Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.7.2017.2.AW
z 19 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia 7 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) oraz z dnia 26 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 i 19 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków”. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 7 marca 2017 r. i z dnia 26 kwietnia 2017 r. o dowód potwierdzający dokonanie wpłaty, pismo stanowiące uzupełnienie opisu sprawy oraz wymagane pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług zamierza zrealizować inwestycję w ramach projektu pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków” z udziałem środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na operację typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania: „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii”.

Celem operacji jest wsparcie gospodarki wodno-ściekowej Gminy, w wyniku której nastąpi wzrost przepustowości ścieków o 122 m³/d, a zapewnienie odpowiedniej pracy oczyszczalni ścieków przyczyni się do redukcji zanieczyszczenia ścieków oraz wsparcia lokalnego rozwoju.

Zakres prac do zrealizowania m.in.:

• likwidacja istniejącego budynku,
• likwidacja poletek osadowych (2 kwatery),
• budynek technologiczno-socjalny,
• sito-piaskownik,
• przebudowa przepompowni ścieków,
• renowacja zbiorników reaktora, pompy osadu i rurociągu tłoczonego do komory stabilizacyjnej,
• dmuchawy,
• przebudowa komory stabilizacyjnej,
• odwadnianie osadu,
• montaż urządzenia higienizacji osadu,
• zbiornik retencji
• stacja zlewcza ścieków dowożonych,
• drogi i place,
• zakup ciągnika, przyczepy i pojemnika na skratki,
• roboty elektryczne w budynku technologiczno-socjalnym i w terenie.
  
  

Przedmiot inwestycji mieści się w zakresie zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.).

Właścicielem rozbudowanej i przebudowanej oczyszczalni ścieków pozostanie Gmina, natomiast administratorem będzie Gminny Zakład Usług Komunalnych i Mieszkaniowych, który będzie prowadził bieżące eksploatacje oraz przeprowadzał wszelkie naprawy oraz konserwacje.

W celu uniknięcia tzw. podwójnego finansowania w projekcie, koszt podatku VAT we wniosku w ramach projektu pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków” został uznany za wydatek niekwalifikowalny.

Wnioskodawca rozważa również przekazanie w administrowanie oczyszczalni ścieków spółce komunalnej ze 100% udziałem Gminy.

W uzupełnieniu z dnia 26 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że:

1. towary i usługi nabyte w związku z realizowanym projektem pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków” będą wykorzystywane do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;
2. faktury zakupowe dotyczące projektu będą wystawiane na Gminę;
3. Gmina będzie właścicielem oczyszczalni ścieków, która po wybudowaniu zostanie przekazana na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej Gminy – Spółce z o.o., w której Gmina jest 100% udziałowcem;
4. przychody z tytułu użytkowania kanalizacji będzie osiągała Spółka, natomiast Gmina będzie osiągała przychody z tytułu dzierżawy tej infrastruktury.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT od zakupu towarów i usług w ramach projektu pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków” na operację typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina może odzyskać podatek VAT na wydatki związane z realizacją inwestycji. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124

Jak wynika z powyższego, inwestycja pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków” w ramach realizowanego projektu będzie miała możliwość wykonywania czynności opodatkowanych i do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zrealizowanie przedmiotowej inwestycji, albowiem towary i usługi, które zostaną nabyte przy udziale środków unijnych posłużą czynnościom opodatkowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
   
   

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 powołanej wyżej ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług zamierza zrealizować inwestycję w ramach projektu pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków” z udziałem środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Celem operacji jest wsparcie gospodarki wodno-ściekowej Gminy, w wyniku której nastąpi wzrost przepustowości ścieków o 122 m³/d, a zapewnienie odpowiedniej pracy oczyszczalni ścieków przyczyni się do redukcji zanieczyszczenia ścieków oraz wsparcia lokalnego rozwoju.

Przedmiot inwestycji mieści się w zakresie zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym.

Wnioskodawca wskazał, że będzie właścicielem oczyszczalni ścieków, która po wybudowaniu zostanie przekazana na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej Gminy – Spółce z o.o., w której Gmina jest 100% udziałowcem. Przychody z tytułu użytkowania kanalizacji będzie osiągała Spółka, natomiast Gmina będzie osiągała przychody z tytułu dzierżawy tej infrastruktury.

Zatem towary i usługi nabyte w związku z realizowanym ww. projektem będą wykorzystywane do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Faktury zakupowe dotyczące projektu będą wystawiane na Gminę.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na rozbudowie i przebudowie oczyszczalni ścieków.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
• będą wykorzystywane do wykonywania czynnościami opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
  
  

W związku z powyższym należy wskazać, że w analizowanej sytuacji Gmina celem realizacji zamierzonej inwestycji dotyczącej oczyszczalni ścieków, będzie dokonywała nabycia towarów i usług z zamiarem – jak wskazała – wykorzystywania ich do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, poprzez zawarcie odpłatnej umowy dzierżawy. Tym samym, w tym przypadku Gmina wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego opodatkowaną działalność gospodarczą.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z planowanym projektem pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków”, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Ponadto Zainteresowany będzie miał również prawo wnioskować do urzędu skarbowego o zwrot różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym i podatkiem należnym – o ile wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Gmina będzie miała prawo do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. „Rozbudowa i przebudowa oczyszczalni ścieków”.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zauważyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności wykorzystania powstałej oczyszczalni ścieków do czynności innych niż opodatkowane podatkiem VAT, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.