2017.05.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB1.4511.139.2017.2.MAP
z 15 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.), uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa stanowiącego współwłasność łączną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 6 kwietnia 2017 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.139.2017.1.MAP, 1061-IPTPP1.4512.121.2017.1.RG, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 6 kwietnia 2017 r. (data doręczenia 7 kwietnia 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 14 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.), nadanym za pośrednictwem …. w dniu 14 kwietnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie dwuosobowej Spółki cywilnej z żoną. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Małżonkowie posiadają wspólnotę majątkową. Spółka cywilna prowadzi sklep chemiczno-kosmetyczny od 1990 r. Spółka cywilna ze względu na niskie obroty nie jest podatnikiem podatku VAT. Majątek Spółki to tylko i wyłącznie towar oraz wyposażenie sklepu, w skład którego wchodzą robione własnoręcznie regały, od których nie był odliczony podatek VAT. Spółka nie posiada żadnych środków trwałych, które były amortyzowane. Lokal jest wynajmowany od Urzędu Miasta .... Małżonkowie chcą zakończyć działalność Spółki cywilnej, a mąż chce kontynuować działalność w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Majątek Spółki cywilnej przed likwidacją Spółki ma być w całości wniesiony do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Przed zakończeniem działalności Spółki cywilnej Wnioskodawca chce otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą i wnieść cały majątek Spółki w formie umowy małżeńskiej potwierdzonej notarialnie. Z uwagi na fakt, że w skład majątku Spółki cywilnej nie wchodzą nieruchomości możliwe jest przeniesienie majątku Spółki, w zwykłej formie pisemnej z poświadczonymi notarialnie podpisami i jej wykonanie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że działalność gospodarcza prowadzona w formie Spółki cywilnej z żoną stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459). Wniesienie towaru i wyposażenia do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostanie dokonane nieodpłatnie, na podstawie art. 888 Kodeksu cywilnego. Wszystkie składniki majątkowe związane z działalnością gospodarczą w ramach Spółki cywilnej stanowią towary przeznaczone na sprzedaż i własnoręcznie robione regały. Zakres jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie taki sam jak prowadzonej przez Spółkę cywilną, również sklep chemiczno-kosmetyczny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy wniesienie majątku Spółki cywilnej małżeńskiej przed jej zlikwidowaniem do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie będzie rodziło obowiązku w podatku VAT, przy czym Spółka zgodnie z art. 888 Kodeksu cywilnego zostanie wniesiona w formie pisemnego spisu z natury z podpisami notarialnie poświadczonymi?
Czy wniesienie majątku Spółki cywilnej małżeńskiej przed jej zlikwidowaniem do nowo otwartej jednoosobowej działalności Wnioskodawcy nie będzie rodziło obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy nowo otwarta jednoosobowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy niebędąca kontynuacją działalności Spółki cywilnej w zakresie podatku VAT, przyjmując wniesiony majątek Spółki cywilnej małżeńskiej będącej czynnym płatnikiem podatku VAT będzie zobowiązana do korekty podatku VAT naliczonego w Spółce małżeńskiej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest zagadnienie zawarte w pytaniu Nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie zagadnień zawartych w pytaniach Nr 1 i Nr 3, dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, w przypadku nieodpłatnego wniesienia przedsiębiorstwa do Jego jednoosobowej działalności gospodarczej nie powstanie przychód podatkowy, gdyż w majątku Wnioskodawcy nie dojdzie do zwiększenia aktywów, czy zmniejszenia zobowiązań. Przeniesienie składników majątku na rzecz Wnioskodawcy nie będzie się wiązało z ich odpłatnym zbyciem. A zatem, przekazanie przedsiębiorstwa Spółki cywilnej na rzecz jednego z małżonków nie spowoduje powstania przychodu.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Zatem, niezależnie od tego, który z małżonków wykorzystuje składniki majątku objęte wspólnością ustawową w swojej działalności gospodarczej, oboje małżonkowie pozostają ich właścicielami. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnych źródeł przychodów czynności nieodpłatnego wniesienia przedsiębiorstwa, stanowiącego współwłasność łączną małżeńską. Nieodpłatne wniesienie przedsiębiorstwa Spółki cywilnej małżeńskiej do jednoosobowej działalności męża jest zgodne z istniejącymi ustawami oraz prawem podatkowym i nie powoduje powstania podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459).

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

W myśl art. 863 ww. ustawy, wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku. W świetle tych przepisów rzeczy wnoszone do spółek cywilnych jako wkłady, jak również rzeczy nabywane przez spółki cywilne stanowią współwłasność wspólników tych spółek. Co istotne, jest to współwłasność łączna, a nie współwłasność udziałowa. Nie ma jednak przeszkód, aby składnik majątku spółki cywilnej został „wyprowadzony” ze spółki.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2007 r., sygn. akt … „w przypadku zawiązania spółki prawa cywilnego funkcjonują równolegle obok siebie odrębne masy majątkowe należące do poszczególnych wspólników oraz spółki (wspólność łączna wspólników), przy czym ustawa nie wyklucza przesunięć majątkowych pomiędzy tymi masami”.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z przepisem art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zauważyć przy tym należy, że katalog składników (elementów) przedsiębiorstwa, o których mowa w ww. przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użycie sformułowania „w szczególności”. W związku z powyższym, w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe, niewymienione w cyt. wyżej przepisie, np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl natomiast art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Z powyższego wynika, że w przypadku przekazania przedsiębiorstwa innemu podmiotowi, przedmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie dwuosobowej Spółki cywilnej z żoną. Małżonkowie posiadają wspólnotę majątkową. Spółka cywilna dotyczy sklepu chemiczno-kosmetycznego prowadzonego od 1990 r. Majątek Spółki to tylko i wyłącznie towar oraz wyposażenie sklepu, w skład którego wchodzą robione własnoręcznie regały od których nie był odliczony podatek VAT. Spółka nie posiada żadnych środków trwałych, które były amortyzowane. Małżonkowie chcą zakończyć działalność Spółki cywilnej, a mąż chce kontynuować działalność w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Majątek Spółki cywilnej przed likwidacja Spółki ma być w całości wniesiony do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Działalność gospodarcza prowadzona w formie Spółki cywilnej z żoną stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Wniesienie towaru i wyposażenia do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostanie dokonane nieodpłatnie, na podstawie art. 888 ww. ustawy. Wszystkie składniki majątkowe związane z działalnością gospodarczą w ramach Spółki cywilnej stanowią towary przeznaczone i własnoręcznie robione regały. Zakres jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie taki sam jak prowadzonej przez Spółkę cywilną, również sklep chemiczno-kosmetyczny.

Zgodnie z art. 34¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Zgodnie natomiast z art. 35ww. ustawy, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Zatem niezależnie od tego, który z małżonków wykorzystuje składniki majątku objęte majątkową wspólnością ustawową w swojej działalności gospodarczej, oboje małżonkowie pozostają ich właścicielami.

Jednocześnie zauważyć należy, że w przypadku, gdy następuje przekazanie przedsiębiorstwa stanowiącego współwłasność łączną na rzecz męża (Wnioskodawcy) nie dochodzi do jego zbycia, gdyż współwłaścicielami nadal pozostają te same osoby (małżonkowie).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że jeżeli w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa, jest czynnością prawnie dopuszczalną, to powyższa czynność jest dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazywania przedsiębiorstwa stanowiącego współwłasność łączną małżeńską. Zatem opisana powyżej czynność nie będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest ocena sposobu oraz prawnej skuteczności (dopuszczalności) zawarcia przez Wnioskodawcę oraz Jego małżonkę (pomiędzy którymi istnieje małżeńska wspólność majątkowa - wspólność ustawowa), umowy nieodpłatnego przekazania na rzecz Wnioskodawcy przedsiębiorstwa, na podstawie art. 888 Kodeksu cywilnego (jak wskazano we wniosku). Są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy - przepisy Kodeksu cywilnego oraz ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, które nie stanowią przepisów prawa podatkowego, a tym samym nie mogą być przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczy stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa stanowiącego współwłasność łączną, został złożony przez jednego ze współmałżonków, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Ponadto, dodać należy, że w związku z dokonaniem przez Wnioskodawcę od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wpłaty w kwocie wyższej od należnej, część opłaty w wysokości 40 zł stanowi nadpłatę i podlega zwrotowi, zgodnie z art. 14f § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin