2017.03.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB2.4511.1042.2016.2.BK
z 14 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U z 2016, poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2016 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2017 r. (data wpływu 8 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci. Najstarsza 8-letnia córka Wiktoria, urodzona 22 listopada 2008 r. pochodzi z małżeństwa z Kamilą K., które zawarte zostało w 2008 r. a rozwiązane w 2011 r. przez Sąd Okręgowy. Przy odliczaniu ulgi podatkowej z tytułu posiadania dzieci za rok 2015 Wnioskodawca nie może porozumieć się z byłą żoną. Kierując się interpretacją Ministra Finansów nr DD3/033/163/MD/13/RD-81510/13 z dnia 7 sierpnia 2013 r. oraz DD3/033/193/MD/13/RD-98521/13 z 25 września 2013 r. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku w wysokości połowy przysługującej ulgi, natomiast matka córki dokonała odliczenia w wysokości 11/12 części ulgi. O fakcie tym, Wnioskodawca dowiedział się dopiero w listopadzie 2016 r., kiedy to otrzymał wezwanie do Urzędu Skarbowego, w którym ze względu na adres zameldowania dokonał rozliczenia podatku dochodowego. Decyzją komisarza Urzędu Skarbowego dalsze postępowanie w sprawie podziału ulgi zostało wstrzymane do czasu wydania niniejszej interpretacji.

Sąd Okręgowy zdecydował, że córka Wiktoria będzie mieszkać z matką. Wnioskodawca posiadał i nadal posiada pełną władzę rodzicielską i nie została Mu w żaden sposób ograniczona. Od momentu urodzenia się dziecka do czasu wyprowadzenia się od byłej żony, czyli od roku 2010 opiekował się córką nieprzerwanie. Po rozstaniu, matka córki utrudniała Wnioskodawcy kontakt z dzieckiem, z którym początkowo miał widywać się tylko za jej pozwoleniem a po rozpoczęciu sprawy rozwodowej, zgodnie z postanowieniem o zabezpieczeniu kontaktów mógł widywać się z Nią dwa razy w tygodniu po kilka godzin. Późniejszy zakres widywań z córką na Jego wniosek był zwiększany i w roku 2015 wyglądał następująco:

każda I i III sobota miesiąca w godzinach od 10.00 do godziny 19.00
każda I i III niedziela miesiąca w godzinach od 10.00 – 18.00
drugi dzień Świąt Wielkanocnych i Bożego Narodzenia w godzinach od 10.00 do 19.00.

Każde widzenie odbywa się poza miejscem zamieszkania córki. Kilkakrotnie była żona zgodziła się na nocowanie córki u Wnioskodawcy.

Pomimo tego, że od rozstania - początkowo bez wyroku Sądu - Wnioskodawca płaci regularnie alimenty na dziecko w wysokości 500 zł, to w czasie pobytu córki u Niego w pełni ją utrzymuje. Posiada ubrania, piżamę, bieliznę, zabawki, przybory do pisania i rysowania, a także inne rzeczy niezbędne dla córki podczas pobytu. Ponadto, pokrywa w całości koszty przejazdów z miejsca Jej zamieszkania do miejsca zamieszkania Wnioskodawcy lub Jego rodziców, do których czasem jeżdżą, ze względu na dużo bliższą odległość, wynoszącą około 15 km.

Wnioskodawca w 2015 r. uzyskiwał dochody opodatkowane wg skali podatkowej. Od momentu urodzenia się córki Wiktorii po dzień dzisiejszy, czyli także w roku 2015 Wnioskodawca wykonuje nad Nią władzę rodzicielską. Władzę rodzicielską wykonuje również w stosunku do pozostałej dwójki Jego dzieci z obecnego małżeństwa. Dochody Wnioskodawcy w roku 2015 nie przekroczyły kwoty 56 000 zł, a zsumowane dochody Wnioskodawcy i Jego żony nie przekroczyły kwoty 112 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jakiej wysokości przysługiwało Wnioskodawcy prawo skorzystania z ulgi prorodzinnej przy rozliczaniu podatku dochodowego za rok 2015 r.?

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z interpretacją Ministra Finansów ulga prorodzinna należy się w wysokości połowy przysługującego limitu. Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że spędza czas z córką - razem uczą się, bawią się, jeżdżą do kina, centrów wiedzy, placów zabaw, punktów rozrywki, interesuje się Jej zdrowiem (wizyty w prywatnych gabinetach lekarskich), postępami w nauce (kontakt z wychowawcą i byłą żoną) – wykonuje władzę rodzicielską nad małoletnią córką w maksymalnym zakresie jaki został Jemu umożliwiony i to w ciągu całego okresu od urodzenia córki po dzień dzisiejszy. Wnioskodawca podkreśla, że kilkakrotnie składał wniosek o zwiększenie zakresu kontaktów i pomimo sprzeciwu matki dziecka, zakres ten zostaje systematycznie zwiększany. Kiedy córka jest pod Jego opieką spędza z Nią i Jej rodzeństwem tyle czasu ile tylko to możliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

wykonywał władzę rodzicielską;
pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

odpis aktu urodzenia dziecka;
zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z art. 27f ust. 7 wynika natomiast, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583 z późn. zm.) przysługuje obojgu rodzicom, a stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

W przypadku małoletniego dziecka, warunkiem zastosowania omawianej ulgi przez rodzica jest wykonywanie przez tego rodzica władzy rodzicielskiej, rozumianej w szczególności jako sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem, wykonywanie zarządu jego majątkiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.

„Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka (nierzadko wymuszonych orzeczeniem sądowym) czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia "wykonywanie władzy rodzicielskiej".” (wyrok NSA z dnia 27 lipca 2016 r. sygn. akt II FSK 2360/15).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu.

Wskazać jednak należy, iż w powołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zdanie drugie – ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. W sytuacji natomiast braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci. Najstarsza 8-letnia córka Wiktoria, urodzona 22 listopada 2008 r. pochodzi z małżeństwa z Kamilą K., które zawarte zostało w 2008 r. a rozwiązane w 2011 r. przez Sąd Okręgowy. Przy odliczaniu ulgi podatkowej z tytułu posiadania dzieci za rok 2015 Wnioskodawca nie może porozumieć się z byłą żoną. Kierując się interpretacją Ministra Finansów nr DD3/033/163/MD/13/RD-81510/13 z dnia 7 sierpnia 2013 r. oraz DD3/033/193/MD/13/RD-98521/13 z 25 września 2013 r. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku w wysokości połowy przysługującej ulgi, natomiast matka córki dokonała odliczenia w wysokości 11/12 części ulgi. O fakcie tym, Wnioskodawca dowiedział się dopiero w listopadzie 2016 r., kiedy to otrzymał wezwanie do Urzędu Skarbowego, w którym ze względu na adres zameldowania dokonał rozliczenia podatku dochodowego. Decyzją komisarza Urzędu Skarbowego dalsze postępowanie w sprawie podziału ulgi zostało wstrzymane do czasu wydania niniejszej interpretacji.

każda I i III sobota miesiąca w godzinach od 10.00 do godziny 19.00
każda I i III niedziela miesiąca w godzinach od 10.00 – 18.00
drugi dzień Świąt Wielkanocnych i Bożego Narodzenia w godzinach od 10.00 do 19.00.

Każde widzenie odbywa się poza miejscem zamieszkania córki. Kilkakrotnie była żona zgodziła się na nocowanie córki u Wnioskodawcy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca w stosunku do małoletniej córki Wiktorii, która zamieszkiwała z matką wykonywał władzę rodzicielską, pomimo, że z matką dziecka nie ustalił kwoty odliczeń – przy spełnieniu pozostałych przesłanek - za 2015 rok miał prawo skorzystać z ulgi prorodzinnej na podstawie art. 27f ust. 1 pkt 1 w wysokości 50% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin