Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-1.4515.12.2017.2.JKu
z 10 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U., poz. 1948, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 7 stycznia 2017 r. (data wpływu – 13 stycznia 2017 r.), uzupełnionym 14 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizn – zbiórki pieniężnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizn – zbiórki pieniężnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 31 stycznia 2017 r. znak: 2461-IBPB-2-1.4515.12.2017.1.JKu wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 14 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Na portalu zrzutka.pl została założona zbiórka pieniędzy na leczenie Wnioskodawczyni. Zbiórkę założyło grono przyjaciół Wnioskodawczyni. Jedna z tych osób figuruje jako organizator zbiórki. W wyniku tych czynności konieczne było podanie konta, na które zrzutka.pl będzie przelewała zgromadzone darowizny.

Jako konto do przekazania środków zostałoby podane konto osoby będącej organizatorem zbiórki. Dopiero ta osoba przekazywałaby zgromadzone środki na konto Wnioskodawczyni.

Przepływ środków wyglądałby następująco:

• konto zrzutka.pl,
• konto osoby organizującej,
• konto osoby obdarowanej, tj. Wnioskodawczyni.
  
  

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że środki otrzymane w czasie zbiórki będą stanowiły dla Wnioskodawczyni darowiznę w świetle przepisów Kodeksu cywilnego. Wnioskodawczyni będzie osobą obdarowaną. Środki będą przekazywane najpierw na konto założone na portalu internetowym. Następnie zostaną przekazane na konto organizatora zbiórki. Dopiero organizator zbiórki przekaże darowiznę Wnioskodawczyni, czyli osobie obdarowanej. Będzie to techniczny przepływ środków pieniężnych.

Wnioskodawczyni wskazała także, że wpłaty dokonywane na konto zrzutka.pl nie stanowią darowizny z poleceniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy to, iż między darczyńcami a obdarowanym występują dwaj pośrednicy i ich konta bankowe nie powoduje utraty do prawa zwolnienia z opodatkowania?
2. Czy kwota otrzymana od organizatora zbiórki jest nadal wolna od opodatkowania, pomimo iż łącznie przekracza 4.902 zł?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, z art. 9 pkt 1 ust. 3 (winno być: art. 9 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, iż kwoty darowizn od osób obcych poniżej kwoty 4.902 zł są wolne od podatku.

Zarówno zrzutka.pl jak i osoba organizująca są pośrednikami w zbieraniu drobnych kwot od darczyńców. Nie są bezpośrednio darczyńcami. Zatem uzbierana i przekazana na konto Wnioskodawczyni kwota jest nadal kwotą wolną od podatku. Chyba, że wystąpi sytuacja, iż jeden z darczyńców przekroczy swoimi darowiznami kwotę 4.902 zł, wówczas nadwyżka wpłat od tego darczyńcy będzie podlegała opodatkowaniu. A zatem kwota przekazana od organizatora zbiórki jest wolna od opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, o ile pojedyncze wpłaty od darczyńców nie przekroczą kwoty 4.902 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że kwota przekazana przez organizatora zbiórki jest uzbierana przez wielu obcych ludzi. Podlega ona ustawie o podatku od spadków i darowizn. Kwota wolna od podatku w granicach przewidzianych progami podatkowymi, a więc od każdej obcej osoby wynosi 4.902 zł w okresie 5 lat. Organizator jest wyłącznie osobą technicznie przekazującą uzbieraną kwotę od wielu różnych osób. Nie ma więc znaczenia dla podatku od spadków i darowizn czy kwota przekazana przez organizatora będzie większa niż kwota wolna od podatku. Osoby prowadzące zbiórkę są jednak zobligowane do posiadania dokumentów wpłat w celu udowodnienia pochodzenia darowizn od poszczególnych osób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem darowizny.

Umowa darowizny co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Ze względu na to, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń. Jeżeli nabycie następuje w częściach, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą nabycia poszczególnych części (art. 6 ust. 1a cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7.276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4.902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie.

Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe – art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 14 ust. 3 tejże ustawy do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III – innych nabywców.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanej darowizny, według tabeli określonej w tym przepisie. Dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej stawka podatku wynosi:

• 12% dla darowizn do kwoty 10.278 zł,
• 1.233 zł 40 gr i 16% od nadwyżki ponad 10.278 zł dla darowizn w przedziale od 10.278 zł do 20.556 zł,
• 2.877 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 20.556 zł dla darowizn o wartości przekraczającej 20.556 zł.
  
  

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że na portalu internetowym założona została zbiórka pieniędzy na leczenie Wnioskodawczyni. Środki otrzymane w czasie zbiórki będą stanowiły dla Wnioskodawczyni darowiznę w świetle przepisów Kodeksu cywilnego. Wnioskodawczyni będzie osobą obdarowaną. Środki będą przekazywane najpierw na konto założone na portalu internetowym. Następnie zostaną przekazane na konto organizatora zbiórki. Dopiero organizator zbiórki przekaże darowiznę Wnioskodawczyni, czyli osobie obdarowanej. Będzie to techniczny przepływ środków pieniężnych.

Jak wynika z treści wniosku, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym stosunek prawny pomiędzy Wnioskodawczynią a osobami trzecimi, które przekazują środki pieniężne za pośrednictwem portalu internetowego, jest umową darowizny. Darczyńcą w tym przypadku jest każda osoba trzecia, przekazująca jakiekolwiek środki pieniężne na rzecz Wnioskodawczyni (za pośrednictwem portalu). Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje sposób przekazania zebranych pieniędzy, jeśli to Wnioskodawczyni będzie osobą obdarowaną, a przekazanie zebranych pieniędzy stanowi wyłącznie techniczny przepływ środków.

Jeżeli kwoty darowizn od poszczególnych darczyńców nie przekroczą tzw. kwot wolnych określonych dla poszczególnych grup podatkowych w art. 9 ust. 1 (przy uwzględnieniu zasady kumulacji określonej w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn), to darowizny te nie będą podlegały opodatkowaniem podatkiem od spadków i darowizn.

Jeżeli kwota darowizn od jednego darczyńcy przekroczy kwotę wolną, która przykładowo dla III grupy podatkowej wynosi 4.902 zł, to Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do składania zeznania podatkowego z tytułu otrzymanej darowizny, w terminie miesiąca od dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, czyli od dnia otrzymania darowizny. Zeznanie podatkowe należy zatem składać w każdej sytuacji, w której kwota otrzymana od jednej osoby przekroczy kwotę wolną jednorazowo, lub też sumarycznie w ciągu 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Zgłoszenia dokonuje się na druku zeznania podatkowego SD-3, stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 2068). W celu udowodnienia kwot otrzymanych darowizn Wnioskodawczyni, jako obdarowana, powinna posiadać imienną listę darczyńców i wpłaconych przez nich kwot darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.