Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB3.4510.45.2017.1.MS
z 27 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej wpłat z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w zakresie uwzględnienia otrzymanej przez Wnioskodawcę nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych w podstawie ustalania wysokości wpłat z zysku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej wpłat z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w zakresie uwzględnienia otrzymanej przez Wnioskodawcę nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych w podstawie ustalania wysokości wpłat z zysku.

We wniosku złożonym przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa utworzoną w celu wykonywania monopolu państwa między innymi w zakresie drukowania banknotów oraz dokumentów. Na podstawie ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. z 2016, poz. 286 j.t.; dalej: ustawa o wpłatach z zysku), Spółka jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa jest obowiązana do dokonywania na rzecz budżetu państwa wpłat w wysokości 15% z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 2 ust. 1 w związku z art. 4 w związku z art. 1 pkt 1 ustawy o wpłatach z zysku).

Terminy płatności zaliczek z zysku oraz ostatecznego rozliczenia płatności z tego tytułu określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21.02.1996 roku w sprawie określenia trybu i terminów dokonywania wpłat z zysku oraz składania deklaracji przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, a także określenia wzorów tych deklaracji (Dz. U. z 1996 r. Nr 21, poz. 100 ze zm.; dalej: rozporządzenie o wpłatach z zysku).

Na mocy § 3 ww. rozporządzenia Spółki dokonujące wpłat z zysku na rzecz budżetu państwa w okresach kwartalnych ustalają i dokonują tych wpłat w terminie do 28 dnia miesiąca następującego po upływie kwartału roku obrotowego, na podstawie deklaracji WZS-1K, której wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Wpłaty z zysku za ostatni kwartał roku obrotowego dokonuje się w terminie do dnia 28 ostatniego miesiąca tego kwartału, przy czym zysk ostatniego miesiąca tego kwartału przyjmuje się w wysokości miesiąca poprzedniego.

Zgodnie zaś z § 5 w związku z załącznikiem nr 3 rozporządzenia o wpłatach z zysku jednoosobowe spółki Skarbu Państwa są obowiązane dokonać ostatecznego rozliczenia wpłat z zysku do budżetu państwa, na podstawie deklaracji WZS-1R, w terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.

W toku prowadzonej działalności, Spółka zidentyfikowała nadpłaty w ciążącym na niej podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2010 i w grudniu 2016 roku wystąpiła do odpowiedniego organu podatkowego o stwierdzenie i zwrot nienależnie zapłaconego podatku.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z polityką rachunkowości określoną ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1047 ze zm.; dalej: ustawa o rachunkowości) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 września 2009 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania przez jednostki inne niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji skonsolidowanych sprawozdań finansowych grup kapitałowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 169 poz.1327 ze zm.). W przypadku poprawiania błędów rachunkowych Spółka stosuje postanowienia Krajowego Standardu Rachunkowości nr 7.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę nadpłata w podatku dochodowym od osób prawnych powinna zostać uwzględniona w podstawie ustalenia wysokości wpłaty z zysku, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, w roku jej otrzymania przez Wnioskodawcę, czy w roku którego dotyczy?

Zdaniem Wnioskodawcy, nadpłata w podatku dochodowym od osób prawnych powinna zostać uwzględniona w podstawie ustalenia wysokości wpłaty z zysku, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, w roku jej otrzymania przez Spółkę.

Wpłaty z zysku, o których mowa w ustawie o wpłatach z zysku, stanowią niepodatkową należność budżetu państwa, o której mowa art. 3 pkt 3) i 8) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 613 ze zm.). W konsekwencji, do wpłat z zysku znajdują zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej, w tym dotyczące wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego (art. 14b i n. Ordynacji podatkowej) - zgodnie bowiem z art. 2 § 1 pkt 1) Ordynacji podatkowej „Przepisy ustawy stosuje się do podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe”. Powyższą konkluzję potwierdza również art. 2 ust. 6 ustawy o wpłatach z zysku, zgodnie z którym „Do wpłat z zysku stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych". Zgodnie zaś ze stanowiskiem piśmiennictwa podatkowego: „Wpłatę z zysku można określić jako "niepodatkową należność budżetu państwa" w rozumieniu art. 2 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.” (Adamus R., Przedsiębiorstwo upadłego w upadłości likwidacyjnej., Lex 2011).

W konsekwencji, Minister Finansów jest władny wydać interpretację indywidualną w zakresie pytania Wnioskodawcy, czy nadpłata w podatku dochodowym od osób prawnych powinna zostać uwzględniona w podstawie ustalenia wysokości wpłaty z zysku, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, w roku jej otrzymania przez Spółkę.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, jednoosobowe spółki Skarbu Państwa „są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej Wpłatami z zysku" na rzecz budżetu państwa.”.

Podstawa ustalenia wysokości wpłaty z zysku została ustalona więc jako zysk brutto wskazany w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym pomniejszony o podatek dochodowy zapłacony za dany rok.

W konsekwencji, Spółka zobowiązana jest do wpłaty z zysku ustalonego corocznie w sposób formalny - na podstawie danych wykazanych w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym oraz z uwzględnieniem faktycznie zapłaconego podatku w danym roku. Przykładowo więc, Spółka w 2010 r. była zobowiązana do wpłaty z zysku z uwzględnieniem zysku brutto wskazanego w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym za rok 2009 oraz kwoty podatku dochodowego za 2009 r. zapłaconego w 2010 r. - tj. kwota podstawy ustalenia wysokości wpłaty z zysku musiała zostać ustalona, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, zgodnie z kwotą zysku brutto wynikającą z zatwierdzonego sprawozdania finansowego oraz z pozycją podatku należnego wskazanego w złożonym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy 2010 (CIT-8).

Prawidłowość rozliczeń podatnika, a w konsekwencji wysokość zobowiązania podatkowego na gruncie ustawy o wpłatach z zysku, powinna być zaś oceniana - tak jak na gruncie pozostałych podatków dochodowych - na dzień złożenia zeznania podatkowego za dany rok. Późniejsze zdarzenia nie powinny mieć co do zasady wpływu na rozliczenia podatników za okresy przeszłe -tym bardziej, że zadeklarowana pierwotnie kwota podstawy ustalenia wysokości wpłaty z zysku została ustalona prawidłowo, zgodnie z przepisami prawa (tj. art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku).

Co więcej, Ustawodawca definiując podstawę ustalania wysokości wpłaty odwołał się do „zysku" będącego pojęciem prawa bilansowego. Odniesienie do prawa bilansowego (ustaw o rachunkowości) znajduje również odzwierciedlenie w części C. deklaracji WZS-1R o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wypłatach z zysku za rok obrotowy, stanowiącej załącznik nr 3 do Rozporządzenia o wpłatach z zysku, zgodnie z którym podstawą obliczenia zysku, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, jest zysk brutto wskazany w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym.

W konsekwencji, decydujące znaczenie dla rozpoznania w podstawie naliczenia należnej za dany okres rozliczeniowy wpłaty określonego zysku (rozumianego zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 30 ustawy o rachunkowości jako zwiększenie wartości aktywów, które doprowadzi do wzrostu kapitału własnego) jest ujęcie danego zdarzenia w wyniku finansowym (sprawozdaniu finansowym) Spółki, które podlega zatwierdzeniu przed dokonaniem wpłaty z zysku.

Ponieważ więc zgodnie z zasadami rachunkowości wartość otrzymanej nadpłaty została rozpoznana w wyniku finansowym (sprawozdaniu finansowym) bieżącego okresu, zwiększenie podstawy ustalania wysokości wpłaty Spółki z tytułu nadpłaty - zgodnie z mechanizmem obliczania podstawy naliczania wysokości wpłat z zysku wskazanym w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku - powinno zostać uwzględnione w tym samym okresie (tj. w okresie, w którym Spółka otrzymała zwrot nadpłaty).

Równocześnie, odniesienie się przez Ustawodawcę przy określeniu podstawy ustalania wysokości wpłaty do pojęcia „zysku”, który jest określany zgodnie z ustawą o rachunkowości, wskazuje na konieczność rozumienia instytucji wpłaty z zysku jako odwołującej się stricte do rzeczywistości gospodarczej (por. art. 4 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Wpłacie z zysku podlega więc określona część faktycznego przyrostu aktywów Spółki w danym roku. Aktywa Spółki zostają zaś powiększone w momencie otrzymania zwrotu nadpłaty, nie zaś w roku, którego dana nadpłata dotyczy i w którym Spółka poniosła ciężar zapłaty podatku dochodowego.

Uwzględnienie wartości zysku Spółki z tytułu nadpłaty w podstawie naliczania wpłat z zysku w roku otrzymania zwrotu nadpłaty zabezpiecza jednocześnie słuszny interes Skarbu Państwa. Rozpoznanie zwiększenia podstawy naliczania wpłat z zysku w roku otrzymania zwrotu nadpłaty zapewnia bowiem Skarbowi Państwa wpłatę z zysku w odniesieniu do zwróconej nadpłaty również za rok, w stosunku do którego prawo korekty wstecz wygasło ze względu na upływ terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

W sytuacji bowiem, kiedy wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty został złożony przed upływem okresu przedawnienia, a nadpłata - w skutek prowadzonego postępowania - została zwrócona już po upływie okresu przedawnienia za dany rok, Spółka jest pozbawiona prawnej możliwości korekty deklaracji WZS-1R za ten rok, a w konsekwencji wartość otrzymanej przez Spółkę nadpłaty - w przypadku obowiązku uwzględnienia nadpłaty w podstawie naliczania wpłat z zysku wstecz w roku, którego dotyczy - nie mogłaby być uwzględniona w podstawie naliczania wpłat z zysku w żadnym okresie.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 30.11.2015 r. (IPPB3/4510-793/15-2/MS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawców.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.