Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB1.4511.96.2017.2.KS1
z 19 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia z dnia 7 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2017 r. (data wpływu 10 kwietnia 2017 r.) na wezwanie nr 1462-IPPB1.4511.96.2017.1.KS1 z dnia 5 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w ramach majątku osobistego wybudował budynek mieszkalny jednorodzinny składający się z dwóch lokali: mieszkalnego i użytkowego. Wnioskodawca nie był również czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. Po zakończeniu budowy lokale te, od samego początku byty wynajmowane przez Wnioskodawcę w ramach najmu prywatnego opodatkowanego podatkiem ryczałtowym w wysokości 8,5%. Wnioskodawca planuje sprzedać siostrze drugi z tych lokali - lokal użytkowy. W związku z powyższym chciałby rozwiać wątpliwości co do opodatkowania tej transakcji.

Pismem z dnia 7 kwietnia 2017 r. (data wpływu 10 kwietnia 2017 r. ) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 5 kwietnia 2017 r. Nr 1462-IPPB1.4511.96.2017.1.KS1 Wnioskodawca wskazał, że Nieruchomość gruntowa, na której Wnioskodawca wybudował budynek jednorodzinny, składający się m. in. z lokalu użytkowego przeznaczonego do sprzedaży została nabyta przez Wnioskodawcę 1 października 2009 roku w drodze darowizny. Tytułem prawnym do w/w nieruchomości gruntowej jest prawo własności. Lokal użytkowy został wyodrębniony z budynku mieszkalnego jednorodzinnego we wrześniu 2016 roku i stanowi pod względem prawnym odrębną nieruchomość. Wnioskodawca od 1 stycznia 2017 roku prowadzi działalność gospodarczą w zakresie najmu. Wcześniej najem nieruchomości posiadanych przez Wnioskodawcę dokonywany był wyłącznie w ramach tak zwanego najmu prywatnego. Przedmiotowy lokal użytkowy nie był nigdy wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Lokal ten jest wynajmowany przez Wnioskodawcę w ramach tzw. najmu prywatnego. Przedmiotowy lokal użytkowy nigdy nie był ujęty jako środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Przedmiotem sprzedaży będzie wyodrębniony lokal użytkowy wraz z udziałem w części gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną sprzedażą z majątku osobistego lokalu użytkowego w wybudowanym przez Wnioskodawcę budynku jednorodzinnym transakcja ta będzie opodatkowana podatkiem dochodowym osób fizycznych, czy też Wnioskodawca będzie zwolniony z zapłaty tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowego lokalu użytkowego będzie zwolniona z podatku dochodowego od dochodów osobistych ponieważ upłynęło pełne pięć lat kalendarzowych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, na której później został wybudowany ten lokal.

Pierwszego października 2009 roku Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie działkę budowlaną w A. W sierpniu 2014 roku Wnioskodawca zakończył na niej budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej z częścią usługową do 30% powierzchni. Na parterze został wydzielony lokal użytkowy, na pozostałych kondygnacjach lokal mieszkalny. W tamtym okresie (ani nigdy wcześniej) Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej i powyższa budowa miała na celu realizowanie własnych potrzeb. Po jej ukończeniu, w sierpniu 2014 roku oba lokale zostały przez Wnioskodawcę wynajęte. Wynajem ten był tak zwanym najmem prywatnym rozliczanym podatkiem ryczałtowym w wysokości 8,5%. Do przychodów z w/w tytułu Wnioskodawca nie doliczał podatku VAT z uwagi na zwolnienie podmiotowe dla rocznych przychodów poniżej 150 000 złotych.

W wyniku zmiany planów życiowych Wnioskodawca postanowił sprzedać siostrze wybudowany przez siebie dwulokalowy budynek jednorodzinny. Z uwagi na to, że siostra Wnioskodawcy nie była początkowo w stanie nabyć go od Wnioskodawcy w całości, we wrześniu 2016 roku Wnioskodawca sprzedał jej sam lokal mieszkalny znajdujący się na górnych kondygnacjach w tym budynku. We wrześniu następnego roku (2017) Wnioskodawca planuję sprzedaż jej drugiego lokalu - lokalu użytkowego na parterze.

Jednocześnie, w lutym 2015 roku Wnioskodawca wspólnie z żoną, która podobnie jak Wnioskodawca nie prowadziła działalności gospodarczej postanowili, kupić na rynku pierwotnym od dewelopera dwa lokale użytkowe na wynajem. Zakup ten był dokonany do majątku osobistego Wnioskodawcy i jego żony. Od początku marca 2015 roku Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, rejestrując się jako czynny płatnik podatku VAT. Po wybudowaniu tych dwóch lokali przez dewelopera, zostały one Wnioskodawcy i jego żonie przekazane i następnie na początku 2016 roku przez Wnioskodawcę wynajęte. Jeżeli chodzi o podatek dochodowy, najem ten był podobnie jak w przypadku dwóch pierwszych lokali w A, rozliczany ryczałtem w wysokości 8,5%. Podatek VAT został odliczony od ceny zakupu.

Następnie, w drugim i trzecim kwartale 2016 roku Wnioskodawca wraz żoną podpisali z deweloperem przedwstępną umowę kupna-sprzedaży kolejnych dwóch lokali użytkowych z terminem realizacji w listopadzie 2017 roku. Inwestycja ta jest w trakcie realizacji. Lokale te, również mają być przeznaczone na wynajem.

Z uwagi na planowane zwiększenie rozmiarów działalności polegającej na wynajmie nieruchomości, w dniu 1 stycznia 2017 roku Wnioskodawca otworzył działalność gospodarczą w zakresie zarządzania i wynajmu nieruchomości (PKD 68.20.Z). W działalności tej wykorzystywane są jako środki trwałe dwa lokale użytkowe nabyte od dewelopera w 2015 roku a następnie będą przekazane kolejne dwa po zakończeniu ich budowy pod koniec 2017 roku. Dochody z tej działalności są opodatkowane podatkiem liniowym w wysokości 19%.

Natomiast lokal użytkowy planowany do sprzedaży siostrze nie został włączony do działalności gospodarczej, stanowi on dalej majątek osobisty oraz jest nadal wynajmowany w ramach najmu prywatnego.

Biorąc pod uwagę powyższą sytuację, według Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowego lokalu użytkowego powinna być zwolniona z podatku dochodowego od dochodów osobistych ponieważ upłynęło pełne pięć lat kalendarzowych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, na której później został wybudowany ten lokal.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, m.in.:
  

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (pkt. 8).

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment i sposób jej nabycia.

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Jednakże brak dochodu z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji czy też nie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3 nawet, jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosowanie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej m.in. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

W celu zakwalifikowania planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży lokalu użytkowego do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia, czy sprzedaż będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.

Z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika m. in., że Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalny jednorodzinny składający się z dwóch lokali: mieszkalnego i użytkowego. Lokale te były wynajmowane (najem prywatny). Nieruchomość gruntowa, na której Wnioskodawca wybudował budynek, składający się m. in. z lokalu użytkowego została nabyta przez Wnioskodawcę 1 października 2009 roku w drodze darowizny. Lokal użytkowy został wyodrębniony z budynku mieszkalnego jednorodzinnego we wrześniu 2016 roku i stanowi pod względem prawnym odrębną nieruchomość. Wnioskodawca od 1 stycznia 2017 roku prowadzi działalność gospodarczą w zakresie najmu. Przedmiotowy lokal użytkowy nie był nigdy wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie był też ujęty jako środek trwały w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Przedmiotem sprzedaży będzie wyodrębniony lokal użytkowy wraz z udziałem w części gruntu.

Należy wskazać, że prawo podatkowe, w szczególności ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera definicji nieruchomości. Wobec tego uzasadnionym jest posiłkowanie się definicją nieruchomości zawartej w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459) – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości. Zgodnie z normą zawartą w art. 191 K.c. własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako jego część składowa, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Wyjaśnić zatem należy, że nieistotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży wyodrębnionego lokalu użytkowego jest fakt wyodrębnienia lokalu użytkowego z budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w wyniku którego powstały dwa odrębne lokale mieszkalny i użytkowy. Poprzez podział jednego budynku mieszkalnego jednorodzinnego wyodrębnione zostały jedynie poszczególne przedmioty własności – 2 mniejsze lokale. Jednak w wyniku tego podziału Wnioskodawca nie nabył żadnych nowych lokali ponad ten, którego był już właścicielem. Tak więc w wyniku podziału przysługujące Wnioskodawcy od 2009 r. prawa własności nieruchomości gruntowej z wybudowanym później budynkiem, uległo swoistemu przekształceniu w przysługujące mu prawa własności dwóch lokali (mieszkalnego i użytkowego) wraz z udziałami w gruncie. W wyniku dokonania ww. czynności nie mamy jednak do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość (nieruchomość gruntową wraz z budynkiem), której Wnioskodawca był już właścicielem. Dlatego też wyodrębnienie dwóch lokali z dotychczas posiadanego budynku nie stanowi ich nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd czynność ta nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie. Fakt podziału budynku mieszkalnego jednorodzinnego pozostaje bez znaczenia, gdyż jak zostało już wskazane na wstępie, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe sprzedaży lokalu użytkowego od daty jego nabycia (w tym przypadku nabycia nieruchomości gruntowej), a nie od daty podziału.

Zatem w niniejszej sprawie dniem nabycia nieruchomości gruntowej na której został później wybudowany budynek mieszkalny jednorodzinny, który we wrześniu 2016 r. podzielony został na lokal mieszkalny i lokal użytkowy wraz z gruntem), jest data otrzymania nieruchomości gruntowej w drodze darowizny tj. 1 października 2009 r.

Mając na względzie powołane przepisy prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że skoro planowana sprzedaż lokalu użytkowego nie ma związku z działalnością gospodarczą (nieruchomość gruntowa nabyta została w drodze darowizny, a lokal użytkowy nie był nigdy wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie był też ujęty jako środek trwały w działalności gospodarczej Wnioskodawcy), to przychód ze sprzedaży tego lokalu użytkowego stanowić powinien dla Wnioskodawcy przychód ze źródła jakim jest odpłatne zbycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, że względu na upływ 5 lat (w dniu 31 grudnia 2014 r.), licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (1 października 2009 r.) sprzedaż przedmiotowego lokalu użytkowego nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowy, a tym samym nie będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży tego lokalu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.