Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.6.2017.1.JF
z 28 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2017 r. (data wpływu 3 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania aportu składników majątkowych za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania aportu składników majątkowych za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT oraz jest objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce dla potrzeb podatku CIT. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wynajem / dzierżawa powierzchni usługowo-handlowych. Spółka jest wieczystym użytkownikiem gruntu (dalej: „Nieruchomość”), na którym znajduje się, w szczególności, będący przedmiotem odrębnej własności budynek z lokalami wynajmowanymi przez Spółkę (dalej: „Budynek”). Powierzchnia Budynku jest wynajmowana / dzierżawiona m.in. pod placówkę bankową, salon fryzjerski, salon optyczny, kiosk prasowy, gabinet kosmetyczny, sklep z alkoholami, gabinet stomatologiczny, aptekę, biuro, drogerię, sklep spożywczy, biuro architektoniczne, paczkomat.

W związku z planowaną reorganizacją swojej działalności, Spółka zamierza wnieść do innej spółki z o.o. (dalej: „Nabywca”), jako wkład niepieniężny, zespół składników materialnych i niematerialnych, służących jej do prowadzenia działalności gospodarczej (dalej: „Aport”). Spółka, do której zostanie wniesiony Aport będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT oraz będzie objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce dla potrzeb podatku CIT. Po nabyciu przedmiotowych składników majątkowych, Nabywca będzie kontynuował działalność, jaką prowadziła Spółka, tj. będzie prowadził działalność w zakresie wynajmu / dzierżawy powierzchni usługowo-handlowych w Budynku.

Przedmiotem Aportu mają być następujące składniki:

• Budynek;
  

• prawo wieczystego użytkowania Nieruchomości;
  

• parking znajdujący się obok Budynku na Nieruchomości;
  

• urządzenia techniczne i maszyny służące do prawidłowego korzystania z Nieruchomości i Budynku;
  

• inne środki trwałe znajdujące się na Nieruchomości (np. kosze);
  

• dokumentacja dotycząca Nieruchomości (w szczególności: umowy najmu / dzierżawy, podstawa nabycia nieruchomości, decyzje administracyjne dotyczące wymiaru podatku od nieruchomości oraz opłat z tytułu użytkowania wieczystego, dokumentacja przeciwpożarowa, dokumenty dotyczące ubezpieczenia nieruchomości, operaty szacunkowe nieruchomości, świadectwa pochodzenia odnawialnej energii elektrycznej);
  

• prawa i obowiązki wynikające z umowy kredytu na sfinansowanie zakupu Nieruchomości;
  

• prawa i obowiązki wynikające z umów najmu / dzierżawy powierzchni użytkowej Nieruchomości (prawa i obowiązki z tych umów przechodzą z mocy prawa);
  

• prawa i zobowiązania związane z zabezpieczeniami ustanowionymi przez poszczególnych najemców / dzierżawców (kaucje gwarancyjne i gwarancja bankowa);
  

• prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę mediów do Nieruchomości - woda,ścieki, energia elektryczna;
  

• prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Spółkę umów w zakresie:
  • zarządzania;
  • usług prawnych,
  • usług księgowych,
  • usług kadrowych.
  • usług doradczych,
  • administrowania Nieruchomością,
  • utrzymania stanu technicznego Nieruchomości,
  • ubezpieczenia Nieruchomości,
  • ochrony Nieruchomości,
  • utrzymania czystości na terenie Nieruchomości,
    
  • dzierżawy wyposażenia biurowego;

• pracownik zatrudniony w Spółce;
  

• prawa i obowiązki wynikające z umów pożyczek;
  

• prawa i obowiązki wynikające z umów cesji wierzytelności czynszowych na podmiot trzeci;
  

• wszelkie zobowiązania i wierzytelności wraz z dokumentacją prawną i księgową (z zastrzeżeniem tych dotyczących najmu lokalu, patrz wyjaśnienia poniżej);
  

• prawa i obowiązki wynikające z wszelkich innych umów nie wymienionych powyżej, których stroną jest Spółka (z zastrzeżeniem najmu lokalu, patrz wyjaśnienia poniżej);
  

• wszystkie ruchomości Spółki;
  

• środki pieniężne Spółki;
  

• księgi rachunkowe.
  
  
  

Po wniesieniu Aportu, jedynymi istotnymi składnikami, jakie pozostaną w Spółce będą prawa i obowiązki:

• wynikające z zawartych przez Spółkę umów rachunków bankowych (Nabywca zawrze bowiem z bankiem własne umowy rachunku bankowego);
  

• związane z zawartą przez Spółkę umową najmu lokalu (lokal ten służy Spółce tylko jako jej siedziba, w związku z czym będzie jej potrzebny do dalszego funkcjonowania).
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy wniesienie przez Spółkę, jako Aportu, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego składników majątkowych będzie stanowić zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku VAT i w konsekwencji nie będzie podlegało temu podatkowi na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
   
2. Czy wniesienie przez Spółkę, jako Aportu, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego składników majątkowych będzie stanowić zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku CIT i w konsekwencji nie będzie powodowało powstania przychodu u Spółki zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tj. w zakresie pytania numer 2. W zakresie pytania numer 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie, tj. w zakresie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zdaniem Spółki, wniesienie przez Spółkę, jako Aportu, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego składników majątkowych będzie stanowić zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku VAT i w konsekwencji nie będzie podlegało temu podatkowi na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, wniesienie przez Spółkę, jako Aportu, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego składników majątkowych będzie stanowić zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku CIT i w konsekwencji nie będzie powodowało powstania przychodu u Spółki zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2016.1888 z późn. zm.; dalej „Ustawa o CIT”).

Ad. 1-2 - wspólne uzasadnienie

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączeniu z opodatkowania podlega transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, przychodami są, w szczególności, wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze - w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Ustawa o VAT nie definiuje terminu „przedsiębiorstwo”. Zdaniem spółki należy więc dokonywać wykładni tego pojęcia biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa cywilnego. Z kolei ustawa o CIT w art. 4 pkt 3 stanowi wprost, iż na gruncie tej ustawy „przedsiębiorstwo” to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Definicja przedsiębiorstwa znajduje się w art. 55(1) Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Użycie sformułowania „w szczególności” wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż z jednej strony w skład „przedsiębiorstwa” mogą wchodzić inne dodatkowe elementy, których nie wymieniono w cytowanym przepisie, a z drugiej strony przedsiębiorstwem może być zespół składników majątkowych, który nie obejmuje wszystkich rodzajów składników wskazanych w art. 55(1) Kodeksu cywilnego.

Za „przedsiębiorstwo” nie można uznać przypadkowego zbioru składników majątku należących do podatnika. Koniecznym jest aby składniki te pozostawały we wzajemnych interakcjach, w taki sposób, że należy je traktować jako powiązany funkcjonalnie zespół, służący wykonywaniu/przeznaczony do prowadzenia określonej działalności jako przedsiębiorstwo.

Innymi słowy, dla ustalenia, czy dany zespół składników majątkowych stanowi „przedsiębiorstwo” najistotniejsze znaczenie ma okoliczność, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany zbiór rzeczy, praw, obowiązków, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, istotne jest, aby zespół taki dla nabywcy stanowił o możliwości kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej. Tym samym, w zbywanym zespole składników majątkowych powinny być zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu danej działalności gospodarczej. Występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości, zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, stanowi wręcz „czynnik konstytuujący” przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym. Tak np. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 listopada 2010 r. (sygn. akt I CSK 703/09).

Przepisy ustawy o VAT i ustawy o CIT, definiują z kolei, w odpowiednio art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i art. 4a pkt 4 ustawy o CIT pojęcie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku, przedmiotem transakcji będzie zespół składników materialnych i niematerialnych Spółki przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci wynajmu / dzierżawy powierzchni usługowo-handlowych, tj. działalności, która będzie kontynuowana przez Nabywcę. Zostaną bowiem przekazane, poza dwoma wyłączeniami, niemającymi w niniejszym wypadku wpływu na zdolność prowadzenia przedsiębiorstwa przez Nabywcę, wszelkie składniki majątku (materialne i niematerialne) związane z tą działalnością, takie jak w szczególności: prawo użytkowania wieczystego gruntów, prawo własności Budynku, urządzenia techniczne, dokumentacja prawna, techniczna i księgowa, środki pieniężne, wierzytelności.

Ponadto, w związku z wniesieniem Aportu, Nabywca wejdzie w prawa i obowiązki płynące z umów związanych z działalnością Spółki w zakresie najmu / dzierżawy, np. umów z najemcami / dzierżawcami, umów o świadczenie usług prawnych i księgowych, umów na dostawy mediów, świadczenie usług ochrony, administracji, zarządzania, utrzymania czystości, czy ubezpieczenia Nieruchomości.

Tym samym, przedmiotem analizowanej transakcji będzie niewątpliwie zespół składników materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego, który jest na tyle zorganizowany jako kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W opinii Spółki, w wyniku transakcji będącej przedmiotem złożonego wniosku Nabywca otrzyma w zamian za przekazane udziały zespół składników majątkowych, który pozwoli mu prowadzić działalność w zakresie wynajmu powierzchni usługowo-handlowych w sposób samodzielny.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, w sytuacji przedstawionej w złożonym zapytaniu, zespół składników materialnych i niematerialnych Spółki, który będzie przedmiotem Aportu, niewątpliwie może zostać zaklasyfikowany jako przedsiębiorstwo.

Na taką klasyfikację wskazują również interpretacje podatkowe wydawane w 2017 r. w podobnych do omówionego stanach faktycznych np.: interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. 1462-IPPP3.4512.948.2016.1.RM i 1462-IPPP3.4512.949.2016.1.RM.

Ponadto, Spółka pragnie wskazać wnioski wypływające z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) dotyczące transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Przykładowo, w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01, Zita Modes. TSUE podkreślił, iż pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Warunkiem uznania, iż do takiego zbycia doszło jest kontynuowanie działalności gospodarczej za pomocą tych składników przez nabywcę, a nie natychmiastowa jej likwidacja przez tego nabywcę. W wyroku tym TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego.

Ponadto, w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, TSUE orzekł, iż przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej. Z wyroku tego wynika, że to nie zakres składników jakie są przedmiotem transferu rozstrzyga czy mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa w całości lub w części, ale zamiar nabywcy, aby w sposób trwały kontynuować działalność gospodarczą przy ich wykorzystaniu.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wniesienie przez Spółkę, jako Aportu, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego składników majątkowych:

• będzie stanowić zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku VAT i w konsekwencji nie będzie podlegało temu podatkowi na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jak i
  

• będzie stanowić zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku CIT i w konsekwencji nie będzie powodowało powstania przychodu u Spółki zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.; dalej: updop) dla spółki wnoszącej wkład niepieniężny do innej spółki kapitałowej przychodem jest nominalna wartość udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Regulacja ta jednoznacznie wskazuje, że w przypadku gdy podatnik wnosi do spółki/spółdzielni wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, osiąga w związku z tą operacją przychód. Dyspozycja zawarta w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy updop podkreśla, że przychodem w takiej sytuacji będzie nominalna wartość udziałów (akcji, wkładów) w spółce (spółdzielni) objętych w zamian za ten wkład. Przychód podatkowy powstanie również w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji, wkładów). Co do zasady, jest nim wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jednak w pewnych okolicznościach przychód ten podlega oszacowaniu przez urząd skarbowy.

Stosownie do art. 4a pkt 3 updop za przedsiębiorstwo uznaje się przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 poz. 459 z późn. zm.; dalej: Kodeks cywilny) w art. 55¹ definiuje przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych (art. 55² Kodeksu cywilnego). Zapis ten dopuszcza umowne wyłączenie z transakcji zbycia przedsiębiorstwa pewnych jego elementów.

Katalog składników niematerialnych i materialnych, tworzących przedsiębiorstwo, ma charakter otwarty (na co wskazuje użyty zwrot „w szczególności”). Jednakże, aby można było przypisać pewnym składnikom niematerialnym i materialnym cechy przedsiębiorstwa, należy pamiętać, że nie można dokonać wyłączeń zbyt daleko idących. Przedmiotem czynności prawnej mającej za przedmiot przedsiębiorstwo będzie zatem przedsiębiorstwo, tylko gdy nabywca przejmie wszystkie składniki majątkowe, które będą umożliwiały prowadzenie działalności gospodarczej w takim samym charakterze oraz zakresie.

Wobec powyższego, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik zobowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W świetle powyższych unormowań należy wskazać, że fakt wyłączenia z transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie wyklucza uznania, że mamy do czynienia ze sprzedażą całego przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności Spółki jest wynajem/dzierżawa powierzchni usługowo-handlowych. W związku z planowaną reorganizacją swojej działalności, zamierza wnieść do innej spółki z o.o. (dalej: „Nabywca”), jako wkład niepieniężny, zespół składników materialnych i niematerialnych, służących jej do prowadzenia działalności gospodarczej (dalej: „Aport”). Spółka, do której zostanie wniesiony Aport będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT oraz będzie objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce dla potrzeb podatku CIT. Po nabyciu przedmiotowych składników majątkowych, Nabywca będzie kontynuował działalność, jaką prowadziła Spółka, tj. będzie prowadził działalność w zakresie wynajmu / dzierżawy powierzchni usługowo-handlowych w Budynku. Przedmiotem Aportu mają być następujące składniki:

• Budynek;
  

• prawo wieczystego użytkowania Nieruchomości;
  

• parking znajdujący się obok Budynku na Nieruchomości;
  

• urządzenia techniczne i maszyny służące do prawidłowego korzystania z Nieruchomości i Budynku;
  

• inne środki trwałe znajdujące się na Nieruchomości (np. kosze);
  

• dokumentacja dotycząca Nieruchomości (w szczególności: umowy najmu / dzierżawy, podstawa nabycia nieruchomości, decyzje administracyjne dotyczące wymiaru podatku od nieruchomości oraz opłat z tytułu użytkowania wieczystego, dokumentacja przeciwpożarowa, dokumenty dotyczące ubezpieczenia nieruchomości, operaty szacunkowe nieruchomości, świadectwa pochodzenia odnawialnej energii elektrycznej);
  

• prawa i obowiązki wynikające z umowy kredytu na sfinansowanie zakupu Nieruchomości;
  

• prawa i obowiązki wynikające z umów najmu / dzierżawy powierzchni użytkowej Nieruchomości (prawa i obowiązki z tych umów przechodzą z mocy prawa);
  

• prawa i zobowiązania związane z zabezpieczeniami ustanowionymi przez poszczególnych najemców / dzierżawców (kaucje gwarancyjne i gwarancja bankowa);
  

• prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę mediów do Nieruchomości - woda, ścieki, energia elektryczna;
  

• prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Spółkę umów w zakresie:
  • zarządzania;
  • usług prawnych,
  • usług księgowych,
  • usług kadrowych,
  • usług doradczych,
  • administrowania Nieruchomością,
    
  • utrzymania stanu technicznego Nieruchomości,
  • ubezpieczenia Nieruchomości,
    
  • ochrony Nieruchomości,
    
  • utrzymania czystości na terenie Nieruchomości,
    
  • dzierżawy wyposażenia biurowego;

• pracownik zatrudniony w Spółce;
  

• prawa i obowiązki wynikające z umów pożyczek;
  

• prawa i obowiązki wynikające z umów cesji wierzytelności czynszowych na podmiot trzeci;
  

• wszelkie zobowiązania i wierzytelności wraz z dokumentacją prawną i księgową (z zastrzeżeniem tych dotyczących najmu lokalu, patrz wyjaśnienia poniżej);
  

• prawa i obowiązki wynikające z wszelkich innych umów nie wymienionych powyżej, których stroną jest Spółka (z zastrzeżeniem najmu lokalu);
  

• wszystkie ruchomości Spółki;
  

• środki pieniężne Spółki;
  

• księgi rachunkowe.
  
  
  

Po wniesieniu Aportu, jedynymi istotnymi składnikami, jakie pozostaną w Spółce będą prawa i obowiązki:

• wynikające z zawartych przez Spółkę umów rachunków bankowych (Nabywca zawrze bowiem z bankiem własne umowy rachunku bankowego);
  

• związane z zawartą przez Spółkę umową najmu lokalu (lokal ten służy Spółce tylko jako jej siedziba, w związku z czym będzie jej potrzebny do dalszego funkcjonowania).
  
  
  

Analiza przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych wyżej regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c. Wprawdzie na Nabywcę nie przejdą prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów rachunków bankowych oraz umowa najmu lokalu, jednakże, jak wskazał Wnioskodawca, aport będzie obejmował całokształt prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej związanej z wynajmem/dzierżawą powierzchni usługowo-handlowych. Po wyłączeniu elementów, które nie będą przedmiotem aportu, pozostałe składniki objęte transakcją będą w dalszym ciągu spełniały wymogi określone w art. 55¹ k.c. Zbywany majątek, opisany we wniosku, stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu, a przekazana masa posłuży Nabywcy kontynuowaniu działalności gospodarczej. W konsekwencji Nabywca w oparciu o nabyte przedsiębiorstwo będzie mógł nadal kontynuować działalność dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawcę, polegającą na wynajmie/dzierżawie powierzchni usługowo-handlowych.

Reasumując, mając powyższe na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wnoszone przez Wnioskodawcę aportem składniki majątkowe stanowią zbycie przedsiębiorstwa. Tym samym czynność wniesienia aportu w postaci opisanej powyżej transakcji nie spowoduje powstania przychodu do opodatkowania po stronie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7updop.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji i wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, iż zarówno interpretacje jak i wyroki zostały wydane w indywidualnych sprawach, w określonych stanach faktycznych nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.