Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512-732.2016.3.MS
z 20 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2016 r., (data wpływu 7 października 2016 r.) uzupełnionym w dniu 28 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia statusu podatnika oraz prawa do odliczenia podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 28 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia statusu podatnika oraz prawa do odliczenia podatku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność rolniczą i jest z tego tytułu czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności rolniczej jest uprawa i sprzedaż zbóż i traw. Jest to Pani jedyna działalność. Posiada 8 ha własnych gruntów rolnych oraz wydzierżawia na podstawie umowy dzierżawy od swojego męża ponad 180 ha gruntów rolnych. Posiada Pani wraz z mężem rozdzielność majątkową. Mąż Pani jest również czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą - działalność rolniczą na innych niż wydzierżawiane przez Panią gruntach (mąż uprawia ponad 100 ha gruntów rolnych). Każdy z małżonków otrzymuje dotacje z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Z tytułu zawartej między małżonkami umowy dzierżawy gruntów mąż wystawia Pani faktury, które Pani opłaca. Działalność rolniczą prowadzi Pani przy pomocy własnego sprzętu lub korzysta z usług rolniczych, za które otrzymuje faktury. W 2016 mąż dokonał darowizny nieruchomości rolnej (grunt + budynki inwentarskie) na współwłasność dla Pani oraz dwóch synów. Synowie podobnie jak Pani prowadzą osobne gospodarstwa rolne na wydzierżawionych od męża gruntach. Są czynnymi podatnikami VAT i otrzymują dotację z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Przedmiotem prowadzonych działalności rolniczych jest uprawa zbóż i traw, ale zamierza Pani wraz z synami rozszerzyć ją o hodowlę bydła. Otrzymana w drodze darowizny nieruchomość powiększyła powierzchnię. gospodarstw rolnych Pani oraz synów w wysokości udziałów we współwłasności.

Pani oraz synowie zamierzacie wspólnie prowadzić inwestycję na otrzymanej nieruchomości, polegającą na budowie budynku inwentarskiego, wiaty na siano, silosu na kiszonkę, płyty obornikowej, zbiornika na gnojówkę wraz z niezbędną infrastrukturą. Inwestycja będzie dofinansowana z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. W związku z tym, że zakres inwestycji jest duży, musicie Państwo zrealizować ją wspólnie. Po wybudowaniu obiektów inwentarskich, Pani oraz synowie będziecie hodowali tam swoje stado bydła, które zostaną zakupione do swoich gospodarstwa. Stada będą miały przypisane numery stad. Każde stado będzie oddzielnym stadem prowadzonym odpowiednio przez Panią i synów. Stada będą należały do odrębnych gospodarstw rolnych, wspólne będą tylko nieruchomości z których będziecie korzystali hodując bydło. Prowadząc gospodarstwo rolne będziecie ponosili także wydatki związane z użytkowaniem wybudowanych obiektów takie jak opłaty za media: energia elektryczna, zużycie wody oraz bieżące remonty i konserwacje obiektów. Wydatki te związane będą ze sprzedażą opodatkowaną, ponieważ w obiektach przebywać będzie bydło. W związku z tym, że będą to koszty wspólne przysługiwać Pani będzie prawo do odliczenia podatku w proporcji do posiadanych udziałów. W celu wyodrębnienia działalności rolniczej prowadzi Pani oddzielnie księgowość swojej działalności rolniczej dla celów podatku od towarów i usług, w tym rejestry VAT, jak również dla własnych celów informacyjnych prowadzi „książkę podatkową”, w której ewidencjonuje wszystkie zdarzenia. Pani stado będzie miało przypisany numer stada, a każda sztuka bydła będzie posiadała swój indywidualny numer zwierzęcia. Prowadzone będą kartoteki z numerami kolczyków zwierząt. Będzie Pani ponosiła koszty utrzymania swojego stada bydła, tj. koszty karmy, lizawki, usługi weterynaryjne oraz obsługi stada. Wnętrze budynku obory jest tak rozplanowane, żeby każde stado miało wydzielone miejsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania ostatecznie wyrażone w uzupełnieniu wniosku z dnia 28 grudnia 2016 r.

1. Czy dokonując zakupów związanych z prowadzoną inwestycją (faktury będą wystawiane na Panią i synów) oraz związanych z użytkownikiem wybudowanych obiektów opłaty za media, remonty bieżące będzie Pani miała prawo do odliczenia podatku VAT z faktur w proporcji posiadanych udziałów we współwłasności nieruchomości?
2. Czy hodując bydło na terenie wspólnej nieruchomości będzie Pani występowała jako podatnik VAT w zakresie sprzedaży bydła tylko ze swojego stada?

Pani zdaniem, jak stanowi art. 15 ust. 4 ustawy o podatku od towarów usług – w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwa rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1. Przepis ten stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w art. 15 ust. 4 przypadkach takich – jak stanowi art. 96 ust. 2 – zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy sprzedaży produktów rolnych. Cel i powód wprowadzenia powyższej regulacji jest taki, że podatnikiem jest gospodarstwo rolne, które jest reprezentowane przez jedną z osób fizycznych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne. Z kolei gospodarstwem rolnym jest gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Zgodnie zaś z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów o którym mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej (..). Art. 1 wskazuje na grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione w użytkach rolnych. Prowadzi Pani odrębnie od swoich synów gospodarstwo rolne, na podstawie umowy dzierżawy gruntów rolnych, które posiadają powierzchnie powyżej 1 ha. Występuje Pani jako podatnik VAT z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego. Otrzymana na podstawie umowy darowizny nieruchomość powiększyła u Pani obszar gruntów posiadanego już gospodarstwa rolnego. Nie zamierza Pani z synami prowadzić wspólnego gospodarstwa rolnego. Celem jest tylko wykonanie wspólnej inwestycji, ponieważ ze względu na skalę inwestycji byłoby to niemożliwe do zrealizowania dla jednej osoby. Docelowo w powstałych obiektach, każdy będzie kontynuował swoją działalność rolnicza rozszerzając ją o hodowlę bydła. O odrębności prowadzonej działalności świadczy fakt, że będzie Pani posiadała odrębne stado zarejestrowane pod innym numerem w agencji restrukturyzacji i modernizacji rolnictwa. Będzie Pani prowadzić odrębną księgowość, ponosić koszty obsługi swojego stada. W związku z powyższym uważa Pani, że na terenie wspólnej nieruchomości powinna występować jako odrębny podatnik VAT z tytułu prowadzenia własnego gospodarstwa rolnego. Stosownie do przepisów art. 196 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom współwłasność. Zgodnie z art. 198 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Podatek naliczony z faktur zakupowych dotyczących inwestycji oraz kosztów utrzymania powstałych budowli powinien być odliczany proporcjonalnie do posianych udziałów we współwłasności, ponieważ zgodnie z art. 86 ust. 1 w zakresie, jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na terenie nieruchomości będzie Pani prowadzić działalność rolniczą polegającą na hodowli bydła tylko ze swojego stada. Podsumowując, uważa Pani, że prowadząc odrębne gospodarstwo rolne, które będzie korzystało tylko ze wspólnej nieruchomości występuje Pani jako odrębny podatnik VAT i ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów inwestycyjnych oraz użytkowania wybudowanych obiektów (media, remonty bieżące) w proporcji posiadanych udziałów we współwłasności nieruchomości. Dokonując sprzedaży bydła ze swojego stada hodowlanego na terenie wspólnej nieruchomości będzie Pani występowała jako podatnik VAT i wystawiła faktury sprzedażowe w swoim imieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz.710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, , podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 przywołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej, w tym świadczenie usług rolniczych (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, iż działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych – art. 2 pkt 19 ustawy.

Przez produkty rolne, zgodnie z punktem 20 powołanego artykułu, rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim. Natomiast przez usługi rolnicze, zgodnie z art. 2 pkt 21, rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 3, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i ust. 2.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy wynika, iż w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

W tym miejscu należy wskazać, że z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z poźn. zm.) wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Ponadto w myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług. Ponadto prawo do odliczenia przysługuje tylko w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, iż prowadzi Pani działalność rolniczą w zakresie uprawy zbóż i traw i z tego tytułu jest czynnym podatnikiem VAT. Uprawia Pani własne grunty rolne. Ponadto wydzierżawia na podstawie umowy dzierżawy od męża z którym ma rozdzielność majątkową grunty również wykorzystywane w działalności rolniczej. W 2016 r. maż dokonał darowizny na Pani rzecz oraz waszych synów nieruchomości rolnej (współwłasność), składającej się z gruntu oraz budynków. Synowie są również podatnikami VAT czynnymi. Zamierza Pani jak również synowie rozszerzyć na terenie otrzymanej w drodze darowizny od męża nieruchomości prowadzoną działalność rolniczą o hodowlę bydła. W związku z powyższym zamierza Pani wraz z synami dokonać inwestycji na otrzymanej nieruchomości, polegającej na budowie budynku inwentarskiego, wiaty na siano, silosu na kiszonkę, płyty obornikowej, zbiornika na gnojówkę wraz z niezbędną infrastrukturą. Zarówno Pani, jak i synowie będziecie hodować tam swoje bydło niezależnie od pozostałych uczestników biorących udział w realizacji inwestycji. Stada będą należały do odrębnych gospodarstw rolnych, wspólne będą tylko nieruchomości, w których będzie hodowane bydło. Przy czym wnętrze budynku obory będzie tak zaplanowane aby hodowane stado posiadało wydzielone miejsce. Po zrealizowaniu inwestycji ponoszone będą wydatki związane z utrzymaniem wybudowanych obiektów.

Wątpliwości Pani sprowadzają się do określenia czy z tytułu hodowli bydła na terenie wspólnej nieruchomości będzie występować Pani jako podatnik VAT w zakresie sprzedaży bydła tylko ze swojego stada oraz czy w związku z ponoszonymi wydatkami na realizację przedmiotowej inwestycji oraz opłat za media i bieżące remonty będzie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku w proporcji posiadanych udziałów we współwłasności nieruchomości.

Przenosząc powołane przepisy na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji możliwe jest odrębne rozliczanie przez Panią jako czynnego podatnika VAT prowadzącego działalność rolniczą w zakresie hodowli bydła w odniesieniu do swojego stada. Jak wynika bowiem z treści wniosku, po zrealizowaniu przedmiotowej inwestycji polegającej na wybudowaniu nowych składników majątku, będzie Pani je wykorzystywać w prowadzonej działalności rolniczej wyodrębnionej organizacyjnie od pozostałych części należących do synów tj. każda sztuka bydła będzie posiadała swój indywidualny numer zwierzęcia, prowadzone będą kartoteki z numerami kolczyków zwierząt, koszty utrzymania stad ponoszone będą odrębnie, tj. (koszty karmy, lizawki, usługi weterynaryjne oraz obsługi stada), wnętrze budynku obory jest tak rozplanowane, żeby każde stado miało wydzielone miejsce. Pani natomiast będzie wystawiała faktury z tytułu własnej sprzedaży dotyczącej wyłącznie Pani stada.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku podkreślić należy, że prawo do odliczenia podatku przysługuje podatnikowi w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Powyższe oznacza, że o ile będzie Pani dysponować fakturami dokumentującymi nabycia towarów usług związanych z realizacją planowanej inwestycji, zawierającymi Pani dane, to w tym konkretnym przypadku przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku w takim zakresie, w jakim zakupy te będą służyć Pani sprzedaży opodatkowanej. Zatem, o ile wskazany przez Panią sposób obliczenia podatku naliczonego stosownie do posiadanego udziału odpowiada faktycznemu zakresowi prawa do odliczenia, to należy przyjąć, że w takim zakresie przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku tj. zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Podobna sytuacja będzie miała miejsce w przypadku odliczania podatku naliczonego z tytułu opłat ponoszonych za media oraz bieżące remonty obiektów.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku, gdy faktyczny stopień użytkowania wybudowanych obiektów czy określone zużycie tzw. mediów będzie inne niż wskazane we wniosku, opisany sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego nie znajdzie zastosowania.

Zatem wskazać trzeba, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego z którego wynika, że będzie Pani w przedmiotowej nieruchomości posiadała odrębne gospodarstwo rolne, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zauważyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ustawa - Ordynacja podatkowa). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Pani, nie zaś Pani synów. Uwzględniając powyższe wskazać zatem należy, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla Pani synów, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla Pani synów.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.