Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP1-2.4512.4.2017.2.MR
z 17 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w zakresie uznania Wnioskodawcy za czynnego podatnika podatku od towarów i usług z tytułu hodowli meduz;
• nieprawidłowe – w zakresie udokumentowania sprzedaży meduz na rzecz osób fizycznych oraz pozostałych podmiotów.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za czynnego podatnika podatku od towarów i usług z tytułu hodowli meduz oraz udokumentowania sprzedaży meduz na rzecz osób fizycznych oraz pozostałych podmiotów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) o brakującą wpłatę, uzupełnienie opisu sprawy, przeformułowanie pytania i własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w przyszłości zamierza rozpocząć hodowlę parzydełkowców, dokładnie meduz w akwariach. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie posiada gospodarstwa rolnego, nie jest rolnikiem w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zainteresowany pracuje na pełny etat jako pracownik w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Do tej pory Wnioskodawca rozliczał się z urzędem skarbowym przy pomocy dokumentu PIT-37. W związku z próbą podjęcia hodowli meduz Zainteresowany nie zamierza zmienić charakteru swojej dotychczasowej pracy. Przyszła hodowla meduz będzie tylko dodatkowym zajęciem dla Zainteresowanego. W dalszym ciągu Wnioskodawca będzie otrzymywał ze swojego zakładu pracy PIT-11 na podstawie, którego będzie się rozliczał w przyszłości.

Sama hodowla będzie polegała na rozmnażaniu meduz z osobników matecznych, odchowywaniu ich i sprzedaży nadwyżek osobom fizycznym lub takim podmiotom jak sklepy zoologiczne, ogrody zoologiczne, hurtownie oraz inni hodowcy. Meduzy hodowane w przyszłości przez Wnioskodawcę to materiał nieprzetworzony pochodzenia naturalnego. Zwierzęta będą rozmnażały się w akwariach, a biologiczny okres wzrostu meduz wyniesie ponad dwa miesiące. Planowana hodowla na początku nie przekroczy 700 dm³, ale w przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza powiększenia hodowli. Nieruchomość na jakiej posadowiona będzie hodowla nie ma charakteru rolnego.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług mające być przedmiotem interpretacji to: art. 15 ust. 1, 2, 4, 5, art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, w związku z przyszłą hodowlą meduz oczekuje potwierdzenia, że nie będzie podatnikiem do czasu złożenia zgłoszenia rejestracyjnego.

W ocenie Wnioskodawcy, hodowla meduz jest rodzajem działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany uważa, że prowadząc hodowlę meduz będzie posiadał status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że sprzedawane przez niego meduzy nie będą towarami wymienionymi w pozycji 19 załącznika nr 2 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedawane (w zdarzeniu przyszłym) przez Zainteresowanego meduzy są klasyfikowane według PKWiU z 2008 r. pod symbolem 03.00.44.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prowadząc hodowlę meduz Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem VAT, dopóki nie dokona rejestracji na potrzeby VAT? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).
2. Czy i w jaki sposób Wnioskodawca powinien dokumentować swoją sprzedaż osobom fizycznym oraz takim podmiotom gospodarczym jak sklepy czy hurtownie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług działalnością rolniczą jest między innymi hodowla ryb i innych organizmów żyjących w wodzie. Zgodnie z art. 15 ww. ustawy, osoba prowadząca działalność rolniczą uznawana jest za podatnika VAT dopiero z chwilą złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że w ramach planowanej przyszłej działalności opisanej we wniosku, którego dotyczy to uzupełnienie nie będzie podatnikiem VAT, dopóki dobrowolnie nie dokona rejestracji na potrzeby tego podatku.

Ad 2

Sprzedaż dla osób prywatnych oraz przedsiębiorców (sklepy, hurtownie) będzie dokumentowana rachunkiem zwykłym o ile takiego rachunku osoba/podmiot gospodarczy zażąda.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w zakresie uznania Wnioskodawcy za czynnego podatnika podatku od towarów i usług z tytułu hodowli meduz;
• nieprawidłowe – w zakresie udokumentowania sprzedaży meduz na rzecz osób fizycznych oraz pozostałych podmiotów.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Zgodnie z ust. 5 ww. artykułu, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że prowadzenie działalności rolniczej stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Biorąc pod uwagę definicję działalności rolniczej, zawartą w art. 2 pkt 15 ustawy, uznać należy, że rolnicy, prowadzący taką działalność, z wyjątkiem tych, którzy dobrowolnie dokonali rejestracji w zakresie VAT jako podatnicy VAT czynni oraz takich, którzy na podstawie odrębnych przepisów są obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych, z mocy ustawy są rolnikami ryczałtowymi w zakresie działalności rolniczej, tj. zarówno sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działalności, jak również świadczenia usług rolniczych, ze wszystkimi konsekwencjami prawnymi dla podatników posiadających status rolnika ryczałtowego.

Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Na podstawie art. 2 pkt 20 ustawy, przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnych i rybackim.

Natomiast, przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy – art. 2 pkt 21 ustawy.

W załączniku nr 2 do ustawy, który stanowi „Wykaz towarów i usług, od których dostawy i świadczenia przysługuje zryczałtowany zwrot podatku od towarów i usług”, wskazano w pozycji 19 – PKWiU ex 03 – Ryby i pozostałe produkty rybactwa; usługi wspomagające rybactwo z wyłączeniem:

1. ryb świeżych lub schłodzonych morskich, z wyłączeniem hodowlanych (PKWiU 03.00.21.0),
2. ryb świeżych lub schłodzonych morskich hodowlanych (PKWiU 03.00.23.0),
3. skorupiaków niezamrożonych (PKWiU 03.00.3), w tym mączek, grysików i granulek ze skorupiaków,
4. ostryg żywych, świeżych lub schłodzonych, z wyłączeniem hodowlanych (PKWiU 03.00.41.0),
5. ostryg żywych, świeżych lub schłodzonych, hodowlanych (PKWiU 03.00.43.0),
6. pozostałych mięczaków i bezkręgowców wodnych żywych, świeżych lub schłodzonych, z wyłączeniem hodowlanych (PKWiU 03.00.42.0),
7. pozostałych mięczaków i bezkręgowców wodnych żywych, świeżych lub schłodzonych, hodowlanych (PKWiU 03.00.44.0),
8. pozostałych produktów połowów (PKWiU 03.00).
   
   

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Z przywołanych przepisów wynika, że zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter mieszany, tj. przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w wyraźnie wskazanym zakresie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć hodowlę parzydełkowców, dokładnie meduz w akwariach. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie posiada gospodarstwa rolnego, nie jest rolnikiem w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zainteresowany pracuje na pełny etat jako pracownik w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z próbą podjęcia hodowli meduz Zainteresowany nie zamierza zmienić charakteru swojej dotychczasowej pracy. Przyszła hodowla meduz będzie tylko dodatkowym zajęciem dla Zainteresowanego. Sama hodowla będzie polegała na rozmnażaniu meduz z osobników matecznych, odchowywaniu ich i sprzedaży nadwyżek osobom fizycznym lub takim podmiotom jak sklepy zoologiczne, ogrody zoologiczne, hurtownie oraz inni hodowcy. Meduzy hodowane w przyszłości przez Wnioskodawcę to materiał nieprzetworzony pochodzenia naturalnego. Zwierzęta będą rozmnażały się w akwariach, a biologiczny okres wzrostu meduz wyniesie ponad dwa miesiące. Planowana hodowla na początku nie przekroczy 700 dm³, ale w przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza powiększenia hodowli. Nieruchomość na jakiej posadowiona będzie hodowla nie ma charakteru rolnego. Wnioskodawca wskazał, że planowana hodowla meduz jest rodzajem działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowany uważa, że prowadząc hodowlę meduz będzie posiadał status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ww. ustawy. Sprzedawane przez Wnioskodawcę meduzy klasyfikowane są według PKWiU z 2008 r. pod symbolem 03.00.44.0 i nie będą towarami wymienionymi w pozycji 19 załącznika nr 2 do ustawy.

Wnioskodawca, w związku z przyszłą hodowlą meduz oczekuje potwierdzenia, że nie będzie czynnym podatnikiem podatku VAT do czasu złożenia zgłoszenia rejestracyjnego.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych – art. 96 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 96 ust. 3 ustawy – podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Stosownie do art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Natomiast w art. 99 ust. 7 ustawy zostało wskazane, że przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113, oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (…).

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, że planowana przez Wnioskodawcę czynność hodowli meduz będzie stanowiła działalność rolniczą zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, która mieści się w pojęciu działalności gospodarczej. Tym samym dokonując sprzedaży przedmiotowych meduz na rzecz osób fizycznych oraz podmiotów gospodarczych będzie dokonywał odpłatnej dostawy towarów i występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, że Wnioskodawca prowadząc działalność rolniczą polegająca na hodowli meduz sklasyfikowanych do PKWiU 03.00.44.0 nie będzie spełniał definicji rolnika ryczałtowego dokonującego dostawy produktów rolnych z własnej działalności rolniczej, bowiem nie będzie dokonywał dostawy produktów rolnych wskazanych w art. 2 pkt 20 ustawy w zw. z poz. 19 załącznika nr 2 do ustawy pochodzących z własnej działalności rolniczej. Tym samym nie będzie rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Warunkiem korzystania w tym zakresie ze zwolnienia jest prowadzenie tej działalności jako rolnik ryczałtowy, czyli dokonywanie dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Wobec powyższego, planowana przez Wnioskodawcę czynność hodowli meduz będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, i co do zasady, Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy do momentu, gdy wartość sprzedaży nie przekroczy w roku podatkowym kwoty 200.000 zł lub kwoty proporcjonalnej do okresu prowadzenia działalności w pierwszym roku podatkowym. W przypadku przekroczenia ww. kwoty z tytułu sprzedaży meduz, Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na zasadach określonych w ustawie jako „podatnika VAT czynnego”.

Ad 1

Zainteresowany nie stanie się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie będzie zobowiązany do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, do momentu gdy wartość sprzedaży przedmiotowych meduz nie przekroczy limitu obrotu 200.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w części dotyczącej uznania Wnioskodawcy za czynnego podatnika podatku od towarów i usług z tytułu hodowli meduz, należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest również kwestia udokumentowania sprzedaży dla osób prywatnych oraz przedsiębiorców (sklepy, hurtownie).

W odniesieniu do art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydującym o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani – dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Od dnia 1 stycznia 2017 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177).

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte są w ww. rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów w § 2 i § 3. Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu (zwolnienie podmiotowe).

Przedstawiono w zapisie § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym kwoty 20.000 zł.

Natomiast sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik – co do zasady – ma obowiązek wystawić fakturę, która dokumentuje sprzedaż dokonywaną na rzecz innego podatnika. Natomiast wyjątki od tej zasady wskazano w art. 106b ust. 2 ustawy.

Ponadto, stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z kolei, zgodnie z art. 117 pkt 1 ustawy stanowi, że rolnik ryczałtowy w zakresie prowadzonej działalności rolniczej dostarczający produkty rolne jest zwolniony z obowiązku wystawiania faktur.

Przepisy art. 115, art. 116 ust. 1-3 i ust. 5-10 oraz art. 117 stosuje się odpowiednio w przypadku wykonywania przez rolnika ryczałtowego usług rolniczych na rzecz podatników podatku, którzy rozliczają ten podatek (art. 118 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku sprzedaży zwolnionej na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy podatnik nie ma obowiązku wystawiania faktur dokumentujących tą sprzedaż. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 ustawy dotyczących rolników ryczałtowych. Jednakże w przedmiotowej sprawie to wyłączenie nie będzie miało zastosowania, bowiem Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności nie będzie rolnikiem ryczałtowym.

Z kolei, w myśl art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Zgodnie z art. 87 § 2 Ordynacji podatkowej, obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w § 1, nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy lub hodowli, nieprzerobione sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy lub hodowli.

Obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w § 1, nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy, hodowli lub chowu, nieprzerobione lub nieprzetworzone sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży poza obrębem uprawy, hodowli lub chowu, z wyjątkiem sprzedaży na targowiskach, o których mowa w art. 20 ust. 1c pkt 3 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 87 § 2 Ordynacji podatkowej).

Podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania (art. 87 § 3 Ordynacji podatkowej).

Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 87 § 4 Ordynacji podatkowej).

Zatem obowiązek wystawienia rachunku ma zastosowanie do podatników, jednakże w ograniczonym zakresie, tj. w przypadkach, gdy z ustawy nie wynika obowiązek wystawienia faktury.

Ad 2

W przypadku sprzedaży przedmiotowych meduz na rzecz osób fizycznych, w sytuacji gdy sprzedaż ta nie przekroczy kwoty 20.000 zł Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej. Wobec powyższego, Wnioskodawca, który będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – co do zasady – nie będzie miał obowiązku udokumentowania tej sprzedaży fakturą VAT (z uwagi na treść art. 106b ust. 2 ustawy). Faktura taka musi jednak być wystawiona na żądanie nabywcy zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wykonano usługę, bądź otrzymano całość lub część zapłaty, w myśl art. 106b ust. 3 ustawy. Jednakże w sytuacji, gdy nabywca nie zażąda wystawienia faktury, a wydania rachunku Wnioskodawca będzie obowiązany do jego wystawienia.

Z kolei, w przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz pozostałych podmiotów (sklepy, hurtownie) do momentu, gdy Wnioskodawca będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – dokonując dostawy przedmiotowych meduz – co do zasady – nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury (z uwagi na treść art. 106b ust. 2 ustawy). Faktura taka musi jednak być wystawiona na żądanie nabywcy zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty, w myśl art. 106b ust. 3 ustawy. Jednakże w sytuacji, gdy nabywca nie zażąda wystawienia faktury, a wydania rachunku Wnioskodawca będzie obowiązany do jego wystawienia.

Tym samym nie można zgodzić się całościowo z Wnioskodawcą, że sprzedaż dla osób prywatnych oraz przedsiębiorców (sklepy, hurtownie) będzie dokumentowana rachunkiem zwykłym o ile takiego rachunku osoba/podmiot gospodarczy zażąda.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej udokumentowania sprzedaży meduz na rzecz osób fizycznych oraz pozostałych podmiotów, należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w pozostałej części wniosku dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie hodowli meduz w akwariach zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy podkreślić, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.