2017.05.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP1.4512.114.2017.2.KR
z 9 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 17 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 kwietnia 2017 r. (skutecznie doręczone 7 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

określenia momentu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych w ramach procedury „samofakturowania” - jest nieprawidłowe,
zastosowania właściwego kursu waluty obcej do przeliczenia na złote polskie wartości zbiorczych faktur korygujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 kwietnia 2017 r. (skutecznie doręczone 7 kwietnia 2017 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia terminu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych w ramach procedury „samofakturowania” oraz zastosowania właściwego kursu waluty obcej do przeliczenia na złote polskie wartości zbiorczych faktur korygujących.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.

O. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem prawa niemieckiego zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług (dalej: ,,VAT”) w Polsce (podatnik VAT czynny), nieposiadającym w Polsce ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Spółce co do zasady przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Działalność prowadzona przez Spółkę w Polsce koncentruje się przede wszystkim na współpracy z producentami mebli oraz artykułów wyposażenia wnętrz [dalej: Producenci], którzy zaopatrują Spółkę w swoje towary. Producenci dokonują na rzecz Spółki odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju, które podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce. Spółka dokonuje dalszej odsprzedaży nabywanych towarów dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT na terytorium kraju.

Wnioskodawca planuje zawrzeć (bądź zawarł już) z Producentami umowy w przedmiocie samofakturowania, na mocy których będzie (jest) uprawniony do wystawiania w ich imieniu i na ich rzecz faktur (w tym również faktur korygujących). Przedmiotowe umowy zawierać będą (zawierają) postanowienia dotyczące procedury zatwierdzania poszczególnych faktur wystawionych przez Wnioskodawcę w ramach samofakturowania. Wnioskodawcy co do zasady przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT wykazanego na fakturach wystawionych w ramach procedury samofakturowania.

Niezależnie od powyższego, z częścią Producentów Wnioskodawca planuje zawrzeć (bądź zawarł już) odrębne umowy regulujące zasady wzajemnej współpracy (dalej również: „Umowy o współpracy”). Zgodnie z postanowieniami Umów o współpracy w przypadku osiągnięcia bądź przekroczenia określonego poziomu sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym (tj. gdy Spółka zrealizuje określony w umowie obrót), Wnioskodawcy przysługiwać będzie zdefiniowany procentowo rabat, w stosunku do wszystkich dostaw towarów dokonanych przez danego Producenta we wskazanym w umowie okresie.

Poszczególne umowy zawarte z Producentami mogą przewidywać różne warunki uzyskania rabatu i różną wysokość potencjalnego rabatu.

W momencie wystawienia w ramach procedury samofakturowania faktury dokumentującej sprzedaż towarów przez Producentów, Spółka nie będzie w stanie przewidzieć czy i w jakim zakresie przysługiwać będzie jej rabat w stosunku do ceny nabywanych od Producentów towarów. Innymi słowy, przesłanki uprawniające do uzyskania rabatu będą występowały dopiero po wystawieniu faktury i każdorazowo uzależnione będą od spełnienia warunków określonych w umowie (np. wystąpienia określonej wartości zamówień w określonym terminie).

W ramach procedury samofakturowania stosowanej z danym Producentem, Spółka uprawniona będzie do wystawiania w imieniu i na rzecz tego Producenta faktur jak i faktur korygujących.

W związku z powyższym, w przypadku gdy wskutek rabatu dojdzie do obniżenia podstawy opodatkowania wykazanej na fakturach pierwotnych, Spółka zgodnie z ww. umową zobowiązana będzie również do wystawienia faktur korygujących.

W takim przypadku Wnioskodawca zamierza wystawiać zbiorcze faktury korygujące, które korygować będą wszystkie faktury dokumentujące dostawy towarów dokonane przez konkretnego Producenta, objęte rabatem. Spółka szacuje, że takie zbiorcze faktury mogą korygować od kilkudziesięciu do nawet kilkuset faktur.

Faktury wystawiane przez Spółkę w ramach procedury samofakturowania (w tym również zbiorcze faktury korygujące mające na celu rozliczenie należnych jej rabatów posprzedażowych), wystawiane będą w walucie obcej (np. w Euro). W związku z powyższym, celem realizacji wymogów wynikających z ustawy o VAT, konieczne będzie przeliczenie kwoty podatku VAT wykazanej na ww. fakturach na złote.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że dotychczas zawarte przez nią umowy w przedmiocie samofakturowania zawierają postanowienia regulujące procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur oraz ich duplikatów (w tym faktur korygujących) wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz dostawców, w ten sposób, że Spółka zobowiązana jest przedkładać dostawcom w określonym w umowie terminie listę faktur wystawionych przez nią w danym miesiącu.

Następnie dostawcy Spółki w terminie określonym w ww. umowie zobowiązani są zaakceptować faktury uwzględnione na liście, względnie zgłosić Spółce swoje zastrzeżenia.

Zgodnie z brzmieniem umów w przedmiocie samofakturowania zawartych dotychczas przez Spółkę przekazywanie ww. listy faktur, jak również akceptacja faktur (względnie zastrzeżenia) przez dostawców może odbywać się w formie elektronicznej, w tym również w formie wiadomości e-mail.

Odnosząc się z kolei do umów w przedmiocie samofakturowania, które Spółka dopiero planuje zawrzeć, Spółka nie wyklucza, że oprócz wyżej opisanej procedury akceptacji zawierać one będą również procedurę tzw. milczącej akceptacji.

Oznacza to, że w przypadku braku uwag ze strony dostawcy co do przekazanej przez Spółkę listy faktur w określonym w umowie terminie, przyjmuje się, że dostawca nie ma zastrzeżeń co do wystawionych faktur i akceptuje je.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wystawiając zbiorczą fakturę korygującą w ramach procedury samofakturowania Spółka uprawniona będzie do obniżenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym wystawi fakturę korygującą?
Czy wystawiając zbiorczą fakturę korygującą, dokumentującą obniżenie podstawy opodatkowania w stosunku do dostaw towarów dokonanych przez danego Producenta w okresie rozliczeniowym objętym rabatem, Wnioskodawca uprawniony będzie do przeliczenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku wykazanej w walucie obcej na złotówki po kursie średnim danej waluty obcej ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej względnie po ostatnim kursie wymiany opublikowanym przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wystawiając zbiorczą fakturę korygującą w ramach procedury samofakturowania uprawniony będzie do obniżenia kwoty podatku naliczonego „na bieżąco” tj. w okresie rozliczeniowym, w którym wystawi fakturę korygującą.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy wystawiając zbiorczą fakturę korygującą, dokumentującą obniżenie podstawy opodatkowania w stosunku do kilku dostaw towarów dokonanych przez danego Producenta w okresie rozliczeniowym objętym rabatem, Wnioskodawca uprawniony będzie do przeliczenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku VAT wykazanej na zbiorczej fakturze korygującej w walucie obcej na złotówki po kursie średnim danej waluty obcej ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej, względnie po ostatnim kursie wymiany opublikowanym przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej.

Ad 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT:

„Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o: kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen".

Jak stanowi natomiast art. 106j ust. 1 ustawy o VAT:

„W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1: - podatnik wystawia fakturę korygującą.”

Brzmienie ww. przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku udzielenia tzw. rabatu potransakcyjnego (tj. po dokonaniu sprzedaży) dostawca zobowiązany jest wystawić fakturę korygującą podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży, wykazaną na pierwotnie wystawionej fakturze.

Zgodnie z art. 29a ust 13 ustawy o VAT:

„W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.”

Z powyższej regulacji wynika, że sprzedawca powinien dokonać korekty podatku należnego dopiero po otrzymaniu potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 86 ust. 19a zdanie pierwsze ustawy o VAT:

„W przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał.”

Mając na uwadze treść ww. przepisów należy wskazać, że z chwilą otrzymania faktury korygującej in minus, tj. zmniejszającej podstawę opodatkowania (a w rezultacie kwotę podatku VAT do odliczenia), nabywca zobowiązany jest do pomniejszenia kwoty podatku VAT naliczonego. Obowiązek pomniejszenia kwoty podatku VAT do odliczenia powstaje zatem w bieżącym okresie rozliczeniowym (tj. w okresie rozliczeniowym, w którym nabywca otrzymał fakturę korygującą).

Należy jednak zauważyć, że ustawa o VAT nie zawiera specyficznych regulacji dotyczących momentu, w którym podatnik powinien dokonać obniżenia kwoty podatku VAT naliczonego w sytuacji, w której faktury i faktury korygujące wystawiane są przez niego jako nabywcę towarów w ramach procedury samofakturowania.

Uwzględniając, że w praktyce z chwilą wystawienia faktury korygującej w ramach procedury samofakturowania Wnioskodawca wejdzie w posiadanie dokumentu, który zobowiązuje go do dokonania korekty podatku VAT naliczonego (a zatem spełniony zostanie warunek wskazany w art. 86 ust. 19a ustawy o VAT) należy przyjąć, że obowiązek rozliczenia faktury korygującej zmniejszającej podstawę opodatkowania (a w rezultacie obowiązek pomniejszenia kwoty podatku VAT naliczonego) po stronie Spółki powstanie już w momencie wystawienia w ramach procedury samofakturowania zbiorczej faktury korygującej in minus.

Rozliczenie korekty podatku VAT ww. przypadku powinno zatem nastąpić w „bieżącym” okresie rozliczeniowym (tj. w okresie rozliczeniowym wystawienia faktury korygującej przez Wnioskodawcę w ramach procedury samofakturowania).

Ad 2.

Zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy o VAT:

„W przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą”.

Z przedmiotowej regulacji ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że podatnicy mają możliwość wystawienia jednej faktury korygującej dokumentującej obniżenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku VAT wykazanej w wielu odrębnych fakturach wystawionych w danym okresie na rzecz jednego odbiorcy.

Na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy o VAT:

„W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.”

Wnioskodawca wystawiając faktury na podstawie umów o samofakturowaniu wykazuje na nich kwotę podstawy opodatkowania i kwotę VAT w walucie obcej (np. euro), a następnie dokonuje przeliczenia tych kwot na złotówki zgodnie z ww. regulacjami ustawy o VAT.

Należy jednak zauważyć, że ustawa o VAT nie reguluje wprost jaki kurs wymiany walut należy zastosować w przypadku zbiorczych faktur korygujących wystawianych zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy o VAT.

Pomimo, że przepis art. 31a ust. 1 ustawy VAT odnosi się wyłącznie do przeliczania kwot wykazanych na fakturach, to mając na uwadze brak jakichkolwiek przepisów szczególnych w tym zakresie, zasadnym jest zastosowanie przedmiotowej regulacji odpowiednio również do przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na zbiorczych fakturach korygujących.

Zdaniem Wnioskodawcy w takim przypadku należy stosować kurs przeliczeniowy z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (kurs NBP lub EBC).

Za takim stanowiskiem po pierwsze przemawia fakt, że w momencie wystawienia faktury pierwotnej, dokumentującej dostawę towarów (nabycie towarów przez Spółkę) nie jest pewne, czy przesłanki warunkujące rabat zostaną spełnione i w konsekwencji wpłyną na podstawę opodatkowania konkretnej dostawy towarów (a w rezultacie również na kwotę podatku VAT).

W momencie dokonania dostawy towarów i wystawienia dokumentującej jej faktury wartość podstawy opodatkowania zostanie określona w sposób prawidłowy odzwierciedlający ustalenia stron co do wysokości wynagrodzenia (w momencie dokonania sprzedaży Wnioskodawca nie jest bowiem w stanie przewidzieć, czy rabat będzie należny). W rezultacie obowiązek podatkowy na gruncie VAT ukształtuje się zatem w prawidłowej wysokości.

Dopiero z chwilą spełnienia przesłanek określonych w Umowie o współpracy (np. osiągnięcia lub przekroczenia określonego poziomu obrotu z konkretnym Producentem w umówionym okresie czasu) po stronie Wnioskodawcy powstanie prawo żądania obniżenia ceny dostarczonych towarów.

Realizację tego uprawnienia na gruncie VAT zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT odzwierciedlać będzie natomiast obniżenie podstawy opodatkowania (a w rezultacie kwoty podatku VAT naliczonego) z tytułu dostaw towarów objętych rabatem, które to Spółka w ramach procedury samofakturowania zobowiązana będzie udokumentować fakturą korygującą.

Korekta podstawy opodatkowania wykazanej na fakturach pierwotnych nastąpi zatem dopiero na skutek zaistnienia nowego zdarzenia już po dokonaniu sprzedaży, które to modyfikować będzie prawidłowo ustalony w momencie dokonania sprzedaży obowiązek podatkowy na gruncie VAT (rabat potransakcyjny).

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w treści art. 106j ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym zbiorcza faktura korygująca nie musi zawierać daty dokonania lub zakończenia poszczególnych dostaw towarów lub wykonania usługi, nie musi zawierać również nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą. Z powyższej regulacji wynika zatem, że zbiorcza faktura korygująca nie musi odnosić się do poszczególnych faktur sprzedażowych i poszczególnych zrealizowanych dostaw towarów bądź usług. W istocie zbiorcza faktura korygująca odnosi się bowiem wyłącznie do okresu, w którym obrót z tytułu wszystkich zrealizowanych dostaw towarów bądź wszystkich wykonanych usług podlega korekcie, ze względu na zaistnienie nowego zdarzenia po dacie dokonania sprzedaży (i dacie wystawienia faktury dokumentującej ten fakt) modyfikującego obowiązek podatkowy.

Przyznany rabat kwotowy skutkujący koniecznością skorygowania podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku VAT wykazanej na fakturze pierwotnej dotyczy wprawdzie wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych w danym okresie dla jednego odbiorcy, to jednak udzielony jest on w konkretnym momencie, a na potwierdzenie tego zdarzenia wystawiana jest faktura korygująca.

Powyższe przemawia za tym, że w celu przeliczenia na zbiorczej fakturze korygującej kwot wykazanych w walucie obcej na złotówki nie ma potrzeby odnoszenia się do wszystkich poszczególnych dostaw towarów (bądź wykonanych usług) w danym okresie, za który udzielany jest rabat, istotne znaczenie ma bowiem moment, w którym zaistnieje zdarzenie powodujące obowiązek korekty rozliczeń VAT.

Przedstawione stanowisko wspiera również wykładnia celowościowa ww. przepisów. Mianowicie w związku ze spełnieniem przesłanek udzielenia rabatu, Wnioskodawca będzie miał prawo żądać obniżenia ceny towarów dostarczonych w okresie objętym rabatem. To z kolei skutkować będzie koniecznością modyfikacji obowiązku podatkowego w oparciu o zdarzenie zaistniałe już po dokonaniu sprzedaży.

Ustalenie właściwego kursu walut w celu przeliczenia wartości wskazanych na zbiorczej fakturze korygującej wymagać będzie zatem odniesienia się do tego nowego zdarzenia i daty jego zaistnienia.

Wobec powyższego przyjęcie odmiennej interpretacji, zgodnie z którą do przeliczenia poszczególnych kwot wykazanych w walucie obcej na zbiorczej fakturze korygującej należy stosować kursy „historyczne” (tj. kursy właściwe dla poszczególnych dostaw towarów po których przeliczone zostały wartości wykazane na korygowanych fakturach pierwotnych) w istocie prowadziłby do tego, że zmniejszenie podstawy opodatkowania (i w rezultacie kwoty podatku VAT do odliczenia) nie odzwierciedlałoby aktualnej rzeczywistości ekonomicznej.

Reasumując, skoro zdarzenie będące podstawą korekty zaistnieje już po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu dokumentujących ją faktur (w momencie wystawienia faktur pierwotnych nie jest wiadomo czy i w jakiej wysokości Wnioskodawcy będzie przysługiwać rabat), a rozliczenie faktury korygującej in minus po stronie nabywcy, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, powinno nastąpić co do zasady w rejestrze i deklaracji VAT za bieżący okres rozliczeniowy, do przeliczenia kwot wykazanych na zbiorczej fakturze korygującej w walutach obcych zastosowanie powinien znaleźć również kurs bieżący, ustalony według dnia wystawienia takiej zbiorczej faktury korygującej, który to oddawać będzie rzeczywistą wartość udzielonego rabatu w momencie dokonania korekty tj. kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (ew. ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej).

Końcowo należy wskazać, że powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe, przykładowo w:

interpretacji indywidualnej nr 0461-ITPP2.4512.801.2016.1.RS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2016 r.;
interpretacji indywidualnej nr IPPP1/4512-456/16-2/MP wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2016 r.;
interpretacji indywidualnej nr ILPP4/4512-1-32/15-2/BA wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 kwietnia 2015 r.;
interpretacji indywidualnej nr IBPP2/4512-245/15/B wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 czerwca 2015 r.;
interpretacji indywidualnej nr PT8/033/178/653/12/14/WCX/RD-18386 wydanej przez Ministra Finansów z dnia 25 lutego 2014 r. (zmieniającej interpretację indywidualną nr IPPP3/443-190/12-2/LK wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2012 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1 i prawidłowe w zakresie pytania nr 2.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zatem, z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prawa niemieckiego zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług w Polsce, nieposiadającym w Polsce ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Spółce co do zasady przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Niezależnie od powyższego, z częścią Producentów Wnioskodawca planuje zawrzeć (bądź zawarł już) odrębne umowy regulujące zasady wzajemnej współpracy. Zgodnie z postanowieniami Umów o współpracy w przypadku osiągnięcia bądź przekroczenia określonego poziomu sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym (tj. gdy Spółka zrealizuje określony w umowie obrót), Wnioskodawcy przysługiwać będzie zdefiniowany procentowo rabat, w stosunku do wszystkich dostaw towarów dokonanych przez danego Producenta we wskazanym w umowie okresie.

Poszczególne umowy zawarte z Producentami mogą przewidywać różne warunki uzyskania rabatu i różną wysokość potencjalnego rabatu.

W ramach procedury samofakturowania stosowanej z danym Producentem, Spółka uprawniona będzie do wystawiania w imieniu i na rzecz tego Producenta faktur jak i faktur korygujących.

Następnie dostawcy Spółki w terminie określonym w ww. umowie zobowiązani są zaakceptować faktury uwzględnione na liście, względnie zgłosić Spółce swoje zastrzeżenia.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w opisanej sytuacji, gdy wystawia w imieniu dostawców faktury korygujące zmniejszające podstawę opodatkowania i podatek należny, będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym wystawi ww. faktury.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zasady dotyczące procedury „samofakturowania” zostały przedstawione w art. 106d ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b

- jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Przepis art. 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 106j ust. 2 ustawy, przewiduje możliwość wystawienia zbiorczej faktury korygującej do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie rozliczeniowym, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać.

Należy podkreślić, że procedura „samofakturowania” stanowi odstępstwo od generalnej zasady wystawiania faktur sprzedaży przez podmiot, który tej sprzedaży dokonał. Jej szczególny charakter nie ma jednak przełożenia na kwestie dotyczące momentu powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego u nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wystawia w imieniu dostawcy faktury korygujące. Zatem pomimo tego, że Wnioskodawca w imieniu i na rzecz dostawców wystawia faktury korygujące dokumentujące kwoty udzielonych rabatów, to w zakresie prawa i terminów do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur, zastosowanie mają regulacje generalnie obowiązujące.

W myśl art. 86 ust. 19a ustawy w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29a ust. 13 ustawy).

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Jak wynika z art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Zgodnie z art. 29a ust. 16 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Należy wyjaśnić, że wymóg przedstawienia faktury wystawionej w ramach „samofakturowania” do akceptacji dostawcy pełni funkcję kontrolną — kontrola ta ma charakter kontroli wewnętrznej sprawowanej pomiędzy stronami umowy o „samofakturowanie” i sprowadza się do umożliwienia dostawcy sprawowania pieczy nad prawidłowością rozliczeń z kontrahentem. Dostawca upoważnia bowiem nabywcę do wystawiania faktur w jego imieniu i na jego rachunek, jednakże musi mieć również prawo do kontroli, czy faktury te zostały przez nabywcę wystawione prawidłowo. Przedstawienie faktury do akceptacji powinno następować w terminie umożliwiającym dokonanie terminowego rozliczenia podatku.

Zatem zatwierdzenie faktur przez sprzedawcę jest bardzo istotne dla obu stron. Sprzedawcy pozwala na upewnienie się, że faktury wystawione są prawidłowo i terminowo. Natomiast nabywca nie traci prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, ponieważ w świetle art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy nie uprawniają do odliczenia faktury oraz faktury korygujące wystawione przez nabywcę , które nie zostały zaakceptowane przez Sprzedającego.

W konsekwencji należy przyjąć, że mechanizm kontroli takich faktur przez Dostawcę znajduje odzwierciedlenie w art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy. Jeśli dostawca nie dokona akceptacji takich faktur, uznając że są one w jakimś zakresie nieprawidłowe, nabywcy nie może przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na takiej fakturze.

Jak wskazał Wnioskodawca ma on zawarte z niektórymi dostawcami umowy upoważniające go do wystawiania faktur korygujących w imieniu i na rzecz swojego dostawcy.

Z okolicznościach opisanych we wniosku wynika, że jeżeli korekta faktury zmniejszająca podatek będzie wystawiana przez Wnioskodawcę będącego Nabywcą, to jest on w posiadaniu tej faktury zaraz po jej wystawieniu i akceptuje tym samym jej treść. Natomiast akceptacja przez Dostawcę następuje na zasadach określonych w opisie sprawy.

Z przytoczonego wyżej przepisu art. 86 ust. 19a ustawy wynika, że w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzyma fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on zobowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzyma.

Zatem, należy stwierdzić, że w przypadku wystawienia przez Wnioskodawcę w ramach samofakturowania faktur korygujących „in minus”, zmniejszenia podatku naliczonego Wnioskodawca powinien dokonać w rozliczeniu za okres, w którym zostaną one zatwierdzone przez Dostawców towarów w sposób przewidziany w zawartych umowach. Do dokonania obniżenia kwoty podatku naliczonego nie jest wystarczającym, jak twierdzi Wnioskodawca posiadanie przez Niego faktury korygującej. Niniejsze faktury korygujące muszą bowiem zostać zaakceptowane przez dostawcę, pomimo stosowania procedury „samofakturowania”.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kursu waluty jaki należy przyjąć do przeliczenia kwoty podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Przytoczony powyżej przepis art. 31a wskazuje tryb postępowania w przypadku, gdy kwoty wykazane zostały na fakturze w walucie obcej.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 106j ustawy.

Przyznany rabat potransakcyjny dotyczy wielu dostaw dokonanych na rzecz Wnioskodawcy w danym okresie, to jednak należy uznać, że udzielony jest on de facto w konkretnym momencie, a na potwierdzenie tego zdarzenia wystawiana jest faktura korygująca. A zatem Wnioskodawca wystawiając zbiorczą fakturę korygującą w ramach procedury „samofakturowania” powinien dokonać przeliczenia na złote kwoty wykazanej na zbiorczej fakturze korygującej w walucie obcej według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury lub według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień jej wystawienia.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin