: UT - określonym jako tereny usług turystyki i rekreacji. Podstawowe przeznaczenie terenu to usługi dla potrzeb obsługi ruchu turystycznego, usługi sportu i rekreacji (ww. usługi mogą być realizowane jedynie na warunkach zgodnych z planem ochrony PN i ustawą o ochronie przyrody). Dopuszczalne przeznaczenie to usługi gastronomii, obiekty i urządzenia infrastruktury technicznej, parkingi oraz zieleń urządzona.

Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu uzupełnił wniosek i wskazał że dla działek o numerach ew. 1167, 1149 i 1098 o pow. 9100 mkw, oraz działek o numerach ew. 62/1 i 41 o pow. 9849 mkw nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 1:

Czy dokonując dostawy działek o nr ew. 1167, 1149 i 1098 oraz 62/1 i 41, które stanowią teren niezabudowany, położony w granicach Parku Narodowego, który nie został objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca, jako dokonujący dostawy terenu będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 603 kodeksu cywilnego, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie do przeniesienia własności innej rzeczy.
W wyniku umowy zamiany następuje zatem przeniesienie własności rzeczy o charakterze odpłatnym, bowiem w wyniku rozporządzenia prawem własności na rzecz drugiej strony następuje wzajemne rozporządzenie prawem własności innej rzeczy, stanowiące o odpłatnym charakterze zawartej umowy.

Zamiana towarów spełnia określone w art. 7 ustawy o VAT przesłanki, pozwalające na jej kwalifikowanie jako dostawy towarów, a w konsekwencji - mając charakter odpłatny (świadczenie wzajemne) - stanowi określoną w art. 5 ust. t pkt 1 tej ustawy odpłatną dostawę towarów.

W konsekwencji zamiana stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT mimo braku przekazania między stronami świadczenia pieniężnego. Odpłatność na gruncie ustawy o VAT może przybrać nie tylko postać pieniężną, ale też rzeczową – zapłatą może być więc inny towar lub usługa. W przypadku zamiany nieruchomości (gruntów) odpłatność tę stanowi inna nieruchomość (grunt).

W razie zawarcia umowy zamiany obie strony występują jednocześnie w charakterze dostawcy i nabywcy, a zatem mamy do czynienia z dwiema odrębnymi dostawami towarów. Każda z tych dostaw podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w zależności od okoliczności występujących po stronie podmiotów zawierających umowę zamiany. Może więc zdarzyć się tak, że podatnicy VAT dokonujący zamiany nieruchomości w różny sposób opodatkują tę transakcję - jeden z nich skorzysta ze zwolnienia od podatku, drugi zastosuje stawkę podstawową VAT.

W rozpatrywanym przypadku, działki o nr ew. 1167,1149 i 1098 o łącznej powierzchni 9100 m kw oraz działki 62/1 i 41 o łącznej powierzchni 9849 m kw, stanowią własność Wnioskodawcy. Działki te są niezabudowane, zgodnie z danymi z ewidencji gruntów i budynków posiadają użytki rolne lub leśne, położone są w granicach Parku Narodowego, nie zostały objęte ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do dokonanej przez Wnioskodawcę dostawy działek o nr. ew. nr ew. 1167,1149 i 1098 oraz 62/1 i 41, możliwe będzie zastosowanie zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Wnioskodawca jako dokonujący dostawy ww. działek będzie zwolniony z podatku VAT, z uwagi na spełnienie obu zawartych w tym przepisie przesłanek, tj. przedmiotem dostawy będą działki stanowiące teren niezabudowany, inny niż tereny budowlane (działki nie są bowiem objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, stanowiąc obszar Parku Narodowego).

Zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT będzie możliwe w stosunku do ww. działek, stanowiących teren nieobjęty, ani planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (nie stanowiących zatem terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT), a ponadto niezabudowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania oznaczonego we niosku nr 1 – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zauważyć należy, że z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT regulacji nie wynika, iż odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług winna mieć postać pieniężną.

Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną – zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl powyższych regulacji prawnych należy uznać, że zamiana towarów, co do zasady jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.) zamiana jest umowa cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Natomiast zapis art. 604 Kc daje dyspozycje odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Rożnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy.

Tak więc umowa zamiany skutkuje wzajemnym przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi towarami (w tym przypadku nieruchomościami) jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 ww. przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z
zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Natomiast z treści art. 2 pkt 33 ustawy, wynika, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane.

Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca – Gmina zamierza dokonać transakcji zamiany, gruntów będących jej własnością, położonych w granicach Parku Narodowego, stanowiących działki o nr ew. 1167,1149 i 1098 o łącznej powierzchni 9100 m kw oraz działki nr ew. 62/1 i 41 o łącznej powierzchni 9849 m kw na stanowiącą własność PN działkę o nr ew. 333/1. Działki o nr ew. 1167, 1149 i 1098 o łącznej powierzchni 9100 m kw oraz działki 62/1 i 41 o łącznej powierzchni 9849 m kw, są niezabudowane. Ponadto dla ww. działek nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz działki te nie zostały objęte ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości czy dokonując dostawy działek o nr ew. 1167, 1149 i 1098 oraz 62/1 i 41 będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro jak wskazał Wnioskodawca dla działek o nr ew. 1167, 1149 i 1098 oraz 62/1 i 41 nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz działki te nie zostały objęte ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego to dostawa tych działek będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem przedmiotowe działki nie stanowią terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca dokonując dostawy działek o nr ew. 1167, 1149 i 1098 oraz 62/1 i 41 położonych w granicach Parku Narodowego będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo Organ pragnie wskazać, że wydana interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko i wyłącznie w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek przez Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek przez Park Narodowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.