2017.03.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP2-2.4512.36.2017.2.EW
z 20 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia – brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 18 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2017 r. (data wpływu 25 stycznia 2017 r.) oraz pismami z dnia 27 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT oraz opodatkowania sprzedaży działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT oraz opodatkowania sprzedaży działki. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 17 stycznia 2017 r. oraz 27 lutego 2017 r. o złożenie podpisu Wnioskodawcy oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej w (…), składającej się z działek o łącznym obszarze 2.22.77 ha. Wskazaną nieruchomość rolną Zainteresowany nabył w dniu 21 lutego 2014 roku w drodze umowy darowizny, będąc stanu cywilnego wolnego. Wnioskodawca rozliczył się z podatku od spadków i darowizn z powyższej darowizny. Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta (…) przez Sąd w (…). Księga wieczysta nie posiada żadnych obciążeń oraz nieruchomość nie jest obciążona w żaden sposób na rzecz osób trzecich. Nie została nikomu wydzierżawiona i nie stanowi wkładu do Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej, ponadto nie leży na terenie parku narodowego ani specjalnej strefy ekonomicznej. Od dnia nabycia gospodarstwa rolnego, Zainteresowany prowadzi działalność rolniczą w postaci uprawy zbóż (powierzchnia 4 ha 68 a – osobiście składa wnioski o dopłaty obszarowe) oraz hodowli bydła opasowego.

Posiadając gospodarstwo rolne i prowadząc działalność rolniczą posiada status rolnika ryczałtowego, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany nie prowadzi i nie zamierza prowadzić własnej działalności gospodarczej związanej z zakupem i sprzedażą nieruchomości. Nie jest wspólnikiem w spółce żadnego typu. Nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Zainteresowany jest żonaty od 2015 roku i w jego związku małżeńskim panuje ustrój wspólności majątkowej ustawowej.

Wnioskodawca jest zainteresowany sprzedażą części posiadanej nieruchomości rolnej – część działki rolnej, ewidencyjnej obręb (…) nr 291/2 i 292/2 o powierzchni około 2500 m² (powierzchnia całkowita działki ewidencyjnej nr 291/2 2.08.04 ha i 292/2 1.149 m²).

Nabywcą ma być spółka „(…)” z siedzibą w (…), z przeznaczeniem na działalność usługową.

Działka ta jest niezabudowana i posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Grunt nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca posiada wydaną decyzję o warunkach zabudowy z dnia 25 sierpnia 2016 r. Grunty te do dnia dzisiejszego nie zostały uzbrojone.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych działań marketingowych odnośnie sprzedaży tej działki (reklama, ogłoszenie, uzbrojenie). Pieniądze otrzymane ze sprzedaży planuje przeznaczyć na cele osobiste oraz dofinansowanie prowadzonego gospodarstwa rolnego.

W październiku 2015 roku została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego wskazanej części gruntu z przeznaczeniem na działalność gospodarczą.

Ustalono z Urzędem Miasta, Gminą i Starostwem Powiatowym, że istnieje możliwość geodezyjnego wydzielenia z działki nr 291/20 o pow. 2.08.04 ha oraz nr 292/20 o pow. 1.149 m² obszaru 2500 m² do osobnej działki, zgodnie z zaznaczeniem na planie stanowiącym integralną część i stanowiąca przedmiot wstępnej umowy sprzedaży. Toczy się postępowanie administracyjne zmierzające do wydzielenia przedmiotowego terenu w osobną działkę, jednak do chwili złożenia wniosku nie został jeszcze dokonany podział.

Sprzedaż przedmiotowej, wydzielonej działki o obszarze około 2500 m² będzie miała charakter jednorazowy.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 27 lutego 2017 r., Zainteresowany wskazał w odpowiedzi na pytanie tut. Organu o treści:

„Czy grunt będący przedmiotem sprzedaży wykorzystywany jest w działalności rolniczej jaką prowadzi Wnioskodawca?” – że grunt będący przedmiotem planowanej sprzedaży jest aktualnie wykorzystywany w działalności rolniczej jego gospodarstwa;
„Czy opisana we wniosku działka, do czasu sprzedaży jest/będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), innej niż działalność rolnicza?” – że opisana we wniosku działka do czasu sprzedaży jest i będzie wykorzystywana przez niego tylko do działalności rolniczej, nie jest wykorzystywana do działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, nie jest, nie będzie;
„Z czyjej inicjatywy dokonywane jest wydzielenie z działki nr 291/2 i działki nr 292/2 obszaru 2500 m² do osobnej działki?” – że wydzielenie obszaru 2500 m² do osobnej działki jest dokonywane z jego inicjatywy, on podpisał wniosek w tej sprawie;
„Czy to Zainteresowany występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, a jeżeli nie, to kto?” – że zawierając przedwstępną umowę sprzedaży udzielił pełnomocnictwa Panu (…) do wystąpienia o wydanie przedmiotowej decyzji, jednak ostatecznie nabywca we własnym imieniu wystąpił i otrzymał decyzję o warunkach zabudowy;
„Czy Wnioskodawca, do czasu sprzedaży przedmiotowej działki zamierza ponieść jakiekolwiek nakłady w celu przygotowania jej do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp.)? Jeśli tak, to jakie to będą nakłady?” – że do czasu sprzedaży przedmiotowej działki nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania jej do sprzedaży;
„Czy wcześniej Wnioskodawca dokonywał sprzedaży nieruchomości? Jeżeli tak, to jakie to były nieruchomości i kiedy transakcje te miały miejsce?” – że nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości;
„Czy Zainteresowany planuje w przyszłości sprzedaż kolejnych gruntów?” – że nie planuje w przyszłości sprzedaży kolejnych gruntów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dokonując ww. sprzedaży działki będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, a w konsekwencji czy sprzedaż tej działki będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży działki będącej przedmiotem wniosku nie będzie on działał w charakterze podatnika podatku VAT, a ww. działka nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Uzasadnienie prawne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) dalej: ustawa VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, wedle ust. 2 cytowanej regulacji, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartość niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Dlatego wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika – nawet jeśli tak w ogóle jest on podatnikiem z innego tytułu – pozostaje poza zakresem opodatkowania.

Podatnikiem dany podmiot będzie tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej. Wykonywanie określonych czynności – będących dostawą towarów, czy też świadczeniem usług – niemające miejsca w ramach działalności gospodarczej, nie jest działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji – nie podlega opodatkowaniu.

Jak wskazał choćby WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Po 1015/09: „ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, ani nawet formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności – bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika od towarów i usług”. Podatnikiem dany podmiot będzie tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej. Wykonywanie określonych czynności – będących dostawą towarów, czy też świadczeniem usług – niemające miejsca w ramach działalności gospodarczej, nie jest działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji – nie podlega opodatkowaniu. Status ten nie jest zaś stałą cechą danego podmiotu. Definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przyjąć należy, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności w przedmiotowej sprawie istotny jest status podatkowy osób fizycznych, które nie prowadząc formalnie zarejestrowanej działalności gospodarczej, dokonują sprzedaży działek. W orzecznictwie przyjęto, że w sytuacji, w której dany podmiot dokonuje sprzedaży towarów z majątku prywatnego (nienabytego w celu odprzedaży, choć z dopuszczeniem takiej możliwości), nie jest podatnikiem VAT w zakresie tych czynności, choćby takich transakcji (sprzedaży gruntów) było klika lub nawet kilkanaście. Tego rodzaju pogląd odnaleźć można np. w wyroku składu siedmiu sędziów NSA z dnia 29 października 2007 r. (I FPS 3/07, ONSA WSA 2008, nr 1, poz. 8).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy Zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, składającej się z działek o łącznym obszarze 2.22.77 ha. Wskazaną nieruchomość rolną Zainteresowany nabył w dniu 21 lutego 2014 roku w drodze umowy darowizny. Nieruchomość nie została nikomu wydzierżawiona. Od dnia nabycia gospodarstwa rolnego, Zainteresowany prowadzi działalność rolniczą w postaci: uprawy zbóż (powierzchnia 4 ha 68 a – osobiście składa wnioski o dopłaty obszarowe) oraz hodowli bydła opasowego.

Wnioskodawca jest zainteresowany sprzedażą części posiadanej nieruchomości rolnej – część działki rolnej, nr 291/2 i 292/2 o powierzchni około 2500 m² (powierzchnia całkowita działki ewidencyjnej nr 291/2 2.08.04 ha i 292/2 1.149 m²).

Działka ta jest niezabudowana i posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Grunt nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca posiada wydaną decyzję o warunkach zabudowy nr (…). Grunty te do dnia dzisiejszego nie zostały uzbrojone.

Zainteresowany nie dokonywał żadnych działań marketingowych odnośnie sprzedaży tej działki (reklama, ogłoszenie, uzbrojenie). Pieniądze otrzymane ze sprzedaży Wnioskodawca planuje przeznaczyć na cele osobiste oraz dofinansowanie prowadzonego gospodarstwa rolnego.

W październiku 2015 roku została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego wskazanej części gruntu z przeznaczeniem na działalność gospodarczą.

Ustalono z Urzędem Miasta, Gminą i Starostwem Powiatowym, że istnieje możliwość geodezyjnego wydzielenia z działki nr 291/20 o pow. 2.08.04 ha oraz nr 292/20 o pow. 1.149 m² obszaru 2500 m² do osobnej działki, zgodnie z zaznaczeniem na planie stanowiącym integralną część i stanowiącą przedmiot wstępnej umowy sprzedaży. Toczy się postępowanie administracyjne zmierzające do wydzielenia przedmiotowego terenu w osobną działkę, jednak do chwili złożenia wniosku nie został jeszcze dokonany podział.

Sprzedaż przedmiotowej, wydzielonej działki o obszarze około 2500 m² będzie miała charakter jednorazowy.

Grunt będący przedmiotem planowanej sprzedaży jest aktualnie wykorzystywany w działalności rolniczej gospodarstwa Wnioskodawcy. Opisana we wniosku działka do czasu sprzedaży jest i będzie wykorzystywana przez Zainteresowanego tylko do działalności rolniczej; nie jest i nie będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Wydzielenie obszaru 2500 m² do osobnej działki jest dokonywane z inicjatywy Wnioskodawcy, to on podpisał wniosek w tej sprawie. Zawierając przedwstępną umowę sprzedaży udzielił pełnomocnictwa do wystąpienia o wydanie przedmiotowej decyzji, jednak ostatecznie nabywca we własnym imieniu wystąpił i otrzymał decyzję o warunkach zabudowy. Do czasu sprzedaży przedmiotowej działki Zainteresowany nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania jej do sprzedaży. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości, a także nie planuje w przyszłości sprzedaży kolejnych gruntów.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy dokonując sprzedaży przedmiotowej działki będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT oraz czy sprzedaż tej działki będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy – w związku z planowaną czynnością, tj. sprzedażą przedmiotowej nieruchomości – za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w ramach umowy darowizny. Działka będąca przedmiotem wniosku, o powierzchni 2500 m² została wydzielona z działki nr 291/2 i działki nr 292/2 z inicjatywy Wnioskodawcy. Posiadane działki wykorzystywane są przez Wnioskodawcę jedynie na potrzeby własne – do prowadzenia działalności rolniczej. Z tego tytułu posiada status rolnika ryczałtowego, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Oprócz kosztów poniesionych z tytułu wydzielenia obszaru 2500 m² do osobnej działki, Zainteresowany nie poniósł, ani nie zamierza ponieść innych nakładów, celem przygotowania nieruchomości do sprzedaży i zwiększenia jej atrakcyjności. Wnioskodawca udzielił również pełnomocnictwa Nabywcy do wystąpienia o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, jednak ostatecznie to nabywca we własnym imieniu wystąpił i otrzymał te warunki. Zainteresowany zamiaru sprzedaży działek nie ogłaszał w środkach masowego przekazu. Pieniądze otrzymane ze sprzedaży Wnioskodawca planuje przeznaczyć na cele osobiste oraz dofinansowanie prowadzonego gospodarstwa rolnego. Ww. działań nie można uznać za zbliżone do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się w sposób specjalistyczny obrotem nieruchomościami, lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, planowana przez Zainteresowanego sprzedaż nieruchomości – wydzielonego obszaru o powierzchni 2500 m², nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tej działki, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż nieruchomości można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości obejmującej wydzielony obszar 2500 m² nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, a w konsekwencji ww. sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin