Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP1.4512.81.2017.1.BS
z 25 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 31 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy usługi wsparcia biznesu na rzecz podmiotów z grupy.

W celu polepszenia warunków pracy swoich pracowników, Spółka zawarła umowę z kontrahentem (dalej: Kontrahent), w ramach której Kontrahent zapewnia Spółce kompleksowe rozwiązania z zakresu świadczeń pracowniczych. Rozwiązania te obejmują zasadniczo ofertę sportową, rekreacyjną oraz rozrywkową. Usługi te są świadczone przez Kontrahenta w ramach programu MultiSport (dalej: „MultiSport” lub „Program”). W związku z powyższym pracownicy Spółki oraz ich osoby towarzyszące (dalej łącznie: Pracownicy) uzyskują prawo wstępu do dowolnie wybranych przez siebie świadczeń wschodzących w skład oferty.

Obecnie, w ramach Programu dostępne dla Pracowników są następujące rodzaje świadczeń sportowo-rekreacyjnych, zapewnianych przez Partnerów Kontrahenta (dalej łącznie: „Świadczenia”):

1. udział w zajęciach typu aqua aerobic;
   
2. wstęp na basen;
   
3. udział w zajęciach typu indoor cycling i spinning (trening na rowerze stacjonarnym);
   
4. wstęp do groty solnej;
   
5. wstęp na lodowisko;
   
6. udział w zajęciach z nauki sztuk walki;
   
7. udział w zajęciach z nauki tańca;
   
8. wstęp do obiektów/urządzeń typu sauna / łaźnia / jacuzzi;
   
9. wstęp na ściankę wspinaczkową;
   
10. wstęp na siłownię;
    
11. udział w zajęciach typu nordic-walking;
    
12. udział w zajęciach z jogi;
    
13. wstęp na kort do squasha;
    
14. udział w innego typu szeroko rozumianych zajęciach fitness, tj. aktywnościach grupowych prowadzonych w studiach fitness, takich jak taniec, zumba, gimnastyka, pilates.
    
    
    

Cechą wspólną świadczeń jest okoliczność, że Pracownik otrzymuje do nich dostęp w formie prawa wstępu do konkretnego obiektu prowadzonego przez danego Partnera (np. operatora klubu fitness, OSIR, szkoła/studio jogi etc).

Ze względu na swój charakter, Świadczenia można podzielić na trzy zasadnicze typy/grupy aktywności:

1. Świadczenia oferowane przez dedykowane dla nich obiekty sportowe (dalej: „Świadczenia Sportowe”):
   • basen (pkt 2 powyżej),
     
   • lodowisko (pkt 5 powyżej),
     
   • ścianka wspinaczkowa (pkt 9 powyżej),
     
   • korty do squasha (pkt 13 powyżej).
   Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293) (dalej: „PKWiU”) Kontrahent klasyfikuje Świadczenia Sportowe do grupowania PKWiU 93.11.10.0. „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.
   
2. Świadczenia rekreacyjne, oferowane przez obiekty prowadzone przez Partnerów, dedykowane do indywidualnego/samodzielnego wykorzystania przez Pracownika (dalej: „Świadczenia rekreacyjne indywidualne”):
   • grota solna (pkt 4 powyżej),
     
   • sauna/jacuzzi (pkt 8 powyżej),
     
   • siłownia (pkt 10 powyżej).
3. Świadczenia rekreacyjne, oferowane przez obiekty prowadzone przez Partnerów, dedykowane do wykorzystania przez Pracownika, także albo wyłącznie w ramach zajęć grupowych (dalej: „Świadczenia rekreacyjne grupowe”):
   • aqua aerobic (pkt 1 powyżej),
     
   • indoor cycling/spinning (pkt 3 powyżej),
     
   • nauka sztuk walki (pkt 6 powyżej),
     
   • nauka tańca (pkt 7 powyżej),
     
   • nordic walking (pkt 11 powyżej),
     
   • joga (pkt 12 powyżej),
     
   • inne zajęcia fitness, przykładowo taniec, zumba, gimnastyka, pifates (pkt 14 powyżej).
   
   
   

Istotą Świadczeń rekreacyjnych grupowych jest umożliwienie Pracownikowi, poprzez przyznanie możliwości wstępu do konkretnego obiektu partnera, wzięcia udziału w zajęciach/ ćwiczeniach grupowych określonego typu. Zajęcia te często odbywają się z udziałem instruktora, którego rolą jest koordynacja zajęć, w których uczestniczy grupa osób, według ustalonego harmonogramu/ planu zajęć. W przypadku niektórych typów zajęć, zgodnie z ich formułą, rolą instruktora jest także demonstrowanie określonych ćwiczeń/zachowań, które są jednocześnie wykonywane/ naśladowane przez uczestników. W żadnym jednak przypadku oferta usługowa Kontrahenta nie obejmuje objęcia pracownika asystą tzw. trenera personalnego, ani żadną inną formą dedykowanej dla niego opieki indywidualnej określonego specjalisty/instruktora.

Świadczenia rekreacyjne grupowe dostępne są dla Pracowników w ramach możliwości wstępu do dwóch typów obiektów prowadzonych przez Partnerów:

1. obiekt typu studio fitness – w takim przypadku Pracownik, mający prawo wstępu do obiektu, uzyskuje możliwość udziału w Świadczeniach rekreacyjnych grupowych, jako elementu oferty danego studia fitness (obok, np. klasycznej siłowni, sauny, etc.);
2. obiekt tzw. dedykowany – w takim przypadku Pracownik uzyskuje dostęp do niektórych typów Świadczeń rekreacyjnych grupowych poprzez przyznanie mu wstępu do obiektu prowadzonego przez Partnera, który jest dedykowany specyficznie do danego typu świadczenia; formuła ta w praktyce może dotyczyć Świadczeń takich jak: joga, sztuki walki, taniec, zapewnianych przez obiekty typu szkoła/studio jogi, ośrodek sztuk walki, szkoła/ studio tańca.
   
   

Spółka podkreśla, że charakter Świadczenia zapewnianego Pracownikowi w przypadku obu wskazanych powyżej typów obiektów jest tożsamy. W szczególności, istotą usługi świadczonej w tym zakresie jest umożliwienie Pracownikowi wstępu do danego obiektu oraz skorzystanie z danego Świadczenia rekreacyjnego grupowego, o cechach wskazanych powyżej, w szczególności bez indywidualnej asysty instruktora/ trenera.

Obecnie oferta handlowa Kontrahenta skonstruowana jest w ten sposób, że grupuje ona określone Świadczenia do tzw. koszyków/ pakietów, które są osobno oferowane Klientom. Poszczególne Świadczenia nie powtarzają się w ramach poszczególnych koszyków/pakietów. Innymi słowy, Kontrahent oferuje Klientom możliwość zakupu większej ilości usług, z których każda zawiera w sobie możliwość skorzystania z wyselekcjonowanej grupy Świadczeń, unikalnej dla danej usługi. W praktyce Spółka może więc zdecydować się na zakup pełnej gamy Świadczeń poprzez zakup od Kontrahenta wszystkich oferowanych pakietów/ usług, albo ograniczyć się do wyboru jednej usługi.

Obecnie Kontrahent rozważa zmianę wskazanego powyżej modelu biznesowego. W szczególności, rozważa oferowanie Spółce kompleksowej oferty sportowo-rekreacyjnej, obejmującej możliwość skorzystania przez Pracowników ze wszystkich wskazanych powyżej Świadczeń, w zamian za określoną opłatę stałą (może być ona kalkulowana przykładowe jako określony ryczałt per Pracownik) (dalej: „Usługa”). W rozważanym nowym modelu zachowane zostanie podstawowe założenie biznesowe oferty handlowej Kontrahenta, w myśl której Pracownik, który zdecydował się na zakup Usługi, będzie miał dostęp do pełnej gamy Świadczeń, z których będzie mógł korzystać według swojego uznania, zarówno co do typu Świadczenia, jak również co do wyboru obiektu konkretnego Partnera.

Dodatkowo, Kontrahent rozważa możliwość oferowania Spółce niektórych Świadczeń rekreacyjnych indywidualnych i grupowych odrębnie, np. tylko siłownia, tylko zajęcia fitness etc.

W związku z dokonanymi zakupami kart, Spółka otrzymuje od kontrahenta faktury VAT dokumentujące dokonane zakupy. W odniesieniu do kart nabywanych w celu wykorzystania przez pracowników Spółki, Spółka finansuje przedmiotowe Karty z ZFŚS. Spółka nie ujmuje tej transakcji dla celów VAT.

Niemniej jednak w odniesieniu do kart przeznaczonych dla osób towarzyszących pracowników, Spółka finansuje przedmiotowe zakupy ze środków obrotowych Spółki, a następnie potrąca kwoty z pensji pracownika.

W konsekwencji w celu ujęcia przedmiotowych transakcji dla celów VAT Spółka:

• Dokonuje odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Kontrahenta
  

• Dokonuje naliczenia VAT związanego z „odsprzedażą” kart na rzecz pracowników.
  
  
  

Początkowo Kontrahent Spółki wystawiał faktury VAT wykazując nabywane świadczenia z dwoma różnymi stawkami VAT:

• 23% w odniesieniu do pakietu obejmującego wstęp na zajęcia sportowe
  

• 8% w odniesieniu do pakietu obejmującego wstęp na obiekty sportowe
  
  
  

Spółka dokonując opodatkowania odsprzedaży przedmiotowych kart dokonywała naliczenia VAT w takiej samej wysokości (ze stawką 8% oraz 23%) jak w przypadku faktur zakupowych. Niemniej jednak Kontrahent wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do Ministra Finansów w zakresie możliwości stosowania 8% stawki VAT w odniesieniu do całego pakietu i otrzymał potwierdzenie w tym zakresie (interpretacja nr IPPP2/4512-78/15-2/DG). W konsekwencji kontrahent wystawia obecnie faktury z 8% stawką VAT w odniesieniu do wszystkich do obu elementów faktury.

Niemniej jednak, mimo iż Spółka otrzymywała faktury, na których już po zmianie Kontrahent dokonywał opodatkowania obu pakietów 8% stawką VAT, Spółka przez pewien okres nadal opodatkowywała odsprzedaż przedmiotowych świadczeń ze stawkami odpowiednio 8% i 23% (jak dotychczas).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przedmiotowe świadczenia wskazane w punktach 1-14 oraz Usługa, której świadczenie rozważa Kontrahent odsprzedawane przez Spółkę na rzecz Pracowników, Spółka powinna opodatkowywać ze stawką 8% (tj. z taką samą stawką jaka widnieje na fakturze zakupowej)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedmiotowe świadczenia wskazane w punktach 1-14 oraz Usługa, której świadczenie rozważa Kontrahent odsprzedawane przez Spółkę na rzecz pracowników Spółka powinna opodatkowywać ze stawką 8% (tj. z taką samą stawką jaka widnieje na fakturze zakupowej).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Uwagi ogólne
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, przy czym do dnia 31 grudnia 2016 r. wynosi 23%, zgodnie z art. 146a ustawy o VAT.

Wyjątkiem od opodatkowania podstawową stawką VAT jest objęcie niektórych rodzajów towarów i usług stawką obniżoną, która wynosi 7% (do 31 grudnia 2016 r. wynosi 8%).

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8% można stosować do towarów i usług wymienionych w załączniku numer 3 do ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 179 załącznika numer 3 do ustawy o VAT, obniżoną stawką podatku w wysokości 8% objęte są „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, o symbolu PKWiU 93.11.10.0.

Na podstawie art, 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika numer 3 do ustawy o VAT, obniżoną stawką podatku w wysokości 8% objęte są „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

2. Interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2014 r.
   
   

W dniu 2 grudnia 2014 r. Minister Finansów, biorąc pod uwagę tezy wynikające z wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanych na przestrzeni 2014 r. wydał interpretację ogólną przepisów prawa podatkowego (dalej: „Interpretacja ogólna”), odnoszącą się do wykładni zacytowanego powyżej przepisu art. 41 ust. 2 w zw. z poz. nr 186 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Interpretacja wydana została na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, w celu, jak podkreślił sam Minister Finansów, „zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3.”

W treści Interpretacji Minister Finansów stwierdził, że na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 186 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT, za rekreację należy uznać „różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu. Tak rozumiana rekreacja obejmuje w szczególności zajęcia takie jak fitness, czy aerobik, ale również taką aktywność jak np. korzystanie z sauny”.

Ponadto w treści Interpretacji stwierdzono, że:

„Należy też zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”. Zatem pod pojęciem w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu).

I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, na siłownię – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp „na siłownię” czy do parku rozrywki) (...).

Dodać należy, że co do zasady zróżnicowanie ceny biletu wstępu np. w zależności od rodzaju usług związanych z rekreacją, do skorzystania z których dany bilet uprawnia (np. centrum rekreacyjne, w którym są różne „strefy”: basen do pływania – jedna strefa, baseny rekreacyjne obejmujące m.in. zjeżdżalnie, „sztuczną rzekę” itp. – druga strefa, siłownia i sale do ćwiczeń grupowych – trzecia strefa) nie ma wpływu na wysokość stawki podatku, która ma zastosowanie do ich sprzedaży.

Jednocześnie należy zauważyć, że w ww. wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: <(...) sformułowanie „usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową.

Należy podzielić stanowisko zawarte w ww. wyroku co do opodatkowania usług w zakresie wstępu, mając jednak na uwadze, że dostawy towarów i świadczenie usług, które nie mieszczą się, zgodnie z zaprezentowaną przez Naczelny Sąd Administracyjny wykładnią, w pojęciu wstępu, są opodatkowane na zasadach ogólnych.

Reasumując, stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.”

3. Możliwość zastosowania stawki 8% VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 186 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT do Świadczeń rekreacyjnych indywidualnych oraz Świadczeń rekreacyjnych grupowych w świetle Interpretacji
   
   

Interpretacja w samej swojej treści wymienia określone typy usług, które korzystają z obniżonej stawki VAT 8%. Niemniej jednak, co wynika wprost w Interpretacji, poprzez użycie sformułowania „w szczególności” przedmiotowa wylistowanie ma charakter przykładowy. Tym samym katalog świadczeń objętych stawką obniżoną na podstawie komentowanego przepisu ma charakter otwarty.

Zdaniem Spółki, kierując się brzmieniem Interpretacji, w celu rozstrzygnięcia, czy dana usługa może zostać objęta obniżoną stawką 8% VAT na podstawie dyskutowanego przepisu, należy ustalić:

1. czy jest to usługa związana z rekreacją oraz
2. czy wstęp do danego obiektu, związany z wykonaniem usługi, łączy się ze świadczeniami, które można potraktować jako normalne/ typowe użytkowanie tego obiektu.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wymienione w stanie faktycznym Świadczenia rekreacyjne grupowe oraz indywidualne spełniają wymienione powyżej warunki, co oznacza możliwość zastosowania w stosunku do nich obniżonej stawki VAT 8%.

W szczególności:

1. wszystkie omawiane Świadczenia są niewątpliwie związane z rekreacją, które to pojęcie zgodnie z Interpretacją należy rozumieć szeroko, jako „różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowa i zdrowiu”;
2. wspólnym mianownikiem wszystkich omawianych Świadczeń jest okoliczność, że ich istota sprowadza się do przyznania Pracownikom prawa wstępu do konkretnych obiektów, prowadzonych przez Partnerów;
3. aktywności, które Pracownicy mogą podejmować, indywidualnie lub w grupach, w związku z przyznanym wstępem do obiektów, są niewątpliwie związane z typowym, normalnym wykorzystaniem tych obiektów.
   
   

Odnośnie do konkluzji wskazanej w punkcie „c” powyżej, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że wymienione w stanie faktycznym Świadczenia rekreacyjne indywidualne i grupowe udostępniane są Pracownikom na terenie dwóch typów obiektów:

• studia fitness,
  

• obiekty specjalnie dedykowane do danego rodzaju Świadczenia, jak np. studia jogi, studia taneczne, obiekty prowadzące zajęcia ze sztuk walki (w tym przypadku nie ulega, zdaniem Spółki, wątpliwości i nie wymaga szerszego komentarza, że mamy do czynienia z aktywnościami typowymi dla danego obiektu – tj. przykładowo udział w zajęciach tanecznych w studiu tańca, udział w zajęciach z jogi w studiu jogi etc.).
  
  

W odniesieniu do klubów fitness, zdaniem Spółki, świadczenia takie, jak zajęcia grupowe różnego typu, sauna, jacuzzi, grota solna, w dzisiejszych realiach biznesowych stanowią niewątpliwie aktywności właściwe i typowe dla tego typu obiektów. Kluby fitness, wyposażone wyłącznie w sprzęt do ćwiczeń siłowych (klasyczna siłownia) są już rzadkością w ofercie Kontrahenta, ponieważ nie spełniają wymagań współczesnego klienta pragnącego skorzystać z kompleksowej oferty rekreacyjnej.

Z ostrożności jedynie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że w stosunku do Świadczeń rekreacyjnych grupowych nie znajdzie zastosowania wynikające z Interpretacji (która cytuje w tym zakresie orzecznictwo NSA) wyłączenie z zakresu stosowania stawki obniżonej usług instruktora. Przedmiotowe wyłączenie należy bowiem odnosić zdaniem Spółki do świadczonych na terenie obiektów rekreacyjnych, w zamian za dodatkową, niezależną od biletu/karnetu wstępu opłatę, usług indywidualnego, osobistego trenera/ instruktora (tzw. personal trainer). Jak to natomiast wynika ze stanu faktycznego wniosku, tego typu usługi nie mieszczą się w ofercie handlowej Kontrahenta. Jeżeli dany Pracownik, pragnie skorzystać z tego typu świadczeń (trening personalny) może to zrobić poprzez ich nabycie, za osobną opłatą, bezpośrednio od danego Partnera, z którego obiektu korzysta.

Dodatkowo, w odniesieniu do poszczególnych typów Świadczeń rekreacyjnych indywidualnych i grupowych, Spółka pragnie wskazać na następujące okoliczności:

1. w odniesieniu do – aqua aerobic
   Aqua-aerobic jest rodzajem aktywności fizycznej, polegającym na wykonywaniu określonych ćwiczeń w wodzie. Jeśli chodzi o rodzaj zajęć, niewątpliwie można je przyporządkować do szerszej grupy, jaką są zajęcia fitness, które w pewnym uproszczeniu można określić jako każdy rodzaj gimnastyki rekreacyjnej. Z Interpretacji wynika wprost, że zajęcia takie, jak fitness, czy aerobic objęte są zakresem pojęcia „rekreacja”. Tego typu Świadczenie jest zawsze typowym świadczeniem wchodzącym w skład usługi, jaką jest wstęp do określonego obiektu, np. siłowni, czy obiektu dedykowanego (np. park wodny).
2. w odniesieniu do – indoor cycling
   Indoor cycling to trening kolarski na rowerze stacjonarnym znajdującym się najczęściej na terenie siłowni i zalicza się do szerokiej kategorii zajęć fitness. Pracownicy mogą uczestniczyć w zajęciach indoor cycling w ramach wstępu do studia fitness. Trening może odbywać się samodzielnie (bez ingerencji osoby instruktora, czy trenera) lub w grupie, pod okiem instruktora, jednak w obu przypadkach Świadczenie nie wykracza poza „normalne” korzystanie ze studia fitness.
3. w odniesieniu do – grota solna
   Grota solna, podobnie jak sauna oraz łaźnia działa najczęściej w ramach obiektu dedykowanego do szeregu aktywności rekreacyjnych i korzystanie z niej ma na celu przyniesienie odpoczynku, wytchnienia oraz poprawy samopoczucia. Tym samym, nie ulega wątpliwości, że są to usługi związane z rekreacją, związane z typowym wykorzystaniem infrastruktury obiektu takiego jak studio fitness czy basen. Uznanie wstępu do groty solnej za podlegające obniżonej stawce podatku VAT 8% zostało potwierdzone między innymi w wyroku NSA o sygnaturze I FSK 1365/13.
4. w odniesieniu do – nauka sztuk walki, nauka tańca, joga
   Świadczenia te mogą być wykonywane w dedykowanym do tego obiekcie typu „szkoła”, „studio” lub w ramach zajęć grupowych w klubie fitness (tj. wstęp do klubu obejmuje także możliwość uczestniczenia w zajęciach np. ze sztuk walki). W obu przypadkach Świadczenie polegające na uczestniczeniu w przedmiotowych zajęciach wiąże się ze wstępem do konkretnego obiektu i wchodzi w zakres normalnego, typowego jego wykorzystania. Nie ulega także wątpliwości, że przedmiotowe Świadczenia związane są z rekreacją, tj. mają na celu poprawę kondycji i rozrywkę uczestników. Objęcie sztuk walki stawką obniżoną zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów o sygnaturze IBPP2/443- 836/13/IK.
5. w odniesieniu do – sauna, łaźnia, jacuzzi
   Wymienione powyżej aktywności są podobne do groty solnej. W odniesieniu do sauny, Minister Finansów bezpośrednio potwierdził w Interpretacji, że korzystanie z niej objęte jest zakresem pojęcia „rekreacja”. Zatem, z obniżonej stawki podatku korzysta się w zakresie „wstępu” do niej, a tym samym w zakresie normalnego z niej korzystania (analogicznie przy łaźni i jacuzzi).
   Zasadność stosowania obniżonej stawki VAT 8% w odniesieniu do wstępu na saunę potwierdza wyrok NSA o sygn. I FSK 311/13.
6. w odniesieniu do – siłownia
   Możliwość objęcia stawką obniżoną VAT 8% usług „klasycznej” siłowni potwierdza wprost treść Interpretacji, podążając za utrwaloną linią orzeczniczą NSA.
7. w odniesieniu do – nordic-walking
   Zajęcia typu nordic-walking mieszczą się w zakresie pojęcia „zajęcia fitness”. Są one związane z poprawą kondycji fizycznej, a także rozrywką i odpoczynkiem, co niewątpliwie pozwala na zaklasyfikowanie ich do kategorii usług związanych z rekreacją.
8. w odniesieniu do – spinning
   Spinning to ćwiczenia na rowerze stacjonarnym prowadzone najczęściej przy użyciu normalnej, typowej infrastruktury, w którą wyposażone są obecnie powszechnie studia fitness. Korzystanie z roweru stacjonarnego, będącego stałym wyposażeniem klubu należy uznać za normalne korzystanie z takiego obiektu, a zatem nie ulega wątpliwości, że jest objęte obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%.
9. w odniesieniu do – pozostałe zajęcia fitness, np. aerobic, zumba, gimnastyka pilates
   Wszystkie wymienione powyżej aktywności mieszczą się w szerokiej kategorii zajęć grupowych, stanowiących normalny, typowy i coraz bardziej istotny z perspektywy wymagań współczesnego konsumenta składnik oferty handlowej obiektów typu: studio fitness. Z treści Interpretacji wynika bezpośrednio, że zajęcia takie, jak fitness czy aerobic, objęte są zakresem pojęcia „rekreacja”.
   
   

W konsekwencji, w ocenie Spółki, przedmiotowe świadczenia wskazane w punktach 1-14 oraz Usługa, której świadczenie rozważa Kontrahent odsprzedawane przez Spółkę na rzecz Pracowników Spółka powinna opodatkowywać ze stawką 8% (tj. z taką samą stawką jaka widnieje na fakturze zakupowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawki podatku (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), w zakresie korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Wskazać także należy, że zgodnie z art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), w art. 146a we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „2016 r.” zastąpiono wyrazami „2018 r.”.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.