Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPB1-3.4511.256.2016.1.AK
z 29 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych wycofania nieruchomości z majątku spółki cywilnej i przekazania do majątku prywatnego Wnioskodawcy – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych wycofania nieruchomości z majątku spółki cywilnej i przekazania do majątku prywatnego Wnioskodawcy,
• skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej. Przedsiębiorstwo A. prowadzące działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej jest czynnym podatnikiem VAT od 9 kwietnia 1996 r. i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych, lokali mieszkalnych krótkotrwałego zamieszkania oraz od roku 2010 sprzedaży działek budowlanych. W dniu 19 lutego 1996 r. wspólnicy Spółki aktem notarialnym zakupili i wnieśli do majątku Spółki na równych udziałach, na prawach wieczystego użytkowania działki gruntów o nr geodezyjnych: 143/1 (pastwiska trwałe niezabudowane) o pow. 0,008 ha oraz 143/2 (pastwiska trwałe, grunty orne zabudowane i zakrzewione nieużytki) o pow. 4,62 ha zabudowane: budynkiem mieszkalnym, budynkiem administracyjno-socjalnym, budynkiem mieszkalno-warsztatowo-magazynowym oraz wiatą magazynową. Obie działki zostały w dniu 21 lipca 2010 r. przekształcone na prawo własności. Na zabudowanej działce 143/5 Spółka prowadzi wynajem mieszkalną krótkotrwałego zamieszkania oraz wynajem lokali użytkowych. Nieruchomości te Wspólnicy nabyli od Syndyka masy upadłościowej zakładu „B.” bez prawa do odliczenia podatku VAT (zw.). W roku 1999 wybudowano na działce 143/2 kort tenisowy, a w latach 1999-2001 zmodernizowano budynek mieszkalny. Od ww. nakładów dokonano odliczenia podatku od towarów i usług, a poniesione nakłady na modernizację budynku mieszkalnego przekształconego na lokale krótkotrwałego zamieszkania przekroczyły o ponad 30% wartość nieruchomości z dnia zakupu. Ponadto 16 kwietnia 2007 r. zakupiono i zamontowano w sposób trwały meble kuchenne do jednego z mieszkań o wartości 16.000 zł + VAT i wprowadzono je do ewidencji środków trwałych. W pozostałych budynkach i budowlach nie poczyniono nakładów większych niż 30% ich wartości początkowych. Od chwili zakupu do dnia dzisiejszego (z przerwą remontową) lokale mieszkalne są cały czas wynajmowane. Lokale usługowe w pozostałych budynkach również były i są wynajmowane, chociaż obecnie ich ilość i rentowność znacznie się zmniejszyła. W dniu 20 października 1997 roku Wspólnicy Spółki zakupili również od Syndyka „B.” aktem notarialnym, bez prawa do odliczenia podatku VAT, wnieśli do majątku Spółki i wpisali do rejestru środków trwałych prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki gruntowej o nr geodezyjnym 145 w S. o pow. 15,810 ha, przekształconej w dniu 21 lipca 2010 roku na prawo własności. W latach 1997-2010 na tej działce poniesiono nakłady inwestycyjne i rewitalizacyjne związane z podziałem i uzbrojeniem działek budowlanych. Również w tym przypadku wartość nakładów przekroczyła 30% wartości zakupu nieruchomości, a od ww. nakładów dokonano odliczenia podatku VAT. Spółka sprzedaje działki budowlane posadowione na ww. nieruchomości i płaci podatek VAT od ich sprzedaży. Wspólnicy zamierzają w roku 2017 wycofać ze środków trwałych działki 143/1 oraz 143/2 (na której w budynku mieszkalnym nakłady powyżej 30% wartości początkowej modernizowanego obiektu zakończono w 2001 r.) i przekazać je nieodpłatnie do majątków osobistych każdego z trzech Wspólników, których udział każdego z nich jest równy po 1/3. Działka o nr geodezyjnym 145 o pow. 15.810 ha pozostanie w majątku Spółki, w której wspólnicy będą dalej prowadzili działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży działek budowlanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy wycofanie składników majątku nieodpłatnie w postaci działek 143/1 oraz 143/2 wspólnikom spółki do majątku odrębnego (na potrzeby własne) jest neutralne i nie prowadzi do rozpoznania przychodu z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. Czy powyższe zbycie w okresie 6 lat od chwili ich przekazania na potrzeby osobiste wspólników rodzi obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie składników w postaci środków trwałych w sposób nieodpłatny i przekazanie ich do majątku osobistego każdego z nich jest neutralne i nie prowadzi do rozpoznania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe ich zbycie w okresie do 6 lat od chwili ich wycofania z ewidencji środków trwałych i przekazania na potrzeby osobiste skutkuje rozpoznaniem jako przychodu z działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu wg stawek podatku od osób fizycznych przypisanych danemu podatnikowi (podatek liniowy), art. 14 ust. 3 pkt 12 updof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• skutków podatkowych wycofania nieruchomości z majątku spółki cywilnej i przekazania do majątku prywatnego Wnioskodawcy – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej. W dniu 19 lutego 1996 r. wspólnicy Spółki aktem notarialnym zakupili i wnieśli do majątku Spółki na równych udziałach, na prawach wieczystego użytkowania, działki gruntów o nr geodezyjnych: 143/1 o pow. 0,008 ha oraz 143/2 o pow. 4,62 ha. W dniu 21 lipca 2010 r. nastąpiło przekształcenie prawa wieczystego użytkowania gruntów w prawo odrębnej własności. Wspólnicy zamierzają w roku 2017 wycofać ze środków trwałych działki nr 143/1 oraz 143/2 i przekazać je nieodpłatnie do majątków osobistych każdego z trzech Wspólników, których udział jest równy po 1/3.

W związku z tym powstała wątpliwość dotycząca skutków podatkowych wycofania ww. działek z majątku spółki cywilnej i ich przekazania do majątku odrębnego wspólników tej spółki.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459).

Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego: przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 ww. Kodeksu). W myśl art. 862 ww. Kodeksu, regulującego kwestię tworzenia wspólnego majątku wspólników poprzez wniesienie rzeczy, w przypadku gdy wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przywołany przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydania wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego). W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tejże spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego, która nie ma osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe wynika z faktu, że spółka cywilna – na podstawie definicji zawartej w art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) – stanowi spółkę niebędącą osobą prawną.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy: odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza oraz
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy: przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Mając na uwadze, że planowana operacja wycofania wskazanych we wniosku nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazania na potrzeby osobiste wspólników spółki cywilnej, nie nosi w istocie cech zbycia, jak również nie posiada przymiotu odpłatności, to wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością przekazania nieruchomości ze spółki cywilnej do majątku osobistego każdego ze wspólników, zmieni się jedynie rodzaj współwłasności w stosunku do nieruchomości, będącej przedmiotem opisanej czynności.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że wycofanie nieruchomości ze spółki cywilnej, w wyniku którego działki oznaczone numerem 143/1 oraz 143/2 zostaną nieodpłatnie przekazane z majątku wspólnego wspólników objętego umową spółki cywilnej do ich majątku odrębnego, przy czym Wnioskodawca nabędzie udział odpowiadający jego udziałowi w zyskach spółki cywilnej, nie będzie generować dla Wnioskodawcy jako wspólnika spółki cywilnej przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Reasumując – wycofanie składników majątku w postaci działek nr 143/1 oraz 143/2 i nieodpłatne przekazanie wspólnikom spółki cywilnej do ich majątku odrębnego (na potrzeby własne) będzie dla Wnioskodawcy – jako wspólnika spółki cywilnej – neutralne podatkowo i nie będzie skutkować powstaniem po jego stronie przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w niniejszej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą tego, czy zbycie nieruchomości w okresie 6 lat od chwili ich wycofania ze środków trwałych spółki cywilnej i ich przekazania na potrzeby osobiste wspólników tej spółki, rodzi obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy zwrócić uwagę, że wśród ww. nieruchomości są zarówno nieruchomości o charakterze mieszkalnym, jak i niemieszkalnym. Wnioskodawca wskazał bowiem, że na działkach nr 143/1 oraz 143/2 znajdują się: budynek mieszkalny, budynek administracyjno-socjalny, budynek mieszkalno-warsztatowo-magazynowy, wiata magazynowa, a także kort tenisowy.

W związku z tym należy wskazać, że skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym są odmienne od skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości o charakterze niemieszkalnym – kwestie podatkowe ich sprzedaży regulują odmienne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości o charakterze niemieszkalnym organ stwierdza, co następuje.

Jak wskazał Wnioskodawca, zamierza on sprzedać nieruchomości, które przed planowanym wycofaniem ze spółki cywilnej były w niej kwalifikowane jako środki trwałe. Ponadto istotne jest to, że sprzedaż tych nieruchomości nastąpi przed upływem 6 lat od chwili ich przekazania z majątku spółki cywilnej na cele osobiste wspólników.

W związku z tym należy wskazać, że do sprzedaży nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, które w spółce cywilnej kwalifikowane były jako środki trwałe, zastosowanie znajdą regulacje zawarte w art. 14 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, które zostaną wycofane ze środków trwałych spółki cywilnej i przekazane na potrzeby osobiste jej wspólników – w sytuacji gdy sprzedaż ta nastąpi przed upływem 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomości te zostaną wycofane z działalności gospodarczej – będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

Przy czym zgodnie z art. 24 ust. 2 zd. drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1. wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub
2. wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.
   
   

Ustalony zgodnie z ww. przepisem dochód podlega opodatkowaniu zgodnie z wybraną formą opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej.

Natomiast w odniesieniu do skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym organ stwierdza, co następuje.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że skutki podatkowe sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości, które w spółce cywilnej były kwalifikowane jako środki trwałe i miały zarazem charakter mieszkalny, należy rozpatrywać w kontekście możliwości powstania przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powołanych wcześniej regulacji zawartych w art. 10 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, że w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, jak i wycofanych z tej działalności, mających charakter mieszkalny, zastosowanie znajduje przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomościach decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że 19 lutego 1996 r. wspólnicy spółki cywilnej nabyli i wnieśli do majątku spółki w równych udziałach prawo wieczystego użytkowania gruntów (działek o numerach geodezyjnych 143/1 oraz 143/2). Natomiast w 2010 roku nastąpiło przekształcenie tego prawa w prawo odrębnej własności. Ponadto w 2017 roku wspólnicy, posiadający równy udział w spółce cywilnej, planują przekazać ww. nieruchomości do majątków odrębnych.

W niniejszej sprawie należy zwrócić uwagę, że użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem, zgodnie z art. 232 ustawy Kodeks cywilny może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto, na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i art. 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 ww. ustawy wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako Tytuł II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Możliwe jest przy tym przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności. Przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności jest tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości.

Wobec powyższego, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co więcej, nowego nabycia nieruchomości nie stanowi jej otrzymanie w związku z wycofaniem ze spółki cywilnej, w sytuacji gdy Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości odpowiadający jego udziałowi w zyskach spółki cywilnej, a tym samym we współwłasności nieruchomości.

Powyższe oznacza, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych datę nabycia nieruchomości w przypadku Wnioskodawcy stanowi data nabycia prawa wieczystego użytkowania wskazanych we wniosku gruntów, tj. 19 lutego 1996 r. Termin określony w tym przepisie należy więc liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntów, tj. od końca 1996 roku.

W związku z tym, mając na uwadze regulacje zawarte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż nieruchomości o charakterze mieszkalnym, które uprzednio były wykorzystywane w spółce cywilnej jako środki trwałe, nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu określonego w wyżej powołanym przepisie.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, wchodzących w skład działek o numerach 143/1 i 143/2, które zostaną wycofane ze środków trwałych spółki cywilnej i przekazane na potrzeby osobiste jej wspólników – w sytuacji gdy sprzedaż ta nastąpi przed upływem 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomości te zostaną wycofane z działalności gospodarczej – będzie skutkowała powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, co wynika z art. 10 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast sprzedaż wchodzących w skład ww. działek nieruchomości o charakterze mieszkalnym, które uprzednio były wykorzystywane w spółce cywilnej jako środki trwałe, nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że w niniejszej sprawie – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – nie znajdzie zastosowania art. 14 ust. 3 pkt 12 powoływanej ustawy, ponieważ dotyczy on m.in. zbycia składników majątku otrzymanych w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, a nie wycofanych z takiej spółki.

Zgodnie bowiem z tym przepisem do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

– jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości, zgodnie z którym w niniejszej sprawie ma zastosowanie art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) – niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.