Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP2.4512.126.2017.2.JO
z 8 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2017 r. (data wpływu 23 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT właściwej dla sprzedaży wyrobów do diagnostyki in vitro – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT właściwej dla sprzedaży wyrobów do diagnostyki in vitro.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży medycyny weterynaryjnej, prowadzi m.in. medyczne laboratoria diagnostyczne. Spółka zamierza dokonywać sprzedaży następujących wyrobów służących do diagnostyki in vitro w postaci suchych slajdów, do badania próbek krwi (osocza i surowicy) pobranych z organizmu zwierzęcego, w celu diagnozowania jednostek chorobowych oraz dostarczenia informacji o stanie fizjologicznym lub patologicznym organizmu, umożliwiające nadzorowanie działań terapeutycznych.

Wyroby, które Spółka zamierza sprzedawać wykorzystywane będą wyłącznie przez kliniki i ośrodki medycyny weterynaryjnej. Zgodnie z interpretacją z dnia 14 grudnia 2016 r., wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi na wniosek Spółki powyższe wyroby mieszczą się w grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) 20.59.52.0: „Pasty modelarskie; wosk dentystyczny i pozostałe preparaty dentystyczne na bazie gipsu; preparaty i ładunki do gaśnic przeciwpożarowych; gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów; złożone odczynniki diagnostyczne i laboratoryjne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Spółka zamierza sprzedawać ww. produkty na terenie kraju m.in. do klinik medycyny weterynaryjnej, dystrybutorów, przedstawicieli handlowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma prawo zastosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8% do sprzedaży na terytorium kraju?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, do sprzedaży na terytorium kraju wyrobów do diagnostyki in vitro w postaci suchych slajdów, do badania próbek krwi (osocza i surowicy) pobranych z organizmu zwierzęcego, w celu diagnozowania jednostek chorobowych oraz dostarczania informacji o stanie fizjologicznym lub patologicznym organizmu, umożliwiających nadzorowanie działań terapeutycznych, mieszczących się w grupowaniu PKWiU 20.59.52.0, Wnioskodawca może stosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Uzasadnienie

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 2 w zw. z przepisem art. 146a pkt 2 ustawy o VAT dostawa towarów wymienionych w Załączniku nr 3 (dalej: Załącznik nr 3) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%. W pozycji nr 86 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT wskazano niektóre z towarów mieszczących się w grupowaniu PKWiU 20.59.52.0, tj. ex 20.59.52.0: Pasty modelarskie; wosk dentystyczny i pozostałe preparaty dentystyczne na bazie gipsu; preparaty i ładunki do gaśnic przeciwpożarowych; gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów; złożone odczynniki diagnostyczne i laboratoryjne, gdzie indziej niesklasyfikowane - wyłącznie testy i odczynniki diagnostyczne, medyczne, materiały formierskie dentystyczne na bazie wosku, w opakowaniach do sprzedaży detalicznej, materiały formierskie dentystyczne na bazie gipsu, pasty modelarskie i pozostałe preparaty; preparaty do stosowania w dentystyce na bazie gipsu, pozostałe, gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów - wyłącznie dla farmacji.

Przedrostek „ex” oznacza zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu PKWiU.

Ustawodawca w przytoczonej wyżej pozycji nr 86 Załącznika nr 3 zakres wyrobów zaliczonych do grupowania PKWiU 20.59.52.0 zawęził do testów i odczynników diagnostycznych, medycznych, materiałów formierskich dentystycznych na bazie wosku, w opakowaniach do sprzedaży detalicznej, materiałów formierskich dentystycznych na bazie gipsu, past modelarskich i pozostałych preparatów; preparatów do stosowania w dentystyce na bazie gipsu, pozostałych, gotowych pożywek do hodowli mikroorganizmów - wyłącznie dla farmacji.

Wykładnia literalna, tj. użycie przez ustawodawcę średnika w opisie pozycji nr 86 Załącznika nr 3 wskazuje na to, że określenie „wyłącznie dla farmacji” odnosi się tylko do tej części opisu pozycji, która znajduje się po średniku. Zatem powyższe ograniczenie, tj. wyłączenie możliwości zastosowania stawki VAT w wysokości 8% do wyrobów wykorzystywanych poza farmacją ma zastosowanie wyłącznie do preparatów do stosowania w dentystyce na bazie gipsu i pozostałych oraz gotowych pożywek do hodowli mikroorganizmów.

Reasumując, w pozycji nr 86 Załącznika nr 3 ustawodawca w stosunku do towarów mieszczących się w grupowaniu PKWiU: 20.59.52.0 zastosował zawężenie (PKWiU: ex 20.59.52.0) wskazując następujące kategorie wyrobów do sprzedaży których właściwa jest stawka 8%:

1. Testy i odczynniki diagnostyczne,
2. Testy i odczynniki medyczne,
3. Materiały formierskie dentystyczne na bazie wosku,
4. Materiały formierskie dentystyczne w opakowaniach do sprzedaży detalicznej,
5. Materiały formierskie dentystyczne na bazie gipsu,
6. Pasty modelarskie i pozostałe preparaty;
7. Preparaty do stosowania w dentystyce na bazie gipsu oraz pozostałe, gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów - wyłącznie dla farmacji.
   
   

Odnosząc się do pozycji pierwszej i drugiej należy rozróżnić pojęcie testów i odczynników diagnostycznych od pojęcia testów i odczynników medycznych. Pierwsza kategoria to pojęcie, które dotyczy testów i odczynników mających zastosowanie zarówno w szpitalach i laboratoriach medycznych, jak również w laboratoriach medycyny weterynaryjnej, laboratoriach naukowych lub w przemyśle. Natomiast testy i odczynniki medyczne mają zastosowanie przede wszystkim w szpitalach i laboratoriach medycznych, także weterynaryjnych. Zatem choć pojęcie odczynników i testów diagnostycznych jest szersze niż pojęcie testów i odczynników medycznych, analiza pozycji 86 Załącznika nr 3 prowadzi do wniosku, że obie te kategorie dotyczy stawka podatku VAT w wysokości 8%.

Biorąc pod uwagę powyższe i fakt, że na podstawie interpretacji PKWiU z dnia 14 grudnia 2016 r. wydanej na wniosek Spółki przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi wyroby będące przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę mieszczą się w zakresie testów i odczynników diagnostycznych, należy uznać, że bez względu na status odbiorcy (tj. czy będzie nim laboratorium szpitalne czy laboratorium inspekcji sanitarnej czy laboratorium lub klinika medycyny weterynaryjnej) wyroby te korzystają z obniżonej 8% stawki podatku VAT.

Warto zauważyć, że przyjęcie przeciwnego stanowiska, tj. uznanie, że stawka VAT w wysokości 8% ma zastosowanie wyłącznie do wyrobów medycznych przeznaczonych dla ludzi lub przeznaczonych dla farmacji nie tylko byłoby sprzeczne z literalnym brzmieniem pozycji 86 Załącznika nr 3, lecz również stanowiłoby naruszenie unijnej zasady neutralności systemu podatku VAT.

Istotą zasady neutralności podatkowej wskazanej w pkt 7 preambuły Dyrektywy Rady 2006/112/WE (dalej: Dyrektywa VAT) jest równe traktowanie pod względem obłożenia podatkiem VAT produktów i usług podobnych lub konkurencyjnych względem siebie. Zgodnie z zasadą neutralności fiskalnej, podobne towary lub usługi konkurencyjne względem siebie powinny być przez państwa członkowskie traktowane w jednakowy sposób na gruncie podatku VAT. W konsekwencji, niedopuszczalna jest sytuacja, w której pewne towary lub usługi są opodatkowane według obniżonej stawki VAT podczas gdy podobne do nich produkty opodatkowane są według podstawowej stawki.

Zasada neutralności VAT przywoływana była także przez TSUE, który wielokrotnie podkreślał, że podobne dobra lub usługi powinny podlegać jednolitej stawce VAT (tak m.in. wyrok TSUE w sprawach połączonych sygn. C-453/02 i sygn. C-462/02 oraz sygn. C-109/02).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zarówno testy i odczynniki diagnostyczne wykorzystywane przez kliniki medycyny weterynaryjnej, będącymi odbiorcami wyrobów oferowanych przez Spółkę, jak i testy i odczynniki medyczne wykorzystywane w szpitalach i farmaceutyce służą zachowaniu lub przywracaniu zdrowia oraz diagnostyce.

Jednocześnie warto zaznaczyć, że polski termin medycyna pochodzi od łacińskiego słowa medicina, który oznacza zarówno sztukę lekarską, jak i środek leczniczy (tak m.in. K. Kumaniecki, Słownik łacińsko-polski, wydanie: PWN, Warszawa 1979). Określenie środek leczniczy jest jednym z synonimów słowa lek (takm.in. www.sjp.pwn.pl, dostęp: 14.02.2017 r.). Definicja leku znajduje się zaś w art. 5 ust. 9 Ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, która to pojęcie leku definiuje jako produkt leczniczy w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.). Zgodnie zaś z art. 2 pkt 32 ustawy Prawo farmaceutyczne p roduktem leczniczym jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.

Skoro zatem ustawy regulujące rynek medyczny w Polsce nie różnicują produktów leczniczych przeznaczonych dla ludzi i dla zwierząt, tym bardziej niezasadne byłoby dokonywanie takiego podziału na gruncie ustaw podatkowych.

Dodatkowo w praktyce, tj. w nauce i literaturze branżowej funkcjonuje termin „medycyna weterynaryjna”, co również świadczy o tym, że niezasadne jest rozłączne różnicowanie terminów „medycyna” i „weterynaria”.

W związku z powyższym, stanowisko zgodnie z którym stawce VAT w wysokości 8% podlegają wyłącznie testy i odczynniki diagnostyczne i medyczne używane wyłącznie na cele leczenia i diagnostyki ludzi byłoby sprzeczne z zasadą neutralności systemu podatku VAT. Skoro ani w ustawie o VAT, ani w innych ustawach do których odnosi się ustawa o VAT nie ma wyraźnego podziału na „medycynę” i „weterynarię” oraz z uwagi na to, że tego typu sztywny podział nie funkcjonuje również w nauce ani na gruncie innych ustaw, niezasadne byłoby przyjęcie, że opodatkowaniu stawką VAT 8% podlegają wyłącznie wybrane testy i odczynniki medyczne i diagnostyczne. Taki podział byłby także sprzeczny z zasadniczym wykorzystaniem ww. odczynników diagnostycznych i medycznych, które w swojej istocie służą diagnostyce, nauce oraz przywracaniu i zachowaniu zdrowia ludzi i zwierząt.

Mając na uwadze przytoczoną powyżej argumentację oraz wykładnię językową pozycji 86 Załącznika nr 3 zdaniem Wnioskodawcy wyroby do diagnostyki in vitro w postaci suchych slajdów, do badania próbek krwi (osocza i surowicy) pobranych z organizmu zwierzęcego, w celu diagnozowania jednostek chorobowych oraz dostarczania informacji o stanie fizjologicznym lub patologicznym organizmu, umożliwiających nadzorowanie działań terapeutycznych mają charakter testów i odczynników diagnostycznych i tym samym mieszczą się w ramach pozycji 86 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT bez względu na to kto jest odbiorcą ww. wyrobów.

Tym samym sprzedaż na terenie kraju wyrobów wskazanych w opisie stanu faktycznego objęta jest stawką podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwaną dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem, dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, w niektórych przypadkach ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.). Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do tych towarów i usług, dla których przepisy w zakresie VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

W tym miejscu należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży medycyny weterynaryjnej, prowadzi m.in. medyczne laboratoria diagnostyczne. Spółka zamierza dokonywać sprzedaży następujących wyrobów służących do diagnostyki in vitro w postaci suchych slajdów, do badania próbek krwi (osocza i surowicy) pobranych z organizmu zwierzęcego, w celu diagnozowania jednostek chorobowych oraz dostarczenia informacji o stanie fizjologicznym lub patologicznym organizmu, umożliwiające nadzorowanie działań terapeutycznych.

Wyroby, które Spółka zamierza sprzedawać wykorzystywane będą wyłącznie przez kliniki i ośrodki medycyny weterynaryjnej. Zgodnie z interpretacją z dnia 14 grudnia 2016 r., wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi na wniosek Spółki powyższe wyroby mieszczą się w grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) 20.59.52.0: „Pasty modelarskie; wosk dentystyczny i pozostałe preparaty dentystyczne na bazie gipsu; preparaty i ładunki do gaśnic przeciwpożarowych; gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów; złożone odczynniki diagnostyczne i laboratoryjne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Spółka zamierza sprzedawać ww. produkty na terenie kraju m.in. do klinik medycyny weterynaryjnej, dystrybutorów, przedstawicieli handlowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Spółka ma prawo zastosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8% do sprzedaży ww. wyrobów na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Ustawodawca w pozycji 86 załącznika nr 3 do ustawy, wymienił towary zgrupowane pod symbolem PKWiU – ex 20.59.52.0, tj. „Pasty modelarskie; wosk dentystyczny i pozostałe preparaty dentystyczne na bazie gipsu; preparaty i ładunki do gaśnic przeciwpożarowych; gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów; złożone odczynniki diagnostyczne i laboratoryjne, gdzie indziej niesklasyfikowane – wyłącznie testy i odczynniki diagnostyczne, medyczne, materiały formierskie dentystyczne na bazie wosku, w opakowaniach do sprzedaży detalicznej, materiały formierskie dentystyczne na bazie gipsu, pasty modelarskie i pozostałe preparaty; preparaty do stosowania w dentystyce na bazie gipsu, pozostałe, gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów – wyłącznie dla farmacji”.

Ponieważ jednak symbol 20.59.52.0 w pozycji nr 86 załącznika nr 3 do ustawy VAT zawiera dodatkowe oznaczenie „ex” to oznacza - zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy - że zakres wyrobów lub usług znajdujący się w tej pozycji jest węższy niż określony w danym grupowaniu PKWiU. Obniżona stawka podatku VAT w pozycji nr 86 załącznika nr 3 do ustawy będzie miała zastosowanie wyłącznie do towarów wymienionych w tym grupowaniu po myślniku, i będzie obejmować „– wyłącznie testy i odczynniki diagnostyczne, medyczne, materiały formierskie dentystyczne na bazie wosku, w opakowaniach do sprzedaży detalicznej, materiały formierskie dentystyczne na bazie gipsu, pasty modelarskie i pozostałe preparaty; preparaty do stosowania w dentystyce na bazie gipsu, pozostałe, gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów – wyłącznie dla farmacji”, a więc do testów i odczynników diagnostycznych, medycznych (o charakterze medycznym). A contrario w przypadku towarów nie będących testami lub odczynnikami diagnostycznymi, medycznymi znajdzie zastosowanie podstawowa stawka podatku.

Tak więc, warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 8% jest medyczny charakter przedmiotowych testów i odczynników diagnostycznych. Opodatkowaniu obniżoną stawką podatku podlegają bowiem wyłącznie testy i odczynniki diagnostyczne medyczne.

Ustawa o podatku od towarów usług nie definiuje pojęcia „medyczne”, wobec tego pojęcie to należy określać przy zastosowaniu wykładni językowej i posiłkować się ogólnie przyjętą definicją wskazaną w słowniku języka polskiego. Zgodnie z definicją Współczesnego Słownika Języka Polskiego, (wyd. Langendscheidt) „medyczny” oznacza mający związek z medycyną. „Medycyna” zaś oznacza naukę poświęconą ochronie zdrowia ludzkiego, badającą przyczyny powstawania chorób, zajmującą się ich rozpoznawaniem, leczeniem oraz profilaktyką.

Uwzględniając powyższe definicje stwierdzić należy, że użyte przez ustawodawcę określenie „medyczne” w odniesieniu do testów i odczynników diagnostycznych (poz. 86 załącznika nr 3 do ustawy) oznacza, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku podlegają wyłącznie ww. towary związane z ochroną zdrowia ludzkiego.

Z okoliczności wniosku wynika, że testy i odczynniki diagnostyczne sprzedawane przez Spółkę będą wykorzystywane przez kliniki medycyny weterynaryjnej i ośrodki medycyny weterynaryjnej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2142), do obrotu dopuszczone są, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 4, produkty lecznicze, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu.

Produktem leczniczym stosownie do art. 2 pkt 32 ww. ustawy, jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.

Oznacza to, że produkt leczniczy służy zapobieganiu lub leczeniu chorób występujących u ludzi lub zwierząt, natomiast ustawodawca przewidział zastosowanie obniżonej stawki podatku w odniesieniu do testów i odczynników diagnostycznych medycznych, czyli związanych wyłącznie z ochroną zdrowia ludzkiego.

W świetle przywołanych regulacji prawnych, analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opodatkowaniu obniżoną stawką podatku podlega wyłącznie sprzedaż testów i odczynników diagnostycznych stosowanych u ludzi - medycznych, wobec tego sprzedaż przedmiotowych wyrobów (tj. testów i odczynników diagnostycznych) przez Spółkę wykorzystywanych przez kliniki medycyny weterynaryjnej i ośrodki medycyny weterynaryjnej, z uwagi na pozamedyczne zastosowanie, podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.