Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4015.5.2017.1.JG1
z 20 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 21 października 2016 r. Wnioskodawca otrzymał od swojego dziadka darowiznę w postaci środków finansowych w wysokości 381706,31 zł (słownie: trzysta osiemdziesiąt jeden tysięcy siedemset sześć złotych i trzydzieści jeden groszy). Otrzymane środki pieniężne pochodziły z dwóch lokat bankowych, które znajdowały się w dwóch różnych bankach.

W umowie darowizny zawartej 21 października 2016 r. Wnioskodawca wskazał do przelewu środków pieniężnych w wysokości 121424,24 (słownie: sto dwadzieścia jeden tysięcy czterysta dwadzieścia cztery złotych dwadzieścia cztery groszy) numer konta bankowego swojej żony. Kwota ta pochodziła z pierwszej likwidowanej lokaty. Wnioskodawca wskazał do przelewu środków pieniężnych numer konta bankowego swojej żony, gdyż z tego konta korzystają wspólnie prowadząc swoje gospodarstwo domowe. Na to konto tego samego dnia dokonany został przelew, w wyniku likwidacji lokaty bankowej. W chwili dokonania przelewu na konto żony Wnioskodawca miał już ustalone pełnomocnictwo stałe do tego konta (uprawniające do działania pełnomocnika w zakresie zastrzeżonym dla posiadacza obejmującego wszystkie rachunki) i może swobodnie korzystać z pieniędzy, które się na nim znajdują.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim od 8 lipca 2007 r. i od tego czasu łączy Go z żoną wspólność majątkowa. Razem prowadzą gospodarstwo domowe, wspólnie decydują o dokonywanych zakupach i innych wydatkach oraz oboje korzystają z konta bankowego żony. Wnioskodawca wskazał w umowie darowizny konto żony dlatego, że ma do niego ustalone pełnomocnictwo stałe i może korzystać z pieniędzy znajdujących się na tym koncie. Wnioskodawca wraz z żoną posiadają do konta kartę płatniczą i dzięki temu mogą swobodnie korzystać z pieniędzy na nim ulokowanych. Korzystają z bankowości internetowej i z tego konta dokonują opłaty wszystkich rachunków.

W chwili likwidacji lokaty bankowej, z której pochodziła wskazana wyżej kwota, Wnioskodawca nie posiadał własnego rachunku bankowego, na który mógłby dokonać przelewu. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn, aby darowizna była zwolniona z podatku powinna być przekazana przelewem i tak to Wnioskodawca uczynił.

Pozostała kwota darowizny w wysokości 260282,07 zł (słownie: dwieście sześćdziesiąt tysięcy dwieście osiemdziesiąt dwa złotych siedem groszy) była ulokowana w innym banku. Wnioskodawca otrzymał tam informację, że lokata nie może być przelana na konto w innym banku, tylko musi założyć nowe konto w tym samym banku. Wówczas będzie można przelać na nie pieniądze pochodzące z lokaty, która się w tym banku znajdowała. Wnioskodawca założył w tym banku konto na swoje imię i nazwisko i kwota w wysokości 260282,07 zł została przelana na nowo utworzone konto bankowe.

Umowa darowizny, jaka została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i dziadkiem, zawiera informację, że darowizna została przekazana na rzecz obdarowanego.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie zachowując termin 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego zgłosić Naczelnikowi Urzędu Skarbowego otrzymanie darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy darowizna przekazana przez dziadka dla wnuczka może korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, w przypadku gdy darowizna środków pieniężnych była przekazana na rzecz obdarowanego, ale wpłynęła na konto małżonka osoby obdarowanej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego zgłosi On Naczelnikowi Urzędu Skarbowego otrzymanie darowizny, nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od spadku i darowizn, zarówno od darowizny środków pieniężnych przekazanej dla Wnioskodawcy, która wpłynęła na konto żony, jak też od pozostałej kwoty darowizny. Zdaniem Wnioskodawcy spełnione zostaną wówczas wszystkie warunki do zwolnienia z zapłaty podatku od spadków i darowizn. Darowizna została przekazana od najbliższego członka rodziny - dziadka, z umowy darowizny jasno wynika, że środki pieniężne są przekazywane tytułem darowizny „na rzecz obdarowanego”. Przekazanie środków pieniężnych zostało udokumentowane przelewem bankowym.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca chciałby przywołać:

• Interpretacja indywidualna z 26 czerwca 2015 r., nr IBPBII/1/4515-52/15/MCZ - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o sygnaturze I SA/Łd 302/11
  

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygnaturze II FSK 2028/08 oraz o sygnaturze II FSK 1952/08 z 7 kwietnia 2010 r.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9 637 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 21 października 2016 r. Wnioskodawca otrzymał od swojego dziadka darowiznę w postaci środków finansowych w wysokości 381706,31 zł. Otrzymane środki pieniężne pochodziły z dwóch lokat bankowych, które znajdowały się w dwóch różnych bankach. W umowie darowizny zawartej 21 października 2016 r. Wnioskodawca wskazał do przelewu środków pieniężnych w wysokości 121424,24 zł numer konta bankowego swojej żony. Na to konto tego samego dnia dokonany został przelew, w wyniku likwidacji lokaty bankowej. Pozostała kwota darowizny w wysokości 260282,07 zł była ulokowana w innym banku i została przelana na nowo utworzone konto bankowe Wnioskodawcy. Umowa darowizny, jaka została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i dziadkiem, zawiera informację, że darowizna została przekazana na rzecz obdarowanego. Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie zachowując termin 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego zgłosić Naczelnikowi Urzędu Skarbowego otrzymanie darowizny.

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt analizowanej sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że otrzymana przez niego darowizna środków pieniężnych (na podstawie umowy darowizny) podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn. Spełnione są bowiem – jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego – warunki do zwolnienia. Wnioskodawca otrzymał darowiznę od najbliższego członka rodziny – dziadka, czyli osoby wymienionej w art. 4a ust. 1 ustawy podatku od spadków i darowizn, w ustawowym terminie zamierza zgłosić właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego otrzymanie darowizny, przekazanie środków zostało udokumentowane w sposób określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia jest fakt, że środki pieniężne zostały przekazane nie na rachunek obdarowanego lecz na rachunek bankowy żony obdarowanego. Należy bowiem podkreślić, że w przypadku, gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny są środki pieniężne, warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest spełniony także wtedy, gdy nabywca udokumentuje ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek współmałżonka, jeżeli z umowy darowizny wynika, że środki pieniężne są przekazywane tytułem darowizny „na rzecz obdarowanego”, ale na rachunek bankowy jego żony.

Podkreślenia wymaga, że bez znaczenia dla zastosowania powyższego zwolnienia pozostaje fakt, że wykonanie darowizny nastąpiło w dwóch transzach. Jednakże należy zauważyć, że zgłoszenie SD-Z2 powinno być złożone od każdej z dokonanych transz oddzielnie.

Organ zauważa, że procedura wydawania interpretacji indywidualnych nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.