Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB2.4511.47.2017.2.BK
z 21 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U z 2016, poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2016 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.) uzupełnionym w dniu 10 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 10 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 listopada 2010 r. wraz z żoną Wnioskodawca zakupił w formie aktu notarialnego niezabudowaną nieruchomość nr 1/36, położoną w miejscowości B., gmina S. o obszarze 0,8366 ha oraz udział wynoszący 8366/305.355 w nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne klasy IVa. Nieruchomość ta weszła do majątku wspólnego. W dniu zakupu powyższa nieruchomość przekraczała 1 ha przeliczeniowy i zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 1617 z późn. zm.) tworzyła gospodarstwo rolne.

Nieruchomość została podzielona na dwie mniejsze działki, tj. 1/104 o obszarze 0,5001 ha oraz 1/105 o obszarze 0,3365.

W dniu 30 lipca 2013 r. dokonano sprzedaży części nieruchomości, tj. działki nr 1/104, która w ewidencji gruntów i budynków oznaczona była jako grunty orne klasy IVa oraz udziału 8366/305.355 w nieruchomości. Kupujący oświadczyli, iż zakupiona działka będzie powiększała gospodarstwo rolne. W związku z tym, że sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od daty zakupu złożono zeznania PIT-39 i rozliczono się z Urzędem Skarbowym.

W dniu 29 czerwca 2015 r. dokonano sprzedaży następnej działki nr 1/105 o obszarze 0,3365 ha. Kupujący nieruchomość prowadzą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Nabyta nieruchomość weszła w skład prowadzonego przez nich gospodarstwa rolnego. Podatek od czynności cywilnoprawnych nie został pobrany, gdyż sprzedaż korzystała ze zwolnienia. Na dzień sprzedaży ww. nieruchomości:

• działka nr 1/105 nie była zabudowana,
• w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako grunty orne klasy IVa,
• nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego,
• nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy ani decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego,
• Wnioskodawca i małżonka byli podatnikami podatku rolnego.

Sprzedaż ww. działki nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Na dzień sprzedaży działka ta nie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, iż sprzedana – przed upływem 5 lat od daty nabycia – nieruchomość, tj. działka 1/105 zwiększy istniejące gospodarstwo rolne kupującego, powstanie obowiązek złożenia do Urzędu Skarbowego PIT-39?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny. Wnioskodawca uważa, że jest zwolniony z obowiązku złożenia PIT-39 mimo, iż nie upłynęło 5 lat od zakupu działki 1/105.

W Jego ocenie spełnia wszystkie warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia:

• ziemia została zakwalifikowana jako użytki rolne,
• grunty nie utraciły wskutek sprzedaży swojego charakteru rolnego (nabywający ziemię posiadają gospodarstwo rolne i wskutek zakupu powiększą je),
• sprzedaż działki 1/105 nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 15 listopada 2010 r. wraz z żoną Wnioskodawca zakupił w formie aktu notarialnego niezabudowaną nieruchomość nr 1/36, położoną w miejscowości B., gmina S. o obszarze 0,8366 ha oraz udział wynoszący 8366/305.355 w nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne klasy IVa. Nieruchomość ta weszła do majątku wspólnego. W dniu zakupu powyższa nieruchomość przekraczała 1 ha przeliczeniowy i zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 1617 z późn. zm.) tworzyła gospodarstwo rolne.

Nieruchomość została podzielona na dwie mniejsze działki, tj. 1/104 o obszarze 0,5001 ha oraz 1/105 o obszarze 0,3365.

W dniu 30 lipca 2013 r. dokonano sprzedaży części nieruchomości, tj. działki nr 1/104, która w ewidencji gruntów i budynków oznaczona była jako grunty orne klasy IVa oraz udziału 8366/305.355 w nieruchomości. Kupujący oświadczyli, iż zakupiona działka będzie powiększała gospodarstwo rolne. W związku z tym, że sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od daty zakupu złożono zeznania PIT-39 i rozliczono się z Urzędem Skarbowym.

W dniu 29 czerwca 2015 r. dokonano sprzedaży następnej działki nr 1/105 o obszarze 0,3365 ha. Kupujący nieruchomość prowadzą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Nabyta nieruchomość weszła w skład prowadzonego przez nich gospodarstwa rolnego. Podatek od czynności cywilnoprawnych nie został pobrany, gdyż sprzedaż korzystała ze zwolnienia. Na dzień sprzedaży ww. nieruchomości:

• działka nr 1/105 nie była zabudowana,
• w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako grunty orne klasy IVa,
• nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego,
• nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy ani decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego,
• Wnioskodawca i małżonka byli podatnikami podatku rolnego.

Sprzedaż ww. działki nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Na dzień sprzedaży działka ta nie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego.

Z powyższego wynika, że sprzedaż przedmiotowej działki nr 1/105 stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jak wskazano w treści wniosku nastąpiła przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (art. 22 ust. 6f ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia „gospodarstwo rolne” w celu jego wyjaśnienia odwołać się należy, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 617).

W myśl art. 2 ust. 1 powołanej ustawy za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Wykładnia językowa powołanego art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na stwierdzenie, że ustawodawca uzależnia zastosowanie przedmiotowego zwolnienia od spełnienia następujących przesłanek:

• sprzedane grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne,
• muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
• grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.

Ponieważ dla skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy koniecznym jest, aby zbywane grunty wchodziły w skład gospodarstwa rolnego, to mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że nie została spełniona jedna z przesłanek warunkująca możliwość jego zastosowania, bowiem będąca przedmiotem sprzedaży nieruchomość – działka 1/105 w momencie sprzedaży nie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym.

W konsekwencji, przychód uzyskany ze sprzedaży działki o pow. 0,3365 ha nabytej w dniu 15 listopada 2010 r. nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dokonując w 2015 r. zbycia ww. działki nr 1/105 Wnioskodawca stosownie do powołanego art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy zobowiązany był do złożenia do dnia 30 kwietnia 2016 r. zeznania podatkowego PIT-39.

Jednocześnie mając na uwadze, iż ww. nieruchomość była wspólną własnością Pana i małżonki, zaznacza się, że niniejsza interpretacja dotyczy również małżonki, z tym, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Wnioskodawcy.

Pana małżonka chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.