Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPP1.4512.164.2017.1.DM
z 27 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2017 r. (data wpływu 17 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kserowania, skanowania i wydruku własnych zbiorów bibliotecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kserowania, skanowania i wydruku własnych zbiorów bibliotecznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jednostką organizacyjną Województwa jest Biblioteka P (zwana dalej Biblioteką). Biblioteka jest jednostką oświatową, działającą w oparciu o:

1. ustawę o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 2156, z późn. zm.),
2. ustawę o bibliotekach z dnia 27 czerwca 1997 r. (Dz.U. z 2012 r., poz. 642, z późn.zm.).

Biblioteka prowadzi swoją działalność w oparciu o:

1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych bibliotek pedagogicznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 369),
2. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 29 października 2008 r. w sprawie sposobu ewidencji materiałów bibliotecznych (Dz.U. Nr 205, poz. 1263).

Usługi Biblioteki sklasyfikowane są wg PKD 9101A Działalność bibliotek.

W związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT w gminach powiatach i województwach Biblioteka od 1 stycznia 2017 r. podlega ustawie VAT.

Na postawie art. 4 ustawy o bibliotekach do podstawowych zadań należy:

„1. gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie i ochrona materiałów bibliotecznych;
2. obsługa użytkowników, przede wszystkim udostępnianie zbiorów oraz prowadzenie działalności informacyjnej, zwłaszcza informowanie o zbiorach własnych, innych bibliotek, muzeów i ośrodków informacji naukowej, a także współdziałanie z archiwami w tym zakresie.”

Działalność Biblioteki zgodnie z art. 22 ustawy o bibliotekach służy „potrzebom oświaty i wychowania w tym kształcenia i doskonalenia kadry pedagogicznej”.

Biblioteka jest placówką ogólnodostępną a korzystanie z zasobów biblioteki jest bezpłatne.

Zgodnie z art. 14 ustawy o bibliotekach opłaty mogą być pobierane:

1. za usługi informacyjne, bibliograficzne, reprograficzne oraz wypożyczenia międzybiblioteczne;
2. za materiały audiowizualne;
3. w formie kaucji za wypożyczone materiały biblioteczne;
4. za niezwrócenie w terminie wypożyczonych materiałów bibliotecznych;
5. za uszkodzenie, zniszczenie lub niezwrócenie materiałów bibliotecznych.

Biblioteka jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Biblioteka nie osiąga w sposób systematyczny zysków ze swej działalności a jeśli już pozyskuje dochody przeznacza je w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Biblioteka posiada zbiory oraz materiały biblioteczne, które nie podlegają wypożyczeniu na zewnątrz. W takich wypadkach nauczyciele, studenci, uczniowie korzystają z możliwości kserowania, wydruku, skanowania fragmentów książki lub innego dokumentu należącego do zbiorów biblioteki.

Świadczone przez Bibliotekę usługi kserokopiowania, skanowania i wydruku własnych materiałów bibliotecznych nie są usługami ogólnodostępnymi, są świadczone tylko i wyłącznie dla czytelników i użytkowników korzystających w danym czasie ze zbiorów bibliotecznych. Wysokość opłaty zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o bibliotekach nie przekracza kosztów wykonania usługi i nie ma charakteru osiągania dodatkowego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi kserowania, skanowania i wydruki własnych zbiorów bibliotecznych świadczone przez Bibliotekę na rzecz czytelników i użytkowników należy traktować jako usługi pomocnicze do usług podstawowych, które są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit.a i również one podlegają zwolnieniu w związku z art. 43 ust. 17, 17a i 18 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Biblioteka działając na podstawie ustawy o bibliotekach z dnia 27 czerwca 1997 r., jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, a opłaty pobierane przez Bibliotekę za świadczone usługi ściśle związane z działalnością statutową, są zwolnione od VAT.

Na podstawie art. 4 ust.1 pkt 2 świadczenie usług kserograficznych polegających na kopiowaniu, skanowaniu, drukowaniu wyłącznie zbiorów bibliotecznych jest ustawowym, statutowym zadaniem Biblioteki.

Przedmiotowe usługi stanowią element składowy usług kulturalnych i nie stanowią odrębnej od działalności kulturalnej całości. Są elementem podstawowych zadań Biblioteki.

Usługi kserowania, skanowania i wydruki materiałów bibliotecznych są niezbędnym elementem współcześnie działającej Biblioteki.

Celem świadczonych usług nie jest osiąganie dodatkowych dochodów ale jak najszersze zaspokojenie potrzeb czytelników Biblioteki, skrócenie realizacji usługi korzystania ze zbiorów bibliotecznych na miejscu oraz rekompensowanie Bibliotece kosztów tego udogodnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów;

Stosownie do art. 43 ust. 17 powołanej ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jak wynika natomiast z art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
   
2. wstępu:




1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;




3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
   
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
   
5. działalności agencji informacyjnych;
   
6. usług wydawniczych;
   
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
   
8. usług ochrony praw.

Z analizy powyższych regulacji wynika, że zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, tj. zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów wykonujących te usługi. Należy mieć również na uwadze przesłanki wymienione w art. 43 ust. 17 i 18 ustawy oraz wyłączenia, o których mowa w art. 43 ust. 19.

Wskazać ponadto należy, że w załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 178 wymieniono „Usługi bibliotek i archiwów – wyłącznie w zakresie wypożyczania wydawnictw wymienionych w poz. 72-75 (PKWiU ex 91.01).

Z kolei pod poz. 72-75 załącznika nr 3 do ustawy zostały wymienione odpowiednio:

• poz. 72 – (ex 58.11.1) książki drukowane – wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek;
• poz. 73 – (ex 58.13.10.0) gazety drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) – wyłącznie gazety drukowane – oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe;
• poz. 74 – (ex 58.14.1) czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) – wyłącznie czasopisma i pozostałe periodyki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe;
• poz. 75 – (ex 59.20.31.0) nuty w formie drukowanej.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Biblioteka, jest jednostką oświatową, działającą w oparciu o ustawę o systemie oświaty i ustawę o bibliotekach. Jest placówką ogólnodostępną, a korzystanie z zasobów biblioteki jest bezpłatne. Biblioteka jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Posiada zbiory oraz materiały biblioteczne, które nie podlegają wypożyczeniu na zewnątrz. W takich wypadkach nauczyciele, studenci, uczniowie korzystają z możliwości kserowania, wydruku, skanowania fragmentów książki lub innego dokumentu należącego do zbiorów biblioteki. Świadczone usługi kserokopiowania, skanowania i wydruku własnych materiałów bibliotecznych nie są usługami ogólnodostępnymi są świadczone tylko i wyłącznie dla czytelników i użytkowników korzystających w danym czasie ze zbiorów bibliotecznych. Biblioteka nie osiąga w sposób systematyczny zysków ze swej działalności a w przypadku ich osiągnięcia przeznacza je w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406 z późn. zm.) działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Zgodnie z art. 2 ww. ustawy formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Z kolei stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 2012 r., poz. 642 z późn. zm.) biblioteki i ich zbiory stanowią dobro narodowe oraz służą zachowaniu dziedzictwa narodowego. Biblioteki organizują i zapewniają dostęp do zasobów dorobku nauki i kultury polskiej oraz światowej. Prawo korzystania z bibliotek ma charakter powszechny, na zasadach określonych w ustawie.

Jak wynika z art. 4 ust. 1 ww. ustawy o bibliotekach do podstawowych zadań bibliotek należy:

1. gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie i ochrona materiałów bibliotecznych;
2. obsługa użytkowników, przede wszystkim udostępnianie zbiorów oraz prowadzenie działalności informacyjnej, zwłaszcza informowanie o zbiorach własnych, innych bibliotek, muzeów i ośrodków informacji naukowej, a także współdziałanie z archiwami w tym zakresie.

Do zadań bibliotek może ponadto należeć prowadzenie działalności bibliograficznej, dokumentacyjnej, naukowo-badawczej, wydawniczej, edukacyjnej, popularyzatorskiej i instrukcyjno-metodycznej (art. 4 ust. 2 ww. ustawy).

Materiałami bibliotecznymi, w myśl art. 5 powołanej ustawy, są w szczególności dokumenty zawierające utrwalony wyraz myśli ludzkiej, przeznaczone do rozpowszechniania, niezależnie od nośnika fizycznego i sposobu zapisu treści, a zwłaszcza: dokumenty graficzne (piśmiennicze, kartograficzne, ikonograficzne i muzyczne), dźwiękowe, wizualne, audiowizualne i elektroniczne.

Na podstawie art. 14 ust. 1 powołanej ustawy – usługi bibliotek, których organizatorami są podmioty określone w art. 8 ust. 2, są ogólnie dostępne i bezpłatne, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 14 ust. 2 ustawy opłaty mogą być pobierane:

1. za usługi informacyjne, bibliograficzne, reprograficzne oraz wypożyczenia międzybiblioteczne;
2. za wypożyczenia materiałów audiowizualnych;
3. w formie kaucji za wypożyczone materiały biblioteczne;
4. za niezwrócenie w terminie wypożyczonych materiałów bibliotecznych;
5. za uszkodzenie, zniszczenie lub niezwrócenie materiałów bibliotecznych.

Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie może przekraczać kosztów wykonania usługi (art. 14 ust. 3 ww. ustawy).

Mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz przedstawiony stan faktyczny, a w szczególności uwzględniając, że – jak wskazano we wniosku – odpłatne usługi kserowania, wydruku i skanowania dotyczą wyłącznie zbiorów bibliotecznych, które nie podlegają wypożyczeniu na zewnątrz i świadczone są na rzecz czytelników i użytkowników korzystających z tych zbiorów, jak również stanowią niezbędny element podstawowych zadań Biblioteki, będącej podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, uznać należy, że ww. czynności korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) w związku z ust. 17a i 18 ustawy o podatku od towarów i usług. Wykonując opisane czynności Biblioteka zapewnia dostęp do zasobów kultury, a ponadto, celem świadczonych usług nie jest osiąganie dodatkowych dochodów.

Z wyżej wskazanych względów stanowisko wyrażone we wniosku uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.