Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP2.4512.34.2017.2.IK
z 27 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2017 r. (data wpływu 17 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 20 marca 2017 r. (data wpływu 24 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług budowlanych oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych na rzecz Wnioskodawcy za świadczone usługi budowlane – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług budowlanych oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych na rzecz Wnioskodawcy za świadczone usługi budowlane.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 marca 2017 r. (data wpływu 24 marca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 13 marca 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.34.2017.1.IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

K. Sp. z o.o. (dalej: K. lub Spółka) zawarła razem z K-5 Sp. z o.o. umowę najmu powierzchni biurowej w obiekcie zlokalizowanym w K., przy czym z momentem rozpoczęcia najmu w K. rozwiązana zostaje umowa najmu zawarta przez najemcę z K-5 Sp. z o.o. Lokal wynajęty przez K. stanowi własność Spółki. K. jest podatnikiem czynnym w zakresie podatku od towarów i usług, a usługa najmu świadczona przez K. jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z postanowieniami umowy najmu, K. zobowiązała się do wykonania wszelkich prac adaptacyjnych w celu dostosowania wynajętego lokalu do potrzeb najemcy. Umowa najmu określa przewidywany zakres przedmiotowy prac adaptacyjnych, jakie ma wykonać K., które obejmują w szczególności:

• Przygotowanie kompletnej dokumentacji projektowej i wykonawczej prac adaptacyjnych
• Usunięcie ścianek działowych i modyfikacja instalacji kolidujących z docelowym projektem najemcy
• Przygotowanie kompletnych instalacji (wod-kan, HVAC

K. ponosi koszty wykonania prac adaptacyjnych do łącznej wartości 110.000 EUR. Koszty prac adaptacyjnych przekraczających równowartość 110.000 EUR mają być zgodnie z umową refakturowane w całości na najemcę, po odbiorach częściowych danych prac.

W razie rozwiązania lub wygaśnięcia umowy najmu najemca nie jest zobowiązany do przywrócenia lokalu do stanu pierwotnego, o ile rozwiązanie umowy nie nastąpi z jego winy. Najemca ma prawo do zdemontowania nakładów, przedmiotów i wyposażenia w sposób uzgodniony z K.

W celu wykonania prac adaptacyjnych przewidzianych w umowie najmu, K. zawarła umowę o wykonanie adaptacji lokalu z podmiotem trzecim (wykonawcą prac adaptacyjnych). Łączne wynagrodzenie wykonawcy pracy zostało ustalone w zryczałtowanej kwocie 3.000.000 zł netto.

Dodatkowo w celu usprawnienia procesu rozliczeń, związanych z wykonywaniem prac adaptacyjnych, K. i najemca zawarli porozumienie do umowy najmu, które przewiduje przekaz należności poprzez upoważnienie najemcy do dokonywania zapłaty długu z tytułu wynagrodzenia za prace adaptacyjne (objętego fakturami wystawionymi przez wykonawcę prac adaptacyjnych), którego wartość przekracza równowartość 110.000 EUR. Podstawą dokonywania zapłaty jest wystawiona przez K. refaktura i dyspozycja zapłaty, zgodna z przyjętym wzorem oraz faktura wystawiona przez wykonawcę prac adaptacyjnych. Zapłata ma być realizowana bezpośrednio na rachunek bankowy wykonawcy prac adaptacyjnych, wskazany przez niego na fakturze i zwalnia najemcę z obowiązku zapłaty wierzytelności wynikającej z refaktury.

KBP-2 jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Wykonawca prac adaptacyjnych jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Zgodnie z treścią umowy najmu zawartej z najemcą. Spółka jako wynajmujący zobowiązała się do wykonania całości prac adaptacyjnych lokalu na zlecenie, pod nadzorem inspektora nadzoru najemcy i wytycznych najemcy w oparciu o dokonaną inwentaryzacje lokalu, dokumentacje projektową lokalu. Dokumentacje wykonawczą lokalu oraz standard lokalu.

Następnie Spółka zleciła wykonanie prac adaptacyjnych, zawierając umowę o wykonanie kompleksowej adaptacji lokalu z wykonawca prac adaptacyjnych.

Najemcy lokalu nie łączy bezpośrednia relacja z wykonawcą prac adaptacyjnych. Najemca ponosi koszty realizacji prac adaptacyjnych w momencie przekroczenia limitu kwotowego w wysokości 110.000 EUR na podstawie faktur wystawianych przez Spółkę).

2. Wskazane we wniosku usługi – które stanowią kompleksową adaptacje lokalu użytkowego w budynku biurowym – mieszczą się zdaniem Spółki w kategorii PKWiU 41.00.40.0 – „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudowa lub remontem istniejących budynków)”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy K. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, wynikającego z faktur VAT wystawianych przez wykonawcę prac adaptacyjnych, które zawierają podatek należny VAT, w odniesieniu do prac adaptacyjnych, których wartość nie przekracza limitu kwotowy 110.000 EUR?

Czy K. jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 8) ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do nabywanych prac adaptacyjnych, których wartość przekracza limit kwotowy 110.000 EUR i które są następnie refakturowane przez Spółkę na najemcę lokalu?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8) ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w a;) 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług zawiera wykaz usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8) ustawy, w tym w szczególności następujące pozycje:

• Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków) - Pozycja nr 3, symbol PKWiU 41.00.40.0
• Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych - Pozycja nr 23, symbol PKWiU 43.21.10.2
• Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych - Pozycja nr 25, symbol PKWU 43.22.12.0
• Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane - Pozycja nr 29, symbol PKWiU 43.29.19.0
• Roboty instalacyjne stolarki budowlanej - Pozycja nr 31, symbol PKWiU 43.32.10.0
• Roboty związane z wykładaniem posadzek i oblicowywaniem ścian - Pozycja nr 32, symbol PKWiU 43.33.10.0
• Roboty malarskie - Pozycja nr 35, symbol PKWU 43.34.10.0
• Roboty szklarskie - Pozycja nr 36, symbol PKWU 43.34.20.0
• Roboty związane z wykonywaniem elementów dekoracyjnych - Pozycja nr 37, symbol PKWiU 43.39.11.0
• Roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych - Pozycja nr 38, symbol PKWU 43.39.19.0
• Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych - Pozycja nr 48, symbol PKWiU 43.99.90.0
  
  

Zdaniem KBP-2, zakres prac adaptacyjnych, wykonywanych na podstawie umowy o wykonanie adaptacji lokalu, mieści się w zakresie przedmiotowym objętym pozycjami 2-48 Załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym powstaje kwestia zastosowania w analizowanym stanie faktycznym przepisu art. 17 ust. 1 pkt 8) ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. W konsekwencji w myśl art. 17 ust. 2 ustawy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza w takim wypadku podatku należnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”. Zgodnie ze znaczeniem słownikowym tego pojęcia, podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy.

W ocenie K., analiza treści umowy najmu zawartej przez Spółkę z najemcą prowadzi do wniosku, że:

• prace adaptacyjne w wynajętym lokalu realizowane do limitu kwotowego 110.000 EUR - które wykonywane są na własny koszt Spółki - nie powinny być traktowane jako prace wykonywane przez podwykonawcę w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług. K. ponosi koszt wykonania tych prac i jest ich ostatecznym odbiorcą, zatem wykonawca prac adaptacyjnych nie występuje w tym zakresie w roli podwykonawcy. W konsekwencji w odniesieniu do prac adaptacyjnych realizowanych do wskazanego wyżej limitu kwotowego podatnikiem podatku od towarów i usług jest wykonawca prac adaptacyjnych, który powinien wystawiać faktury VAT wraz z podatkiem należnym, a K. ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z tychże faktur.
• prace adaptacyjne w wynajętym lokalu realizowane powyżej limitu kwotowego 110.000 EUR - które są następnie refakturowane przez K. na najemcę - powinny być traktowane jako prace wykonywane przez podwykonawcę w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług. K. nie ponosi bowiem efektywnie kosztu wykonania tych prac i nie jest ich ostatecznym odbiorcą. W tym zakresie wykonawca prac adaptacyjnych występuje w roli podwykonawcy, a K. występuje w roli głównego wykonawcy, który obciąża ostatecznego odbiorcę (najemcę lokalu). W konsekwencji w odniesieniu do prac adaptacyjnych realizowanych powyżej wskazanego wyżej limitu kwotowego wykonawca prac adaptacyjnych powinien wystawiać faktury VAT bez podatku należnego, gdyż podatnikiem podatku od towarów i usług jest w tym zakresie K.
  
  

Stanowisko przedstawione powyżej znajduje dodatkowe uzasadnienie w świetle przyjętego przez strony schematu rozliczeń, zgodnie z którym wynagrodzenie za prace adaptacyjne realizowane powyżej limitu kwotowego 110.000 EUR jest rozliczane przez najemcę bezpośrednio na rachunek bankowy wykonawcy prac adaptacyjnych - poprzez zastosowanie konstrukcji przekazu. Taki tryb rozliczania płatności pomiędzy wykonawcą prac, K. jako wynajmującym i najemcą potwierdza przedstawioną wyżej naturę analizowanej transakcji i wniosek o konieczności zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dla prac adaptacyjnych, których wartość przekracza limit kwotowy 110.000 EUR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest właścicielem lokalu biurowego. Wnioskodawca wynajął lokal i zarazem zobowiązał się na zlecenie najemcy do wykonania wszelkich prac adaptacyjnych w celu dostosowania wynajętego lokalu do potrzeb najemcy. Wnioskodawca ponosi koszty wykonania prac adaptacyjnych do łącznej wartości 110.000 EUR, Natomiast koszty prac adaptacyjnych przekraczających równowartość 110.000 EUR ponosi najemca. W celu wykonania prac adaptacyjnych przewidzianych w umowie najmu Wnioskodawca zawarł umowę o wykonanie prac z podmiotem trzecim (wykonawcą prac adaptacyjnych). Usługi stanowiące kompleksową adaptację lokalu użytkowego mieszczą się zdaniem Wnioskodawcy w kategorii PKWiU 41.00.40.0

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Wykonawca prac adaptacyjnych jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorca jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Mechanizm odwrotnego obciążenia w stosunku do transakcji, których przedmiotem będą usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, będzie miał zatem zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy obie strony transakcji będą czynnymi podatnikami VAT. Jednak w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, odwrócone obciążenie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy stosowane będzie jeżeli usługodawca świadczyć będzie te usługi jako podwykonawca.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Pojęcie to wprowadza zatem na grunt analizowanych przepisów podmioty:

• podwykonawcę – jako zleceniobiorcę wykonującego pracę,
• głównego wykonawcę – jako podmiot dający określone zlecenie podwykonawcy oraz
• inwestora – jako podmiot zamawiający przedmiotowa usługę.
  
  

Przyjąć zatem należy, że podatnik obowiązany do zastosowania procedury/mechanizmu odwrotnego obciążenia podatkiem VAT to podmiot, który zlecając wykonanie pracy sam również działa z cudzego zlecenia świadcząc usługi na rzecz innej osoby (np. inwestora).

Powyższe założenia prowadzą do następujących uogólnień:

• nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców usługi budowlane świadczone bezpośrednio na rzecz ww. inwestorów, gdyż są one świadczone bezpośrednio na rzecz inwestora, czyli zleceniodawcy usług (a nie wykonawcy);
• podobnie jest z usługami budowlanymi świadczonymi na rzecz deweloperów budujących nieruchomości na sprzedaż, gdzie deweloper zleca wykonanie przedmiotowych usług np. generalnemu wykonawcy (który nie jest podwykonawcą, lecz wykonawcą).

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie zlecającym wykonanie usługi jest najemca lokalu. To właśnie najemca, jako podmiot zamawiający usługę adaptacji lokalu, zleci wykonanie prac Wnioskodawcy (głównemu wykonawcy). Natomiast Wnioskodawca zleci wykonanie prac podwykonawcy.

Zatem to Wnioskodawca – podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jako główny wykonawca, nabywający usługi sklasyfikowane do grupowania PKWiU pod symbolem 41.00.40.0 od podwykonawcy będącego podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT od tych usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Natomiast zasady dotyczące wystawiania faktur zostały zawarte w rozdziale 1 Działu XI ustawy.

I tak, w myśl art. 106a pkt 1 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Art. 106e ust. 1 ustawy stanowi, że faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
    
    1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
    2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
    • wyrazy „metoda kasowa”;
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”;
    (…).
    
    
    

Stosownie do art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Z uwagi na fakt, że dla opisanej transakcji podatnikiem zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT jest usługobiorca - Wnioskodawca, to kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług. Nabywane przez Wnioskodawcę usługi są związane z wynajmowanym lokalem użytkowym. Jednakże z uwagi, że faktury wystawione przez podwykonawcę zostały wystawione nieprawidłowo (powinny być wystawione z zachowaniem warunków procedury - odwrotne obciążenie), bez naliczonego podatku, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT wystawionych przez podwykonawcę, dokumentujących prace adaptacyjne, które zawierają podatek należny VAT, w związku z art. 88 ust. 3a ustawy o VAT.

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia z ww. tytułu, jednakże prawo to będzie wynikało z wykazania przez Wnioskodawcę w deklaracji rozliczenia podatku należnego z tytułu nabycia usług budowlanych, do których zastosowanie ma procedura odwrotnego obciążenia.

Procedura odwrotnego obciążenia znajdzie również zastosowanie do usług nabywanych od podwykonawcy, które przekroczą limit kwotowy 110.000 EURO.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności zaklasyfikowania świadczonych usług do odpowiedniego grupowania PKWiU, ponieważ analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.