Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.160.2017.1.MAO
z 2 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 21 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z udziałem w prawie własności budynku użytkowego wybudowanego na ww. gruncie oraz opodatkowania dostawy prawa własności gruntu niezbudowanego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z udziałem w prawie własności budynku użytkowego wybudowanego na ww. gruncie oraz opodatkowania dostawy prawa własności gruntu niezbudowanego.

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej: Bank, Wnioskodawca) oraz Państwo Bogusław i Katarzyna M. (dalej: Nabywcy) uczestniczą w tym samym zaistniałym stanie faktycznym polegającym na odpłatnym zbyciu nieruchomości (dalej: Nieruchomości). W związku z powyższym strony transakcji powzięły wątpliwość w kwestii opodatkowania przedmiotu sprzedaży podatkiem od towarów i usług (VAT).

W skład zbywanych Nieruchomości wchodzi:

1. udział 17/18 w prawie użytkowania wieczystego gruntu o pow. 0,0186 ha (nr ewidencyjny 193/2) wraz z udziałem 17/18 w prawie własności budynku użytkowego o łącznej pow. użytkowanej przez Bank w wysokości 552,31 m², wybudowanego na tym gruncie (dalej: Budynek),
   
2. prawo własności gruntu niezabudowanego przyległego do Budynku (dalej: Grunt).
   
   

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 11 grudnia 2000 r. Bank nabył prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr 193/2 (w udziale wynoszącym 17/18) oraz prawo własności budynku użytkowego usytuowanego na tym gruncie (w udziale wynoszącym 17/18). Następnie dnia 29 grudnia 2014 r., celem poprawy warunków zagospodarowania Budynku, Bank nabył odpłatnie od Gminy prawo własności przyległego do Budynku gruntu niezabudowanego (nr ewidencyjny 192/2) o pow. 0,0009 ha.

Bankowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem Budynku na podstawie aktu notarialnego z dnia 11 grudnia 2000 r. Natomiast nabycie przez Bank Gruntu w 2014 r. podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej 23 %.

Od czasu ich nabycia przez Bank, Nieruchomości nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze - w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Nieruchomości od dnia ich nabycia wykorzystywane są do działalności statutowej Banku opodatkowanej VAT (oddział). Aktualnie w związku z podpisaniem umowy najmu na nową lokalizację dla oddziału Banku planowane jest opuszczenie dotychczasowej lokalizacji najpóźniej do końca IV kwartału 2017 roku.

Jak wynika z posiadanych przez Bank kart środków trwałych zawartych w ewidencji prowadzonej w systemie informatycznym, Bank nie ponosił wydatków na ulepszenie/modernizację Budynku, których wartość przekroczyłaby 30% wartości początkowej tego Budynku.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Grunt został zakwalifikowany jako tereny zabudowy usługowej (tereny usług ogólnomiejskich). Powyższe zostało potwierdzone zaświadczeniem z dnia 19 lutego 2016 r. wydanym przez Urząd Miejski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, odpłatna dostawa Nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawców, odpłatna dostawa Nieruchomości podlega:

1. zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - w części dotyczącej zbycia Budynku,
   
2. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej VAT 23 % - w części dotyczącej zbycia Gruntu.
   
   

W opisanym stanie faktycznym, kluczowym dla dokonania właściwiej kwalifikacji podatkowej w części dotyczącej zbycia Budynku będzie zbadanie czy w stosunku do przedmiotu dostawy doszło do tzw. pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku (zwolnienie fakultatywne) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli, lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Należy przy tym podkreślić, iż w przypadku fakultatywnego zwolnienia z VAT strony transakcji mają prawo do rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wprowadza zwolnienie obligatoryjne dla dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W kwestii dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego Budynkiem należy wskazać na treść art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, który kwalifikuje zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu jako odpłatną dostawę towarów.

Ponadto przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, iż w świetle przepisów ustawy o VAT dostawę gruntu zabudowanego (w tym również dostawę prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu) należy opodatkować na tych samych zasadach, co budynek lub budowlę wybudowaną na tym gruncie.

Mając na uwadze przywołane przepisy ustawy o VAT należy wskazać, iż w stosunku do dostawy Budynku może mieć zastosowanie zwolnienie z VAT:

1. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w sytuacji gdy upłyną 2 lata od pierwszego zasiedlenia i nie będzie miało miejsca zaistnienie przesłanek z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, które determinują „ponowne” pierwsze zasiedlenie na skutek poniesienia nakładów na ulepszenia środka trwałego o co najmniej 30% jego wartości początkowej,
   
2. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, w zakresie w jakim zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania, a także spełnione będą przesłanki dotyczące prawa do odliczenia oraz wartości wydatków na ulepszenie.
   
   

Należy zauważyć, iż w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. sygn. I FSK 382/14. W przywołanym orzeczeniu sąd stwierdził, iż: „wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy Rady 2006/112/WE o podatku od wartości dodanej wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Ponieważ przepisy prawa krajowego winny być interpretowane w świetle treści i celów Dyrektywy Rady 2006/112/WE, w taki sposób aby ich interpretacja, w najszerszym możliwym zakresie, była zbieżna z celami Dyrektywy, tzw. prounijna wykładnia przepisów prawa krajowego (vide: wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 lipca 2006 r. w sprawie C-212/04, wyrok z dnia 22 listopada 2005 r. w sprawie C-144/04, wyrok z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07), należy przyjąć, iż przez „oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”, o którym mowa w definicji pierwszego zasiedlenia, rozumie się również zajęcie przez podatnika nieruchomości po jej wybudowaniu lub nabyciu na cele prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej. Potwierdza to zarówno wykładnia językowa, systematyczna, jak i celowościowa przepisów wspólnotowych regulujących opodatkowanie dostawy nieruchomości podatkiem od wartości dodanej.

Powyżej zaprezentowana wykładnia znalazła również pełne uznanie w ocenie tutejszego organu, co zostało potwierdzone m. in. w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2017 r. nr 1462‑IPPP3.4512.871.2016.1.IG, w której w tożsamych okolicznościach faktycznych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, wskazując iż: „(...) przez „oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”, o którym mowa w definicji pierwszego zasiedlenia, rozumie się również zajęcie przez podatnika nieruchomości po jej wybudowaniu lub nabyciu na cele prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej”.

Mając na uwadze analizowany stan faktyczny, należy stwierdzić, iż odpłatne zbycie Budynku - podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ:

1. w odniesieniu do Budynku doszło do pierwszego zasiedlenia na skutek zajęcia i długotrwałego wykorzystywania Budynku do działalności statutowej Banku,
   
2. od momentu zajęcia Budynku na cele działalności statutowej Banku do momentu planowanego zbycia Budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
   
   

2. Dostawa Gruntu
   
   
   

W opisanym stanie faktycznym, kluczowym dla dokonania właściwiej kwalifikacji podatkowej w części dotyczącej zbycia Gruntu będzie określenie czy przedmiot dostawy stanowi tereny budowlane w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przez tereny budowlane rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W analizowanej sprawie Grunt został zakwalifikowany (zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego) jako tereny zabudowy ogólnousługowej. Powyższe potwierdza m. in. zaświadczenie z dnia 19 lutego 2016 r. wydane przez Urząd Miejski.

W związku z powyższym nie została spełniona przesłanka do zastosowania zwolnienia i dostawa Gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jako grunt przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyżej zaprezentowaną argumentacją, mając na względzie w szczególności przywołane regulacje ustawy o VAT oraz cele prounijnej wykładni przepisów prawa krajowego, Wnioskodawca wnosi jak we wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  

• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  
  

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl tego przepisu, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Ponieważ przepisy prawa krajowego winny być interpretowane w świetle treści i celów Dyrektywy Rady 2006/112/WE, w taki sposób aby ich interpretacja, w najszerszym możliwym zakresie, była zbieżna z celami Dyrektywy, tzw. prounijna wykładnia przepisów prawa krajowego (vide: wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 lipca 2006 r. w sprawie C-212/04, wyrok z dnia 22 listopada 2005 r. w sprawie C-144/04, wyrok z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07), należy przyjąć, iż przez „oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”, o którym mowa w definicji pierwszego zasiedlenia, rozumie się również zajęcie przez podatnika nieruchomości po jej wybudowaniu lub nabyciu na cele prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej.

Potwierdza to zarówno wykładnia językowa, systematyczna, jak i celowościowa przepisów wspólnotowych regulujących opodatkowanie dostawy nieruchomości podatkiem od wartości dodanej.

Ponadto przepis art. 29a ust 8 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, iż w świetle przepisów ustawy o VAT dostawę gruntu zabudowanego (w tym również dostawę prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu) należy opodatkować na tych samych zasadach, co budynek lub budowlę wybudowaną na tym gruncie.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka Akcyjna zbywa odpłatnie nieruchomości na rzecz Nabywców Katarzyny i Bogusława M. W skład zbywanych Nieruchomości wchodzi Budynek (tj. udział 17/18 w prawie użytkowania wieczystego gruntu o numerze ewidencyjnym 193/2 wraz z udziałem 17/18 w prawie własności budynku użytkowego wybudowanego na tym gruncie) oraz Grunt (tj. prawo własności gruntu niezabudowanego o numerze ewidencyjnym 192/2 przyległego do Budynku).

Prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr 193/2 (w udziale wynoszącym 17/18) oraz prawo własności budynku użytkowego usytuowanego na tym gruncie (w udziale wynoszącym 17/18) Strona nabyła na podstawie aktu notarialnego z dnia 11 grudnia 2000 r. Bankowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem ww. Budynku. Natomiast prawo własności przyległego do Budynku gruntu niezabudowanego Bank nabył w dniu 29 grudnia 2014 r. Transakcja nabycia Gruntu podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej 23 %.

Od momentu nabycia Nieruchomości nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze - w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Zaś wykorzystywane są do działalności statutowej Banku opodatkowanej VAT (oddział). Jak wynika z posiadanych przez Bank kart środków trwałych zawartych w ewidencji prowadzonej w systemie informatycznym, Bank nie ponosił wydatków na ulepszenie/modernizację Budynku, których wartość przekroczyłaby 30% wartości początkowej tego Budynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy odpłatna dostawa Nieruchomości (tj. Budynku i Gruntu) podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dostawa Nieruchomości - jak wynika z opisu sprawy - odbywa się w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, dlatego ich sprzedaż co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W tym miejscu należy wskazać, że - jak jednoznacznie wynika z opisu sprawy - Budynek będący m.in. przedmiotem sprzedaży na rzecz Nabywców - jest wykorzystywany do działalności statutowej Banku opodatkowanej VAT (oddział) przez okres dłuższy niż 2 lata. Jednocześnie Bank nie ponosił wydatków na ulepszenie/modernizację ww. Budynku, których wartość przekroczyłaby 30% wartości początkowej tego Budynku.

W związku z powyższym dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa udziału 17/18 w prawie użytkowania wieczystego gruntu o numerze ewidencyjnym 193/2 wraz z udziałem 17/18 w prawie własności budynku użytkowego wybudowanego na tym gruncie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa została dokonana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia oraz Bank nie ponosił wydatków na ulepszenia, których wartość przekroczyłaby 30% wartości początkowej Budynku (udziały 17/18).

Tym samym analiza treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy staje się bezprzedmiotowa.

Uwzględniając powyższe okoliczności należy stwierdzić, że sprzedaż Budynku (tj. udziału 17/18 w prawie użytkowania wieczystego gruntu o numerze ewidencyjnym 193/2 wraz z udziałem 17/18 w prawie własności budynku użytkowego wybudowanego na tym gruncie), jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, z uwagi na spełnienie wszystkich warunków wynikających z tego przepisu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że odpłatna dostawa Nieruchomości w części dotyczącej zbycia Budynku podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do dostawy Gruntu (tj. dostawy prawa własności gruntu niezabudowanego o numerze ewidencyjnym 192/2) należy wskazać, że stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy pod pojęciem tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Grunt został zakwalifikowany jako tereny zabudowy usługowej (tereny usług ogólnomiejskich). Powyższe zostało potwierdzone zaświadczeniem z dnia 19 lutego 2016 r. wydanym przez Urząd Miejski.

Zatem dostawa prawa własności działki o nr ewidencyjnym 192/2 stanowi dostawę terenu budowlanego. Tym samym nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponieważ w analizowanej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy ww. gruntu niezabudowanego wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odnosząc się do opisu rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że dostawa działki o nr ewidencyjnym 192/2 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż z tytułu jej odpłatnego nabycia od Gminy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto z okoliczności sprawy nie wynika, aby działka ta wykorzystywana była przez Stronę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W konsekwencji, dostawa Gruntu (tj. prawa własności niezabudowanej działki o nr ewidencyjnym 192/2) powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że odpłatna dostawa Nieruchomości w części dotyczącej zbycia Gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej VAT 23 %, należało również uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.