Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.28.2017.2.TR
z 14 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2017 r. (data wpływu 19 marca 2017 r.), uzupełnionym pismami z dni: 6 kwietnia 2017 r. (data wpływu 6 kwietnia 2017 r.) oraz 7 kwietnia 2017 r. (data wpływu 7 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodów składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodów składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 5 kwietnia 2017 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.28.2017.1.TR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 kwietnia 2017 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 5 kwietnia 2017 r.), zaś w dniach: 6 kwietnia 2017 r. (data nadania 6 kwietnia 2017 r.) oraz 7 kwietnia 2017 r. (data nadania 7 kwietnia 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące: stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Decyzją z dnia 3 lutego 2012 r. Zainteresowany nabył uprawnienia do emerytury górniczej. Emerytura została zawieszona z powodu kontynuacji zatrudnienia oraz osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę na pełnym etacie.

W 2016 r. Wnioskodawca otrzymał decyzję ZUS z dnia 2 czerwca 2016 r. o miesięcznym rozliczeniu świadczenia za okres od dnia 1 maja 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. ZUS stwierdził, że w przypadku dokonania wpłaty na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych kwoty przekroczenia 20 518,08 zł z kwoty wyrównania, przychód osiągnięty w wyżej wymienionym okresie nie będzie powodował zawieszenia emerytury, tylko jej zmniejszenie o kwotę maksymalnego zmniejszenia. Po dokonaniu wpłaty kwoty przekroczenia 20 518,08 zł ZUS wyda decyzję o rozliczeniu emerytury i ustali kwotę podlegającą zwrotowi w wysokości 46 819,43 zł pomniejszoną o zaliczkę na podatek dochodowy, składkę na ubezpieczenie zdrowotne oraz kwotę wpłaty na FUS.

Zainteresowany wyraził zgodę na dokonanie przez ZUS wpłaty na FUS w wysokości 20 518,08 zł poprzez potrącenie jej z kwoty wyrównania. Następnie otrzymał decyzję ZUS z dnia 23 czerwca 2016 r. o rozliczeniu i zwrocie świadczeń po wpłacie na FUS.

Łączną kwotą zwróconą przez ZUS jest 46 819,43 zł, pomniejszone o zaliczkę na podatek dochodowy do urzędu skarbowego w kwocie 4 799,00 zł oraz składki na ubezpieczenia zdrowotne 4 213,75 zł, w tym odliczanej od podatku 3 628,51 zł oraz odliczanej ze świadczenia 585,24 zł.

W 2017 r. Wnioskodawca otrzymał PIT-11A od ZUS, gdzie jest wykazany przychód 46 819,43 zł i zaliczki na podatek dochodowy 4 799,00 zł, i składki na ubezpieczenie zdrowotne 3 628,51 zł. Brak jest natomiast wyszczególnienia kwoty potrąconej przez ZUS na FUS za zgodą Wnioskodawcy w wysokości 20 518,08 zł, będącej dobrowolną wpłatą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionej sytuacji, Zainteresowany ma prawo do odliczenia potrąconej za jego zgodą, dobrowolnej kwoty na FUS w wysokości 20 518,08 zł od sumy przychodów osiągniętych w 2016 r. w zeznaniu podatkowym PIT-36 za rok 2016?

Zdaniem Wnioskodawcy, analogicznie do dostępnych interpretacji – w szczególności: interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 29 czerwca 2015 r. nr ILPB2/4511-1-323/15-4/TR, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 grudnia 2016 r. nr 2461-IBPB-2-2.4511.896.2016.1.KRB – ma prawo do odliczenia potrąconej za jego zgodą dobrowolnej kwoty na FUS w wysokości 20 518,08 zł od sumy przychodów osiągniętych w 2016 r. w zeznaniu podatkowym PIT-36 za rok 2016.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych: stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

– odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440, z późn. zm.), prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6.

Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 1, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, z uwzględnieniem ust. 3 (art. 104 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1442, z późn. zm.), obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów.

Powyżej wskazane przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS wraz z przepisami wykonawczymi, jak w szczególności przepisy rozporządzenia z dnia 22 lipca 1992 r. Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury lub renty (Dz. U. Nr 58, poz. 290, z późn. zm.), regulują szczegółowo kwestie zasad zmniejszania świadczenia emerytalnego oraz obowiązki informacyjne świadczeniobiorcy (oświadczenie), pracodawcy oraz urzędu skarbowego w zakresie zawiadamiania o podjęciu lub zaprzestaniu działalności, z której uzyskiwany przychód podlega ubezpieczeniu społecznemu. Po otrzymaniu oświadczenia organ rentowy wydaje stosowną decyzję realizując zmniejszone świadczenie lub je całkowicie zawiesza. Następnie w rozliczeniu rocznym, jak i miesięcznym dokonuje ustalenia, czy przychody świadczeniobiorcy uzasadniały zmniejszoną wypłatę lub jej zawieszenie. Jednocześnie, organ rentowy po ustaleniu, że łączna kwota dochodu emeryta lub rencisty przewyższyła w danym roku kalendarzowym kwotę graniczną dochodu o kwotę niższą niż kwota nienależnie pobranych świadczeń, informuje emeryta (rencistę) o możliwości uniknięcia zwrotu kwoty nienależnie pobranych świadczeń w razie przekazania na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego kwoty równej kwocie tego przekroczenia, pomniejszonej o kwotę pobranej zaliczki na podatek dochodowy, i wyznacza termin jej zwrotu.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że przedmiotowa kwota przekazana na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych stanowi w istocie kwotę składki określonej w ww. ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, czyli składki, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: na gruncie opisanej we wniosku sytuacji Zainteresowanemu przysługuje prawo odliczenia od dochodów przedmiotowej składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, w zeznaniu podatkowym za rok, w którym ZUS potrącił (tytułem dobrowolnej wpłaty) rzeczoną składkę – tj. za rok 2016.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Ponadto, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Końcowo, informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej organ interpretacyjny nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawcę i stanowiskiem Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.