2017.04.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP3.4512.136.2017.1.IG
z 13 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2017 r. (data wpływu 23 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania oraz dokumentowania wykonanych usług wsparcia sprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług sposobu opodatkowania oraz dokumentowania wykonanych usług wsparcia sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka X Sp. z o. o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), jest czynnym podatnikiem VAT w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą na terytorium kraju. Spółka specjalizuje się w usługach finansowych dla przedsiębiorców i w ramach prowadzonej działalności udziela finansowania na nabycie środków trwałych (np. sprzęt budowlany, sprzęt rolniczy, pojazdy - dalej zwane łącznie „Sprzętem”) i wartości niematerialnych i prawnych lub prawa do korzystania z nich, a także budowli i nieruchomości. Finansowanie udzielane jest użytkownikom końcowym Sprzętu (dalej „Klient” lub „Klient docelowy”) na jego nabycie lub uzyskanie prawa do używania lub używania i pobierania pożytków (dalej łącznie jako „finansowanie Sprzętu”). Finansowanie udzielane jest na podstawie różnych produktów finansowych, w szczególności umów leasingu finansowego i operacyjnego oraz umów pożyczki. W przypadku leasingu, celem oddania sprzętu do używania lub używania i pobierania pożytków przez Klientów, Spółka nabywa Sprzęt na własność.

W ramach swojej działalności Spółka współpracuje z producentami oraz importerami Sprzętu określonych marek, a także z autoryzowanymi dystrybutorami tego Sprzętu na terenie kraju (producent, importer i dystrybutorzy; dalej „Dostawca”/„Dostawcy”). Warunki współpracy, w tym warunki finansowe danej kampanii marketingowo - sprzedażowej, strony regulują w porozumieniu (dalej: „Porozumienie”). W ramach współpracy Spółka świadczy na rzecz Dostawców usługi nakierowane na zwiększenie poziomu sprzedaży Sprzętu przez Dostawców oraz pozyskiwanie przez nich nowych klientów. Usługi wsparcia sprzedaży produktów Dostawców polegają na promocji i reklamie finansowanego Sprzętu w szczególności poprzez uczestnictwo lub organizowanie kampanii marketingowych związanych z promocją finansowanego Sprzętu, jak też samych usług finansowania (dalej łącznie zwane „Usługą”). Usługa polegająca na wsparciu sprzedaży Sprzętu jest niezależna od formy finansowania udzielanego Klientowi docelowemu.

Wsparcie sprzedaży Sprzętu następuje przez udzielenie finansowania na warunkach finansowych preferencyjnych dla klienta, uzgodnionych wspólnie między Spółką a Dostawcą. Wynagrodzenie należne Spółce od Dostawcy z tytułu świadczenia usług ma charakter ryczałtowy i na wzajemne rozliczenia między Spółką a Dostawcą nie mają wpływu dalsze zdarzenia związane z umową o finansowanie. Wynagrodzenie nie ulega żadnej redukcji w przypadku przedterminowego zakończenia umowy o finansowanie. Ryzyko spłaty udzielonego finansowania jest więc w całości ponoszone przez Spółkę.

Warunki, a w szczególności koszt finansowania Sprzętu jest jednym z ważniejszych elementów uwzględnianych przez Klienta docelowego przy jego wyborze. Dzięki współpracy z Dostawcami Spółka może oferować klientom docelowym obniżone koszty finansowania, do poniesienia których klient jest zobowiązany na podstawie umowy o finansowanie. Atrakcyjne preferencyjne finansowanie ma bezpośredni wpływ na sposób postrzegania Sprzętu przez Klientów. Spółka informując o swoich produktach reklamuje jednocześnie Dostawcę i Sprzęt oferowany przez Dostawcę (ulotki, ogłoszenia, informacje udzielane przez pracowników etc).

Spółka zapewnia Dostawcom możliwość proponowania potencjalnym Klientom różnych metod finansowania Sprzętu, które może zostać udzielone przez Spółkę. Jak wskazano powyżej, Spółka oferuje bowiem różne produkty finansowe dla Klientów docelowych, które mogą być alternatywą dla Klientów nieposiadających wystarczających wolnych środków finansowych, bądź też takich, którzy nie są zainteresowani nabyciem Sprzętu za gotówkę.

Jednym z głównych filarów współpracy między Spółką a Dostawcą jest wspólne ustalanie warunków finansowych jakie zastosowane zostaną w produktach finansowych oferowanych przez Spółkę. Spółka posiada pełną swobodę ustalania warunków swoich usług, w tym warunków finansowych. Jednak w ramach współpracy z Dostawcami Spółka uzgadnia z nimi warunki finansowe danej kampanii marketingowo - sprzedażowej celem przygotowania oferty atrakcyjnej dla Klienta docelowego.

Pełnomocnikiem Spółki przy ustalaniu warunków preferencyjnych finansowania jest bank (dalej „Bank”), posiadający 100% udziałów w Spółce, który pozostaje w bezpośrednich relacjach umownych z Dostawcą. Porozumienie zawierane przez Wnioskodawcę z Dostawcą uwzględnia fakt współpracy Dostawcy z Bankiem, zobowiązania wynikające z Porozumienia realizowane są z zachowaniem postanowień umowy Bank - Dostawca, z zastrzeżeniem, że w razie rozbieżności decydujące znaczenie mają postanowienia Porozumienia. W związku z uzgodnieniami w zakresie wsparcia sprzedaży Sprzętu przez Dostawcę w ramach poszczególnych kampanii Spółka zawiera osobne Porozumienia z Dostawcą. W wyniku tych uzgodnień Spółka informuje potencjalnych Klientów o Sprzęcie Dostawców i oferuje Klientom zainteresowanym nabyciem lub używaniem Sprzętu swoje produkty finansowe na warunkach finansowych uzgodnionych z Dostawcą, tj. korzystniejszych niż gdyby produkty te oferowane były przez Spółkę bez współpracy z Dostawcą. Ekonomiczny koszt uatrakcyjnienia oferty Spółki ponoszony jest przez Dostawcę. Wszelkie uzgodnienia dotyczące kampanii sprzedażowych pozostają nieznane dla Klienta docelowego. Dzięki atrakcyjnej ofercie na finansowanie Dostawca, z którym Spółka uzgodniła warunki finansowe swoich produktów pozyskuje usługę, która umożliwia wzrost poziomu sprzedaży Sprzętu.

Opisane powyżej uzgodnienia Spółki z Dostawcami odnośnie warunków finansowych dotyczą różnych produktów finansowych oferowanych przez Spółkę (np. leasing finansowy, leasing operacyjny, pożyczka). Na moment dokonywania tych uzgodnień nie jest możliwe ustalenie jaki produkt finansowy zostanie zastosowany do sfinansowania nabycia lub prawa używania danego Sprzętu przez Klienta docelowego. Strony uzgodnień przyjmują jednak, że niezależnie od tego z jakiego produktu finansowego skorzysta Klient docelowy, atrakcyjna oferta na finansowanie, obok pozostałych elementów składających się na Usługę, stanowi wsparcie sprzedaży Sprzętu udzielone Dostawcom przez Wnioskodawcę. Takie preferencyjne produkty finansowe są oferowane okresowo, w ramach kampanii marketingowo-sprzedażowych, które generalnie są skonkretyzowane dla określonego Sprzętu.

Z tytułu świadczenia przez Spółkę opisanych powyżej Usług Dostawca będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Spółki uzgodnionego wynagrodzenia (dalej „Opłata za kampanię”). Opłata za kampanię będzie należna w przypadku, gdy Spółka będzie mieć wkład w działania wspierające sprzedaż produktów Dostawcy, za co uznaje się udzielenie przez Spółkę finansowania na rzecz Klientów docelowych na warunkach finansowania określonych w Porozumieniu.

W związku ze świadczonymi przez Wnioskodawcę na rzecz Dostawcy usługami i związanym z tym otrzymywanym od Dostawcy wynagrodzeniem, Spółka wystawia na rzecz danego Dostawcy faktury. Niezależnie od tego czy finansowanie udzielane przez Spółkę Klientowi docelowemu ma miejsce na mocy umowy leasingu czy umowy pożyczki, Spółka wystawi na rzecz danego Dostawcy faktury za usługi stosując podstawową stawkę podatku VAT.

Opłata za kampanię będzie rozliczana w uzgodnionych okresach rozliczeniowych, nie rzadziej niż raz w roku. Dla przykładu, w przypadku miesięcznych okresów rozliczeniowych faktury wystawiane są przez Spółkę po zakończeniu każdego miesiąca trwania uzgodnionej kampanii sprzedażowej i uwzględniają wszystkie umowy o finansowanie Sprzętu aktywowane przez Spółkę, tj. na podstawie których zostało wypłacone finansowaniem w trakcie poprzedniego miesiąca.

Jak wskazano powyżej, Opłata za kampanię w żaden sposób nie jest powiązana z obsługą przez Klienta docelowego umowy o finansowanie, gdzie wynagrodzenie Wnioskodawcy za udzielone finansowanie uiszczane jest w trakcie trwania całej umowy. Późniejsze zdarzenia związane z udzielonym przez Spółkę finansowaniem (np. niewypłacalność Klienta docelowego, wypowiedzenie umowy o finansowanie, naruszenie przez Klienta postanowień umowy o finansowanie) nie mają wpływu na rozliczenia między Spółką a Dostawcą. W szczególności zapłacone wynagrodzenie nie podlega zwrotowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy usługi opisane w stanie faktycznym podlegają opodatkowaniu wg stawki podstawowej, a w konsekwencji czy Spółka postępuje prawidłowo wystawiając Dostawcy zarejestrowanemu jako podatnik VAT czynny w Polsce fakturę tytułem opłaty za kampanię z zastosowaniem stawki 23%?
Czy w przypadku jeśli Dostawca jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym na terenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej innym niż terytorium kraju, Spółka powinna wystawić fakturę z adnotacją „podatek należny rozlicza nabywca” (tzw. „reverse charge”), i nie naliczać podatku VAT na fakturze z uwagi na to że w takim przypadku zgodnie z treścią art. 28b ust. l ustawy o podatku od towarów i usług, usługa jest opodatkowana w kraju jej nabywcy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Usługi marketingowe wsparcia sprzedaży podlegają opodatkowaniu wg stawki podstawowej i Spółka powinna wystawiać na rzecz Dostawcy faktury za opłatę za kampanię stosując 23% stawkę podatku VAT. Według Spółki zastosowanie stawki podstawowej jest niezależne od tego czy otrzymane przez nią od Dostawcy wynagrodzenie jest pochodną udzielenia przez Spółkę finansowania na preferencyjnych warunkach w formie leasingu (który jest opodatkowany podstawową stawką podatku VAT), czy też w formie pożyczki (która jest z podatku VAT zwolniona). Spółka świadczy na rzecz Dostawcy odrębną usługę polegającą na wsparciu sprzedaży Sprzętu, a forma finansowania udzielanego Klientowi docelowemu nie ma żadnego znaczenia. Wsparcie sprzedaży Sprzętu przez Dostawcę realizowane jest zatem przede wszystkim przez fakt udzielenia finansowania Klientowi docelowemu i dokonuje się z chwilą udzielenia tego finansowania. Zryczałtowana opłata otrzymywana przez Spółkę od Dostawcy stanowi wynagrodzenie za szeroko rozumiane usługi wsparcia sprzedaży świadczone przez Spółkę na rzecz Dostawcy polegające na promocji oferty handlowej Dostawcy. Usługi te przyczyniają się do zwiększenia poziomu sprzedaży Sprzętu oraz stworzenia możliwości pozyskiwania nowej klienteli. Charakter usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Dostawców, a przede wszystkim na rzecz importera Sprzętu, jest zbliżony do usług jakie świadczy wydawca kart kredytowych na rzecz sprzedawcy towarów. W tym kontekście warto wskazać na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 21 listopada 2013 r. C-494/12, w którym Trybunał wyraźnie wskazał na tego typu usługi. Wnioskodawca odsyła w tym zakresie do pkt 34 tego wyroku wskazując przy tym na różnice w tłumaczeniu między polską a angielską wersją językową. W polskiej wersji językowej czytamy:

Jeżeli nabywca płaci cenę towaru za pomocą karty kredytowej, mamy do czynienia z dwoma transakcjami, to znaczy po pierwsze, ze sprzedażą tego towaru przez dostawcę, który wlicza do łącznej wymaganej ceny również podatek VAT, który zostanie zapłacony przez owego nabywcę jako końcowego konsumenta i pobrany przez owego dostawcę na rachunek fiskusa, i po drugie, ze świadczeniem usług na rzecz rzeczonego dostawcy przez wystawcę karty. Ostatnie świadczenie ma na celu zagwarantowanie zapłaty za towary, których zakup został dokonany za pomocą tejże karty, promocję interesów usługodawcy poprzez możliwość nabycia nowej klienteli, ewentualną reklamę na rzecz usługodawcy lub inny dowolny cel (zob. wyrok z dnia 25 maja 1993 r. w sprawie C-18/92 Bally, Rec. s. I 2871, pkt 9).

Podczas gdy zgodnie z angielską wersją językową:

When a purchaser pays the price of goods by means of a credit card, one is directly faced with two transactions, namely, on the one hand, the sale of the goods by a supplier, who calculates in the total price demanded the VAT which will be paid by the purchaser as the finał consumer and which is charged by the supplier on behalf of the revenue authorities, and, on the other hand, the provision of services to the supplier by the card issuer. The services provided are those of guaranteeing payment for the goods purchased by means of the card, promotion of the supplier’s business by enabling him to acauire new customers, possible publicity on his behalf or some other services (see Case C-18/92 Bally [1993] ECR I 2871, paragraph 9).

W angielskiej wersji językowej mowa o usługach promocji świadczonych przez wystawcę karty kredytowej na rzecz dostawcy towarów, co w kontekście sprawy rozpoznawanej przez Trybunał nie powinno budzić wątpliwości.

Należy nadmienić, że świadczone przez Wnioskodawcę Usługi są dokonywane odpłatnie, a zatem podlegać powinny opodatkowaniu. Wskazać należy, że jeżeli pomiędzy świadczącym usługi a ich odbiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, a świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie usługi świadczonej usługobiorcy, powinno ono podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż istnieje bezpośredni związek pomiędzy wykonaną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem, a usługa ta nie jest objęta żadnym zwolnieniem z VAT.

Podobne rozwiązanie przedstawione przez Wnioskodawcę zostało uznane za prawidłowe przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji wydanej w dniu 16 lutego 2016, sygn. IPPP3/4512-976/15-2/ISZ.

Ad. 2

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu mającego siedzibę poza terytorium kraju są analogiczne jak na rzecz podmiotu krajowego i związane są ze wsparciem sprzedaży. Zdaniem Spółki ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników VAT miejscem świadczenia usługi jest miejsce, w którym siedzibę ma usługobiorca, podejście Wnioskodawcy odnośnie zastosowania klauzuli „reverse charge” na fakturze wystawianej na rzecz Dostawcy, który posiada siedzibę na terenie któregoś z państw członkowskich Unii Europejskiej, ale poza terytorium kraju, jest prawidłowe. Przedsiębiorca świadczący usługi na rzecz nabywców z UE powinien udokumentować ten fakt fakturą wystawioną zgodnie z polskimi przepisami, a te wskazują mu takie podejście jako prawidłowe.

Jest to bowiem zgodne z zasadą, że miejscem opodatkowania świadczenia usług jest „miejsce rzeczywistej konsumpcji". W rezultacie podmiot polski powinien wystawić fakturę bez wykazywania na niej podatku VAT, za to z adnotacją: „podatek należny rozlicza nabywca" (reverse charge), a z kolei podmiot zarejestrowany w kraju UE, który na fakturze wskazał tzw. „NIP europejski” tj. numer VAT-UE poprzedzony właściwym kodem kraju, naliczy odpowiednio podatek VAT od tej usługi w kraju siedziby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Co do zasady, stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Stosownie do art. 106a ustawy, przepisy Rozdziału 1 Faktury Działu XI Dokumentacja stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy które powinna zawierać faktura VAT określone zostały w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 4 i pkt 5 oraz pkt 10-15 tego przepisu, faktura powinna zawierać: - numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a (pkt 4);

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b (pkt 5);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto (pkt 10);
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto) (pkt 11);
stawkę podatku (pkt 12);
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13);
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14);
kwotę należności ogółem (pkt 15).

Ad. 1.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą na terytorium kraju i świadczy na rzecz klienta docelowego usługę finansowania. Finansowanie na rzecz klientów docelowych udzielane jest na podstawie różnych produktów finansowych, a w szczególności umów leasingu finansowego i operacyjnego oraz umów pożyczki.

W ramach swojej działalności Spółka współpracuje z producentami oraz importerami sprzętu określonych marek, a także z autoryzowanymi dystrybutorami tego sprzętu na terenie kraju - Dostawcami. W ramach tej współpracy Spółka świadczy na rzecz Dostawców usługi nakierowane na zwiększenie poziomu sprzedaży sprzętu przez Dostawców oraz pozyskiwanie przez nich nowych klientów. Usługi wsparcia sprzedaży produktów Dostawców polegają na promocji i reklamie finansowanego Sprzętu w szczególności poprzez uczestnictwo lub organizowanie kampanii marketingowych związanych z promocją finansowanego Sprzętu, jak też samych usług finansowania. Usługa polegająca na wsparciu sprzedaży Sprzętu jest niezależna od formy finansowania udzielanego Klientowi docelowemu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy usługi opisane w stanie faktycznym podlegają opodatkowaniu wg stawki podstawowej, a w konsekwencji czy Spółka postępuje prawidłowo wystawiając Dostawcy zarejestrowanemu jako podatnik VAT czynny w Polsce fakturę tytułem opłaty za kampanię z zastosowaniem stawki 23%.

W przedstawionej sprawie, Wnioskodawca, w ramach zawartej umowy zobowiązaniowej wykonuje na rzecz Dostawcy świadczenie, za które otrzymuje wynagrodzenie. Jednak, usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Dostawców, nie są usługami stricte finansowymi. Spółka świadczy na rzecz Dostawcy usługę polegającą na wsparciu sprzedaży sprzętu.

Wnioskodawca w opisie sprawy wyraźnie wskazał, że w ramach współpracy z Dostawcami Spółka uzgadnia z nimi warunki finansowe danej kampanii marketingowo-sprzedażowej celem przygotowania oferty atrakcyjnej dla klienta docelowego. W wyniku tych uzgodnień Spółka oferuje klientom zainteresowanym nabyciem lub używaniem sprzętu swoje produkty finansowe na warunkach finansowych bardziej dla nich korzystnych niż gdyby produkty te oferowane były przez Spółkę bez współpracy z Dostawcami. Ekonomiczny koszt uatrakcyjnienia oferty Spółki ponoszony jest przez Dostawcę, z którym Spółka dokonuje uzgodnień w zakresie warunków finansowych swojej oferty. Dostawca w ten sposób pozyskuje usługę, która umożliwia wzrost poziomu sprzedaży sprzętu. Przy tym, niezależnie od tego czy finansowanie udzielane przez Spółkę ma miejsce na mocy umowy leasingu czy umowy pożyczki, to otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie wynika z usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Dostawcy sprzętu, których celem jest zwiększenie poziomu sprzedaży sprzętu. Wnioskodawca podkreślił, że wynagrodzenie uiszczane jest w zryczałtowanej wysokości odnośnie danej umowy o finansowanie i w żaden sposób nie jest powiązane z obsługą przez klienta docelowego umowy o finansowanie. Wynagrodzenie Spółki za finansowanie udzielone na rzecz klienta uiszczane jest w trakcie trwania całej umowy. Natomiast późniejsze zdarzenia związane z udzielonym przez Spółkę finansowaniem nie mają wpływu na rozliczenia między Spółką a Dostawcą.

Wnioskodawca we wniosku wyraźnie wskazał, że Spółka świadczy na rzecz Dostawcy odrębną usługę polegającą na wsparciu sprzedaży sprzętu, a forma finansowania udzielanego klientowi docelowemu nie ma żadnego znaczenia. Jednocześnie z opisu sprawy wynika, że wsparcie sprzedaży sprzętu następuje przez udzielenie finansowania na warunkach finansowych preferencyjnych dla klienta, uzgodnionych wspólnie między Spółką a Dostawcą. Na moment dokonywania tych uzgodnień nie jest możliwe ustalenie jaki produkt finansowy (np. leasing finansowy, leasing operacyjny, pożyczka) zostanie zastosowany do sfinansowania nabycia lub prawa użytkowania danego sprzętu przez klienta docelowego.

Pełnomocnikiem Spółki przy ustalaniu warunków preferencyjnych finansowania jest bank, posiadający 100% udziałów w Spółce, który pozostaje w bezpośrednich relacjach umownych z Dostawcą. Porozumienie zawierane przez Wnioskodawcę z Dostawcą uwzględnia fakt współpracy Dostawcy z Bankiem, zobowiązania wynikające z Porozumienia realizowane są z zachowaniem postanowień umowy Bank - Dostawca, z zastrzeżeniem, że w razie rozbieżności decydujące znaczenie mają postanowienia Porozumienia. W związku z uzgodnieniami w zakresie wsparcia sprzedaży Sprzętu przez Dostawcę w ramach poszczególnych kampanii Spółka zawiera osobne Porozumienia z Dostawcą. W wyniku tych uzgodnień Spółka informuje potencjalnych Klientów o Sprzęcie Dostawców i oferuje Klientom zainteresowanym nabyciem lub używaniem Sprzętu swoje produkty finansowe na warunkach finansowych uzgodnionych z Dostawcą, tj. korzystniejszych niż gdyby produkty te oferowane były przez Spółkę bez współpracy z Dostawcą. Ekonomiczny koszt uatrakcyjnienia oferty Spółki ponoszony jest przez Dostawcę. Wszelkie uzgodnienia dotyczące kampanii sprzedażowych pozostają nieznane dla Klienta docelowego. Dzięki atrakcyjnej ofercie na finansowanie Dostawca, z którym Spółka uzgodniła warunki finansowe swoich produktów pozyskuje usługę, która umożliwia wzrost poziomu sprzedaży Sprzętu.

Strony uzgodnień przyjmują, że niezależnie od tego z jakiego produktu finansowego skorzysta Klient docelowy, atrakcyjna oferta na finansowanie, obok pozostałych elementów składających się na Usługę, stanowi wsparcie sprzedaży Sprzętu udzielone Dostawcom przez Wnioskodawcę. Takie preferencyjne produkty finansowe są oferowane okresowo, w ramach kampanii marketingowo-sprzedażowych, które generalnie są skonkretyzowane dla określonego Sprzętu.

Z tytułu świadczenia przez Spółkę opisanych powyżej Usług Dostawca będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Spółki uzgodnionego wynagrodzenia („Opłata za kampanię”). Opłata za kampanię będzie należna w przypadku, gdy Spółka będzie mieć wkład w działania wspierające sprzedaż produktów Dostawcy, za co uznaje się udzielenie przez Spółkę finansowania na rzecz Klientów docelowych na warunkach finansowania określonych w Porozumieniu.

Wobec tego, z opisu zaistniałego zdarzenia wynika, że Wnioskodawca na rzecz Dostawcy nie świadczy usługi leasingu finansowego, leasingu operacyjnego, czy też usługi pożyczki. Spółka na rzecz Dostawcy świadczy usługę marketingową polegającą na wsparciu sprzedaży sprzętu poprzez udzielenie finansowania klientowi docelowemu, na warunkach uzgodnionych z Dostawcą. Przy tym za tą usługę Spółka otrzymuje od Dostawcy wynagrodzenie.

Co do zasady, stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Jednakże, usługi polegające na wsparciu sprzedaży sprzętu nie zostały wymienione jako te które korzystają z tych preferencji podatkowych.

Wobec tego, właściwą stawką podatku VAT dla usług polegających na wsparciu sprzedaży sprzętu, jest stawka podstawowa podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Z przepisu z art. 106b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT wynika, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku. Jednocześnie, stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 12 ustawy, faktura powinna zawierać stawkę podatku.

Zatem, w przedstawionej sytuacji, Spółka postępuje prawidłowo wystawiając na Dostawcę, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny w Polsce, fakturę naliczając podstawową stawkę podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że w ramach swojej działalności współpracuje z producentami oraz importerami sprzętu określonych marek, a także z autoryzowanymi dystrybutorami tego sprzętu (Dostawcami). Spółka świadczy na rzecz Dostawców usługi polegające na wsparciu sprzedaży sprzętu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy w przypadku jeśli Dostawca jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym na terenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej innym niż terytorium kraju, Spółka powinna wystawić fakturę z adnotacją „podatek należny rozlicza nabywca” (tzw. „reverse charge”), i nie naliczać podatku VAT na fakturze z uwagi na to że w takim przypadku zgodnie z treścią art. 28b ust. l ustawy o podatku od towarów i usług, usługa jest opodatkowana w kraju jej nabywcy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, że na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, tj. podmiotu działającego w takim charakterze, jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

W przedmiotowej sprawie Dostawcę, będącego: producentem, importerem sprzętu określonych marek, autoryzowanym dystrybutorem tego sprzętu na terenie kraju, należy uznać za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Ponadto wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania.

Wobec tego, względem świadczonych przez Wnioskodawcę usług wsparcia sprzedaży sprzętu na rzecz Dostawcy, zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1 ustawy. Zatem, zgodnie z art. 28b ustawy, miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Dostawcy, znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej siedziby Dostawcy.

W odniesieniu do prawidłowości wystawiania faktury z tytułu świadczonych usług, wskazać należy, że zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 4 i pkt 5 ustawy, faktura powinna zawierać numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a oraz numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b.

Przy tym, stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Jednocześnie, na podstawie art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14, tj. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto, stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

W rezultacie, w opisanym we wniosku zdarzeniu, podmiot polski (Wnioskodawca) zobowiązany jest wystawić fakturę bez naliczania na niej VAT, za to z adnotacją: „odwrotne obciążenie”, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 w powiązaniu z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec tego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2, należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin