Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB1.4511.40.2017.2.KS1
z 20 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 17 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.) na wezwanie nr 1462-IPPB1.4511.40.2017.1.KS1 z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data nadania 7 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowych (działek Nr 1a, 1b, 1c, 1d, 2a, 2b, 3 i 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowych (działek Nr 1a, 1b, 1c, 1d, 2a, 2b, 3 i 4).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2006 roku pan Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca) zakupił z majątku prywatnego nieruchomość gruntową o nr 1012/105 (dalej: działka Nr 1). W 2007 roku dokupił sąsiednią działkę nr 1010/105 (dalej: działka Nr 2). Obie działki znajdowały się w strefie budownictwa usługowo-mieszkalnego, a powierzchnia każdej z nich to około 3 300 m². W 2011 roku Wnioskodawca dokonał podziału tych działek i powstało 6 odrębnych działek: działka 1381/105 (dalej: działka Nr 1a), działka 1380/105 (dalej: działka Nr 1b), działka 1368/105 (dalej działka Nr 1c) i działka 1369/105 (dalej: działka Nr 1d) oraz działka 1367/105 (dalej; działka Nr 2a) i działka nr 1366/105 (dalej: działka Nr 2b).

Pierwotnie zakup działki Nr 2 był dokonany w celach prowadzenia tam działalności gospodarczej. W związku z tym był wykonany raport środowiskowy pod budowę warsztatu samochodowego, jednak negatywna decyzja urzędowa spowodowała zmianę planów.

To spowodowało, że Wnioskodawca złożył wniosek do rady miasta Radzionków o zmianę przeznaczenia tego terenu i obecnie w/w grunty znajdują się w strefie budownictwa usługowego. Dodatkowo rada gminy posiada prawo pierwokupu działki Nr 1c o powierzchni 845 m² oraz działki 1a powierzchni 376 m². Na tej działce Wnioskodawca decyzją rady gminy nie może również nic wybudować.

W roku 2008 na działce Nr 1 (później 1a i 1b) Wnioskodawca rozpoczął budowę stacji kontroli pojazdów wraz z lokalem mieszkalnym znajdującym się w budynku stacji. Wnioskodawca dokonywał odliczeń podatku od towarów i usług zapłaconego za wykonane roboty i zakupione materiały budowlane, a grunt został wpisany do ewidencji środków trwałych. Do dnia dzisiejszego na działce Nr 1a i 1b Wnioskodawca prowadzi wspomnianą działalność gospodarczą. Działki Nr 1c i 1d (sposób korzystania określony w księdze wieczystej: zurbanizowane tereny niezabudowane) w dniu 30.09.2011 roku zostały przekazane na cele osobiste Wnioskodawcy. Działki 1c i 1d nie są obecnie używane przez Wnioskodawcę, nie były również dla Wnioskodawcy przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Nie były one także udostępniane odpłatnie osobom trzecim. Wnioskodawca nie czerpał żadnych korzyści majątkowych z tytułu posiadania tych działek.

Mimo iż celem zakupu działki Nr 2 było przeznaczenie jej pod działalność gospodarczą, to działka Nr 2 (obecnie działka 2a i 2b) do dnia dzisiejszego nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Działki te nie były dla Wnioskodawcy przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Nie były one także udostępniane odpłatnie osobom trzecim. Wnioskodawca nie czerpał żadnych korzyści majątkowych z tytułu posiadania tego gruntu. W momencie zakupu działki Nr 2 wnioskodawca nie miał zamiaru jej odsprzedaży.

W 2007 roku Wnioskodawca dokonał również zakupu nieruchomości gruntowej nr 1928/281 o powierzchni 651 m² (dalej: działka Nr 3). A w 2008 roku dokupił sąsiadującą działkę nr 1927/281 o powierzchni 648 m² (dalej: działka Nr 4). Działki zostały zakupione w celach prywatnych Wnioskodawcy. Działki nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Obecny status działek to działki pod zabudowę mieszkaniową na podstawie studium. Od czasu zakupu działek Nr 3 i 4 do dnia dzisiejszego grunty nie są w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Działki nie były dla Wnioskodawcy przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Działki te nie były także udostępniane odpłatnie osobom trzecim, Wnioskodawca nie czerpał żadnych korzyści majątkowych z tytułu posiadania tych działek. W momencie zakupu działek Nr 3 i 4 Wnioskodawca nie miał również zamiaru ich sprzedaży.

Obecnie plany Wnioskodawcy uległy zmianie, w związku z ostateczną decyzją o przeniesieniu centrum życia do Niemiec. Planowane przez Wnioskodawcę czynności polegać będą jedynie na wystawieniu wszystkich działek do sprzedaży. Wnioskodawca nie poniósł w przeszłości i nie zamierza ponieść żadnych kosztów związanych z uzbrojeniem terenu, budową drogi, wyposażeniem w urządzenia sieci kanalizacyjnej, wodociągowej, sanitarnej czy elektrycznej na działkach Nr 1c, 1d, 2a, 2b, 3 i 4. Ogłoszenie o sprzedaży umieszczone zostanie w internecie. Wnioskodawca przewiduje również możliwość skorzystania z pomocy biura handlu nieruchomościami.

Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży działek budowlanych, gdyż opisana wyżej sprzedaż działek (działek Nr 1c, 1d, 2a, 2b, 3 i 4) będzie działaniem jednorazowym polegającym na wysprzedaży majątku prywatnego.

Pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Nr 1462-IPPB1.4511.40.2017.1.KS1 z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data nadania 7 kwietnia 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, iż w momencie dokonywania transakcji sprzedaży wymienionych we wniosku nieruchomości (działek) będzie posiadał rezydencję podatkową na terytorium Niemiec. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że lokal mieszkalny stanowi część składową stacji kontroli pojazdów. Lokal ten nie został wyodrębniony pod względem prawnym, w związku z tym nie stanowi odrębnej od budynku stacji nieruchomości. Wnioskodawca wskazał, że powierzchnia lokalu mieszkalnego nie przekracza co najmniej połowy całkowitej powierzchni użytkowej budynku stacji kontroli pojazdów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż działek Nr 1a i 1b spowoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej, a powstały dochód będzie opodatkowany zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania ?
2. Czy sprzedaż działek Nr 1c i 1d spowoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej, jeżeli sprzedaż nastąpi w ciągu 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wycofał działki z działalności gospodarczej a powstały dochód będzie opodatkowany zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania ?
3. Czy w związku ze sprzedażą działek 2a, 2b, 3 i 4 nie powstanie przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, w związku z tym, iż nie są one związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz w związku z tym iż sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) (dalej: ustawa o PIT) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. 3 ustawy o PIT źródłami przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT źródłami przychodów jest również odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec tego przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega, w świetle ww. przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej,
   
2. zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
   
   

Jednakże z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. Ustawy wynika, że przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które - w przypadku uzyskania ich przez podatnika - stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia środków trwałych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit a) ww. Ustawy.

Z przywołanych przepisów wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia działki Nr 1a i 1b, wraz z położonym na nich budynkiem stacji diagnostycznej, które do dnia dzisiejszego są wykorzystywane w działalności gospodarczej powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej wystąpi również w przypadku sprzedaży działek Nr 1c i 1d, jeżeli sprzedaż nastąpi w ciągu 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik wycofał działki z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

A zatem w wyniku sprzedaży w/w nieruchomości Wnioskodawca powinien opodatkować dochód stanowiący różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia, a kosztami uzyskania przychodów, zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę dla prowadzonej działalności gospodarczej formą opodatkowania.

W odniesieniu do działek 2a, 2b, 3 i 4 zastosowanie będzie miał art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o PIT, ponieważ sprzedaż nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i zostanie dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. W związku z tym sprzedaż w/w działek nie spowoduje powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej nie wystąpi również w przypadku sprzedaży działek Nr 1c i 1d, jeżeli sprzedaż nastąpi po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wycofał działki z działalności gospodarczej.

Podsumowując, należy stwierdzić, że:

1. Sprzedaż działek Nr 1a i 1b spowoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej, a powstały dochód będzie opodatkowany zgodnie z wybraną przez wnioskodawcę formą opodatkowania.
   
2. Sprzedaż działek Nr 1c i 1d spowoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej, jeżeli sprzedaż nastąpi w ciągu 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wycofał działki z działalności gospodarczej.
   Powstały dochód będzie opodatkowany zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania. Natomiast w przypadku sprzedaży działek po 6 latach licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wycofał działki z działalności gospodarczej, nie powstanie przychód po stronie Wnioskodawcy.
3. Sprzedaż działek 2a, 2b, 3 i 4 nie spowoduje powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, gdyż nie jest ona związana z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy - za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
   
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy - osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 powoływanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników o których mowa w art. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2013 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych: statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 Umowy).

Stosownie do art. 13 ww. umowy, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Użycie w umowie sformułowania „może być opodatkowany” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko – niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Niemczech podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie pomimo że Wnioskodawca będzie miał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencję podatkową) w Niemczech (ograniczony obowiązek podatkowy) w przypadku sprzedaży nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dochód (przychód) uzyskany z tego tytułu podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są m. in.:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3)
2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   • nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
   • spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
   • prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
   • innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (pkt 8).

Z treści przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wynika, że źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast w myśl art. 30e ust. 5 ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Jednocześnie wskazać należy, że prawo podatkowe, w szczególności ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera definicji nieruchomości. Wobec tego uzasadnionym jest posiłkowanie się definicją nieruchomości zawartej w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459) - nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości. Zgodnie z normą zawartą w art. 191 K.c. własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako jego część składowa, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej także w sytuacji, gdy podlegały one wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika m. in., że Wnioskodawca zamierza sprzedać działki Nr 1a i 1b (nabyte w 2006 r., dawniej działka Nr 1), które są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (stacja kontroli pojazdów), a grunt zostały wpisany do ewidencji środków trwałych. Jednocześnie Wnioskodawca zamierza sprzedać także działki Nr 1c i 1d (nabyte w 2006 r., dawniej działka Nr 1), które w dniu 30.09.2011 roku zostały przekazane na cele osobiste Wnioskodawcy (wycofane z działalności gospodarczej). Ponadto Wnioskodawca zamierza sprzedać działki Nr 1c i 1d (nabyte w 2006 r., dawniej działka Nr 1), 2a, 2b (nabyte w 2007 r., dawniej działka Nr 2) oraz działkę Nr 3 (nabytą w 2007 r.) i działkę Nr 4 (nabytą w 2008 r.), które nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem stacji kontroli pojazdów wraz z lokalem mieszkalny zajmującym mniej niż połowę powierzchni całkowitej stacji kontroli pojazdów (działek oznaczonych Nr 1a i 1b), które są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, a więc składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca uzyska przychód (dochód) ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

A zatem uzyskany w wyniku sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej (działek Nr 1a i 1b) dochód stanowiący różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększony o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 winien być opodatkowany, zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania.

Natomiast w przypadku dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży działek Nr 1c i 1d, które w dniu 30.09.2011 roku zostały przekazane z działalności gospodarczej na cele osobiste Wnioskodawcy, należy wskazać, że w sytuacji, gdy między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku (w tym przypadku działki Nr 1c i 1d) zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat, wówczas Wnioskodawca uzyska ze sprzedaży tych nieruchomości (działek) przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód z odpłatnego zbycia działki Nr 1c i 1d Wnioskodawca winien pomniejszyć, o koszty uzyskania przychodu oraz opodatkować zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę dla prowadzonej działalności gospodarczej formą opodatkowania.

Z kolei w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowych stanowiących działki Nr 2a, 2b nabytych w 2007 r. (dawniej działka Nr 2), działki Nr 3 nabytej w 2007 r. oraz działki Nr 4 nabytej przez Wnioskodawcę w 2008 r., które nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, z uwagi na upływ 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, Wnioskodawca nie uzyska przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży nieruchomości gruntowych – działek Nr 2a, 2b, 3 i 4 nie będzie podlegał opodatkowaniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.