2017.04.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP2-2.4512.58.2017.1.MŁ
z 12 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia korekty faktury VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia korekty faktury VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – A - jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest organizacja i zarządzanie siecią sklepów detalicznych. W związku z przyjętym modelem biznesowym oraz na mocy zawartych umów handlowych Spółka współpracuje z Ajentami, tj. podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą pod marką Spółki, dokonując na ich rzecz m.in. dostaw towarów. Ajenci nabywający towary od Spółki dokonują zapłaty należności wynikających z otrzymanych faktur na konto bankowe Wnioskodawcy.

Proces wystawiania faktur przez Wnioskodawcę

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wraz z podmiotem powiązanym – B wykorzystuje wspólny dla obu podmiotów system ERP-SAP. W systemie tym funkcjonują dwie odrębne jednostki gospodarcze, tj.:

A o oznaczeniu technicznym – A, oraz
B o oznaczeniu technicznym – B.

W celu wystawiania faktur przez powyższe jednostki wykorzystywany jest standardowy moduł obsługi sprzedaży w systemie SAP. Po sporządzeniu faktury obok jej numeru, daty dokumentu oraz informacji w zakresie jej poszczególnych wartości, rejestrowana jest także informacja o tym, w której jednostce gospodarczej powstała faktura. Informacja z wystawionej faktury jest dalej wykorzystywana przy jej zaksięgowaniu w danej jednostce gospodarczej w systemie SAP. Na tej podstawie identyfikuje się informacje księgowe i podatkowe właściwe dla danej jednostki (podmiotu gospodarczego).

Kolejnym krokiem w ramach procesu wystawiania faktur jest procedura drukowania utworzonej faktury. Do drukowania faktury wykorzystywany jest program w systemie SAP kompletujący dane, które mają być umieszczone na wydruku. Informacje o danych sprzedawcy (automatycznie pobierane przez moduł drukujący) gromadzone są w osobnej tabeli, w której rejestrowane są wszelkie zmiany dotyczące sprzedawcy (np. zmiany w jego adresie). W ten sposób zapisana technicznie faktura w systemie SAP jest prezentowana na dokumencie wydruku wraz z informacjami identyfikującymi sprzedawcę (pobieranymi z odrębnego źródła danych w postaci tabeli).

Opis zaistniałego błędu oprogramowania drukującego

Tym samym, faktury dokumentujące dostawę towarów/ świadczenie usług zrealizowanych przez A na rzecz kontrahentów Spółki, które w systemie SAP zostały przyporządkowane i technicznie zarejestrowane w księgach rachunkowych jednostki A zostały wydrukowane z danymi wskazującymi jako dostawcę podmiot B. Konsekwencją przedmiotowej nieprawidłowości był wydruk błędnych danych dostawcy na fakturach sprzedażowych wystawionych na rzecz Ajentów A we wskazanym okresie. W szczególności, przedmiotowy błąd dotyczył następujących danych:

nazwa podmiotu;
numer NIP;
numer REGON;
wysokość kapitału zakładowego;
numer KRS.

W dniu 4 lutego 2016 r. błąd skutkujący drukowaniem nieprawidłowego oznaczenia sprzedawcy został usunięty. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

faktury zawierające błąd w zakresie danych dostawcy zostały pierwotnie wygenerowane w systemie księgowym A;
transakcje udokumentowane błędnymi fakturami zostały zaksięgowane i rozliczone dla celów VAT przez A, co znajduje odzwierciedlenie w:
- zapisach na księgach rachunkowych prowadzonych przez Spółkę,
- rejestrach prowadzonych przez Spółkę dla celu podatku od towarów i usług;
faktycznej dostawy towarów/świadczenia usług na rzecz odbiorców wskazanych na wystawionych fakturach dokonała A;
B jest podmiotem świadczącym usługi finansowe zwolnione z VAT, który nie dokonuje dostaw towarów. Ponadto podmiot ten nie jest upoważniony do wystawiania faktur w imieniu A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji opisanej w stanie faktycznym podmiotem zobowiązanym do wystawienia faktur korygujących w zakresie danych dostawcy jest A?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym podmiotem zobowiązanym do wystawienia faktur korygujących w zakresie danych dostawcy jest A.

Uzasadnienie

Przepisy ustawy o VAT

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, dokonywane przez niego na rzecz innego podmiotu gospodarczego. Dodatkowo, stosownie do regulacji art. 106g ust. 1 ww. ustawy, faktury wystawiane są co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden przekazywany jest nabywcy towarów lub usług, z kolei drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie natomiast z art. 106e ustawy o VAT dotyczącym obligatoryjnych elementów faktury, danymi jakie muszą być każdorazowo umieszczone na fakturach są m.in. nazwa podatnika oraz jego NIP. Ponadto, jak wynika z art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą. Faktura korygująca stanowi zatem dla wystawcy faktury narzędzie umożliwiające korektę podstawowego dokumentu wykorzystywanego dla celów rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług, tj. faktury VAT. Należy także podkreślić, że jak wynika z przytoczonego przepisu, podmiotem uprawionym do wystawienia faktury korygującej jest podatnik będący wystawcą pierwotnej faktury.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że każdy błąd na fakturze pierwotnej – w tym także nieprawidłowe dane sprzedawcy – powinien zostać skorygowany za pomocą faktury korygującej. W związku z tym, skorygowanie danych sprzedawcy (w tym także danych nieobjętych wymogiem ich zamieszczania na fakturze, przykładowo w zakresie KRS, REGON, wysokości kapitału zakładowego) za pomocą faktury korygującej jest praktyką zgodną z obowiązującymi przepisami w zakresie wystawiania faktur.

Okoliczności realizowanych transakcji

Spółka podkreśla, że o jej uprawnieniu do wystawienia faktur korygujących w ramach przedstawionego stanu faktycznego świadczą również rzeczywiste okoliczności transakcji realizowanych pomiędzy A a jej kontrahentami (tj. Ajentami). Poniżej Spółka przedstawiła dodatkową argumentację popierającą powyższe stanowisko.

A jako rzeczywisty dostawca towarów i usług

W pierwszej kolejności Spółka wskazuje, że w odniesieniu do transakcji udokumentowanych fakturami zawierającymi błąd w zakresie danych sprzedawcy, za rzeczywistą realizację przedmiotowych dostaw w pełni odpowiadała A. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dostarcza bowiem towary/świadczy usługi na rzecz Ajentów, których sprzedaż dokumentowana jest fakturami VAT. Podkreślenia wymaga również fakt, że to ze Spółką Ajenci zawarli umowy w zakresie dostaw przedmiotowych towarów i to na jej konto dokonali zapłaty za towary i usługi, których dostawa została udokumentowana błędnymi fakturami.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że podmiot widniejący na błędnych fakturach jako sprzedawca, tj. B nie dokonuje dostaw towarów na rzecz Ajentów (jak również nie dokonywał ich w okresie wystąpienia opisywanego błędu oprogramowania). Jak wskazanow opisie stanu faktycznego, przedmiotem działalności B jest bowiem świadczenie usług zwolnionych z VAT.

Mając na uwadze powyższe należy zatem wskazać, że faktycznym i jedynym dostawcą towarów i usług na rzecz Ajentów, które udokumentowane zostały fakturami wystawionymi w okresie zaistnienia błędu oprogramowania drukującego była A.

Uwzględnienie faktur pierwotnych w rejestrach Spółki

Wnioskodawca także podkreśla, że transakcje udokumentowane błędnymi fakturami zostały zaksięgowane i rozliczone dla celów VAT wyłącznie przez A. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w zapisach na księgach rachunkowych Spółki, jak również w rejestrach prowadzonych przez Spółkę dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług.

Zatem pomimo, że na fakturach dokumentujących dostawę towarów/świadczenie usług na rzecz Ajentów omyłkowo widnieją dane B jako sprzedawcy, w rzeczywistości podmiot ten nie zrealizował wskazanych transakcji (nie był on bowiem w żadnym wypadku faktyczną stroną przedmiotowych transakcji). Powyższe potwierdza m.in. fakt, że nie zostały one uwzględnione w rozliczeniach tego podmiotu.

Charakterystyka błędu oprogramowania

Zdaniem Spółki, na szczególną uwagę zasługuje również charakterystyka zaistniałego błędu oprogramowania. Jak wynika bowiem z przedstawionego stanu faktycznego, w dniu 2 lutego 2016 r. do tabeli zawierającej informacje w zakresie obsługiwanych przez system Spółki podmiotów gospodarczych wprowadzono dane o drugiej jednostce, tj. B.

Z uwagi jednakże na fakt, że nie wprowadzono jednocześnie stosownej zmiany w programie drukującym, poprzez rozszerzenie jego funkcjonalności o wybór danych ewidencyjnych sprzedawcy (wybór jednostki gospodarczej), podczas drukowania faktury system pobrał błędne dane dotyczące sprzedawcy. W konsekwencji, na etapie drukowania faktury funkcjonalność systemu nie przewidywała możliwości wyboru jednostki, której dane miały widnieć w nagłówku faktury.

Z uwagi na powyższe Spółka podkreśla, że zaistniały błąd miał charakter czysto techniczny. Nieprawidłowość ta miała bowiem miejsce już na końcowym etapie przyjętego przez Spółkę procesu wystawiania faktur, co oznacza w szczególności, że na etapie generowania faktury w systemie przedmiotowe transakcje zostały prawidłowo przypisane do jednostki gospodarczej A. Opisywana nieprawidłowość pojawiła się bowiem dopiero na dalszym etapie tego procesu, a mianowicie – w momencie drukowania faktury (wówczas wygenerowana w systemie faktura w postaci dokumentu technicznego została uzupełniona o błędne dane nagłówkowe, które zostały pobrane z odrębnego źródła danych).

B jako podmiot zobowiązany do korekty faktury

Spółka stoi na stanowisku, że nieuzasadnionym byłoby twierdzenie, że w analizowanej sytuacji podmiotem zobowiązanym do wystawienia faktur korygujących była B. Powyższe wynika przede wszystkim z faktu, że B mogła zasadniczo nie posiadać informacji w zakresie błędnie wystawionych faktur dokumentujących czynności zrealizowane przez A na rzecz Ajentów – B powzięła przedmiotową informację wyłącznie z uwagi na fakt, że stanowi ona podmiot powiązany ze Spółką i wykorzystujący wspólny system ERP -SAP.

W ocenie Spółki powyższe prowadzi zatem do wniosku, że w przypadku wystąpienia błędu w zakresie danych sprzedawcy prezentowanych na fakturze, jedynym podmiotem upoważnionym do dokonania stosownej korekty (i jednocześnie jedynym podmiotem posiadającym zasadniczo wiedzę w przedmiotowym zakresie) jest podatnik dokonujący dostawy towarów/świadczenia usług dokumentowanych daną błędną fakturą/wystawca faktury pierwotnej.

Brak umocowania prawnego B do wystawiania faktur w imieniu Spółki

Należy podkreślić także, że faktycznym wystawcą faktur, jak również dostawcą towarów/podmiotem świadczącym usługi jest w analizowanym przypadku A, zaś umieszczenie na fakturze nazwy B z uwagi na brak stosownego umocowania prawnego było nieuprawnione.

B nie posiada bowiem stosownego pełnomocnictwa Spółki do wystawiania faktur w imieniu A, co oznacza że jedynym podmiotem zobowiązanym do wystawienia przedmiotowych faktur była Spółka.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny, wystawienie faktur korygujących przez B w celu dokonania korekty dostaw towarów/świadczenia usług zrealizowanych przez inny (odrębny) podmiot (tj. A) nie byłoby zgodne z przepisami ustawy o VAT w zakresie wystawiania faktur.

Zakres korygowanych danych

Spółka również nadmienia, że w analizowanej sytuacji nieprawidłowość w zakresie danych zaprezentowanych na fakturze pierwotnej dotyczy wyłącznie oznaczenia dostawcy. Powyższe oznacza więc, że nie ma podstaw do tego, by dokonywać korekty danych umieszczonych na fakturze w zakresie ilości dostarczonych towarów, ich ceny, kwoty VAT należnego itp.

Należy w szczególności podkreślić, że pomimo zaistniałego błędu, pierwotne faktury zawierające błędne dane wystawcy zostały wystawione przez prawidłowy podmiot, tj. A. Zostały one bowiem sporządzone w programie SAP w obrębie jednostki gospodarczej A. Ponadto, transakcje nimi udokumentowane zostały zaksięgowane i rozliczone dla celów VAT przez A, co znajduje odzwierciedlenie w rejestrach prowadzonych dla celu podatku od towarów i usług. Jedynie w wyniku błędu technicznego, na wydrukach tych dokumentów zostały umieszczone omyłkowo dane B.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w analizowanym przypadku, jedynie te dane powinny być przedmiotem korekty.

Stanowisko sądów administracyjnych

Stanowisko prezentowane przez Spółkę potwierdza również orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 17 maja 2013 r., sygn. I SA/Po 221/13 wskazał, że: „Jeśli nota korygująca koryguje fakturę, w której, tak jak w opisanym stanie faktycznym, określono błędnie nazwę odbiorcy, to wraz z fakturą stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego. Taka wykładnia prawa jest zgodna z zasadą neutralności. Reasumując należy podkreślić, że zarówno sprzedawca jak i nabywca towarów i usług mają odpowiednie instrumenty prawne aby skorygować podstawowy dokument dla rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług, jakim jest faktura VAT. Wystawca faktury poprzez wystawienie faktury korygującej, natomiast odbiorca poprzez wystawienie noty korygującej. Dopiero po skorygowaniu faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli stwierdza fakt dojścia między określonymi podmiotami do rzeczywistej operacji gospodarczej w wartościach i ilościach wykazanych na fakturze i tylko faktura wraz z notą korygującą może stanowić podstawę do obniżenia podatku należnego”. Przedmiotowy wyrok dotyczy zasadniczo możliwości zmiany danych nabywcy zawartych na fakturze pierwotnej poprzez wystawienie przez niego noty korygującej, jednakże w ocenie Spółki analogiczny pogląd znajduje zastosowanie do danych sprzedawcy i faktury korygującej.

Treść przytoczonego wyroku wskazuje zarówno na konieczność dokonywania każdorazowej korekty podstawowego dla rozliczeń podatku od towarów i usług dokumentu, jakim jest faktura w przypadku zamieszczenia na niej informacji nieprawidłowych (przykładowo w zakresie danych sprzedawcy), jak również wskazuje podmioty, którym ustawa o VAT przyznaje instrumenty umożliwiające korektę błędnych danych. W przedmiotowym orzeczeniu Sąd potwierdził także, że podmiotami umożliwiającymi stosowną korektę danych na dokumencie są wyłącznie strony transakcji, tj. wystawca (dokonujący korekty w drodze wystawienia faktury korygującej) oraz odbiorca (korygujący błąd za pomocą noty korygującej).

Odnosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy zatem wskazać, że podmiotem któremu ustawa o VAT przyznaje prawo do wystawienia faktury korygującej w stosunku do dokonanych dostaw towarów/świadczenia usług jest w omawianym wypadku wyłącznie A (będąca rzeczywistym i jedynym podmiotem, który dokonał rozpatrywanej sprzedaży).

Podsumowanie

Podsumowując powyższe rozważania, Spółka wskazuje, że:

zgodnie z powołanymi na wstępie uzasadnienia stanowiska Spółki przepisami ustawy o VAT, podmiotem uprawionym do wystawienia faktury korygującej jest podatnik będący wystawcą pierwotnej faktury;
faktycznym i jedynym dostawcą towarów i usług na rzecz Ajentów, które udokumentowane zostały fakturami wystawionymi w okresie zaistnienia błędu oprogramowania drukującego była A;
transakcje udokumentowane przedmiotowymi fakturami zostały zaksięgowane i rozliczone dla celów VAT przez A, co znajduje odzwierciedlenie w rejestrach Spółki prowadzonych dla celu podatku od towarów i usług;
zaistniały błąd miał charakter czysto techniczny a opisana w stanie faktycznym nieprawidłowość miała miejsce już na końcowym etapie przyjętego przez Spółkę procesu wystawiania faktur;
B nie posiadała zasadniczo informacji w zakresie błędnie wystawionych faktur dokumentujących czynności zrealizowane przez A na rzecz Ajentów;
B nie posiada stosownego pełnomocnictwa Spółki do wystawiania faktur w imieniu A;
nieprawidłowość w zakresie danych zaprezentowanych na fakturze pierwotnej dotyczy wyłącznie oznaczenia dostawcy.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku wystawiania przez A faktur zarejestrowanych i przyporządkowanych w księgach rachunkowych do jednostki (tj. A) dokumentujących dostawę towarów/świadczenie usług na rzecz Ajentów, które na skutek błędu oprogramowania zostały wydrukowane z nieprawidłowymi danymi dostawcy (tj. B) podmiotem zobowiązanym do wystawienia faktur korygujących w zakresie danych dostawcy jest A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Kwestie fakturowania czynności regulują przepisy Działu XI „Dokumentacja”, Rozdział I „Faktury”.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Jak wynika z zapisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (…).

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

W świetle art. 108 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Należy w tym miejscu podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług, czy też otrzymania zaliczki, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Jeżeli faktura ma odzwierciedlać prawdziwe zdarzenie gospodarcze, to nie można uznać za prawidłową takiej faktury, która wskazuje co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale nie wskazuje faktycznych stron transakcji. Posługiwanie się bowiem błędnie wystawioną fakturą rodzi określone konsekwencje prawno-podatkowe.

Natomiast faktura VAT sporządzona, a niewprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (A) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest organizacja i zarządzanie siecią sklepów detalicznych. W związku z przyjętym modelem biznesowym oraz na mocy zawartych umów handlowych Spółka współpracuje z Ajentami, tj. podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą pod marką Spółki, dokonując na ich rzecz m.in. dostaw towarów. Ajenci nabywający towary od Spółki dokonują zapłaty należności wynikających z otrzymanych faktur na konto bankowe A. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wraz z podmiotem powiązanym – B wykorzystuje wspólny dla obu podmiotów system ERP-SAP. W systemie tym funkcjonują dwie odrębne jednostki gospodarcze, tj.:

A o oznaczeniu technicznym – A, oraz
B o oznaczeniu technicznym – B.

W celu wystawiania faktur przez powyższe jednostki wykorzystywany jest standardowy moduł obsługi sprzedaży w systemie SAP. Po sporządzeniu faktury obok jej numeru, daty dokumentu oraz informacji w zakresie jej poszczególnych wartości, rejestrowana jest także informacja o tym, w której jednostce gospodarczej powstała faktura . Informacja z wystawionej faktury jest dalej wykorzystywana przy jej zaksięgowaniu w danej jednostce gospodarczej w systemie SAP. Na tej podstawie identyfikuje się informacje księgowe i podatkowe właściwe dla danej jednostki (podmiotu gospodarczego).

Kolejnym krokiem w ramach procesu wystawiania faktur jest procedura drukowania utworzonej faktury. Do drukowania faktury wykorzystywany jest program w systemie SAP kompletujący dane, które mają byt umieszczone na wydruku. Informacje o danych sprzedawcy (automatycznie pobierane przez moduł drukujący) gromadzone są w osobnej tabeli, w której rejestrowane są wszelkie zmiany dotyczące sprzedawcy (np. zmiany w jego adresie). W ten sposób zapisana technicznie faktura w systemie SAP jest prezentowana na dokumencie wydruku wraz z informacjami identyfikującymi sprzedawcę (pobieranymi z odrębnego źródła danych w postaci tabeli).

W dniach 2-4 lutego 2016 r. w ustawieniach oprogramowania systemu wykorzystywanego przez Spółkę do generowania faktur wystąpił błąd. Do dnia 1 lutego 2016 r. w tabeli zawierającej dane sprzedawcy umieszczone były bowiem wyłącznie informacje o jednostce A. W dniu 2 lutego 2016 r. do tabeli wprowadzono dane o drugiej jednostce gospodarczej – B. W związku jednak z faktem, że nie wprowadzono jednocześnie zmiany w programie drukującym poprzez rozszerzenie funkcjonalności tego programu o wybór danych ewidencyjnych sprzedawcy (parametr techniczny jednostki gospodarczej A lub B), podczas drukowania faktury system pobrał dane o sprzedawcy z pierwszego rekordu zgodnie z kolejnością alfabetyczną, czyli z jednostki B. Na etapie drukowania faktury funkcjonalność systemu nie przewidywała jeszcze bowiem możliwości wyboru jednostki, której dane miały widnieć w nagłówku faktury. Tym samym, faktury dokumentujące dostawę towarów/świadczenie usług zrealizowanych przez A na rzecz kontrahentów Spółki, które w systemie SAP zostały przyporządkowane i technicznie zarejestrowane w księgach rachunkowych jednostki A zostały wydrukowane z danymi wskazującymi jako dostawcę podmiot B. Konsekwencją przedmiotowej nieprawidłowości był wydruk błędnych danych dostawcy na fakturach sprzedażowych wystawionych na rzecz Ajentów A we wskazanym okresie. W szczególności, przedmiotowy błąd dotyczył następujących danych nazwa podmiotu, numer NIP, numer REGON, wysokość kapitału zakładowego, numer KRS.

W dniu 4 lutego 2016 r. błąd skutkujący drukowaniem nieprawidłowego oznaczenia sprzedawcy został usunięty. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

faktury zawierające błąd w zakresie danych dostawcy zostały pierwotne wygenerowane w systemie księgowym A;
transakcje udokumentowane błędnymi fakturami zostały zaksięgowane i rozliczone dla celów VAT przez A, co znajduje odzwierciedlenie w:
- zapisach na księgach rachunkowych prowadzonych przez, Spółkę,
- rejestrach prowadzonych przez Spółkę dla celu podatku od towarów i usług;
faktycznej dostawy towarów/świadczenia usług na rzecz odbiorców wskazanych na wystawionych fakturach dokonała A;
B jest podmiotem świadczącym usługi finansowe zwolnione z VAT, który nie dokonuje dostaw towarów. Ponadto podmiot ten nie jest upoważniony do wystawiania faktur w imieniu A.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy podmiotem zobowiązanym do wystawienia faktur korygujących w zakresie danych dostawcy jest A czy B.

W tym miejscu należy wskazać, że faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, że dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona, ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, że nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje wówczas żadnych skutków prawnych.

Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Jeżeli zatem po wystawieniu faktury pierwotnej podatnik, który ją wystawił, stwierdzi w niej pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, powinien wystawić fakturę korygującą. Ta inna pozycja faktury to również imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, jak również ich numery NIP.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca – A wskazał, że wystawił faktury z danymi podmiotu B. Błędy dotyczyły nazwy podmiotu, numeru NIP, numeru Regon, wysokości kapitału zakładowego oraz numeru KRS. Jednak podmiot B nie dokonywał dostawy towarów/świadczenia usług będących przedmiotem wystawionych faktur sprzedaży. Ponadto zapłata za dostawę towarów/świadczenie usług udokumentowana błędnymi fakturami została dokonana na konto Wnioskodawcy. Podkreślenia wymaga fakt, że Spółka B nie jest upoważniona do wystawiania faktur w imieniu A. Transakcje udokumentowane błędnymi fakturami zostały zaksięgowane i rozliczone dla celów VAT przez A, co znajduje odzwierciedlenie w zapisach na księgach rachunkowych prowadzonych przez Spółkę i rejestrach dla celów podatku od towarów i usług. Faktycznej dostawy towarów/świadczenia usług na rzecz odbiorców wskazanych na wystawionych fakturach dokonała A.

W odniesieniu do wystawianych przez Wnioskodawcę błędnych faktur sprzedaży należy wskazać, że Wnioskodawca (jako wystawca faktury) zobowiązany jest do skorygowania błędów za pomocą faktur korygujących, ponieważ transakcje, które dokumentują błędne faktury wystawione przez Wnioskodawcę są rzeczywiste a zapłata za nie nastąpiła na jego konto.

Faktura ma odzwierciedlać prawdziwe zdarzenie gospodarcze, zatem nie można uznać za prawidłową takiej faktury, która wskazuje co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale jednocześnie błędnie wskazuje podmioty pomiędzy, którymi to zdarzenie wystąpiło. W sytuacji, gdy błędne są wszystkie dane podmiotu wystawiającego faktury, usunięcie tego typu błędu następuje poprzez wystawienie faktur korygujących przez sprzedawcę. Skorygowanie błędu polegającego na nieprawidłowym wskazaniu sprzedawcy powinno nastąpić poprzez wystawienie faktury korygującej, zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy, w szczególności wskazującej jako przyczynę korekty błędne określenie danych sprzedawcy oraz prawidłową treść korygowanych pozycji, czyli prawidłowe dane podmiotu wystawiającego faktury.

Zatem jeżeli do obrotu prawnego zostały wprowadzone faktury z błędnymi danymi sprzedawcy to Wnioskodawca – A – powinien dokonać korekty poprzez wystawienie faktur korygujących.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, wydana interpretacja stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego kontrahentów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin