Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.17.2017.1.SO
z 17 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2017 r. (data wpływu 31 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych w sytuacji potrącenia wzajemnych wierzytelności uprzednio przewalutowanych na złote polskie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych w sytuacji potrącenia wzajemnych wierzytelności uprzednio przewalutowanych na złote polskie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

C. Sp. z o.o. (zwana dalej: C. lub Spółka) jest spółką prawa polskiego, wchodzącą w skład grupy I. Spółką „babką”, która jest właścicielem spółek należących do grupy I. w sposób pośredni lub bezpośredni, jest spółka prawa szwedzkiego A. (zwana dalej A.). C. prowadzi działalność polegającą na udzielaniu licencji, dokonywaniu wdrożeń systemu informatycznego P. oraz świadczeniu usług opieki nad oprogramowaniem P. W ramach prowadzonej działalności C. świadczy również usługi na rzecz innych spółek z grupy I., a także kupuje usługi od spółek z grupy I. W związku z powyższym powstają należności i zobowiązania wobec spółek należących do grupy I. Aby uprościć rozrachunki, przyjęto następujący model rozliczania wzajemnych sald i podpisano stosowne umowy:

1. A. przejmuje zobowiązania i należności w stosunku do C. od spółek w grupie I.,
2. po przejęciu należności i zobowiązań przez A. od spółek grupy I., A. staje się wierzycielem i dłużnikiem w stosunku do C., a tym samym powstają należności i zobowiązania wzajemne pomiędzy A. i C.,
3. następnie należności i zobowiązania w walucie obcej na podstawie umowy podpisanej pomiędzy C. i A. zostają przewalutowane (konwersja) na złote polskie po kursie uzgodnionym przez strony,
4. po dokonaniu konwersji na podstawie art. 499 kodeksu cywilnego, poprzez zawiadomienie A., następuje potrącenie wzajemne należności i zobowiązań pomiędzy C. a A. , w wyniku którego powstaje należność na rzecz jednej bądź drugiej strony, która zostanie potrącona bądź zapłacona w dniu potrącenia lub w przyszłości.
   
   
   
   

W związku z dokonaniem przewalutowania, o którym mowa powyżej w punkcie 3, powstają różnice kursowe dodatnie bądź ujemne wyliczone jako różnica pomiędzy średnim kursem NBP z dnia poniesienia kosztu lub przychodu należnego, a kursem przyjętym do konwersji, o której mowa w punkcie 3 powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na skutek przewalutowania kwoty wierzytelności oraz następnie przeprowadzenia transakcji potrącenia wzajemnych wierzytelności, wyrażonych w walucie polskiej powstaną po stronie Spółki podatkowe różnice kursowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz U. z 2016 r, poz. 1888, z póżn zm.; dalej: „ustawa o CIT”) różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Jak wynika z art. 15a ust. 2 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość: przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia; bądź wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Z kolei – na podstawie art. 15a ust. 3 ustawy o CIT – ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia; bądź wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Dodatkowym kryterium do powstania podatkowych różnić kursowych jest spełnienie przesłanek art. 15a ust. 7, tzn. za koszt poniesiony, o którym mowa w art. 15a w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w art. 15a w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności

Należy wskazać, iż katalog przypadków, w których powstają różnice kursowe, zawarty w art. 15a ustawy o CIT, jest katalogiem zamkniętym. W konsekwencji, różnice kursowe na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych mogą powstać wyłącznie w sytuacjach wymienionych w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o CIT.

W ocenie Spółki, na skutek przewalutowania wierzytelności wyrażonych w walutach obcych, zobowiązanie bądź należność przestanie być zobowiązaniem bądź należnością wyrażonymi w walucie obcej. W rezultacie w momencie jego spłaty poprzez potrącenie z A., nie dojdzie do zastosowania żadnego kursu walutowego, niezależnie od dnia dokonania potrącenia, tzn. w dniu przewalutowania wierzytelności bądź w przyszłości.

Tym samym przesłanki niezbędne do rozpoznania różnic kursowych określone w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o CIT, nie zostaną spełnione. Nie są uznawane bowiem za podatkowe różnice kursowe różnice ekonomiczne wynikające z zastosowanych kursów walut w sytuacji, gdy zobowiązanie bądź należność powstają w walucie obcej, a ich spłata (także poprzez potrącenie) następuje w PLN.

Zatem, zdaniem Spółki, w wyniku opisanych powyżej transakcji nie powstaną podatkowe różnice kursowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do prawidłowości rozpoznania różnic kursowych opisanych w stanie faktycznym, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, a ponadto są to tylko różnice kursowe finansowe – a nie podatkowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.