Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB1.4511.1048.2016.1.WM
z 20 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad rozliczania dochodów uzyskiwanych z działów specjalnych produkcji rolnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad rozliczania dochodów uzyskiwanych z działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem prowadzi wspólne gospodarstwo rolne (w rozumieniu ustawy o podatku rolnym) i działy specjalne produkcji rolnej. Wnioskodawczyni pozostaje wraz z małżonkiem we wspólności majątkowej małżeńskiej. Dotychczas dla Wnioskodawczyni i jej małżonka wydawane były odrębne decyzje o ustaleniu dochodu z działu specjalnego produkcji rolnej. Wnioskodawczyni jako podatnik ryczałtowy korzystała ze zwolnienia w podatku VAT. Ww. działalność rolnicza, w tym z działów specjalnych produkcji rolnej była firmowana jako: Gospodarstwo rolne – na nazwisko obojga małżonków.

Do tej pory Wnioskodawczyni nie prowadziła ksiąg rachunkowych, a dochód był opodatkowany na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego.

W roku 2015 obrót z tytułu prowadzenia wspólnie działów specjalnych produkcji rolnej przekroczył w odniesieniu do Wnioskodawczyni, (bez uwzględnienia przychodów współmałżonka) równowartość 1.200.000 euro (wg przeliczeń na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez NBP na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym w przypadku osiągnięcia przez Wnioskodawczynię w 2015 roku przychodu przekraczającego równowartość 1.200.000 euro – limit ten rozciąga się na osobę, która wspólnie z Wnioskodawczynią prowadzi gospodarstwo rolne, przez co Wnioskodawczyni utraci możliwość ryczałtowego rozliczenia przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej?
2. W przypadku ustalenia, iż Wnioskodawczyni utraciła możliwość rozliczania się z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie norm szacunkowych dochodu, czy podstawą do ustalenia dochodu dla celów podatkowych są księgi rachunkowe (w rozumieniu ustawy o rachunkowości) zaprowadzone dla jednego gospodarstwa prowadzonego przez Wnioskodawczynię i jej małżonka, czy też Wnioskodawczyni celem ustalenia swego dochodu winna zaprowadzić odrębne księgi rachunkowe od ksiąg współmałżonka – w których odnotowywać będzie w sposób proporcjonalny przychody i koszty uzyskania przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej?
3. Czy przychód uzyskany z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowany na zasadach wynikających z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych łączy się z innymi przychodami uzyskiwanymi z innych źródeł niż działy specjalne produkcji rolnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361) działy specjalne produkcji rolnej stanowią odrębne źródło przychodów.

W myśl art. 24 ust. 4 ww. ustawy, dochód z tej działalności zgodnie z art. 24 ust. 4 cyt. ustawy ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych bądź w oparciu o prowadzoną przez podatnika księgę podatkową. Prowadzenie ksiąg rachunkowych warunkowane jest spełnieniem przesłanek, o których mowa w art. 15 ww. ustawy.

Stosownie do regulacji art. 15 ww. ustawy, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek prowadzenia ksiąg został nałożony na podatników w sytuacji, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z ustawy o rachunkowości. W tym przypadku podatnik nie ma obowiązku zawiadamiania urzędu skarbowego o zaprowadzeniu tychże ksiąg rachunkowych.

Limit kwotowy obligujący jednostkę do prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z treści art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. jedn. Dz.U. z 2002 r., nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Zgodnie z powyższą normą przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Przy czym wielkość wyrażoną w euro - stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy o rachunkowości - przelicza się na walutę polską po średnim kursie ustalanym przez Narodowy Bank Polski na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy. Z powyższego wynika, że wyboru sposobu ustalania dochodu ze źródła, którym są prowadzone działy specjalne produkcji rolnej, tj. na podstawie ksiąg bądź norm szacunkowych dokonuje sam podatnik.

Jednakże możliwość wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej jest ograniczona wielkością uzyskiwanego przychodu z tego źródła. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy bowiem od formy prawnej jednostki lub wielkości osiąganych przychodów, nie zaś od przedmiotu działalności i sposobu opodatkowania. Jeżeli więc przychody netto osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej przekroczą kwotę określoną w art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o rachunkowości - tj. kwotę 1.200.000 euro – osoby te zobowiązane są do stosowania przepisów ustawy o rachunkowości i założenia ksiąg rachunkowych od nowego roku podatkowego, następującego po roku, w którym ich przychód uzyskany z prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przekroczył ww. limit.

W przypadku prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przez współmałżonków, graniczna kwota przychodu, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o rachunkowości, dotyczy łącznie obojga małżonków. Przedmiotem działalności każdego z nich jest bowiem prowadzenie gospodarstwa rolnego jako całości, a nie tylko takiej jego części, jaka odpowiada udziałowi w przychodach, wykazywanemu w podatku dochodowym.

Oznacza to zdaniem Wnioskodawczyni, iż jest ona obowiązana do zaprowadzenia jednych ksiąg rachunkowych celem ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej wchodzących w skład majątku wspólnego jej i jej małżonka.

Skoro zdaniem Wnioskodawczyni – gospodarstwo rolne i działy specjalne produkcji rolnej wchodzą w skład majątku wspólnego – Wnioskodawczyni swój dochód będzie mogła ustalać na podstawie ksiąg rachunkowych zaprowadzonych dla gospodarstwa rolnego i na podstawie zapisów z tychże ksiąg w sposób proporcjonalny ustalać swój dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce nie będącej osoba prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym – zasady wyrażane w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Jak wynika z zastrzeżenia zawartego w art. 8 ust. 1a ww. ustawy - przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 osiąganych przez podatnika opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl natomiast art. 24 ust. 4 tejże ustawy dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów, a poniesionymi kosztami uzyskania.

W konsekwencji opodatkowanie uzyskanych przez Wnioskodawczynię dochodów z prowadzonych wspólnie z małżonkiem działów specjalnych produkcji rolnej winno nastąpić zgodnie z ww. zasadami, a więc w szczególności z uwzględnieniem ustalonego przez nich prawa do udziału w zysku. Jednakże dochody te są ustalane proporcjonalnie na podstawie jednych ksiąg zaprowadzonych wspólnie dla gospodarstwa rolnego, w którym prowadzone są działy specjalne produkcji rolnej.

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2016 r. w sprawie nr ... dotyczącej męża Wnioskodawczyni - będącego podmiotem w opisanej wyżej sytuacji faktycznej i prawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. – przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2. Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi natomiast, że w przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Powyższe brzmienie przepisu art. 15 ustawy wynika z nowelizacji, wprowadzonej ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 699). W związku z tą nowelizacją, począwszy od 1 stycznia 2016 r. zmianie uległ sposób ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej w odniesieniu do osób obowiązanych na podstawie przepisów o rachunkowości do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Osoby fizyczne, które obowiązane są prowadzić księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej muszą ustalać na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Stosownie do treści art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg – o czym stanowi art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości (art. 24a ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., przepisy ustawy o rachunkowości, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

• pkt 1 – spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,
• pkt 2 – osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1. 200.000 euro.

Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 1a pkt 3 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy (art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni, pozostająca we wspólności majątkowej małżeńskiej, prowadzi wraz z małżonkiem wspólne gospodarstwo rolne (w rozumieniu ustawy o podatku rolnym) i działy specjalne produkcji rolnej. Dotychczas dla Wnioskodawczyni i jej małżonka wydawane były odrębne decyzje o ustaleniu dochodu z działu specjalnego produkcji rolnej. Wnioskodawczyni, jako podatnik ryczałtowy, korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług. Ww. działalność rolnicza, w tym z działów specjalnych produkcji rolnej, była firmowana nazwiskiem Wnioskodawczyni i jej męża. Do tej pory Wnioskodawczyni nie prowadziła ksiąg rachunkowych, a dochód był opodatkowany na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego. W roku 2015 obrót z tytułu prowadzenia wspólnie działów specjalnych produkcji rolnej przekroczył – w odniesieniu do Wnioskodawczyni (bez uwzględnienia przychodów współmałżonka) równowartość 1.200.000 euro.

Mając na uwadze treść cyt. art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro, ustalają przychód z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co – z uwagi na treść art. 24 ust. 4 powoływanej ustawy podatkowej – wiąże się z brakiem możliwości ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Oznacza to, że w celu ustalenia, czy w roku podatkowym 2016 Wnioskodawczyni miała prawo do opodatkowania podatkiem dochodowym produkcji wyprodukowanej w 2016 r. przy zastosowaniu norm szacunkowych, należy ustalić, czy w roku podatkowym poprzedzającym ten rok, tj. w roku 2015, przychód netto ze sprzedaży przekroczył równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. Przekroczenie tego limitu w roku 2015 skutkuje tym, że w roku 2016 Wnioskodawczyni nie miała możliwości opodatkowania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych. Zatem w przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie, czy w 2015 r. przychód netto ze sprzedaży przekroczył u Wnioskodawczyni równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro.

Podkreślić należy, że ustalenia, czy został przekroczony określony w ustawie o rachunkowości limit przychodów zobowiązujący do założenia ksiąg rachunkowych, każdy z małżonków powinien dokonać odrębnie.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przy czym zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że limit przychodów netto ze sprzedaży towarów w kwocie 1.200.000 euro, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujący do założenia w 2016 r. ksiąg rachunkowych – dotyczy wyłącznie przychodów Wnioskodawczyni. Ponieważ suma przychodów netto ze sprzedaży towarów (z działalności rolniczej i działów specjalnych produkcji rolnej) osiągniętych przez Wnioskodawczynię w 2015 r. przekroczyła równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro, to na Wnioskodawczyni ciążył obowiązek (a nie uprawnienie) prowadzenia w 2016 r. ksiąg rachunkowych. Obowiązek ten powstał z mocy prawa i zależał od formy prawnej prowadzonej przez jednostkę działalności, a nie od przedmiotu tej działalności lub też sposobu opodatkowania. Wobec tego – w związku z tym, że Wnioskodawczyni i jej małżonek jako osoby fizyczne (a nie jedna spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych albo spółka partnerska), prowadzą działy specjalne w gospodarstwie rolnym – Wnioskodawczyni zobowiązana była do zaprowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych, tzn. nie mogła prowadzić ksiąg wspólnych z mężem.

Stosownie do treści art. 9a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, którzy dochody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 (działów specjalnych produkcji rolnej), ustalają na podstawie prowadzonych ksiąg, mogą wybrać sposób opodatkowania tych dochodów na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie, o którym mowa w art. 43 ust. 1, pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej w trakcie roku podatkowego – w terminie, o którym mowa w art. 43 ust. 3. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.

W przypadku Wnioskodawczyni, pisemne oświadczenie o wyborze sposobu opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 30c należało złożyć w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego 2016, co wynika z treści art. 43 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 7, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania (art. 9a ust. 8).

Stosownie do przepisu art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Wskazać należy, że Wnioskodawczyni miała prawo opodatkować w 2016 r. dochody z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli tzw. „podatkiem liniowym”, jeśli wybór tego sposobu opodatkowania dokonany został w trybie i na zasadach określonych w przepisach art. 9a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. U Wnioskodawczyni opodatkowaniu podatkiem liniowym podlegają wyłącznie dochody z działów specjalnych produkcji rolnej, ponieważ na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej.

Dochodów opodatkowanych „podatkiem liniowym” nie łączy się z dochodami opodatkowanymi wg. skali podatkowej co wynika z art. 8 ust 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.