Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.11.2017.1.BKD
z 12 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w przypadku dokonania korekt przychodów, Spółka powinna stosować do przeliczenia euro na złotówki, taki kurs euro jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku dokonania korekt przychodów, Spółka powinna stosować do przeliczenia euro na złotówki, taki kurs euro jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej również: „Spółka”) jest spółką prawa handlowego z siedzibą w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży towarów kontrahentom z Polski (sprzedaż krajowa), kontrahentom z państw członkowskich Unii Europejskiej (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów) oraz kontrahentom spoza Unii Europejskiej (eksport). Faktury sprzedaży Spółka wystawia m.in. w euro. Zdarza się, że Spółka wystawia faktury korygujące. Wystawiane przez Spółkę faktury korygujące można podzielić na faktury korygujące wystawione z powodu:

1. błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki, np. pomyłki w ilości lub cenie towarów - są to okoliczności istniejące w dniu wystawienia faktury pierwotnej - korekta może zarówno zwiększać jak i zmniejszać przychód,
2. nowej okoliczności/zmiana post factum - są to okoliczności zaistniałe już po wystawieniu faktury pierwotnej, niemożliwe do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej, np. udzielenie rabatu czy skonta, zmiana ceny w wyniku późniejszych negocjacji z klientem, reklamacja, zwrot towarów - korekta może zarówno zwiększać jak i zmniejszać przychód.

Wystawienie faktur korygujących, powodujących zmniejszenie lub zwiększenie przychodu, obliguje Spółkę do skorygowania już osiągniętego przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku dokonania stosownych korekt przychodów zarówno:

• cofając się do okresu rozliczeniowego, w którym został osiągnięty przychód – na podstawie wystawionych faktur korygujących z powodu błędu rachunkowego/innej oczywistej omyłki, jak i
• na bieżąco – na podstawie wystawionych faktur korygujących z powodu wystąpienia nowych okoliczności (nieznanych w chwili wystawienia faktury pierwotnej),

dla celów rozliczenia CIT Spółka powinna stosować do przeliczenia euro na złotówki, taki kurs euro jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka do przeliczania na złote korekty przychodu powinna stosować taki kurs euro, jaki został zastosowany do przeliczenia faktur pierwotnych, niezależnie od przyczyny korekty przychodu (spowodowanej błędem rachunkowym/oczywistą omyłką czy zdarzeniami nieistniejącymi w chwili powstania przychodu) oraz niezależnie od momentu rozliczenia korekt. Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”), nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zasad przeliczania przychodów wyrażonych w walutach obcych na złote w związku z korektą tych przychodów. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 12 ust. 2 ustawy o CIT, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Mając na uwadze powyższą zasadę należy przyjąć, że:

• data powstania przychodu decyduje o zastosowaniu właściwego kursu waluty w jakiej osiągnięto przychód,
• późniejsza korekta - niezależnie od przyczyny korekty - nie zmienia tej zasady, bowiem faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości,
• punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

Wobec tego, do przeliczania na złote korekty przychodu niezależnie od przyczyny korekty przychodu (spowodowanej błędem rachunkowym/oczywistą omyłką czy zdarzeniami nieistniejącymi w chwili powstania przychodu) oraz niezależnie od momentu rozliczenia korekt (zarówno cofając się do okresu rozliczeniowego, w którym został osiągnięty przychód – w przypadku błędu rachunkowego/oczywistej omyłki oraz „na bieżąco” – w przypadku korekty spowodowanej innymi okolicznościami, zaistniałymi post factum), należy stosować kurs waluty, jaki został zastosowany do przeliczenia faktur pierwotnych. Prawidłowości tego stanowiska nie zmienia zasada wyrażona w art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, zgodnie z którą jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Fakt, że zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, Spółka w przypadku korekty przychodu spowodowanej nowymi okolicznościami, nieistniejącymi w chwili wystawienia faktury pierwotnej może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że Spółka powinna przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej, bowiem faktury korygujące wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego. Wystawienie takiej faktury nie prowadzi do powstania „nowego” przychodu podatkowego, ale skorygowania przychodu już uzyskanego.

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, np.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 31 października 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.762.2016.1.JKT stwierdził „To, że podatnik może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej lub noty korygującej. (...). Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty przychodu w związku z wystawieniem faktury korygującej lub noty korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych.”
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 10 czerwca 2016 r., Znak: IPPB6/4510-276/16-4/AP stwierdził „Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty przychodu w związku z wystawieniem faktury korygującej lub zbiorczej faktury korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych.”
  
  

W związku z powyższym, Spółka do przeliczania na złote korekty przychodu:

• niezależnie od przyczyny korekty przychodu (spowodowanej błędem rachunkowym/oczywistą omyłką, czy zdarzeniami nieistniejącymi w chwili powstania przychodu) oraz
• niezależnie od momentu rozliczenia korekt,

powinna stosować taki kurs euro, jaki został zastosowany do przeliczenia faktur pierwotnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.