Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.10.2017.1.AW
z 28 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 1 marca 2017 r. Wnioskodawca założył jednoosobową działalność gospodarczą sklasyfikowaną według PKD pod kodem 49.41.Z - Transport i gospodarka magazynowa, Transport drogowy towarów. W ramach tej działalności 1 marca 2017 r. Wnioskodawca podpisał umowę o świadczenie usług prowadzenia pojazdów na terenie kraju i poza jego granicami. Firma, która jest zleceniodawcą zajmuje się transportem i spedycją paliw i gazów. Jest to jedyny zleceniodawca dla którego Wnioskodawca pełni usługi. Zawarta umowa jest pierwszą i jedyną umową łączącą Wnioskodawcę ze zleceniodawcą (obecny zleceniodawca nigdy nie był pracodawcą Wnioskodawcy).

Świadczone usługi zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, tj. PKWiU zostają zaliczone do kategorii 49.41.1  Transport drogowy towarów. Kierowane przez Wnioskodawcę pojazdy nie należą do Wnioskodawcy, stanowią własność kontrahenta, dla którego Wnioskodawca świadczy usługi prowadzenia pojazdów.

Prowadzone pojazdy przekraczają ładowność powyżej 2 ton. Wnioskodawca nie posiada licencji na przewóz towarów, w ramach świadczonych usług Wnioskodawca bazuje na licencji zleceniodawcy.

Zakładając działalność gospodarczą, kierując się ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r., nr 144, poz. 930 ze zm.) Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania w formie ryczałtu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalność gospodarczą świadczenia usług prowadzenia pojazdów tylko dla jednego kontrahenta i bazując na jego licencji, mogę opłacać zryczałtowany podatek przewidziany dla usług transportowych, czyli 5,5% od uzyskanego przychodu?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jedną z możliwych form opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – art. 2 ww. ustawy. W załączniku nr 2 do ww. ustawy, stanowiącym wykaz usług, których świadczenie wyklucza z możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, Wnioskodawca nie znalazł świadczonych przez siebie usług zgodnie z PKWiU zaliczonych do kategorii 49.41.1 - Transport drogowy towarów.

Ponadto zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% dla: a) przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „tabor samochodowy o ładowności powyżej 2 ton”. Zgodnie ze Współczesnym Słownikiem Języka Polskiego pod pojęciem słowa „tabor” należy rozumieć ogół środków transportu danego rodzaju jakiegoś przedsiębiorstwa, miasta, państwa itp.: tabor samochodowy, tramwajowy, kolejowy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić można, że do zastosowania właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej w zakresie przewozów ładunków samochodem ciężarowym istotne znaczenie ma sama techniczna możliwość łącznego przewiezienia ładunku o określonym tonażu z uwzględnieniem ciągniętej za samochodem przyczepy, naczepy itp., bez znaczenia pozostaje fakt do kogo ten samochód należy.

Takie stanowisko przedstawił również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji wydanej w dniu 11 maja 2016 r. o sygnaturze ITPB1/4511-148/16/MPL.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180 z późn. zm.) ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawny

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca przyjął uniwersalną definicję pozarolniczej działalności gospodarczej. Dla uzyskiwania przychodów z tego źródła istotne jest, dla aktywności zarobkowej podatnika  mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ustawy. Aby dana aktywność została uznana za działalność gospodarczą konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Podkreślić jednakże należy, że możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 cytowanej ustawy.

I tak, w myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) wskazanej ustawy opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w „Wykazie usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług”.

Ponadto, stosownie do treści art. 8 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie stosuje się do podatników rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki. Przy czym, jeżeli podatnicy wymienieni w ust. 1 pkt 6 nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub obecnych pracodawców, mogą do dnia rozpoczęcia działalności, o którym mowa w art. 7, zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika o korzystaniu z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku, gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów, lub uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, traci prawo do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach (art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy).

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została określona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i zależy od rodzaju faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 tej ustawy „działalność usługowa” to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „tabor samochodowy o ładowności powyżej 2 ton”. Zgodnie z definicją słownikową pod pojęciem „tabor” należy rozumieć ogół środków transportu danego rodzaju jakiegoś przedsiębiorstwa, miasta, państwa itp.: tabor samochodowy, tramwajowy, kolejowy (zob. Współczesny Słownik Języka Polskiego, red. Bogusław Dunaj, Warszawa 2007).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dnia 1 marca 2017 r. założył jednoosobową działalność gospodarczą sklasyfikowaną według PKD pod kodem 49.41.Z  Transport i gospodarka magazynowa, Transport drogowy towarów. Świadczone usługi zostały przez Wnioskodawcę zaliczone, stosownie do PKWiU, do kategorii 49.41.1  Transport drogowy towarów. W ramach podjętej działalności Wnioskodawca podpisał umowę o świadczenie usług prowadzenia pojazdów na terenie kraju i poza jego granicami. Zawarta umowa jest pierwszą i jedyną umową łączącą Wnioskodawcę ze zleceniodawcą (obecny zleceniodawca nigdy nie był pracodawcą Wnioskodawcy). Kierowane przez Wnioskodawcę pojazdy stanowią własność kontrahenta i przekraczają ładowność 2 ton. Wnioskodawca nie posiada licencji na przewóz towarów, w ramach świadczonych usług Wnioskodawca bazuje na licencji zleceniodawcy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do przychodów uzyskanych z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w zakresie transportu drogowego towarów, istotna jest techniczna możliwość przewiezienia ładunku o określonym tonażu (powyżej 2 ton), a nie kwestia własności taboru samochodowego, którym Wnioskodawca świadczy zlecone usługi, czy fakt posiadania stosownej licencji. Treść przedmiotowego wniosku nie wskazuje ponadto, by zachodziły negatywne przesłanki określone w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uniemożliwiające opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Usługi transportowe, sklasyfikowane według PKWiU pod symbolem 49.41.1  Transport drogowy towarów  nie zostały wymienione w wykazie usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Reasumując, jeżeli w istocie, jak wskazano w złożonym wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przewozi ładunki pojazdami o ładowności powyżej 2 ton, a usługi te, w świetle odrębnych przepisów, niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, mogą być świadczone powierzonym środkiem transportowym (niestanowiącym własności Wnioskodawcy), to przychód uzyskany ze świadczenia tych usług przez Wnioskodawcę może podlegać opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Końcowo, tutejszy organ podkreśla, iż możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależą wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług. Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie jest kwestia, czy nie zachodzą okoliczności wyrażone w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkujące tym, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie stanowią pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku w kontekście zadanego pytania. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.