Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-2.4511.114.2017.1.AR
z 5 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 9 stycznia 2017 r. (data wpływu 8 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wychowuje wraz z mężem jedno małoletnie dziecko a także jedno pełnoletnie, które uzyskuje swoje odrębne dochody. Wnioskodawczyni posiada ze współmałżonkiem status rozdzielności majątkowej. W 2015 rok Wnioskodawczyni uzyskała dochód ze stosunku pracy w kwocie 98.282,78 zł (dochód po odliczeniu składek opłaconych na ubezpieczenie społeczne). Mąż Wnioskodawczyni uzyskał dochód opodatkowany podatkiem liniowym w kwocie 30.980,72 zł i stratę z najmu opodatkowaną według skali podatkowej w kwocie 76.140,92 zł. Łączny dochód współmałżonków w 2015 r. wynosił 53.122,58 zł. Wnioskodawczyni złożyła zeznanie PIT-36 za 2015 rok, w którym skorzystała z tzw. ulgi prorodzinnej w stosunku do jednego dziecka w kwocie 1.112,04 zł (za cały rok). W myśl przepisu podatnik pozostający przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim ma prawo do ulgi z tytułu wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego dziecka, jeżeli dochody podatnika i jego małżonka nie przekroczyły w roku podatkowym 112 000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na jedno dziecko w wysokości 1.112,04 zł, wykazanej w zeznaniu za 2015 rok?

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć w ten sposób, że dochody podatnika obejmują sumę przychodów i kosztów uzyskania przychodów ze wszystkich źródeł wymienionych w tym przepisie. Ustawodawca użył w nim sformułowania „dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym”, więc jego intencją było określenie faktycznego pułapu dochodów małżonków, warunkującego uzyskanie ulgi prorodzinnej. W opinii Wnioskodawczyni, inne rozumienie tego przepisu prowadziłoby do fałszywego wniosku jakoby „łączny dochód” małżonków był wyższy niż ma to miejsce w rzeczywistości. Strata męża Wnioskodawczyni poniesiona z najmu jest stratą rzeczywistą i realnie pomniejsza wspólne dochody małżeńskie oraz całej rodziny Wnioskodawczyni. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że w stanie faktycznym opisanym powyżej, przysługuje Jej prawo do ulgi prorodzinnej, wykazanej w zeznaniu za rok 2015. Inna interpretacja ww. przepisu w opisanej sytuacji byłaby dla Wnioskodawczyni krzywdząca i niezgodna z intencją ustawodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy – dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy – odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
   
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   
2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   
3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy – odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni złożyła zeznanie PIT-36 za 2015 rok, w którym skorzystała z tzw. ulgi prorodzinnej w stosunku do jednego dziecka w kwocie 1.112,04 zł (za cały rok). Wnioskodawczyni wychowuje wraz z mężem jedno małoletnie dziecko a także jedno pełnoletnie, które uzyskuje swoje odrębne dochody. Wnioskodawczyni posiada ze współmałżonkiem status rozdzielności majątkowej. Wnioskodawczyni za 2015 rok uzyskała dochód ze stosunku pracy w kwocie 98.282,78 zł (dochód po odliczeniu składek opłaconych na ubezpieczenie społeczne). Mąż Wnioskodawczyni uzyskał natomiast dochód opodatkowany podatkiem liniowym w kwocie 30.980,72 zł i stratę z najmu opodatkowaną według skali podatkowej w kwocie 76.140,92 zł.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi to, czy strata z najmu poniesiona przez jej małżonka będzie miała wpływ na wysokość dochodu małżonków za 2015 r., o którym mowa w art. 27f ust. 2a ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że ograniczenie zastosowania ulgi prorodzinnej polegające na wprowadzeniu limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje rodziców posiadających jedno dziecko, o którym mowa w art. 27f ust. 1 i ust. 6.

Przy czym wysokość tych dochodów ustalić należy w sposób określony w art. 27 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, należy pomniejszyć o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

W świetle przywołanych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni chce skorzystać z preferencji podatkowej, o której mowa w art. 27f analizowanej ustawy, czyli z tzw. ulgi prorodzinnej, to niezbędne jest ścisłe stosowanie się do zapisów ustawy regulującej tę ulgę. W związku z czym należy wskazać, że przepis art. 27f ust. 2a stanowi przepis szczególny w stosunku do art. 9 ust. 2 wprowadzającego generalną definicję dochodu. Ustawodawca wyraźnie bowiem określił, że dochodami stanowiącymi podstawę zastosowania analizowanej ulgi są dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym pomniejszone wyłącznie o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Literalna wykładnia art. 27f ust. 2a ww. ustawy nie pozostawia wątpliwości, że Wnioskodawczyni ustalając wysokość dochodu za 2015 r. na potrzeby ulgi prorodzinnej winna zsumować dochody – swoje i małżonka – z poszczególnych źródeł, a więc swój dochód ze stosunku pracy i dochód małżonka opodatkowany podatkiem liniowym, pomniejszone wyłącznie o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a. Natomiast poniesiona przez męża Wnioskodawczyni strata z najmu nie może mieć wpływu na wysokość dochodu w rozumieniu art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Gdyby intencją ustawodawcy była możliwość kompensowania osiągniętych dochodów poniesionymi stratami, to dałby temu wyraz wprost w treści przepisu definiującego dochód na potrzeby ulgi prorodzinnej. Z przepisu art. 27f ust. 2a nie wynika również, wbrew temu co twierdzi Wnioskodawczyni, aby dochody podatnika obejmowały sumę przychodów i kosztów uzyskania przychodów ze wszystkich źródeł. Jak już wyjaśniono powyżej przepis ten stanowi o dochodach.

Tutejszy organ pragnie zaakcentować, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie ze zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia przesłanek wskazanych w przepisach prawa.

Biorąc zatem pod uwagę fakt, że Wnioskodawczyni posiada jedno małoletnie dziecko, w stosunku do którego – co do zasady – mogłaby skorzystać z omawianej ulgi, a dochód Wnioskodawczyni oraz jej małżonka, ustalony według zasad powyżej wskazanych, w roku podatkowym 2015, przekroczył 112.000 zł, uznać należy, że wystąpiła negatywna przesłanka uniemożliwiająca zastosowanie odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem ze względu na przekroczenie wysokości określonego w art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych łącznego limitu dochodu warunkującego prawo do odliczenia, Wnioskodawczyni nie przysługuje ulga prorodzinna za 2015 r.

Stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.